ตำนานแห่งรถเข็นไม้จำลอง

กับตัวอย่างการจดอนุสิทธิ์บัตรที่ไม่ถูกต้อง(แทบจะออกทะเล)

---

รายละเอียดของการประดิษฐ์

ชื่อที่แสดงของการประดิษฐ์ รถเข็นไม่โยกเยกตามพื้น



1.ลักษณะและความมุ่งหมายของการประดิษฐ์โดยย่อ
เพื่อไม่ให้มีการกระฉอกหรือหกของอาหารบนรถเข็น เมื่อไปถึงทางที่ไม่ดีหรือทางที่เอียง เพื่อให้สามารถมีทางเลือกในการเดินทางได้มากขึ้น

2.สาขาวิทยาการที่เกี่ยวข้อง
เรขาคณิตวิเคราะห์ ฟิสิกส์

3.ภูมิหลังของศิลปวิทยาการที่เกี่ยวข้อง
การทำให้รถไม่สะเทือนอาจจะใช้โช๊คอัพก็ได้ แต่ในทางที่เอียงมากๆจะเกินความสามารถของโช็คอัพ เพื่อให้ตัวรถตั้งตรงอยู่ได้บนพื้นที่เอียง เราจะต้องออกแรงฝืนกำลังโช๊คอัพเสมอ และเนื่องจากรถยนต์เป็นยานพาหนะที่หนัก จึงจำเป็นต้องใช้โช๊คอัพ เพราะบังคับให้ตั้งตรงด้วยมือไม่ได้ แต่สำหรับรถเข็นมีทางออกอย่างอื่น

4.การเปิดเผยการประดิษฐ์โดยสมบูรณ์
ล้อทั้งสองข้างต้องสามารถเลื่อนขึ้นลงได้ตามพื้นที่ไม่สม่ำเสมอกัน เป็นการเลื่อนขึ้นลงแบบขนานกับด้านข้างของตัวถังรถ



โดยมีลูกล้อสองลูกต่อหนึ่งตำแหน่ง ล้อข้างหนึ่งจะมีทั้งหมดสี่ตำแหน่ง เพื่อขนาบให้การเลื่อนขึ้นลงของล้ออยู่ในกรอบ



โดยมีเชือกผูกระหว่างล้อทั้งสองข้างนั้น ซึ่งเชือกนี้ทำหน้าที่ยกตัวรถเอาไว้ โดยจะยกผ่าน “ลูกล้อสองตัวซึ่งอยู่ที่ขอบล่างทั้งสองของตัวถังรถ”



ดังนั้นการเลื่อนขึ้นลงของตัวถังรถเนื่องจากพื้นไม่ดี จึงเป็นไปโดยเฉลี่ยของการเลื่อนขึ้นลงของล้อทั้งสองข้าง เป็นการทำให้ความสะเทือนของพื้นเสมือนถูกหารสองเมื่อถึงตัวถังรถ แต่ด้วยระบบนี้จะทำให้รถคันนี้ไม่สามารถทรงตัวอยู่ได้ด้วยตัวเอง ผู้เข็นต้องจับให้ตั้งตรงอยู่เสมอ รถคันนี้จึงจำเป็นต้องมีระบบล็อคไม่ให้โยก การล็อคนี้จะสามารถบังคับได้ที่มือจับ เมื่อบีบแล้วล็อคจะคลาย ล้อจะสามารถเลื่อนขึ้นลงได้ เมื่อเราปล่อยมือจากตัวบังคับ มันจะทำการล็อคคืน ล้อจะไม่สามารถเลื่อนขึ้นลงได้ กลายเป็นรถเข็นธรรมดาทั่วไปในทันที เราจะล๊อคเมื่อถึงทางดีๆเรียบๆหรือเมื่อเวลาจอดไว้เฉยๆเท่านั้น เชือกเส้นนี้เมื่อทำเป็นรถเข็นคันใหญ่ของจริง ข้าพเจ้าจะใช้โซ่ของมอเตอร์ไซน์แทน เพื่อระบบล๊อคนั้นจะใช้แท่งเหล็ก(ซึ่งอาจจะเป็นกลอนประตู) แหย่ลงร่องของโซ่ ซึ่งจะเป็นการล๊อคที่มั่นคงกว่า



ขาตั้งของรถคันนี้มีทั้งหน้าและหลัง แต่เป็นขาตั้งที่เชื่อมถึงกัน สามารถพับเก็บขึ้นได้ โดยมียางหรือสปริงค์เป็นตัวดึงให้พับอยู่หรือดึงให้ตั้งอยู่ได้ โดยใช้เท้าของผู้เข็นเขี่ยขึ้นหรือลง



สาเหตุที่ต้องมีขาตั้งทั้งหน้าและหลัง เพราะล้อของรถคันนี้อยู่กึ่งกลางของตัวรถ ซึ่งโดยปกติ รถเข็นทั่วไปล้อจะค่อนมาข้างหลัง ซึ่งจะทำให้หนักหน้า และมีล้อหน้าเล็กๆอีกล้อเป็นตัวค้ำไว้เพื่อให้สามารถจอดโดยปล่อยวางได้เลย แต่ข้อเสียของมันคือ เมื่อเราจำเป็นต้องเข็นขึ้นเนิน ล้อหน้าจะติดได้ทำให้รถต้องเอียงมาข้างหลัง และข้าวของอาจจะหกได้ ดังนั้นมันจึงควรที่จะพับขึ้นได้โดยสะดวก แต่เนื่องจากรถของข้าพเจ้าล้ออยู่กลางรถ ทำให้รถสมดุล จึงไม่จำเป็นต้องมีล้อหน้า เวลาเข็นก็ไม่ต้องออกแรงกดตัวรถไว้



5.คำอธิบายรูปโดยย่อ
ดังได้อธิบายไปทั้งหมดแล้วโดยสมบูรณ์

6.วิธีประดิษฐ์ที่ดีที่สุด
เมื่อทำคันใหญ่ เชือกนั้นจะใช้สายโซ่แทนเพื่อความแข็งแรง และเพื่อทำแท่งเหล็กแหย่ลงร่องของโซ่เพื่อการล็อคที่มั่นคงยิ่งขึ้น ส่วนลูกล้อเหล่านั้นจะทำจากตลับลูกปืนทั้งหมด

ข้อถือสิทธิ์
1.ถือสิทธิ์การวางลูกล้อ (ตลับลูกปืน) ทั้งหมดที่บังคับให้ล้อเลื่อนขึ้นลงในแนวขนานกับตัวถังรถได้ ข่างละ 8 ตัว รวมสองข้างเป็น 16 ตัว รวมกับ ลูกล้อสองตัวซึ่งอยู่ที่ขอบล่างทั้งสองของตัวถังรถ เป็น 18 ตัว
2.ถือสิทธิ์โครงสร้างสัดส่วนของตัวรถ
3.ถือสิทธิ์ขาตั้งแบบพับขึ้นได้นี้ ซึ่งติดเป็นแท่งเดียวกันทั้งข้างหน้าและข้างหลัง

บทสรุปการประดิษฐ์
1.ทางปกติที่เคยไปก็จะไปได้ดียิ่งขึ้น สามารถลงหลุมบ่อในกรณีที่เลี่ยงไม่ได้ หรือจำเป็นต้องหลบรถลงข้างถนนโดยล้อข้างหนึ่งอยู่นอกถนนได้ หรือล้อข้างหนึ่งต้องขึ้นไปอยู่บนฟุตบาทโดยล้ออีกข้างอยู่บนถนน เพื่อเลี่ยงทั้งคนบนฟุตบาทและรถบนถนนได้ โดยข้าวของไม่หก
2.ทางที่ไม่เคยไปได้มาก่อนก็จะสามารถไปได้ ซึ่งอาจจะจำเป็นต้องไป เช่น ทางนั้นเป็นทางลัดไปถึงจุดหมายได้เร็วกว่า ดังเช่น การลงร่องระหว่างถนนไปถึงอีกเส้นโดยไม่ต้องอ้อมไกล ข้ามฟุตบาทหรือเกาะกลางถนนไปอีกฟากได้ หรือเข็นอาหารผ่านพื้นลูกระนาดเช่นไร่นาได้ เป็นต้น ปัญหาที่เกิดขึ้นของข้าพเจ้า ในการคิดรถคันนี้ขึ้นนั้น อยู่เพียงข้อ1 เท่านั้น แต่มองเห็นว่าหลักการนี้สามารถทำได้มากกว่านี้ จึงเกิดข้อ2 ขึ้นตามมา
3.ขึ้นลงที่ชันได้โดยไม่ต้องแหงนหน้ารถขึ้น เพราะไม่มีล้อหน้าเป็นตัวค้ำ และขาตั้งพับขึ้นได้ ซึ่งทางชันนั้นอาจจะเป็นเนินดินหรือสะพานตลอดจนบันใดที่ไม่ชันมากนัก
ข้อจำกัด
1.รถช่วยบรรเทาความเอียงของพื้นทั้งด้านหน้าและด้านข้างได้ 30 องศาเท่านั้น ที่รถจะสามารถตั้งตรงอยู่ได้ ถ้าพื้นเอียงกว่านั้นก็จะส่งผลไปให้ตัวรถเอียงไปตามค่าความชันที่เหลือ เช่น ถ้าพื้นเอียง 45 องศา รถก็จะเอียงไป 45-30 = 15 องศาเท่านั้น แต่ควรจะหลีกเลี่ยงพื้นที่เอียงขนาดนั้น เพราะรถอาจไถลข้างลื่นลงก็ได้
2.เมื่อคลายล็อคแล้วรถจะทรงตัวเองไม่ได้ ผู้เข็นต้องประคองรถอย่างระมัดระวัง
3.การขึ้นที่ชันมากๆแต่เตี้ยอย่างเช่น ฟุตบาท คันนา หรือขึ้นลงบันใด ควรใช้สองคนช่วยกัน คนหนึ่งต้องอยู่ข้างหน้า จับรถขึ้นในท่าถอยหลัง
วิธีใช้
1.นำขาตั้งขึ้นเมื่อจะเข็น
2.บีบคันบังคับที่มือจับเมื่อต้องการให้ล้อโยกขึ้นลงได้เมื่อถึงทางไม่ดีทั้งหลาย
3.เมื่อต้องการขึ้นฟุตบาทหรือขึ้นลงบันใด ควรช่วยกันเข็น 2 คน ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง การขึ้นหรือลงนั้น ควรให้ล้อขึ้นหรือลงทีละข้าง เพื่อลดความรุนแรงและจะช่วยผ่อนแรงได้ทีละครึ่ง สำหรับฟุตบาท เมื่อล้อข้างหนึ่งขึ้นได้แล้ว และต้องการเข็นไปแบบนี้ตลอด ก็สามารถคลายตัวบังคับที่มือเพื่อให้ล็อคเลยก็ได้
คำแนะนำ
ควรนำสิ่งของไว้ชั้นล่างให้เต็มเสียก่อน ที่เหลือจึงไว้ข้างบน เพราะการบังคับรถให้ตั้งตรงจะเบาแรงกว่าการวางของไว้ข้างบน และชั้นล่างนั้นการส่ายของรถเพราะพื้นไม่ดีที่จะทำให้กระฉอกนั้น จะน้อยกว่าข้างบนราวครึ่งหนึ่ง (ไม่ว่าจะเป็นรถของข้าพเจ้า หรือรถเข็นธรรมดาทั่วไปก็เช่นกัน) ดังนั้น ข้าวของที่เกรงว่าจะกระฉอกหรือหกที่ต้องระวังเป็นพิเศษ จึงควรไว้ชั้นล่างให้เต็มก่อนของอื่นๆ เพื่อลดโอกาสการกระฉอกลงด้วย เมื่อถึงที่หมายแล้วจึงค่อยยกขึ้นมาไว้ข้างบนตามปกติ

Create Date : 31 มกราคม 2549 Last Update : 1 มกราคม 2551 18:34:56 น. Counter : 4215 Pageviews.		15 comments
Share Tweet