เรื่องความรัก - หลวงตาประสิทธิ์ วัดถ้ำยายปริก 3
ผมถามท่านว่า ผู้คนทุกวันนี้มีปัญหาเรื่องความรักกันมากมายเหลือเกินครับ ตั้งแต่จับคู่เป็นแฟนกัน ตลอดไปจนถึงเรื่องของผัวเมีย ทะเลาะเบาะแว้ง หมางเมินกัน หรือเรื่องชู้สาว เรื่องเมียน้อย ซึ่งถ้าทางโลกเขาก็จะแนะนำให้ปรับความเข้าใจกัน
หลวงพ่อตอบว่า ถ้าปรับความเข้าใจกันได้มันก็ดี เสียแต่มันจะปรับไม่ได้น่ะสิ เพราะจะเข้าใจกันได้ ก็ต้องมีธรรมเสมอกัน หากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไม่ยอมรับความจริง มันก็ไม่มีทางจะปรับเข้าหากันได้ ก็มีแต่อยู่กันไปอย่างเดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์นั่นแหละ
อันที่จริง ก็น่าเห็นใจพวกเขา ก็คนเขาไม่รู้จักพิจารณา หากกำหนดสติสักหน่อย ถามตัวเองซิว่า คนเราทำไมมันต้องอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ซักเสื้อผ้า ทำไมเราต้องทำความสะอาดร่างกายอยู่เป็นนิจ? ที่ว่าต้องทำความสะอาด ก็เพราะว่ามันสกปรกอยู่เป็นนิจน่ะแหละ ไม่ทำความสะอาดมันก็ไม่ได้ มันจะเหม็นจนติดจมูกเลยล่ะกายมนุษย์เรานี้ ครั้นพออาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ซักเสื้อผ้าให้สะอาด ปรุงแต่งตนด้วยของหอมลูบไล้ ก็มาหลงเข้าใจว่ากายนี้เป็นของดี น่าชื่นชมหลงใหล
แต่ครั้นพอไม่กี่ยามผ่านไป มันก็กลับมาสกปรกเหมือนเก่า น่าจะลองคิดดูนา ว่าโลกนี้มันอะไรของมัน ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ให้ชื่นชมสักอย่าง เดี๋ยวสะอาด เดี๋ยวสกปรก เดี๋ยวเพลิดเพลินสนุกสนาน เดี๋ยวเศร้าโศกทุกข์ระทมใจ นั่นแหละมันมีแต่สุขและทุกข์เกิดดับๆ อยู่อย่างนั้น แล้วหมั่นถามตัวเองสิว่า แล้วเราจะเอาอะไร? จะเอาไอ้ความไม่เที่ยงแท้นี้หรือ ดูมันไปเลย ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ ทั้งเรื่องคู่ครอง เรื่องหน้าที่การงาน เรื่องอะไรต่อมิอะไร มันสุขหรือทุกข์มันก็ไม่จีรังยั่งยืนสักอย่าง สุดท้ายคนเราทุกคนก็เข้าเชิงตะกอนหมด
ไอ้ที่ผ่านมาก็สูญสลายหายไปเหมือนสายลม นั่นแหละ จึงว่าผู้ที่หลงกับความสุขทางกามา และไหลไปกับความทุกข์ที่เจือมาพร้อมกับความสุขชั่วครู่ชั่วยามนั้น ก็เหมือนกับผู้ที่เที่ยวคว้าจับสายลมและอากาศ กำไว้เท่าใดสุดท้ายมันเมื่อยก็ต้องแบออก แบออกก็เห็นแต่มือเปล่าๆนั่นแหละ ไม่มีอะไรเหลือไว้ให้เลย
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สุดท้ายมันเป็นความเคยชินกับความสงบ แล้วจะพบกับความสุขที่เหยือกเย็น