ไม้เมืองหนาว : สิริมา อภิจาริน ![]() วันอาทิตย์สบายๆ อย่างนี้เลยมาแนะนำหนังสืออ่านเล่นค่ะ เล่มที่ว่าคือเรื่องไม้เมืองหนาว แต่งโดยคุณสิริมา อภิจาริน เป็นนิยายที่พิมพ์ครั้งแรกก็เมื่อปี 2520 นู้นนน แต่หน้าปกที่เห็นอยู่ด้านบน คือที่นำมาพิมพ์ใหม่กับสำนักพิมพ์อรุณ เป็นเรื่องราวของ 'ระริน' หญิงสาวผู้อาศัยอยู่ในเมืองเล็กๆ ของอเมริกา คนที่ 'ใครๆ ก็บอกว่า' เปรี้ยวบ้าง ควงฝรั่งไม่เลือกหน้า ประมาณมั่วน่ะค่ะ ![]() แต่ความจริงเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า... ต้องอ่านพิสูจน์กันดูค่ะ ที่ชอบเรื่องนี้ เพราะความคิดคมๆ ที่ถ่ายทอดผ่านภาษานุ่มนวล ตัวละครมีมิติ มีดี มีเลว มีอดีตที่พลาดพลั้งบ้างทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ ความคิดเรื่องพรหมจรรย์ ที่อ่านแล้วไม่น่าเชื่อว่าแต่งเมื่อ 30 ปีก่อน และไม่น่าเชื่อว่าขนาดผ่านมา 30 ปีแล้ว คนปัจจุบันก็ยังคิดแบบเดิม ![]() (คนที่คลั่งไคล้ความบริสุทธิ์ น่าลองเปิดใจ เปิดอ่านดูนะ) เราชอบตอนที่นางเอกเปรียบเทียบมาร์ก (แฟนฝรั่งที่ไม่ใช่พระเอก) ว่าเป็นไม้เมืองหนาวที่คงไม่สามารถเติบโตในเมืองร้อนได้ และในวันที่ผิดหวัง เธอก็ต้องทำตัวให้เหมือนไม้เมืองหนาว ที่มีวันใบร่วงโรยได้ แต่พอถึงฤดูกาลใหม่ก็จะผลิใบงดงาม... คุณสิริมา อภิจาริน เป็นนักเขียนคนโปรดของเราตั้งแต่เรายังแรกรุ่น มีความอ่อนไหวนั่นแหละค่ะ เนิ่นนานมากแล้ว ฮ่าฮ่า
เราชอบระรินมาก ไม่ทราบจะยังมีไหมนะคะ หนังสือชื่อ...ดั่งน้ำใสไหลริน.. เป็นเรื่องของระรินก่อนที่จะมาอยู่เมืองนอกค่ะ เป็นช่วงของการเสียพรหมจรรย์ครั้งแรก เรื่องทุกเรื่องของคุณสิริมา ใช้ภาษาเพราะพริ้งมาก ๆ ไม้เมืองหนาว เราก็เอามาออสเตรเลียด้วยค่ะ รวมกับเรื่องอื่น ๆ อีก โดย: madam_ozzy IP: 144.134.65.109 วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:17:40:11 น.
อ่านเรื่องกุหลาบสีแดงไปแล้ว ไม่กล้าอ่านเรื่องอื่น ๆ อีกเลยค่ะ
กลัวจะเศร้าอีก แต่แค่เรื่องเดียวก็ยกให้เป็นนักเขียนในดวงใจคนหนึ่งค่ะ เรื่องเดียวนี่แหละ... โดย: MeMoM
![]() น่าสนใจค่ะ
แต่...แหม้..ไม้เมืองหนาวก็พอจะเติบโตในเมืองร้อนได้อยู่หรอกค่ะ แต่ไม่ใช้ทุกไม้ แล้วก็ต้องดูแลเอาใจใส่ จนกว่าจะปรับตัวได้น่ะนะ ![]() โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
![]() ![]() แค่ฟังสำนวนช่วงท้าย ก็รู้สึกน่าสนใจแล้วค่ะ...คุณรัตตะ เล่มนี้บ้านลิตช์ก็มีนะ ไม่รู้ใครซื้อมา แต่ดูผ่าน ๆ ไม่ได้อ่านหน่ะค่า คงต้องหาเวลาอ่านดูซะแล้ว... ![]() โดย: ลิตช์ (Litchi
![]() สวัสดีอีกรอบนะคะ
มาขอบคุณที่ไปแวะเที่ยวที่บล็อก ขอให้ได้ไปเที่ยวเวียดนามไวๆ นะคะ ![]() โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
![]() โผล่ มาบอกว่า ชอบนักเขียนคนนี้เหมือนกัน
คิดถึงเสมอ ... เข้ามาแต่ทำไมไม่แป่ะบอกไว้ก็ไม่รุ้ ![]() โดย: okra
![]() สองย่อหน้าสุดท้ายคมดีครับ
แต่เรื่องค่านิยมเรื่องพรหมจรรย์กับคนไทยนี่ โดยเฉพาะผู้ชายอยากได้ผู้หญิงพรหมจรรย์ผมว่าปัจจุบันนี้ก็ยังคิดกันอยู่ ผมก็ด้วย เลยหาไม่เจอไงครับ ![]() โดย: dj booboo
![]() ![]() อ๊าว..คุณรัตตะมาเจิมบล๊อค คิดว่ามีนิยายมาให้อ่านแล้วซะอีก โดย: ลิตช์ (Litchi
![]() อย่าลืม อ่าน "ดั่งน้ำใส....ไหลริน" นะคะ
เป็นเรื่องก่อนที่ ระริน จะมาเรียนต่อต่างประเทศ โดย: platoo_cd
![]() เพิ่งได้อ่านเหรอพี่...อิอิ
เรื่องนี้ ชอบมากมายก่ายกอง (เคยบอกไปหรือยังหว่า) อ่านมาล้านแปดรอบ จนแทบจะจำได้แทบทุกคำแล้วมั้ง โดยเฉพาะบทสนทนาของระรินกับภูรี...ชอบ ชอบ ภาษาหวานซึ้ง ละมุนละไม คมลึกบาดใจ...55 เป็นหนังสือ และ นักเขียนในดวงใจค่ะ --ถามคุณ platoo_cd ... ดั่งน้ำใสไหลริน หรือเมื่อน้ำใสไหลริน แล้วยังมีขายอยู่หรือเปล่า พอจะหาซื้อที่ไหนได้บ้างค่ะ ถ้าทราบ รบกวนวานบอก ปล.0 พี่เป็นไงบ้าง สบายดีเปล่า ปล.1 ยังไม่ได้อ่านนิยายของพี่เลยอ่ะ...55 ปล.2 คิดถึงน้า ไว้ว่างๆ เจอกันเนอะ โดย: rungie IP: 58.9.200.230 วันที่: 8 ธันวาคม 2551 เวลา:22:07:27 น.
ทำไมตอนจบไม่ทำให้ระรินได้รักกับภูรีไปเลยคะ
โดย: หมวยเกี๊ยะ IP: 114.128.122.179 วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:14:16:05 น.
รักสิริมาค่ะ
อ่านเกือบทุกเรื่อง ประทับใจเรื่องสั้น"พี่ภัคกับดอกรักในอารมณ" มากที่สุด เศร้าค่ะ โดย: ayuwadee IP: 49.49.135.195 วันที่: 23 เมษายน 2555 เวลา:21:22:13 น.
สวัสดีค่ะคุณ ayuwadee เรายังอ่านไม่ครบถึงเรื่องเลยค่ะ แต่ก็อ่านเก็บเรื่อยๆอยู่
โดย: ratta
![]() อ่านตั้งแต่อยู่มัธยมต้นค่ะ....ตอนนั้นไม่เข้าใจ เป็นหนังสือที่คุณน้าซื้อมาอ่าน...อ่านทุกปีค่ะ เรื่องไม้เมืองหนาวนี่แหละค่ะ อ่านจนเรียนมัธยมปลายถึงจะเข้าใจความหมายของเรื่องค่ะ เป็นหนังสือที่จำหน้าปกได้ติดตาจนทุกวันนี้ เพราะอ่านทุกปี เป็นเวลา 6 ปี อ่านซ้ำๆ เพราะรู้สึกว่า ทำไมเราอ่านแล้วถึงไม่เข้าใจ ใครเป็นพระเอก นางเอกทำไมเราถึงดูไม่ออก ติดค้างในใจว่างั้น...555
โดย: maening IP: 223.206.105.100 วันที่: 19 กันยายน 2558 เวลา:16:36:38 น.
555 แปลว่าติดค้างจริงๆ แต่ตอนนี้คงไม่ติดแล้วเนอะ ^^
โดย: ratta
![]() |
บทความทั้งหมด
|
คุณสิริมาเป็นนักเขียนที่มีแง่คิดมุมมองค่อนข้างทันสมัย จึงไม่น่าแปลกที่นิยายของเธอแม้จะเขียนไว้เมื่อนานมากแล้วแต่ในเรื่องของค่านิยมและทัศนคติต่าง ๆ ยังคงใช้ได้เสมอในยุคปัจจุบัน
สำนวนภาษาของเธอนุ่มนวลและละเมียดละไมมาก