ลมพัดผ่านดาว : ว วินิจฉัยกุล ...ฝนที่ปายตกเป็นเสียงดนตรี... แค่ได้อ่านประโยคนี้ที่วายุเขียนถึงดารชาก็หลงรักวายุแล้ว (>.<) ลมพัดผ่านดาวเป็นผลงานของอ.วินิตาที่วางแผงนานแล้วแต่จขบ.เพิ่งมีโอกาสได้อ่านค่ะ เนื้อเรื่องก็เกี่ยวกับนางเอกของเรื่องคือ 'ดารชา' หญิงสาวสวยโสดเพียบพร้อมวัย 35 ปี ที่ใครๆ มองว่าเป็นดาวดวงสวยบนฟากฟ้า คนรอบๆ เลยพยายามหาเดือนมาเคียงคู่ แต่ดารชาไม่ถูกใจใครซักที เพราะมีรักฝังใจกับ 'ทรงวัชร์' หนุ่มรุ่นพี่ที่เธอหลงรักมาตั้งแต่ยังเป็นสาวน้อย กระทั่งมีโอกาสพบกับ 'วายุ' หนุ่มละอ่อนน้อยกว่าประมาณ 7-8 ปี เธอก็หลงรักชายหนุ่มอย่างจัง ความรักที่เกิดขึ้นจากความต้องตาต้องใจเลยเริ่มต้นด้วยความหวานก่อนชักมีปัญหาเมื่อทั้งคู่อยู่้ด้วยกัน เพราะชื่อพระเอกก็บอกอยู่แล้วว่าเขาคือวายุ คือสายลมที่จับต้องไม่ได้ เขารักอิสระ ไม่ได้มีชีวิตเป็นหลักแหล่งหลักฐาน ฯลฯ ในขณะที่ดารชาคือดาวประดับฟ้า อยู่สูงจนใครๆ ต่างมองว่าไม่คู่ควร กับคนที่ดูเหมือนไม่เอาการเอางาน (ฝากอนาคตด้วยไม่ได้ว่างั้นเถอะ) ปัญหาเลยตามมาจากคนรอบด้านที่ไม่เห็นด้วย (พวกเมิงไปเกี่ยวอะไรกับเค้าวะ 55+) แต่ความจริงข้างบนนั่นยังไม่ใช่ปัญหาใหญ่เท่าไหร่ เพราะปัญหาหนักกว่าคือการที่ดารชาไม่เข้าใจธรรมชาติของสายลม คือจริงๆ แล้วมันก็น่าเข้าใจยากอยู่หรอก เพราะวายุเล่นอยากทำอะไรก็ทำ อยากโทรหานางเอกก็โทรหา เวลารับจ็อบทำงานไกลๆ ยังเล่นหายซะเฉยๆ ผู้หญิงที่ไหนจะทำใจยอมรับได้ (- -") สุดท้ายเลยมาถึงทางแยกว่าดารชาจะเลือกให้ความรักตัวเองไปในทิศทางไหน ซึ่งตอนแรกอ.วินิตาให้จบแบบลมพัดผ่านดาวไปตามชื่อเรื่อง ก่อนงอกตอนจบแบบพิเศษออกมา สำหรับเรื่อง 'ลมพัดผ่านดาว' จขบ.คิดว่าตัวเนื้อเรื่องไม่ได้มีอะไรมาก ไม่ได้หวือหวา เพราะมันคือการเล่าเรื่องความรักของคนสองแบบที่แตกต่างอย่างสุดขั้ว ทั้งฐานะทางสังคม วิธีคิด แต่ด้วยฝีมือขั้นเทพซูเปอร์เอ็กซ์ตร้าโปรเฟสชั่นแนล อ.ก็สามารถเขียนให้ลมพัดผ่านดาวน่าดึงดูด โดยเฉพาะฝีมือการบรรยายที่มองมนุษย์แบบต่างๆ ได้อย่างทะลุทะลวง มันสุดยอดมากค่ะ!!! อีกอย่างที่ชอบเป็นพิเศษคือบทสนทนา อ่านแล้วรู้สึกไ้ด้ทันทีเลยว่านักเขียนเก่งๆ เค้าไม่ต้องมาบรรยายโต้งๆ เลยว่าคนนี้มีนิสัยอย่างไร แต่แค่ให้ตัวละครตัวนั้นพูดมันก็บอกหมดแล้ว อย่างเช่นประโยคที่จขบ.ยกมาในบรรทัดแรก เพียงสั้นๆ แค่นั้นก็แสดงถึงคาแรกเตอร์ของพระเอกที่ชัดเจนมาก ว่า........ไอ้หมอนี่ นอกจากโรแมนติกมันยังต้องติสท์สุดๆ 555+ (จึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมนางเอกถึงต้องทำความเข้าใจยอมรับกับธรรมชาติของสายลม มากกว่าทำให้พระเอกปรับตัว) เรื่องนี้เห็นว่ามีภาคต่อของตอนจบทั้งสองแบบด้วยค่ะ แต่จขบ.ยังไม่ได้อ่านเลย ก็คิดว่าจะไปเมียงมองในงานหนังสือดู ถ้าใครสนใจก็หามาอ่านกันดูนะคะ :) เรื่องนี้อ่านแล้วหลงรักวายุเหมือนกันค่ะ ช่างคล้ายใครบางคนประหนึ่งเป็นคนเดียวกันเหลือเกินค่ะ รัก...รัก...รัก...น่ารักค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:14:56:27 น.
"ฝนที่ปายตกเป็นเสียงดนตรี" -- ชอบประโยคนี้เหมือนกันเลยค่ะ
อย่าลืมอ่าน "เพลงสายลม -หน้าต่างสายลม" ภาคต่อสองแบบของเรื่องลมพัดผ่านดาวด้วยนะคะ โดย: nanaspace วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:23:05:56 น.
ขอบคุณที่แนะนำ อยากอ่านขึ้นมาทันที ว่าแต่ภาคสองนี่เป็นเรื่องของพระนาง หรือคู่อื่นค่ะ
โดย: ~Hukumi_Waltz~ วันที่: 18 กันยายน 2554 เวลา:15:06:11 น.
ภาคต่อเป็นเรื่องราวต่อจากลมพัดผ่านดาวเลยค่ะ
ครึ่งแรกใช้ชื่อเรื่องว่า เพลงสายลม เมื่อดารชาเลือกแต่งงานกับทรงวัชร์ ชีวิตเป็นยังไง ส่วนครึ่งหลังชื่อว่า หน้าต่างสายลม เมื่อดารชาเลือกใช้ชีวิตกับวายุค่ะ โดย: nanaspace วันที่: 18 กันยายน 2554 เวลา:19:59:25 น.
หลงรักวายุมาก ถ้าสร้างเป็นละครคิดว่าพระเอกเสื้อสีฝุ่นน่าจะเป็นวายุได้
โดย: . IP: 110.168.205.203 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2557 เวลา:19:54:11 น.
ที่เล่นละครเย็นช่องสามอยู่ตอนนี้ใช่มั้ยคะ ^^ ติสท์มาเลย
โดย: ratta วันที่: 5 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:12:33 น.
|
บทความทั้งหมด
|
ต้องไปซื้อมาไว้ในความครอบครองค่ะ
น่าอ่านจังเลย...ขอบคุณที่แนะนำ