ผมไม่ได้ตั้งใจตายในหมู่บ้านไร้อาชญากรรม : ฮวังเซยอน  ผมไม่ได้ตั้งใจตายในหมู่บ้านไร้อาชญากรรม ฮวังเซยอน เขียน ภัททิรา แปล แพรวสำนักพิมพ์ . . . . . . ‘ผมไม่ได้ตั้งใจตายในหมู่บ้านไร้อาชญากรรม’ เป็นหนังสือที่ชื่อยาวมากกก และแน่นอนค่ะว่าตอนนี้ก็ยังจำชื่อผิดๆถูกๆอยู่ (^^") เรื่องนี้ตีพิมพ์โดยแพรวสำนักพิมพ์ (เพิ่งเห็นว่าสำนักพิมพ์เปลี่ยนโลโก้แล้ว) เพิ่งวางแผงไม่นานและที่ตัดสินใจซื้อก็เพราะสะดุดหูกับชื่อเรื่องยาวๆนั่นแหละ 55+ รวมไปถึงสะดุดตากับปกด้วย เล่าเรื่องย่อแบบสั้นมากคือเกิดเหตุคนตายแบบอิหยังวะในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งคงไม่มีปัญหาอะไรเลยถ้าหมู่บ้านแห่งนั้น ไม่ใช่หมู่บ้านที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นหมู่บ้านไร้อาชญากรรมมาสิบปีซ้อน เรื่องราวมันเลยอีนุงตุงนังไปหมด เพราะไหนจะต้องกลัวเสียชื่อหมู่บ้าน ไหนจะต้องปกปิด ไหนจะต้องสืบหาตัวฆาตกรอีก และอีก ฯลฯ เรื่องนี้มาแนวตลกร้ายนะคะ แถมคาแรกเตอร์ตัวละครมาแบบเจ็บๆทั้งนั้น ส่วนที่ชอบมากที่สุดก็ตัวพระเอก (ชเวซุนซ็อก) ค่ะ แค่ตอนเปิดตัวมาก็ หืมมม? แน่ใจนะว่านายคือพระเอก (- -) แต่ใดๆก็ตามถึงชีวิตพระเอกจะเริ่มต้นอย่างไม่ดีนัก แต่ลงท้ายเค้าก็ได้พบกับสิ่งที่ดีอยู่นา ส่วนบทสรุปของเรื่องมองว่าเหมือนกับคำพูดของชาร์ลี แชปลิน ที่นางเอก (โชอึนบี) ยกขึ้นมากล่าวว่า ‘ชีวิตนั้น เวลาดูไกลๆเหมือนละครตลก แต่เวลาดูใกล้ๆมันกลับเหมือนละครเศร้า’ ซึ่งเหมือนกับเรื่องราวในเรื่องนี้ที่มองเผินๆอ่านผ่านๆก็เหมือนเรื่องตลก แต่พอสัมผัสลึกลงไปใต้เสียงหัวเราะ ใต้ถ้อยคำยกย่อง บางทีสิ่งที่เกิดขึ้นมันอาจไม่ได้มีความตลกอยู่เลยก็ได้นะ (T T) #ผมไม่ได้ตั้งใจตายในหมู่บ้านไร้อาชญากรรม #ฮวังเซยอน #แพรวสำนักพิมพ์ |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [