|
|
อากงฝากข้อความถึงซ้อ อากงฝากข้อความถึงซ้อ ซ้อกล่าวว่า "ความศรัทธา ความกตัญญู มีอยู่ในใจ ระลึกถึงตลอดเวลา ไม่เคยละทิ้งหรือละเลย"
คำนี้ อากงบอกว่า อกตัญญูแล้ว ความคิดแค่นี้ก็อกตัญญูแล้ว เพราะว่า สิ่งที่ผลมาไม่ใช่ประจักษ์แล้วเหรอ สิ่งที่ผ่านไม่ดีหรืออย่างไร ถ้าดีขึ้น แล้วเรามาบอกว่าเป็นที่พึ่งทางใจเท่านั้น
เราไม่รู้จักว่าเราดีขึ้นเพราะใคร แค่นี้ก็อกตัญญูแล้ว คิดแค่นี้ถึงไม่เจริญไง
"เพราะคิดอย่างนี้อกตัญญู ถึงไม่เจริญ"
เพราะถ้ากตัญญูไม่ต้องใช้เงินแม้แต่บาทเดียว
บุคคลหนึ่งที่เคยช่วยให้เราดี แล้วบอกว่าไม่ใช่
ถ้าซ้อเคยช่วยคน แล้วเขามาบอกว่าซ้อไม่เคยช่วย แล้วซ้อจะเสียใจมั้ย ต่อให้เขาเอาหมูฉลามมาให้กินก็กินไม่ลง ไม่ต้องมาไหว้ เพราะกินไม่ลง ต้องคิดให้ถูก
เราใช้คำว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่งทางใจ ทำไมเราไม่ใช้คำพูดว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้เราได้ปัญญาทำให้สำเร็จได้แล้ว ไม่ใช่ที่พึ่งทางใจ แสดงว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่มีอะไร พูดง่ายๆ เป็นคำพูดที่หลอก แต่เป็นคำพูดให้สวยเท่านั้นเอง
ไหว้ไปเป็นที่พึ่งทางใจ แล้วทำอะไรได้ เรายังคิดว่าที่เราทำเสร็จเพราะตัวเราเอง อย่างนี้แหละที่เรียกว่าอกตัญญู
เราทำสำเร็จแล้ว เราก็ต้องสาธุ เพราะว่าพ่อพรหมให้ปัญญามาถึงจะทำได้สำเร็จ
ทุกครั้งพูดอย่างนี้หรือเปล่า
ถ้าพูดว่า พ่อพรหมเป็นที่พึ่งทางใจ อย่างนี้พ่ออยู่เฉยๆ เถอะ นี่สำเร็จเกิดจากฉันเอง
ข้อความที่ว่า "ที่ผ่านมาถ้าหนานแดงสัมผัสกับซ้อได้ จะรู้ว่า ซ้อศรัทธาด้วยใจจิงๆ ไม่ได้งมงาย หรือไม่ศรัทธา"
อากงตอบว่า นุ๊กทำจริง ศรัทธาจริง แต่หัวใจยังไม่เข้าใจถ่องแท้ ปัญญายังไม่เกิด อย่าไปสำคัญว่าตนเองมีปัญญา ปัญญามีนิดหน่อยเอง
มีแต่ความรู้แต่ไม่มีปัญญา
แนะนำแล้วทำครบหรือเปล่า ไม่ใช่เลือกทำแต่สิ่งที่ใจชอบ อย่าขาดอย่างเกิน
ถ้าจุดธูป ๓๖ ดอก แล้วจะรวย ใครๆ ก็จุดแล้วก็รวยกันได้
|
Prommasit.BlogGang.com
พรหมสิทธิ์
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
|
|
