ล่องแจ้งสมรภูมินรก ตอนที่ ๑
เปิดกรุหนังสือเก่า

ชุด ทหารรับจ้างเดนตาย

ตอน ล่องแจ้งสมรภูมินรก (๑)

สยุมภู ทศพล

ล่องแจ้ง สมรภูมินรก ตอนที่1

?พรึ้ม...?
เสียงเครื่องยนต์ของเครื่องบินขับไล่ทิ้งระเบิด ?T-28? คำรามขึ้นมาพร้อมๆกัน สรรพสำเนียงที่อึกทึกครึกโครมกลบเสียงเครื่องยนต์ชนิดอื่นๆที่เซ็งแซ่อยู่รอบๆข้างอย่างสิ้นเชิง มันจอดเร่งเครื่องอยู่ชั่วครู่ก็แท็กซี่ช้าๆในลักษณะแถวตอนเรียงสอง มุ่งหน้าไปยังหัวสนามบิน กลับลำ จอดอุ่นเครื่องอยู่ชั่วขณะแล้วเร่งเครื่องยนต์เต็มที่อีกครั้ง... ปลดเบรกอากาศทะยานปร้าดไปตามพื้นรันเวย์ที่ยาวเหยียดพร้อมๆกันทั้ง 4 เครื่อง มองเห็นอุปกรณ์การรบจำพวกจรวดและลูกระเบิดที่ติดตั้งอยู่ใต้ปีกอิรุงตุงนัง

ไม่ถึงครึ่งหนึ่งของรันเวย์ เจ้า ?วิหคสายฟ้า? ทูตฤตยู 4 เครื่องก็เชิดหัวขึ้นท้องฟ้า แล้วบินเกาะหมู่ข้ามเนิน ?สกายไลน์-วัน? มุ่งหน้าไปยังสนามบินซำทองซึ่งขณะนี้ตกอยู่ในความยึดครองของทหารเวียดนามเหนือผสมลาวแดงโดยสิ้นเชิง

เช้าวันนั้นอากาสแจ่มใสเป็นพิเศษ ?ชอปเปอร์? (เฮลิคอปเตอร์) จากสนามบินอุดรมาทำงานตั้งแต่เช้าตรู่ คนงานแผนก ?A-D-S? ซึ่งมีหน้าที่เกี่ยวกับการขนส่งอาวุธยุทโธปกรณ์ขึ้นสู่แนวรบ ทยอยออกปฏิบัติงานในบริเวณสนามบินล่องแจ้ง แน่นไปหมด ทำให้บริเวน ?เม็นแล้ม? คับแคบไปถนัดตา

เครื่องบินลำเลียงสีเทาสลับขาว บางเครื่องก็พรางลำตัวด้วยสีเขียวลายพร้อย ติดยี่ห้อ ?แอร์-อเมริกา? บินวนเวียนอยู่เหนือทิวเขาเสียดฟ้า รอจังหวะสนามบินว่างเพื่อขออนุญาตหอบังคับการบินลงพื้นในลำดับต่อไป

ไอ้หมู หรือเครื่องบิน C-123 ซึ่งเป็นเครื่องบินลำเลียงขนาดยักษ์ โผล่พรวดมาจากร่องสันเขาบริเวณรอยต่อของเนินสกายไลน์ มันกางฐานลดเพดานบิน จนกระทั่งลูกล้อแตะพื้นรันเวย์ พร้อมกับ ?เบรกอากาศ? เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ต่อจากนั้นก็ลดความเร็วลง แท็กซี่ช้าๆ เข้ามาจอด ณ บริเวน ?เม็นแล้ม? เลี้ยวซ้ายถอยหลังเอาประตูด้านท้ายซึ่งเปิดออกช้าๆ ด้วยระบบไฮโดรลิค จนกระทั่งเปิดออกเรียบสนิทเป็นแผ่นเดียวกับพื้นห้องโดยสาร

กลุ่มทหารรับจ้างซึ่งอยู่ในชุดเสือพรานทะลักออกมาจากช่องประตูพร้อมด้วยอาวุธประจำกาย และเครื่องสนามครบครัน ต่อจากนั้นก็นั่งรวมกลุ่มกัน ณ บริเวณลานจอดนั่นเอง

?C-123? เครื่องที่สอง และที่สามทยอยกันแท็กซี่เข้ามาจอด ทำให้กลุ่มทหารรับจ้างเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็ว
ใช่แล้วครับ กองพันทหารรับจ้างจากประเทศไทยได้รับการขนย้ายเข้ามายันการรุกไล่ของกองทหารเวียตนามเหนือที่กำลังประชิดเมืองล่องแจ้งเข้ามาทุกขณะ ใบหน้าของนักรบเหล่านั้นบางคนก็ยิ้มหัว กระเซ้าเย้าแหย่กันด้วยความคึกคะนอง บางคนก็ซึมกระทือนั่งมองท้องฟ้าอย่างไร้จุดหมาย

ผมนั่งอยู่บนรถจี้ปกับนักบินลาดตระเวนที่เพิ่งได้รับคำสั่งจาก ?นอร์แมน? ผู้เชี่ยวชาญของ ?ซี.ไอ.เอ? ให้ร่วมบินลาดตระเวนสนามบินซำทอง เพื่อหาข้อมูลและสภาพที่ตั้งฐานปฏิบัติการของข้าศึกประกอบเพื่อ พิจารณายุทธวิธีทิ้งระเบิดโจมตีในโอกาสต่อไป
ชอปเปอร์แบบ ?เบลส์? สองเครื่องตีวงกว้างบินลิ่วมาทางท้ายสนามบิน พอถึงบริเวณ ?เม็นแล้ม? ก็แตะพื้นอย่างนิ่มนวล
รถจี๊ปกลางมีเครื่องหมายกากะบาทสีแดงแล่นเข้าไปจอดเทียบในทันทีทันใด
ทหารเสือพรานที่แตกทัพจากทุ่งไหหินและซำทองที่ได้รับบาดเจ็บ แขนขาด...ขาขาด กระรุ่งกระริ่ง เลือดไหลเปรอะทั่วตัวถูกหามลงมาจากห้องโดยสาร ท่ามกลางการรุมล้อมของเหล่าทหารรับจ้าง ที่เพิ่งเดินทางมาถึงสมรภูมิลาวในเช้าวันนั้น
ทหารรับจ้างบางคนที่รอดจากสมรภูมินรกก็มีสภาพไม่ผิดอะไรจากซากศพ เนื้อตัวโดนทากกัดแดงเถือกไปหมด เสื้อผ้าขาดวิ่นไม่มีชิ้นดี พูดจาแทบไม่เป็นภาษาคน บางคนก็ไชโยโห่ร้องกระโดดโลดเต้นตะโกนหาเพื่อนฝูงที่มาคอยรับด้วยความยินดี
คราวนี้เหมือนกับรายการสัมภาษณ์ดาราไม่ผิดเลยครับ...กลุ่มทหารรับจ้างน้องใหม่ต่างก็พากันเข้าไปซักไซ้ไล่เลียงเรื่องราวกับผู้ที่รอดตายด้วยท่าทางที่สนใจแกมตื่นเต้น

?พี่ครับ รบหนักไหมครับ พวกเราสูญเสียมากไหมครับ?

เสียงถามกันให้แซ่ดไปหมด ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร

?ผมไม่อยากพูดหรอกครับ อยากให้พวกคุณไปเห็นด้วยตาเอง พวกมันขึ้นมาไล่ฆ่าพวกเราถึง ?คูเหลด? เลยทีเดียว
กองร้อยผมมีทหาร 134 คน รอดกลับมาเพียง 19 คนเท่านั้นเอง?

ทหารรับจ้างที่มีบาดแผลบนใบหน้าเอ่ยตอบขึ้นมาพร้อมกับเอื้อมมือรับบุหรี่จากพวกน้องๆ ที่ส่งให้
ขึ้นไปอัดเข้าปอดสองสามครั้งด้วยความกระหาย แล้วก้าวเท้าพาตัวเองขึ้นไปบนรถพยาบาลอย่างรวดเร็ว

สารวัตรทหารรีบไล่กลุ่มทหารรับจ้างที่ยืนรุมล้อมกีดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่สนามบินที่กำลังสาละวนขนหีบห่อ,กระสุน
และเสบียง ?เรชั่น? อยู่อย่างชุลมุนวุ่นวาย ทำให้กลุ่มทหารนั้นแตกฮือกลับมารวมกลุ่มกับพรรคพวกที่นั่งดูเหตุการณ์อยู่ห่างๆ
สายตาของผมมิได้ฝาดไปหรอกครับ ทหารรับจ้างบางคนที่เคยหัวเราะเฮฮา ต่างก็พากันเงียบกริบเป็นปลิดทิ้ง
ทอดสายตามองเปลสนามที่มีขวดเลือดห้อยอยู่บนเสาเล้กๆ มองเห็นสายเลือดไหลจากขวดลงสู่แขนของพวกบาดเจ็บ
ด้วยท่าทางตกใจแกมขวัญเสีย...

?ไอ้ปากหมา? หรือเครื่องบินเครื่องยนต์เดียวสองที่นั่งแบบ ?L-19? แท็กซี่ช้าๆ จากโรงเก็บมายังบริเวณ ?เม็นแล้ม?
แล้วจอดเร่งเครื่องยนต์ดังสนั่นหวั่นไหว ปล่อยควันออกทางท่อไอเสียเป็นทางยาว...
?สไปร้ท? นักบินมือดีของ แอร์-อเมริกา หันมาตบบ่าพร้อมกับสัพยอกด้วยความคุ้นเคย
?บิ๊กแมน...ไปโว้ยเพื่อน โก ทู เฮล?

ผมชักเดือดปุดๆ อยู่ในใจที่สไปร้ทมันยิ้มชวนผมไปลงนรกเอาดื้อๆ ก็เลยหันไปสดุดีมันด้วยคำพูดที่เคยปากว่า
?บุลเชี้ยส...ขอให้ไอ้แกวล่อให้หลุดจากพวงก็แล้วกัน...ยิ้ม...ยิ้มแช่งอยู่ได้?

ผมล่อภาษาลาวปนฝรั่งท่ามกลางเสียงหัวเราะก๊ากใหญ่ของพลขับชาวแม้วที่นั่งเป็นหน้าลิงอยู่ข้างๆ
สไปร๊ท ไม่ต่อล้อต่อเถียงกับผมเมื่อผมกระโดดจาก หิ้วอุปกรณ์การบินอิรุงตุงนังมุ่งหน้าไปยัง ?ไอ้ปากหมา?
ซึ่งขณะนี้ช่างเครื่องได้ปีนลงมายืนข้างๆ พร้อมกับชูหัวแม่โป้งให้กับสไปร๊ทเหมือนกับจะส่งสัญญาณให้ทราบว่า
ขณะนี้ได้เช็คเครื่องพร้อมที่จะออกทำการบินได้แล้ว

ผมและสไปร๊ทขึ้นไปนั่งบนห้องโดยสารที่คับแคบของ ?ไอ้ปากหมา? อย่างรวดเร็ว ต่อจากนั้นสไปร๊ทก็แท็กซี่เครื่องช้าๆ
ไปตามรันเวย์จนกระทั่งถึงท้ายสนามบินก็เลี้ยวเครื่องกลับ จอดนิ่งเช็คระบบคันบังคับอยู่ชั่วครู่ ก็เร่งเครื่องเต็มที่
พาเจ้าปากหมาพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าลัดเลาะมุ่งทิศทางการบินไปยัง ?ซำทอง? ทันที
ถึงแม้ผมจะนั่งอยู่เบื้องหลังสไปร้ทก็ตาม ระบบการสื่อสารที่ติดอยู่กับหมวกนักบิน ทำให้เราทั้งสองพูดคุยกันได้อย่างสบาย

?เฮ่...บิ๊กแมน... อั๊วขอถามลื้อซักหน่อยเถอะวะ ทำไมลื้อถึงกล้ามานั่ง ?ไอ้ปากหมา? เครื่องนี้กับอั๊วด้วย ลื้อกรู้นี่หว่า
?ไอ้ปากหมา? เครื่องนี้ถ้าจะเปรียบมันก็เป็น ?เครื่องล่อเป้า? ให้ข้าศึกยิงดีๆนี่เอง อั๊วสงสัยจริงๆว่ะ?

?คำสั่งและโอเวอร์ไทม์สิโว้ยพรรคพวก นอร์แมนต้องการเห็นสภาพอันแท้จริงของสนามบินซำทองและที่ตั้งปืนของข้าศึก ไอ้อั๊วมันก็ชำนาญภูมิประเทสแถบนี้แทบจะหลับตามองเห็นซะด้วย...มันก็เลยยัดเยียดตำแหน่ง ?ล่อเป้า? อันนี้ให้อั๊วพร้อมเบี้ยเลี้ยงพิเศษชั่วโมงละ 100 ดอลล่าร์ อั๊วก็เลยต้องมากับลื้อนี่แหละ เข้าใจ๋?

ผมตะโกนกรอกแก้วหูเจ้าสไปร๊ทผ่านทางเครื่อง ?อินเตอร์คอม? จนมองเห็นมันทำคอย่น หันมาแยกเขี้ยวให้ผมพร้อมกับตะโกนผ่านวิทยุด้วยเสียงพอๆกัน

?ค่อยๆพูดก็ได้โว้ย หูจะแตกตายห่า?

ต่อจากนั้น สไปร๊ทก็ดึงเครื่องเลี้ยวซ้ายโฉบฐานบังคับการของกองพันทหารรับจ้างที่ 616 ซึ่งตั้งฐานอยู่บนยอดที่สูงที่สุดของ ?ภูหมอก? มองเห็นทหารรับจ้างสาละวนเสริมที่มั่นอย่างชุลมุนวุ่นวาย

?เม้าส์แทร็ป เม้าส์แทรป จากสไปร๊ท?
สไปร๊ทใช้วิทยุจากไอ้ปากหมา ส่งสัญญาณเรียกขานลงไปยัง F.A.G. (แฟ็ก) ประจำกองพัน 616 ซึ่งทำหน้าที่เป็น ?ล่าม? อยู่ ณ ฐานปฏิบัติการเบื้องล่าง
?สไปร๊ทจากเม้าส์แทรป ผมได้ยินเสียงของคุณแล้วและมองเห็นคุณด้วย ระวังหน่อยนะครับ เมื่อสองชั่วโมงผมเห็นมันออกมาผึ่งลมบริเวณรันเวย์สนามบิน ขอให้โชคดี?

เสียง ?แฟ็ก? ประจำกองพันทหารรับจ้างที่ 616 สวนตอบขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี
?ขอบคุณมาก เม้าส์แทร็ป?
สไปร๊ทตะโกนตอบลงไป พร้อมกับดึงไอ้ปากหมาไต่ขึ้นระยะสูงเพื่อหลีกเลี่ยง ป.ต.อ. ขนาด 12.7 ม.ม. อันทรงอานุภาพของทหารเวียดนามเหนือ ซึ่งเคยสอยไอ้ปากหมาตัวอื่นๆปีกหักลงมาคลุกฝุ่นหลายต่อหลายลำมาแล้ว...

?ลื้อแน่จริงบินให้ต่ำกว่านี้สิว่ะ หรือบินมันลงไปจอดชมวิวที่รันเวย์กันซัก 10 นาทีเป็นยังไง?
ผมตะโกนแหย่เจ้าสไปร๊ทไปอีก
?จ้างอั๊วชั่วโมงละ 1,000 ดอลล่าร์ก็เห็นจะไม่รับประทาน ขนาดบินสูงๆขนาดนี้มันก็ยังยิงเฉียดไปเฉียดมาตั้งหลายครั้ง
ว่าแต่ลื้อเถอะได้ โอเวอร์ไทม์พิเศษตั้งชั่วโมงละ 100 ดอลล่าร์ เครื่องบินอั๊วบินได้เกือบ 7 ชั่วโมง ลื้อมีรายได้ตั้ง 700 ดอลล่าร์
อั๊วจะแกล้งบินถ่วงให้ลื้อจนหมดน้ำมัน แล้วลื้อแบ่งให้อั๊ว 200 ดอลล่าร์ โอเคมั้ย พรรคพวก?

นั่นแน่... ลวดลายไอ้กะล่อนสไปร๊ททำไมผมจะไม่รู้กำพืดของมัน ผมรู้แม้กระทั่งจำนวนเงินเดือนและเงินชั่วโมงบินของมันแต่ละครั้งว่ามากมายกว่าผมอย่างเทียบกันไม่ได้ นี่มันวางแผนหลอกเล่นเงินดอลล่าร์ของผมเข้าแล้วนี่หว่า นึกเจ้บใจขึ้นมาก้เลยสวนคำพูดด่ามันออกไปทันควัน
?สไปร๊ทเพื่อนรัก เงินเดือนของลื้อ 2,000 ดอลล่าร์ต่อเดือน ชั่วโมงบินของลื้อชั่วโมงละ 50 ดอลล่าร์ แต่ขอโทษที ลื้อมีรายได้กับชั่วโมงบินของลื้อเองไม่เว้นแต่ละวัน แล้วนี่มันเรื่องอะไรที่ลื้อจะมาไถเอาเงินที่อั๊วนานปีทีหน จะมีโอกาสฟลุคแบบนี้ ขอทีเถอะวะ
ถ้าคิดจะรักกับอั๊ว ขอกันกินก็ได้นี่หว่า?

ไอ้ยอดกะล่อนสไปร๊ทหัวเราะออกมาก๊ากใหญ่ๆแล้วพึมพำออกมาเบาๆ
?ลื้อนี่ช่างเสือกรู้เเยะจัง...อั๊วพูดเล่นน่า...เฮ้ย ระวังโน่นเห็นมั้ย ที่บริเวณหอบังคับการบินโน่น...วิ่งลงหลุมกันให้เพ่นพ่านไปหมด?
เขาชะโงกหน้าไปดู...ใช่ครับทหารเวียดนามเหนือกลุ่มเบ้อเร่อกำลังขนหีบกระสุนวิ่งหลบเครื่องบินตรวจการณ์กันเป็นจ้าละหวั่น
แล้วอีกกลุ่มหนึ่งก็กำลังขุดสนามเพลาะอยู่ข้างๆสนามบินทางด้านทิศเหนือ ก็พากันเผ่นเข้าไปซุกซ่อนอยู่ภายในป่าทึบที่อยู่ข้างๆทาง
มองเห็นอย่างถนัดชัดเจน

?สไปร๊ทบินไปเรื่อยๆก็แล้วกัน อย่าบินวกกลับมาอีกเป็นอันขาด บางทีมันอาจจะคิดว่าเรามองไม่เห็นพวกมันก็อาจจะเป็นไปได้ แล้วอย่ายิ้มบินผ่านถ้ำใหญ่ที่อยู่ข้างๆสนามบินนั่นเป็นอันขาด บนยอดของมันเป็นที่ตั้ง ป.ต.อ. 12.7 ดีไม่ดีประเดี๋ยวอั๊วกับลื้อก็ต้องกระโดดร่มกันบ้างล่ะ?
?โอเค บิ๊กแมน อั๊วจะบินผ่านไปทางเนิน ?ทันเดอร์? ซึ่งเป็นทิวเขาที่อยู่ทางหัวสนามบินอีกครั้ง อั๊วอยากรู้ว่า ไอ้ปืนใหญ่ 155 ม.ม.
ของฝ่ายเรา ที่ทิ้งเอาใว้ก่อนจะถอนตัว จะอยู่หรือเปล่า หรือว่าพวกเราทำลายได้ทันก่อนถอนตัว สังเกตให้ดีนะโว้ย
บางทีฟลุคๆเจอะขบวนรถถังจะได้มีงานทำกันเสียที...คืนนี้?

(จบตอนที่ ๑)



Create Date : 14 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2557 15:42:13 น.
Counter : 1041 Pageviews.

0 comments
เรื่อง รัก ลึก อุ่น (Omega Verse) - บทที่ 43 วัลยา
(16 เม.ย. 2567 16:34:37 น.)
: รูปแบบของการตระหนักในการรับรู้ : กะว่าก๋า
(15 เม.ย. 2567 05:37:45 น.)
15/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166
(15 เม.ย. 2567 09:46:52 น.)
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 1 unitan
(11 เม.ย. 2567 07:22:50 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pn2474.BlogGang.com

เจียวต้าย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 45 คน [?]