ก่อนจากกัน เสียงขลุ่ยผิวแผ่วดังแว่วไหว สัมผัสหัวใจให้วาบหวิว ใบไม้สะบัดผลัดใบปลิว ละลิ่วร่วงหล่นปนผืนดิน กี่คืนกี่วันที่ผันผ่าน เนิ่นนานเพียงใดใจสูญสิ้น กี่หยาดน้ำตาที่ร่วงริน ก่อความชาชินในหัวใจ กี่ความชอกช้ำที่จำเจ็บ กี่ความหนาวเหน็บที่หม่นไหม้ คงอีกไม่นานสักเท่าไร ทุกสิ่งจะผ่านไปเหมือนไม่มี เมื่อสร้างขึ้นมาด้วยสองมือ แน่หรือที่ใจจะหน่ายหนี ความฝันสวยงามถึงความดี ยามนี้กลับเป็นเช่นมายา เสียงขลุ่ยผิวแผ่วดังแว่วไหว บ่งบอกว่าใจใกล้อ่อนล้า ไม่นานตะวันคงลับลา เหลือเพียงขอบฟ้าที่มืดมน
เพราะดีครับ แต่เศร้าจัง..
โดย: LovelyPanda
 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:09:48 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [