วอนนางฟ้า บันทึกแห่งความทรงจำ คอยย้ำเตือนใจให้คิดถึง รำลึกในห้วงคิดคำนึง ถึงใครคนหนึ่งทุกเวลา เธอคือดวงใจในชีวิต ลิขิตราวกับนางฟ้า เป็นแรงบันดาลใจนำพา สู่เส้นทางข้างหน้าฝ่าฟัน ถึงแม้ไม่อาจร่วมทาง ทุกอย่างผ่านไปราวกับฝัน แต่ทุกช่วงแห่งคืนวัน ความผูกพันยังมั่นคงไม่เปลี่ยนไป เรื่องราวแห่งความปวดร้าว ในคราวฟ้าหม่นคนร่ำไห้ ไม่มีแม้ถ้อยคำอาลัย จากกันจากไกลจากใจคน เหลือเพียงรอคอยความหวัง เหมือนดั่งต้นข้าวรอคอยฝน ไม่ว่ากี่ฤดูกาลเวียนวน จะอดทนเฝ้ารอไม่ร้างลา บันทึกแห่งความทรงจำ ร้องเรียงถ้อยคำของคนบ้า พร่ำวอนนางฟ้าจงเมตตา ได้โปรดกลับมาอย่าจากไป
@ ทุกคนต่างย่อมมีคุณค่า
ใช่ว่านิยามไร้ความหมาย บางครั้งโดดเดี่ยวและเดียวดาย จนคล้ายไร้คนมาสนใจ @ หยิบยื่นไมตรีอันดีมอบ คำตอบรับมากลับหาใช่ ราวกับทุกสิ่งที่ทำไป หัวใจเธอไม่รู้กลับดูแคลน @ ต่อให้รู้ดีไม่มีหวัง ใจยังเฝ้าห่วงและหวงแหน ไม่มีผู้ใดมาทดแทน รักนี้หนักแน่นแสนอาทร @ ไม่ว่าคืนวันจะผันเปลี่ยน บทเรียนเอ่ยค่าอุทาหรณ์ ไม่อาจพรากใจให้จากจร หวังพรแห่งฟ้าคงปราณี @ อย่าให้ต้องรอไม่รู้สิ้น ฟ้าดินมืดมนจนเปลี่ยนสี ช่วยนำความปรารถนาดี เหล่านี้ส่งไปถึงใจเธอ..............คุณกวี ขอบคุณ ทุกถ้อยวลีงาม มอบความ ปรานี ที่เสนอ อุ่นใจ ด้วยคำ นำปรนเปรอ จากเธอ ผู้ให้ ด้วยไมตรี ช่างเถอะ เพราะฉัน นั้นไร้ค่า นัยย์ตา ของเค้า บ่งบอกชี้ ขอรัก ในฝัน อันเปมปรีด์ ฤดี ยอมรับ ประดับทรวง เดียวดาย อย่างนี้ อยู่นานเนา คลอเคล้า ดื่มด่ำ ลำนำสรวง แทนรัก จากใจ ที่หมายควง อยู่ห้วง ระทม ต้องซมเซา จนกว่า..จะสิ้น ทั้งดินฟ้า มอบรัก ศรัทธา แม้ว่าเศร้า ยอมรับ ให้เห็น แลเป็นเงา เคียงดู่ กับเรา .. ทุกเช้าเย็น... สวัสดีค่ะ คุณกวี ขอบคุณมากค่ะ ยินดี ที่ได้รู้จักค่ะ... โดย: สุนันยา
 วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:4:02:29 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ทุกอย่างผ่านไปราวกับฝัน
แต่ทุกช่วงแห่งคืนวัน
ความผูกพันยังมั่นคงไม่เปลี่ยนไป
...