Bloggang.com : รัณณา - ดาราจักรรักลำนำใจ : บทนำ

ดาราจักรรักลำนำใจ : บทนำ

บทนำ
“พี่นาซิน!”

ประธานสมาพันธ์เคดาเรียกชื่อที่ปรึกษาสูงสุดของสมาพันธ์เสียงกึกก้องดังไปทั่วทั้งห้องโถง ขณะที่ร่างสูงใหญ่ยังคงก้าวเร็วๆ ออกจากมาจากห้องทำงานด้วยสีหน้าเครียดจัด ยิ่งได้ยินเสียงร้องไห้จ้าที่ดังไล่หลังมาจากในห้องรับรองใจก็ยิ่งร้อนรุ่มด้วยความกังวลและเป็นห่วง เฮลิคอปเตอร์ที่บินฉวัดเฉวียนอยู่ไกลออกไปทำให้ใจของผู้นำกรีนาใต้ร้อนเป็นไฟ

“สถานการณ์ข้างนอกเป็นยังไงบ้าง”

นาซินซึ่งเป็นผู้ที่ผู้นำกรีนาใต้นับถือเหมือนพี่ชายแท้ๆ เดินนำเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสมาพันธ์จำนวนสองนาย เขาก้าวมาหยุดตรงหน้าประธานสมาพันธ์ทิ้งระยะห่างสามช่วงก้าว แล้วเอ่ยรายงานเสียงหนักแน่นด้วยสีหน้าไม่ต่างกัน

“มาคีเตรียมกำลังไว้ป้องกันสมาพันธ์แล้ว และส่งกำลังที่เหลือกระจายออกไปต้านทุกจุดที่ถูกโจมตี รวมทั้งได้เรียกกำลังเสริมจากทุกหน่วยงานด้านความมั่นคงที่ใกล้ที่สุดเข้าสนับสนุน แต่ปัญหาคือชีราส่งกองกำลังไปโจมตีจุดสำคัญหลายๆ จุดในกรีนาใต้พร้อมกัน เหมือนกับจะบุกยึดพื้นที่กรีนาใต้ทั้งหมด”

“ไอ้นักธุรกิจต่างดาวคนนี้มันบ้าไปแล้ว!” ผู้นำหนุ่มแห่งกรีนาใต้เค้นเสียงอย่างไม่พอใจ “แค่เราไม่เซ็นต์สัญญาขายพื้นที่เพาะปลูกในกรีนาใต้ให้มัน ถึงกับลงทุนทำขนาดนี้เลยเหรอ เราต้องแจ้งประธานสมาพันธ์ของกรีนาเหนือให้ส่งกำลังมาช่วยกันต้าน เพราะการถูกรุกรานครั้งนี้ส่งผลต่อส่วนรวมในอนาคต”

“ทางเราแจ้งไปแล้ว แต่กว่ากำลังจะมาถึงก็คงอีกหลายชั่วโมง แล้วตอนนี้พวกมันตัดสัญญาณการติดต่อทุกช่องทาง การช่วยเหลือคงเป็นไปได้ลำบากมาก ที่สำคัญพี่ไม่กล้าไว้ใจประธานสมาพันธ์เซนเทอร์ เพราะสามวันก่อนมีข่าวว่าขายเขตแร่ให้ชีราไปแล้ว”

นาซินแย้งเสียงสุขุมทว่าแฝงแววกังวลอย่างปิดไม่มิด ก่อนจะแนะนำผู้นำที่เขารักดังน้องชายด้วยความเป็นห่วง

“พี่ว่าท่านรีบพาท่านหญิงเมริอากับเอมิลาหนีออกจากสมาพันธ์แล้วไปที่บ้านก่อนดีกว่า แล้วค่อยไปที่กรีนาเหนือแต่ทางที่ดีหนีไปดาวอื่นจะปลอดภัยกว่า เพราะยังไงก็มีพลังจากเพอริลอยู่ในตัว ส่วนทางนี้พี่จะจัดการเอง เพราะอีกไม่นานพวกมันต้องนำกำลังมุ่งมาที่นี่แน่”

“ไม่มีทาง! เราทำอย่างนั้นไม่ได้ ท่านต่างหากที่ต้องพาน้องหญิงกับลูกของเราหนีไป” แม้จะห่วงแสนห่วงสตรีผู้เป็นที่รักและลูกสาวที่เขาพามาสมาพันธ์ด้วยในวันนี้ แต่ความรับผิดชอบอันหนักอึ้งและยิ่งใหญ่ก็ค้ำคออยู่

“แต่พี่ต้องอยู่ช่วยมาคีปกป้องสมาพันธ์” นาซินเอ่ยเสียงหนักและทรงอำนาจ

น้ำเสียงและท่าทางที่เปลี่ยนไปทำให้ผู้นำกรีนาใต้ชะงักเล็กน้อย ถึงแม้จะมีตำแหน่งสูงสุดแต่เขาก็ให้ความเคารพและเกรงใจอยู่สองคนคือ มาคี พี่ชายแท้ๆ ซึ่งเป็นหัวหน้ากองกำลังรักษาความปลอดภัย และนาซิน ที่ปรึกษาสูงสุดของสมาพันธ์

“แต่เราเป็นประธานสมาพันธ์กรีนาใต้ เราจะไม่มีทางหนีเอาตัวรอด” ผู้นำกรีนาใต้ยังดื้อดึง “ตอนนี้ประชากรของเราคงจะกำลังเดือดร้อนและล้มตายเพราะความบ้าระห่ำข้ามดวงดาวของมัน เราต้องหาทางแก้ไขและช่วยพวกเรา”

“อยู่แล้วทำอะไรได้ ท่านเป็นผู้บริหาร เป็นผู้นำ เป็นมันสมองของกรีนาใต้ ท่านไม่ใช่นักรบ มาคีต่างหากที่เป็นนักรบ ส่วนเราจะช่วยมาคีเอง” นาซินสบตาผู้นำ “รีบไปเดี๋ยวนี้ เราจะหาวิธีให้ออกไปเอง”

ประธานสมาพันธ์ส่ายหน้า นัยน์ตาฉายแววมุ่งมั่น “เราเชื่ออย่างหนึ่งว่า ไอ้นักธุรกิจจากดาวไนจีลาโลภมากไร้กฎเกณฑ์คนนั้นมันจะยังไม่ทำร้ายเรา เพราะนอกจากมันจะต้องการพื้นที่เพาะปลูกพืชอาหารแล้ว มันยังต้องการเพอริลในตัวเราด้วย”

นัยน์ตานาซินลุกวาบ “ท่านอย่าบอกนะว่าจะใช้เพอริลเป็นเงื่อนไขต่อรองให้มันถอนกำลัง” ในฐานะที่ปรึกษาย่อมมองออกว่าชีราต้องการอะไร เพียงแต่นาซินไม่คิดจะเสนอให้ใช้วิธีนี้ แต่ประธานสมาพันธ์กลับพูดขึ้นเอง

“เราจะไม่ยอมมอบเพอริลให้ผู้มีนิสัยเลวแบบนั้น เพื่อให้มันใช้ในการเดินทางข้ามไปยังดาวดวงอื่นแล้วทำแบบนี้กับดาวกรีนา แต่เราจะหลอกล่อให้มันมีความหวังกับเพอริลในตัวเรา แล้วไม่กล้าฆ่าเราต่างหาก”

หากเป็นเวลาปกติที่ปรึกษาสูงสุดคงจะชื่นชมในความกล้าหาญและฉลาดของผู้นำวัยยี่สิบเก้าปี “ท่านไม่รู้หรือว่า ต่อให้ท่านไม่ถ่ายทอดเพอริลในตัวให้มัน แต่ตราบใดที่ท่านยังมีชีวิตอยู่มันก็จะต้องหาทางดึงเพอริลจากตัวท่านให้ได้ในสักวัน”

ประธานสมาพันธ์เคดาแห่งกรีนาใต้ส่ายหน้า แล้วหมุนตัวมองไปยังประตูห้องรับรองที่มีภรรยาและลูกสาว “เราจะถ่ายทอดเพอริลให้เอมิลา...”

พูดยังไม่ทันจบ ทั้งประธานสมาพันธ์และผู้นำฝ่ายรักษาความปลอดภัยของสมาพันธ์ก็ต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้ามายังห้องโถง ร่างสูงใหญ่ของมาคีปรากฏตัวขึ้น ปืนรังสีที่เหน็บอยู่ตรงเอวทำให้ดูเกรงขามและองอาจ

“เคดา พวกมันมุ่งมาทางนี้แล้ว รีบพาน้องหญิงเมริอากับหลานของเราหนีไปก่อนเถอะ” ท่าทางของมาคีเพิ่มความกังวลให้ทุกคนในที่นั้น

“พี่มาคีต่างหากที่ต้องพาลูกกับเมียของเราหนีไป” ว่าแล้วผู้นำกรีนาใต้ก็หมุนตัวเดินเข้าไปในห้อง

“อะไรนะ!” มาคีหันมาสบตานาซิน ที่ปรึกษาสูงสุดไม่พูดอะไร มีเพียงสีหน้าเท่านั้นที่บ่งบอกถึงความอึดอัดและยุ่งยากใจ พอนาซินเดินเข้าไปในห้อง มาคีจึงเดินตามเข้าไปบ้าง

พอเข้าไปในห้องก็พบว่าประธานสมาพันธ์กำลังหลับตาอุ้มทารกแบเบาะที่กำลังร้องไห้แนบอก โดยมีท่านหญิงเมริอายืนมองอย่างตื่นตระหนกและไม่เข้าใจ ไม่กี่อึดใจแสงสีฟ้าก็แผ่ออกมาจากร่างกายของผู้นำกรีนาใต้ มันไหลวนรวมเป็นจุดเดียวแล้วไหลสู่หน้าอกของทารกน้อย

ทั้งมาคีกับนาซินยืนตะลึงกับการกระทำดังกล่าว พลันก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อหันไปมองหน้าต่างกระจกบานใส เฮลิคอปเตอร์กลุ่มหนึ่งกำลังบินมุ่งตรงมายังตึกสมาพันธ์!

“พวกมันมากันแล้ว!” มาคีครางเมื่อนึกถึงหายนะที่กำลังรออยู่ คนที่หลับตาอยู่ลืมตาขึ้นเมื่อแสงสีฟ้าจางลงและหายไป

“พี่มาคี...รีบพาเมริอากับเอมิลาหนีไป” ประธานสมาพันธ์หนุ่มเอ่ยหลังส่งทารกให้เมริอาแล้ว สายตาที่มองลูกสาวเต็มไปด้วยความรัก อาวรณ์ และห่วงใยเป็นล้นพ้น

“แต่ว่า...” ทั้งมาคีกับเมริอาแย้งขึ้นพร้อมกัน

“จงใช้พลังเพอริลที่เราถ่ายทอดให้ลูกเอมิลากับพลังเพอริลในตัวของพี่ พาทุกคนไปที่ประตูจักรวาล แล้วควบคุมพลังเพอริลดึงดูดไปดาวที่มีสิ่งมีชีวิตและปลอดภัยที่สุด”

“ท่านพี่เคดา!” เมริอาร่ำไห้เมื่อรู้เจตนาของชายผู้เป็นที่รัก “หนีไปด้วยกันเถอะ”

“อย่าร้องไห้เมริอา สักวันเราจะต้องได้พบกันอีก” เขาปลอบด้วยน้ำเสียงแจ่มใส แต่ในใจกลับแห้งแล้งราวกับลานหินโล่งท่ามกลางแสงเฮต

“ท่านประธานเคดา!” ที่ปรึกษานาซินโพล่งขึ้น “ท่านควรจะไปกับมาคีด้วย”

ประธานสมาพันธ์เคดาส่ายหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว “พี่นาซินต่างหากที่ต้องพาธีซัสไปจากกรีนาใต้ให้เร็วที่สุด” ทั้งนาซินและมาคีรู้สึกกลัวและยอมรับความเด็ดขาดของผู้นำ

“ถ้าพวกพี่ไม่หนี กรีนาใต้รวมไปถึงกรีนาเหนืออาจจะถูกไอ้ชีรายึดครอง แล้วต่อไปประชากรของเราจะอยู่ยังไงกัน พวกท่านต้องหนีไปก่อน แล้วค่อยกลับมา เชื่อเราเถอะ เชื่อเรา...ได้โปรด”

************************

Create Date : 16 มกราคม 2559
Last Update : 16 มกราคม 2559 16:45:10 น.
Counter : 550 Pageviews.

0 comments

	กระถินกลิ่นขี้ควาย (บทที่ 1) สมาชิกหมายเลข 2607062 (17 พ.ย. 2563 11:15:59 น.)		: เวลาผ่านไปในแต่ละวัน : กะว่าก๋า (14 พ.ย. 2563 05:34:27 น.)
	จงทำแค่สามเรื่องนี้ก็พอ พระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ (14 พ.ย. 2563 21:04:22 น.)		ผีซ่าส์กับฮานาดะ : Makoto Ishiki มาช้ายังดีกว่าไม่มา (14 พ.ย. 2563 23:43:44 น.)

Pinus.BlogGang.com

รัณณา

Location :
ศรีสะเกษ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [?]

บทความทั้งหมด