. . . ค น บ า ง ค น เ จ อ ไ ด้ เ เ ค่ ใ น ฝั น . . . ........................................................................................ ............................................. ...................... ........... ....... .... .. . เ เ ม้ เ ว ล า จ ะ ผ่ า น ไ ป น า น . . . แต่ไม่แปลกใจที่ทำไมถึงยังจำได้แม่นเหลือเกิน.. ร่างโปร่งๆในชุดเสื้อเชิ้ตพับแขนสีขาวตัวเล็กๆ ยังทะมัดทะแมงกับกางเกงยีนส์สไตร์เดิม รองเท้าส้นเตี้ยๆที่ผมเคยบอกว่า แค่นี้เธอก็จะสูงกว่าผู้หญิงทั้งสวนจตุจักรแล้ว ผมสีน้ำตาลเข้มๆเป็นลอนตามธรรมชาติ เกล้าอวดคอระหงษ์ มองเห็นได้แต่ไกล.. มองเห็นกันจนใกล้.. " ....... " " ปอง.. " " ปองดูสบายดีนะ... " ผมรับคำเธอเบาๆ.. ยิ้มให้เธอเหมือนที่เคยยิ้มให้ สุขไม่มาก แต่ก็ทุกข์ไม่มาก.. แต่โดยรวมแล้ว ชีวิตก็มีความสุขดี... ผมยังคงยิ้ม.. ดูเธอไม่ค่อยกล้าสบตานัก..ผมก็เลยเฉไฉสายตามองนกมองฟ้าไป ถามเธอถึงชีวิตทุกวันนี้โดยนั่งยองๆดูบัวสีขาวในอ่างรายเรียง ... " ก็เรื่อยๆ ไม่มีอะไรพิเศษเท่าไหร่ คุณแม่ก็สบายดี " ... " ...... " " ปองยังโกรธเค้าอยู่หรือเปล่า... " ผมไม่ได้ตอบตอนที่เธอถาม ค่อยๆลุกขึ้นยืนเอามือปัดฝุ่นตามกางเกง มองลึกเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลที่เคยคุ้น..ผมไม่เห็นอะไรในนั้นที่ทำให้รู้สึกไม่ดี บอกเธอว่า ผมไม่เคยโกรธ..แล้วตอนนี้ผมก็เลิกเสียใจแล้ว เธอยิ้ม..ตาเธอดูแดงๆไปหน่อย ผมอยากจะบอกเธอว่า..ถึงทุกวันนี้ เรื่องราวของเราสองคนที่ผ่านมา ผมจำได้แต่ความเรื่องราวที่ดีๆ...ส่วนความรู้สึกเพ้อคลั่งเจียนตาย ผมจำได้แค่เลาๆ.. จ น เ ห มื อ น กั บ มั น ไ ม่ ไ ด้ เ กิ ด ขึ้ น จ า ก เ ธ อ . . แต่ผมไม่ได้พูดไป.. ไม่ได้พูดแม้คำที่ว่า ผมยังรักเธออยู่เหมือนเคย ในความฝันยังมีภาพตัวผมยืนถือดอกไม้ยืนรออยู่ที่ประตูบานใหญ่.. แต่ประตูนั้นก็ไม่เคยเปิด ผมเคยสัญญากับตัวเองไว้อย่างเข้มแข็ง ว่าจะต้องตัดใจให้ได้.. แต่ก็ไม่เคยตัดความรู้สึกทิ้งไปได้สักที.. ทุกครั้งในเวลาที่เงียบเหงาจนถึงที่สุด..อ้อมแขนยังคงเฝ้าฝันถึงสัมผัสที่อ่อนโยน สายตายังเหม่อมองไปบนฟ้ากว้าง..ราวกับจะทำให้มองเห็นใครสักคนที่... รั ก . . . ผมเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงหน้าตาน่ารักน่าชัง ดวงตาสีน้ำตาลไร้เดียงสามองชะเง้อหาอะไรบางอย่าง เมื่อสายตาเค้าหยุดนิ่ง ก็สะบัดมือหลุดจากพี่เลี้ยง วิ่งๆๆ วิ่งเข้ามากอดที่ขาแม่เค้า.. ผมแอบคิดในใจว่า จะเป็นยังไงนะ..ถ้าเกิดเค้าเกิดมาโดยเป็นลูกของผม..กับเธอ " ไ ห ว้ อ า ป อ ง ซิ ลู ก . . " ข อ ร้ อ ง วรรธนา วีรยวรรธน ..
ตอนนี้คนที่สองเค้าจะคลอดแล้วคับ...เป็นผู้ชายเหมือนเคย สามปีพอดี.. /ผมไม่ชอบวันสงกรานต์.. โดย: ปิงปองงง
 วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:11:43:09 น.อยากบอกว่า
จำไว้แต่ความทรงจำที่ดีๆ ก็พอแล้ว โดย: journey (thai_friends
) วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:12:06:29 น.เศร้า..เศร้า...
วันนี้ทำไมเศร้าจัง... เมื่อวานนี้ มีคนๆ นึงบอกเราไว้ว่า.. การที่เราจะประทับใจใครนั้นใช้เวลาแค่เพียงนาที การที่เราจะชอบใครใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมง การที่เราจะรักใครใช้เวลาเพียงชั่ววัน แต่การที่จะลืมใครนั้นต้องใช้เวลาชั่วชีวิต โดย: ยัยบี๋
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:12:09:01 น.ชอบมากๆ
...ชอบที่ปิงปองบรรยายถึงผู้หญิงคนนั้น เหมือนกับทุกรายละเอียดมันฝังอยู่ในความรู้สึกเลยอ่ะ ชอบเถอะวันสงกรานต์หน่ะ สนุกดีออก ดูคนอื่นเค้าสาดน้ำกันโครมๆ แต่ตัวเองนั่งอยู่ในรถ ปิดกระจกให้สนิท (กลัวเปียกอ่ะ) แล้วปล่อยให้โลกหมุนไป ปล. จริงๆแล้ววันไหนๆก็นาวชอบบบบนะ . . . . ถ้าวันนั้นเป็นวันหยุดอ่ะนะ โดย: ~nawo~
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:12:36:53 น...... มองเดือน....เลื่อนฟ้า....คล้อยดวง
งามแสงนวล.....จับทรวง....ห่วงหา ดวงเนตรปลาย...หมายมั่น....จันทรา หมายเอื้อมคว้า....หาเดือน....เลื่อนไกล ...... .... เก็บความทรงจำ และความรู้สึกที่ดีๆ ที่มีต่อเธอนะคะ แล้ววันนึงถ้าความทรงจำที่ดีๆนั้น มันแว๊บๆ ขึ้นมา ก็คงมีความสุขบ้าง มีบ้าง.... ยังดีกว่าไม่มีเลยนะคะ ....รึป่าว? :) โดย: ตะกร้าหวายสีขาว (ตะกร้าหวายสีขาว
) วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:13:27:21 น.เศร้า!! //อย่าฝืนยิ้มเลยปอง อยากร้องไห้ ก็ร้องเหอะ โดย: มัช IP: 203.151.140.112 วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:15:18:34 น.
อ่านแล้วเศร้า เฮ้อ.. ความหลังไม่เคยเลือนจากใจเลยครับ
โดย: Mint@da{-"-}
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:16:06:00 น.T_T
โดนใจอย่างจัง ... "ในความฝันยังมีภาพตัวผมยืนถือดอกไม้ยืนรออยู่ที่ประตูบานใหญ่.. แต่ประตูนั้นก็ไม่เคยเปิด" โดย: +*~ S O u LM a T e~*+
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:20:20:35 น.เห็นภาพเลย
ความทรงจำ ดูชัดเจนดีนะคะ : ) โดย: คนสวย(ทำใจได้) IP: 203.151.140.112 วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:20:34:19 น.
เศร้าสุดๆ เพลงก็นะ
อยากจะตามไปดึงเธอมากอด... ก่อนจะสายไป... เพราะปนเศร้า... พี่ปองๆๆ ชื่อเพลงอันหยั๋งอ่ะก๊ะ ... ผู้ได๋ร้อง เอ่ย...อยากรู้อ่ะค่ะ... ^^" โดย: แก้วการะบุหนิง
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:20:35:52 น.แวะมาเศร้า แวะมาเก็บความรู้สึกดีๆๆ
แวะมาสวัสดีเจ้าของบล๊อกค่ะ เที่ยวสงกรานต์เผื่อด้วยนะคะ โดย: yadegari
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:21:23:27 น.ขอบคุณมากค่ะพี่ปอง
ตามมาตอบอย่างรวดเร็วถึงบล็อคเลย มีหลายคนอยากรู้ค่า ^^ โดย: แก้วการะบุหนิง
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:21:26:28 น."ความรัก" เหมือนกาแฟ ขมแต่ก็อร่อย
"ความรัก" เหมือนกุหลาบ สวยงามแต่ทำร้าย "ความรัก" เหมือนสายลม พัดมาเย็นสบายแล้วก็จากไป "ความรัก" เหมือนเปลวเทียน สว่างไสว ร้อนแรง สุดท้ายก็ดับลง ปล.ชอบเพลงนี้ เข้ากับเรื่องราวในบล็อกค่ะ เศร้า ๆ ๆ ไม่ทราบว่าเพลงอะไรคะ ใครร้องอยากรู้ค่ะ.. วันที่เธอเดินจากฉันไปหมดแรงไม่เหลืออะไร... อยากจะตามไปดึงเธอมากอด....... โดย: ngomngay
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:22:12:36 น.แอบเรียกพี่ปอง อีกคนค๊า
ขอบคุณสำหรับเพลงค่ะ เดี๋ยวจะจัดการเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ พี่ปองงงงงงงง คนน่ารักก โดย: yadegari
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:22:20:29 น.สารพัดตัดขาดประหลาดนัก แต่... ตัดรักนั้นไม่ขาดประหลาดใจ โดย: จ๊ะโอ๋ (ja_opig
) วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:22:29:20 น.ตัดไม่ได้ ก็ไม่ต้องตัด
อยากรักแค่ไหน ก็รักไปแค่นั้น แต่อย่าลืมใช้ชีวิตของตัวเองดีๆก็แล้วกันค่ะ โดย: ชมทะเล
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:22:54:01 น.เช่นกันค่ะ... เลือกจดจำแต่สิ่งงดงาม
ปล.ชอบเพลงจังเลยค่ะ @^__^@ โดย: กาน้ำชากะเชี่ยนหมาก
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:23:32:00 น.อ่านแล้วรู้เลยว่าพี่ปองยังรักเขาอยู่
บรรยายซะเห็นภาพขนาดนั้น ถ้าเป็นหนู หนูจะขอบคุณเขานะ ที่ทำให้รู้ว่า ความรักที่เรามีให้คน คน นึง ( ที่ไม่ใช่ พ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง ) มันมากมาย ขนาดไหน รัก ..... มันเป็นยังงัย ความสุขเป็นแบบไหน ความทุกข์มันแสนสาหัสอย่าที่ใคร ๆ เขาว่า จริงหรือเปล่า ปล. หนูมาขอ url เพลงอีกแล้ว หนนี้ขอ 2 เพลงนะคะ ขอบคุณมากกกก 1. รักแท้ ของ อาร์มแชร์ 2. สักวันหนึ่ง ของ บอย โกสิยพงษ์ แต่ คุณมาริสา สุโกศล หนุนภักดี เป็นคนร้อง โดย: ฉะฉาน
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:23:33:18 น.หวัดดีค่ะอาปอง
เง้อ..ไม่ใช่ละ เหอๆๆ แล้วจะรอเจ้าของบล๊อค ไว้คุยกันใน nsm ค่ะ ^^ โดย: ดวงดาวในบ่อน้ำ
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:23:36:30 น.: )
dunno what to comment : ) โดย: L e g a L L y : ) IP: 137.73.126.75 วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:23:37:32 น.
พอจะเข้าใจถึงความรู้สึกครับ เพราะมันเหมือนหนังเรื่องเดียวกันต่างกันที่พระเอกกะนางเอกซะ
ถึงแม้จะพูดได้ว่าลืมได้แล้ว แต่มันก็พร้อมกลับมาฟาดกลางแสกหน้าได้เสมอ ถ้าเจอวิธีจัดการกะความรู้สึกอย่างนี้ บอกผมด้วยละกันครับ โดย: Lon3r
วันที่: 11 เมษายน 2548 เวลา:23:37:54 น.มาพยักหน้าเข้าใจจ้ะ
เฮ้อ... ความรักที่ผ่านไปมันก็เป็นความทรงจำสีจางๆ ที่ยังคงชัดเจนอยู่ในความรู้สึกของเราเสมอ โดย: เจ้าสายเทวดา
วันที่: 12 เมษายน 2548 เวลา:0:32:49 น.เคยรักมากมาย วันสงกรานต์ที่ผ่านมา... ถึงวันนี้ม่ายมีเค้าซะละ..^^~* โดย: Sary IP: 203.113.67.38 วันที่: 12 เมษายน 2548 เวลา:0:54:37 น.
เรื่อง คนในฝัน ยังเขียนไม่เสร็จเลยคุณปิงปอง
เอาไว้เขียนเสร็จแล้วจะเอามาแปะให้อ่านบ้าง ปล. ชอบเพลงนี้เหมือนกัน ฟังแล้วรู้สึกมันโหว่งเหว่ง คว้างในอกยังไงไม่รู้ ((วันนี้ได้รับข่าวร้าย เจอเพลงนี้อีก สุดจะทนจริงๆ ขอโทษที่มาบ่นซะมากมาย)) แง๊ ๆ ๆ ๆ โดย: น.ส.มารร้าย
วันที่: 12 เมษายน 2548 เวลา:19:17:38 น.
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
| ||||||||||||||||||||||||||
 |
|
สุขไง.....สั้น ๆ 
มาเยี่ยมบล๊อกคร๊าบบ
ปิงปอง
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แค่ฝันก็ดีแล้วหล่ะคับ
เพราะมันจะไม่เจ็บปวดในความรู้สึกจิงๆ