. . . ร่ อ ง ร อ ย . . . ค รั้ ง ห นึ่ ง ข อ ง รั ต ติ ก า ล .. เวลาที่ความเยือกเย็นมิอาจดับความอบอุ่นที่โอบล้อมใจอยู่ลงได้ หัวใจสองดวงเต้นรัวอยู่ใกล้ๆ.. ความอบอุ่นแห่งความรักถ่ายทอดสู่กันอย่างอ่อนโยน และเร่าร้อน เวลาที่สายลมแรงมิอาจพัดพาสายตาที่สบจ้องให้เบี่ยงเบือน จู บ เ บ า ที่ ค ว า ม ป ร า ร ถ น า แล้วทรุดตัวลงแนบหัวใจที่เต้นเพื่อกันและกัน กลิ่นราตรีเบียดสองวิญญาณจนแนบชิด.. ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสัญญาที่ดวงดาววาดไว้ ในเวลาที่ความสุขคือนิยามของทุกๆอย่าง ส ะ ดุ้ ง ตื่ น จ า ก ค ว า ม ฝั น ก ล า ง ดึ ก.. ข่มตาแน่นในความมืดมิด เมื่อความมืดมิดยังมิอาจปิดบังสายตา ไปจากภาพที่ยังฝากฝัง ที่ไม่มีร่องรอยของความอบอุ่นเหลือไว้ในที่ว่างข้างๆ หมอนสองใบยังคงวางอยู่เคียงข้างกัน หากใบนึงแบกรับเอาไว้กับความเศร้าและความโหยหา อีกใบถูกหนุนด้วยความว่างเปล่าและความทรงจำ เ มื่ อ ไ ห ร่ จ ะ ถึ ง วั น ใ ห ม่ เ สี ย ที .. แล้ววันหนึ่งเราก็จะรู้สึกฉลาดนา...
โดย: น้องฮีโร่:) IP: 203.155.183.70 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:0:02:42 น.
..เ มื่ อ ไ ห ร่ จ ะ ถึ ง วั น ใ ห ม่ เ สี ย ที .. ^ ^ ^ ประโยคนี้หละที่ทำให้รู้สึกว่า เจ้าของคำพูดเป็นคนเศร้า จริงๆ โดย: ไม่ได้คิดจ้ะ แต่รู้สึก IP: 203.150.217.113 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:7:27:04 น.
นั่นซิ.....เมื่อไหร่จะเช้าวันใหม่เสียที
ฉันจะได้ตื่น จากฝันอันอบอุ่น ที่เป็นเพียง....ฝัน โดย: .... IP: 61.90.90.57 วันที่: 24 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:25:20 น.
... อ่านแล้ว ล่องลอย ...
ตัวเบา ... เบา หัว กลวง กลวง ... โดย: ปีกที่ไม่อาจจธโบยบิน (WhaT iT'S W๐l2tH ) วันที่: 25 ธันวาคม 2548 เวลา:0:32:25 น.
|
เบเกอรี่ แยะจัง...