ความรักของชั้น หายหน้าไปนาน กลับมาแล้ว กับ Blog!!!! มีเรื่องราวที่เขียนเอาไว้ก่อนหน้านี้ แต่ ไมได เอา มา โพส ก็ จะ ทะยอยๆ เอามาลง กัน ต่อ ไป เอิ๊กๆๆ ความรักของชั้น คุณเชื่อไหมว่าความรักของชั้นมันเปลี่ยนความหมายของตัวมันเองได้ในรอบหลายปีที่ผ่านมา สมัยเด็กๆชั้นมองความรักเหมือนเรื่องในนิทาน มีเจ้าชายมีเจ้าหญิงแล้วก็ฝ่าฟันแล้วก็รักกันได้อยู่ร่วมกันในตอนจบ พอโตขึ้นมาอีกหน่อยชั้นมองความรักเหมือนเรื่องในนิยาย มีพระเอกนางเอกทุกคาแรคเตอร์มีแต่ความเพอเฟคราวกับว่าเรื่องราวของพระเอกนางเอกนั้นมันช่างดูดี ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นพระเอกและนางเอกจะต้องกลับมารักกันและลงเอยอย่างสวยงาม ณ โลกความจริงความรักที่ชั้นพบ มันไม่มีส่วนไหนเข้าเค้ากับมุมมองความรักทั้งสองแบบที่ชั้นเคยคิดเลย ความรักในโลกความจริง มันมีองค์ประกอบ ซับซ้อนหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง ราว ผู้คน สังคม ในความเป็นจริง คนเราล้วนเห็นแก่ตัว โกหก เอาตัวรอด คนเรารักตัวเราเองมากกว่าเราจะรักคนอื่น การทำร้ายกันจึงเกิดขึ้น ซ้ำๆ บ่อยครั้ง ความรักทีใสสะอาด รักกันอย่างแท้จริง อย่างที่เราเคยอ่าน ใน นิทาน หรือ นิยาย มันหาได้ยากในโลกของความเป็นจริง ความรักของชั้นในโลกความจริงของชั้น มีทั้งทุกข์และสุขเหมือนคนอื่นๆแต่มันจบที่ทุกข์ทุกครั้ง แล้วมันก็จบลงที่เหตุผลเดิมๆ การทรยศ การโกหก การหลอกลวง หนักบ้าง เบาบ้าง ปางตายบ้าง ความรักเคยเกือบทำให้ชีวิตของชั้นพังไม่เป็นท่า หัวใจของชั้นจากที่เคยเป็นผ้าขาวที่มีแต่สีสดใส ถูกระบายทับด้วยสีดำมันมืดมน หัวใจของชั้น เย็นชาลงทุกครั้งที่พบเจอความรักที่โกหกหลอกลวงและทรยศหักหลัง จนวันหนึ่ง ชั้น หมดศรัทธา ในคำว่ารัก ชั้นในวันนี้ คือคนที่ไม่มีศรัทธาในความรัก ชั้นไม่เชื่อเรื่องความรักเพราะมนุษย์เห็นแก่ตัวรักตัวเอง ชั้นมองความรักด้วยสายตาเย็นชา อดีตที่ผ่านมาทำให้ชั้นบอกตัวเองว่า ชั้นจะไม่มอบใจทุ่มใจให้ใคร ง่ายๆอีกต่อไป แต่ชั้นก็พลาดซ้ำๆ เพราะชั้น เชื่อคนง่าย ชั้นจึงพบกับคำโกหกหลอกลวง ชั้นเคยบอกกับคนที่ชั้นเคยคบด้วยคนหนึ่งว่า "ชั้นรับได้ กับสิ่งที่เป็นอยู่ แต่ขอเพียงอย่างเดียว อย่าโกหกชั้น" และเค้าพูดกับชั้น ว่า " ต่อไปนี้เราจะไม่ปิดบังกัน" ชั้นยึดมั่นคำนั้นมาตลอด คุณคงไม่เชื่อ ว่า ชั้นรับได้กับเรื่องเลวร้ายจริงๆ ชั้นก็คิดว่าคนอื่นก็คงไม่เชื่อ ชั้นรับได้ ถ้าชั้นรู้ความจริงทั้งหมด แต่ถ้ามีการโกหก เกิดขึ้น มันทำให้ชั้นไม่สามารถ จัดการหรือ ทำตัว ได้อย่างถูกต้อง ชั้นรู้จัก สิทธิ และหน้าที่ของตัวเองถ้า รู้ความจริงทั้งหมด ชั้นไม่เคยเรียกร้อง เพราะชั้นรู้ว่าขอบเขตชั้นคือแค่ไหน แต่การโกหก ทำให้ชั้นมองขอบเขตของชั้นพลาดไป แล้วการกระทำของชั้นมันกลับกลายเป็น สิ่งที่ ล่วงล้ำ ไป โดย ที่ชั้นไม่รู้ตัว แล้วชั้นก็รู้สึกเหมือนตัวชั้นโง่ที่ทำตัวแบบนั้นออก ไป ศรัทธาในความรักของชั้น มันลดลงมาเรื่อยๆจนตอนนี้ ชั้นถามตัวเองว่า สำหรับชั้นความรักคืออะไร ชั้นตอบไม่ได้ รักคือ การให้หรือ รักคือทุกสิ่งทุกอย่าง มันไม่ใช่เลย ชั้นไม่มีคำตอบ ว่าความรักคืออะไร สมองของชั้นว่างเปล่า ลึกๆในใจชั้นอยากให้ความรักของชั้นกลับมาสวยงามแต่โลกความจริงมันโหดร้ายเกินกว่าที่ชั้นจะยอมให้อารมณ์ อ่อนไหวเรื่องความรัก มามีอำนาจเหนือจิตใจชั้นอีกครั้ง ชั้นเคยมีความสุขกับการทำอะไรให้กับคนที่ชั้นรักชั้นไม่ปฎิเศธว่าเวลาดีๆมันก็มีแต่มันทำให้ชั้นตั้งคำถามว่า เวลาที่มีความสุขนั้นมันเป็นของแท้หรือเปล่า หรือว่าชั้นแค่หลงปลื้มกับคำโกหกคำโต เหมือนคนป้อนขนมหวานอาบยาพิษมาให้ ชั้นไม่ดูถูกความรักของคนอื่นชั้นเชื่อว่าเรื่องราวของคนอื่นคงแตกต่างจากชั้น แต่สำหรับชั้น ความรักของชั้นในวันนี้คือความเย็นชา ว่างเปล่า เป็นสิ่งที่ชั้นมองมันไม่เห็น และไม่เชื่อว่ามันมีจริง ปากกับใจไม่ตรงกัน 18 Mar 08 ปากกับใจไม่ตรงกัน ทำไมชั้นถึงเขียนหัวข้อแบบนี้นะหรือ ความจริงแล้วเมื่อหลายวันก่อนชั้นได้ใช้วาจาดูถูกเหยียดหยามผู้ชายคนหนึ่ง คนที่ชั้นเคยมีความรู้สึกดีๆให้กับเค้าที่ผ่านมาการกระทำของเค้าถึงแม้ว่าจะ ชั่วเลวมากแค่ไหนทำให้ชั้นรู้สึกแย่แค่ไหนแต่ชั้นไม่เคยคิดจะใช้วาจาด่าทอ แต่สิ่งที่ชั้นได้รับรู้มามากมายมันทำให้ชั้นรู้สึกว่าชั้นมันโง่ที่คิดว่าต่อให้เค้าโกหก แต่เค้าอาจจะยังมีข้อดีอยุ่บ้าง แต่ความเลวสิ่งที่โกหกกันมาตลอดที่ได้รับรุ้ต่อมามันทำให้ชั้นรับไม่ได้ ความจริงชั้นไม่ได้คิดว่าจะใช้วาจาดูถูกเหยียดหยามกดเค้าให้ต่ำเลยเพราะว่าชั้นไม่ เชื่อเรื่องชนชั้นสังคมฐานะไม่อย่างนั้นชั้นคงไม่เลือกคบเค้าตั้งแต่ทีแรก แต่ที่ชั้นต้องพูดดูถูกเหยียดหยามเค้าไปนั้นเพราะว่าชั้นต้องการให้เค้ารู้สึกตัว แต่ในใจของชั้นมันรู้สึกตลอดเวลา ว่า ชั้นไม่ใช่คนแบบนี้ชั้นไม่เคยคิดจะดูถูกใคร หลังจากพูดไป ชั้นรู้สึกเสียใจที่พูดแรงๆแบบนั้นเพราะว่านั่นไม่ใช่ตัวตนของชั้น ชั้นเลือกที่จะให้เค้าเข้าใจผิด แล้วเราก็ได้ จบจากกันถาวรเพราะต่อให้เค้าเลว แต่ใจชั้นมันอ่อนชั้นทำเพื่อตัวเองเพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากอาการอ่อนแอแบบนี้ และจะได้ไม่ตกเป็นเหยื่อของคนแบบเค้าอีกชั้นเป็นคนตรงแต่ชั้นลืมไปว่าบางครั้งชั้นเอาตัวเองตัดสินไม่ได้ชั้นเชื่อเค้าชั้นเคยเชื่อเค้าแต่เค้ากลับโกหกเป็นสิ่งเดียวที่ชั้นรับไม่ได้คนเราโกหกเพราะว่าเห็นแก่ตัวสิ่งที่ชั้นเสียใจที่สุดคือเค้าโกหกมากมายเหลือเกินมากเกินกว่าที่ชั้นจะทนนิ่งอยู่ได้ถ้าวันนั้นเค้าพูดความจริงต่อให้ความจริงจะเลวร้ายชั้นจะยังไม่รู้สึกแย่ถึงขนาดนี้แต่มันก็จบลงแล้วและจบอย่างถาวรหมดสิ้นกันทีกับคำโกหกทั้งหลาย
หายไปนานเลยน้องแหนมไม่ซ่าส์ที่ไหนมาค่ะ
พี่ว่าความรักมันทำให้เรามีพลัง มีพลังมากพอที่จะทำให้เราทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำและทำไม่ได้มาก่อนในชีวิต วันนี้เราอาจจะไม่โชคดีในเรื่องของความรัก แต่ในวันข้างหน้าเราอาจจะโชคดีก็ได้ ใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมาช่วยสอนเราสำหรับการเริ่มต้นครั้งใหม่มองคนใหม่ทีนี้ก็ต้องมองให้นานๆลึกๆ มองแบบมีเหตุผล มองแบบมองไกลไปถึงอนาคต อย่าปิดกั้นตัวเองจากความรัก เปิดใจ และมองหา แต่อย่าพยายามตั้งใจหาน่ะเพราะว่าหาไม่เจอหรอก มันเป็นเรื่องแปลกน่ะ เวลาตั้งใจหากลับหาไม่เจอ เวลาไม่มองหากลับเข้ามาหาเอง:) แหนมเขียนเก่งอ่ะ พี่ว่าน่าจะลองหัดแต่งหนังสือน่ะ ไม่แน่อาจจะรุ่ง (เหมือนน้องเปี้ยกและอีกหลายๆคน) โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK
 วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:16:06:56 น.แหนมอยู่ไหนจ๊ะตอนนี้ ยังอยู่อังกฤษเหรอ หายไปนานเลยยยย ไม่ได้ข่าวคราว สบายดีน๊า
เรื่องของความรักอย่ารีบร้อน อย่าปิดกั้น โดย: pim(พิม)
วันที่: 23 เมษายน 2551 เวลา:23:17:17 น.เกศ จ๊ะ ไป ตอบ ให แล้ วนะ
พี่พริกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อาละวาดดดด กลับ มา แล้ว เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่พิม คะ สบาย ดีๆๆ ค่ะ อย่าง มากมายๆๆๆ โดย: ไม้ยมก&แหนมมัด
วันที่: 30 เมษายน 2551 เวลา:1:32:20 น. |
ไม้ยมก&แหนมมัด
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อคนะคะ