วาระ แห่งตน

หัวใจที่เหี่ยวแห้งจนลืมวันลืมคืนไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานแค่ไหน


เมื่อมีเวลาที่เคยสุขก็มักจะมีเวลาที่ต้องทุกข์เท่าๆกัน


ร่างกายที่มีเลือด มีเนื้อ มีลมหายใจแต่กลับไร้จิตใจ


นานแค่ไหนแล้วที่ผ่าน ที่หลงลืม ที่ฝังตัวจมอยู่กับสิ่งที่ไม่ต้องการ


ฉันพบว่าตัวเองมักตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้เสมอ


และสิ่งหนึ่งที่ฉันรู้ซึ้งเป็นอย่างดีก็คือ


เวลาไม่เคยรอเรา


วันนี้เหมือนวันที่ฉันตื่นจากความหม่นหมอง


รอบตัวเริ่มเห็นแสงริบหรี่ เริ่มเห็นสีของชีวิต


หัวใจเริ่มสัมผัสได้ถึงความสดของสิ่งรอบตัว


สายตาเริ่มมองเห็นความแตกต่างของสิ่งรอบตัว


ขาคู่นี้เริ่มอยากที่จะก้าวเดินออกไปยังที่ที่คุ้นเคยต่างๆ


ที่ที่เคยเป็นประหนึ่งโอเอซิสที่หล่อเลี้ยงชีวิต


ที่เป็นพลังคอยเสริมให้มีแรงเดินสู้ต่อไป


ฉันเองมันโง่เขลา ที่ปิดตาตัวเองจนทุกอย่างเป็นสีเทา


ปล่อยเวลาผ่านไปเนิ่นนาน จนแทบไม่หลงเหลือตัวตนของตัวอยู่เลย


แต่วันนี้ฉันกลับมาแล้ว กลับมาเพื่อปรับเปลี่ยนไปทีละนิด


รอวันที่แข็งแรงดังเดิมและกลับมาเป็นคนคนเดิมในที่คุ้นตา








Free TextEditor



Create Date : 19 กรกฎาคม 2554
Last Update : 19 กรกฎาคม 2554 4:55:22 น.
Counter : 559 Pageviews.

2 comments
งานซ้อมใหญ่พยุหยาตราทางชลมารค 2567 (6) ผู้ชายในสายลมหนาว
(10 ม.ค. 2568 14:17:46 น.)
ไฮไลท์ บุนเดสลีก้า มึนเช่นกลัดบัค - บาเยิร์น มิวนิค nokeja
(12 ม.ค. 2568 11:41:09 น.)
เก็บตกการเดินออกกำลัง... tanjira
(9 ม.ค. 2568 14:11:34 น.)
#สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระคติธรรม เนื่องในวันเด็กแห่งชาติ newyorknurse
(12 ม.ค. 2568 00:10:07 น.)
  
โดย: backhold วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:5:15:05 น.
  
โดย: ไม้ยมก&แหนมมัด วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:55:59 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Pimberly.BlogGang.com

ไม้ยมก&แหนมมัด
Location :
Newcastle upon Tyne   United Kingdom

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]