ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะว่า เป็นใบแรกนะเนี่ย เก่งจริง ๆ เลยค่ะ
อยากลองงานควิลล์บ้างจัง แต่โปรเจคงานถัก (โครเชต์ + นิตติ้ง) ยังมีอีกเพียบ ขอพักไว้ก่อนค่ะ

  

มาดูกระเป๋าพี่ออม

สวยจริงๆๆ ค่ะ ไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นชิ้นแรกๆๆ

ขยัน + เก่งจริงๆๆๆ

  

ใบแรกพี่ออมทำได้ขนาดนี้ ......


หลบไปดีกว่าเรา

เย็บมือทั้งหมดเลยใช่เป่าคะ

หมดไปหมื่นก่าเยน โอ้วววววววว นึกไปถึงหมื่นบาทเลยอ่ะ อิอิ

  

รอคุณ Chinese-DOLL มาเข้าชมรมคนรักควิลท์ด้วยกันนะคะ

น้องสมก้อยจ๋า ตอนนั้นมันมีมานะทำงานจ้ะ แต่ว่าพี่ยังต่อตะเข็บไม่เรียบร้อยเท่าไหร่

  

อ้าว ทำไมตอนเเรกไม่เห็นต๊ะ เย็บมือจ้า เปิดหนังสือดูประกอบกับกระทู้พี่แนนนี่

ตอนเนี้ยหมดไปกับค่าผ้าเยอะมากๆๆๆ เลยจ้า เห็นอุปกรณ์ใหม่ๆ ก็อยากได้เรื่อยๆ เวรกรรม

  

งื้อออออ ซุ่มเน่นาพี่ออม จริงๆแล้วบอกโปรเฟซเซอร์ว่าไม่สบาย
แล้วแอบกลับมานั่งเย็ยกาเป๋าป่าวเนี่ย ถ้าพูดภาษาอังกิดเก่งๆจะ
โทรไปฟ้องอยู่หรอก 555

ตัวยังร้อนอยู่ป่าวคะ ไม่สบายๆ โทรไปตามคนรู้ใจมาคอยดูแลดีก่าม๊าง
อ๊ะ แล้วพ่อพี่ออมจะมาเมื่อไหร่อ่ะเนี่ย คุ้นๆว่าอาทิตย์นี้ง่ะ

  

ตอนนี้โปรเฟสเซอร์ไปอเมริกาจ้า

กระเป๋านี่ทำไว้ตั้งเเต่เดือนตุลาแล้วจ้ะ เอาของเก่ามาลงบล็อกหากิน

พ่อกับเเม่จะมาถึงวันจันทร์นี้จ้า

เมื่อวานพี่ว่าพี่โอเคเเล้วน้า วันนี้ตื่นมาตัวร้อนจี๋อีกรอบ

  

เราว่า ไปหาหมอดีมั้ยอ่ะพี่ออม ทิ้งไว้นานกลัวจะเป็นอะไรมากกว่าที่คิดนะ (ขู่ไว้ก่อนเร้ย)

เผื่อไปเจอหมอหล่อ ๆ ด้วยอ่ะ

  

แวะมารับจุ๊บ จุ๊บ จากน้องออม

ตัวร้อนนี่น่าจะไปหาหมอนะคะน้องออม มีไข้แน่ ๆ เลย คุณพ่อคุณแม่ใกล้จะมาแล้วด้วย เดี๋ยวจะเที่ยวไม่สนุกนะคะ

ร้านขายอุปกรณ์เจ้าประจำของพี่แนนนี่ ก็ไกลค่ะ ขับรถประมาณ ชม. นึง ขับไปเองก็ไม่ได้ เพราะต้องขึ้น free way พ่อบ้านจะเป็นคนพาไป ล่าสุดนี่ลองนั่งรถไฟ โฮ่ โฮ่ ง่ายสุด ๆ ใช้เวลาเท่ากัน งานนี้สบม. วันไหนพ่อบ้านทำงาน พี่แนนนี่หนีไปช้อปเองได้แล้ว

ดีใจมาก ๆ เลยนะ ที่สามารถแนะนำให้ใครสักคนมารักงานนี้ และทำผลงานออกมาอย่างน้องออม

  

ขอบคุณน้องต๊ะ กับพี่แนนนี่ค่า

ถ้าพรุ่งนี้ไม่ดีขึ้น คงต้องไปหาหมอเเล้วค่ะ เสียงานเสียการมากๆ

เมื่อวานนี้ตอนที่ซื้อของเสร็จ เเคชเชียร์ถามว่ากลับบ้านยังไงคะ หนูบอกว่ากลับรถไฟ เเคชเชียร์บอกต่อว่า ถุงมันหนัก ถือระวังๆ นะคะ

น่ารักจริงๆ เลยค่า ภาษาที่เค้าใช้ก็สุภาพมากๆ

  

งานยุ่งจิ๊บเป๋งเลยพี่ออมม

แวะมา โอฮาโย แล้วก็ ซาโยนาระ อ่ะ

เมื่อวานกลับเที่ยงคืน มาทำงานเกือบ 4 โมงเช้าเลย

  

มาเอาใจช่วยจ้า งานเยอะเหมือนกัน

พี่ก็โปรเจควิจัยเยอะแยะ
แต่รอให้พ่อกับแม่กลับก่อนค่อยลุยอีกรอบ

แถมเดือนหน้าจะมี นศ. ป.เอก เพิ่มอีก 3 คน นักเรียนทุนวิจัยระยะสั้นจากเมืองไทยอีก 1 คน ที่พี่ต้องคอยสอนงาน

กัมปะริมาโช

  

เย็บสวยจังเลยค่ะ ใช้ผ้าร้าน 100 เยนเหรอนั่น ฝีมือดีมากๆ เลยค่ะ

ขอเป็นลูกศิษย์ด้วยคนได้รึเปล่าคะ

เพราะถ้าลุกเข้าอนุบาลแล้ว เห็นตอ้งมีทำกระเป๋าเย็บเองอะไรทำนองนี้ด้วยอ่ะค่ะ

  

เย็บได้สวยมากๆ เลยค่ะ ดูมีราคามากๆ เลยค่ะ

  

คุณ LilyAi ยินดีเสมอค่า เเต่ต้องใน 2 ปีนี้นะคะ เดี๋ยวเรากลับบ้านก่อน เห็นเด็กๆ ถือกระเป๋าที่คุณแม่เย็บเองทั้งนั้นเลยค่ะ เวลาเดินไปโรงเรียน วันนั้นเเวะไปเยี่ยมที่บล็อก ไม่ให้คอมเมนต์ วันนี้เมนต์ได้เเล้วดีจัง

จะได้หาเรื่องไปเที่ยวโยโกฮามาด้วย อิอิ

เดียวจังจ๋า ขอบคุณค่ะ ใบแรกยังไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่

  

พี่ออม เรา up เพลงใหม่แล้วนะ เพลงน่ารักดี แวะมาโปรโมทอ่ะ

  

โอ๊ววววว คุณหมอทำเก่งจัง น่ารักด้วยจิ แมมอยากทำมั่ง แต่หนังสือที่เมืองไทยแพงจังค่ะ อยากซื้อแต่อีกใจนึงก็เสียดายตังค์จัง เพราะมันแพงง่ะ

  

ส่งลิงค์ให้คุณแมมเเล้วนะคะ เข้าบล็อกคุณเมมทีไร หาที่เมนต์ไม่เจอซักที

  

น่าใช้จังเลยคะ
ทามยากรึเปล่าคะ

  

กระเป๋าที่เราทำเองกับมือเนี่ยภูมิใจมากๆ
ยิ่งเป็นใบแรกด้วย ป้าแอนเข้าใจความรู้สึกน้องออมเลยค่ะ

  

ขอบคุณป้าแอนค่า เเล้วหนูก็ตกหลุมรักงานผ้าอย่างจังตั้งเเต่นั้นมาเลยค่า

  

หาเจอแล้วดีใจจัง ชอบงานผ้าเหมือนกัน
นี่ขนาดใบแรกนะนี่ น่ารักดีค่ะ

แล้วก็หลงรักงานผ้า ตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมา

ความรู้สึกเดียวกันเลยค่ะ
เดี๋ยวจะแวะมาบ่อยๆนะคะ

  

ยินดีเลยค่า คุณนากามิ เอาไว้ว่างๆ จะลงฮาวทูง่ายๆ ด้วยค่า ตอนนี้กำลังยุ่งสุดชีวิต

  

เอ พลาดอันนี้ไปได้ไงหว่า มาเจิมซะหน่อย อิอิ

  

  

น่ารักๆๆๆ