บันทึกของนักบุญฟรังซิส เซเวียร์ที่โมซัมบิคและโซโคตร้า





ผมแปลบันทึกฉบับนี้โดยลำลอง เพื่อติดตามเส้นทางการเดินทางของนักบุญฟรังซิสจากลิสบอนไปยังเอเซีย โดยเริ่มจากโมซัมบิค และไปถึงเมืองกัว ครับ



บันทึกของนักบุญฟรังซิสเซเวียร์ที่โมซัมบิคและเกาะโซโคตร้า

"เรามาถึงโมซัมบิค ที่เราต้องติดอยู่ในฤดูหนาวกว่า 6 เดือน บนเรือห้าลำใหญ่ๆที่มีคนหลากหลายนิสัยบนเกาะนี้มีเมืองสองเมือง เมืองหนึ่งปกครองโดยชาวโปรตุเกสและอีกเมืองปกครองโดยชาวมุสลิม ระหว่างหน้าหนาวนี้ มีคนป่วยไปหลายคน และมากกว่า 80คน ก็ตายลง เรายุ่งอยู่ในโรงพยาบาลตลอดเวลา โดยรับใช้คนป่วยทุกคนคุณพ่อปอลและมันซีอัส ช่วยรักษาทางร่างกาย แต่ข้าพเจ้ารักษาทางจิตใจคอยฟังสารภาพบาปและโปรดศีลมหาสนิท แต่ด้วยลำพังคนเดียวก็ไม่อาจจัดการได้ทั้งหมดในวันอาทิตย์ ข้าพเจ้าเทศน์สอน มีคนจำนวนมากมายมารอฟัง รวมทั้งข้าหลวงด้วยข้าพเจ้ามักจะออกไปรอฟังแก้บาป นั่นคือกิจกรรมทั้งหมดที่ทำในโมซัมบิคทั้งข้าหลวงและทหารปฏิบัติกับเราอย่างมีมารยาท เวลา 6เดือนก็เป็นประโยชน์สำหรับวิญญาณมากมาย"



แผนที่ประเทศโมซัมบิค ซึ่งในขณะนั้นมีเมืองท่าของโปรตุเกสอยู่

โมซัมบิคอยู่ห่างอินเดียไป 900 ลีค ข้าหลวงกระตือรือร้นที่จะส่งเราไปที่นั่นพร้อมกันกับท่านแต่ด้วยฤดูกาลที่ทำให้มีคนป่วยมากมายท่านจึงขอร้องให้มีนักบวชสักรูปรออยู่บนเกาะนี้เพื่อที่จะพยาบาลคนเจ็บไข้ได้ป่วยดังนั้นคุณพ่อปอลและมันซิอัสจึงตกลงจะอยู่ที่โมซัมบิคต่อไป ข้าพเจ้าจึงตกลงเดินทางกับข้าหลวงคอยฟังสารภาพบาปของท่าน ในกรณีที่มโนธรรมของท่านมีปัญหาหรือจำเป็น  จากโมซัมบิค เราใช้เวลา 2 เดือนจึงมาถึงเมืองกัว ระหว่างทางมาอินเดียนั้น เราได้แวะพักที่ Melinda เป็นเมืองท่าของพวกมุสลิมที่เป็นมิตรกับโปรตุเกสคนที่อยู่ที่นี่ส่วนมากมักจะเป็นหัวหน้าพ่อค้าที่เมื่อถึงคราวสิ้นชีวิตลงก็ขุดหลุมใหญ่มีเนินดิน ปักกางเขนไว้เป็นสัญลักษณ์ ชาวโปรตุเกสได้ปักกางเขนหินสวยงามใหญ่มากไว้นอกเมืองซึ่งเมื่อมองดูแล้วก็รู้สึกประทับใจมากทีเดียวที่ได้เห็นพระมหากางเขนปักอยู่ท่ามกลางเมืองของหมู่ผู้ไม่เชื่อ[1]




โบสถ์โปรตุเกสที่โมซัมบิค (บน) 
(ภาพจาก //www.patrimoniocultural.pt/)


กษัตริย์แห่ง Melinda เสด็จมายังเรือของพวกเราเพื่อต้อนรับท่านข้าหลวงด้วยอัธยาศัยไมตรีขณะที่เราพำนักอยู่ในเมืองนี้เราได้จัดงานศพให้กับชายผู้หนึ่งที่ตายลงในเรือของเราเราได้พยายามอย่างเต็มที่ที่จะช่วยเหลือเขา 
ชาวมุสลิมที่นี่อนุญาตให้เราจัดงานศพได้ตามที่ปรารถนาชาวมุสลิมสำคัญคนหนึ่งในเมืองได้ถามเราว่าโดยปกติโบสถ์ที่เราไปมีชาวคริสต์ไปชุมนุมกันเต็มโบสถ์หรือไม่ และชาวคริสเตียนศรัทธาเต็มใจที่จะไปโบสถ์หรือไม่ เพราะในเมลินดานี้มีมัสยิดถึง 17 แห่ง แต่มีเพียง 3 แห่งเท่านั้นมีมีคนไปร่วมขณะที่แห่งอื่น ๆ มีศรัทธาชนไปน้อยมากชาวมุสลิมที่ดีคนนี้ค่อนข้างสับสนว่าเหตุใดชาวบ้านจึงสูญเสียศรัทธาไปเขาคิดว่าเป็นเพราะพวกชาวบ้านต่างกระทำบาปหนัก

 เราได้สนทนากันถึงเรื่องนี้และได้บอกเขาว่า พระเป็นเจ้าทรงซื่อสัตย์และเที่ยงแท้ ทรงจัดการผู้ไม่เชื่อและคำภาวนาที่ไร้ผลเหล่านั้นจะสูญเปล่าชายชาวซาราเซ็นผู้นี้รู้สึกสับสน เขาประกาศว่าถ้านบีมุฮัมมัดไม่กลับมายังโลกนี้ในอีก 2 ปี เขาจะละทิ้งศาสนาข้าพเจ้าหวังว่าความจริงเหล่านี้จะถูกเปิดเผยโดยพระเป็นเจ้าให้พวกเขาเข้าใจฐานะของตัวและกลับใจเสียใหม่

นักบุญฟรังซิสบนเกาะโซโคตร้า


แผนที่เกาะโซโคตร้า
(ที่มา : https://upload.wikimedia.org)
หลังจากเราออกจากเมลินดาก็มาถึงเกาะโซโคตร้า เกาะใหญ่ที่มีเส้นรอบวงกว่า 100 ไมล์[2]เป็นป่าร้างทั้งหมด ไม่มีข้าวโพด ไม่มีข้าว ไม่มีเหล้าองุ่น ไม่มีผลไม้ใดๆกล่าวสั้นๆคือแห้งแล้งและน่าเบื่อมาก แต่มันเต็มไปด้วยต้นอินทผาลัมที่พวกเขาใช้ทำขนมปังได้ รวมทั้งใช้เลี้ยงสัตว์เกาะนี้ร้อนจัดด้วยแสงอาทิตย์แผดเผา ชาวบ้านเป็นคริสเตียนในนามมากกว่าด้วยจิตใจพวกเขาไร้ความรู้และค่อนข้างหยาบคาย ไม่สามารถอ่านหรือเขียนใดๆได้เลย พวกเขาจึงไม่มีการจดบันทึกใดๆไว้แต่ก็ยังรู้สึกภาคภูมิใจที่ตนเองเป็นชาวคริสต์ พวกเขามีโบสถ์ ไม้กางเขนมากมาย และใช้ตะเกียงในพิธีกรรมแต่ละหมู่บ้านจะมีครูคำสอน ผู้ช่วยงานของวัดครูเหล่านี้เองก็ไม่มีความรู้ทางด้านอ่านหรือเขียนมากกว่าคนอื่นพวกเขาไม่มีแม้แต่หนังสือ และรู้บทสวดไม่กี่บทที่ภาวนาจากหัวใจ พวกเขาไปโบสถ์วันละ4 รอบ ตั้งแต่เที่ยงคืน เช้าตรู่ เที่ยงวัน และตอนเย็น ไม่มีระฆัง แต่มีโปงไม้แบบที่เราใช้กันในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์  เพื่อเรียกทุกคนมาชุมนุมกัน แม้แต่ครูคำสอนก็ไม่เข้าใจบทสวดเพราะมันเป็นภาษาต่างประเทศของพวกเขา (ข้าพเจ้าคิดว่าเป็นภาษาแคลเดียน)พวกเขาศรัทธานักบุญโทมัสมาก และอ้างว่าตนเองสืบเชื้อสายมาจากนักบุญโทมัสระหว่างที่สวดพวกเขามีคำที่คล้ายๆ คำว่า “อัลเลลูยา”พวกครูคำสอนไม่เคยล้างบาปให้ผู้ใดเลยเพราะพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการล้างบาปคืออะไร เมื่อข้าพเจ้าอยู่ที่นั่นก็ได้โปรดศีลล้างบาปให้เด็กจำนวนมาก รวมทั้งผู้ปกครองที่มีความปรารถนาจะรับด้วยพวกเขากระตือรือร้นที่จะนำเด็กๆมาหาข้าพเจ้าและนำข้าวของเล็กๆน้อยๆตามมีตามเกิดมาให้ โดยเฉพาะลูกอินทผาลัมที่ข้าพเจ้ามักจะปฏิเสธบ่อยๆ



(บน) เกาะโซโคตร้า เป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยพืชพรรณประหลาดมากมาย เดิมเคยมีคริสเตียนจารีตเนสตอเรียน และพวกจาโคไบท์ เป็นนิกายโบราณของศาสนาคริสต์

พวกเขาชักชวนข้าพเจ้าหลายครั้งให้อยู่ด้วยกันและสัญญาว่าคนโสดทุกคนในเกาะนี้จะยอมรับศีลล้างบาปดังนั้นข้าพเจ้าขอร้องให้ข้าหลวงปล่อยเข้าพเจ้าไว้ในทุ่งข้าวสาลีที่ต้องการผู้เก็บเกี่ยวนี้แต่อย่างไรก็ตาม บนเกาะนี้ไม่มีชุมชนชาวโปรตุเกสเลย และมีชาวมุสลิมจำนวนไม่น้อยดังนั้นท่านข้าหลวงจึงไม่อยากทิ้งข้าพเจ้าไว้ตามลำพังเพราะกลัวว่าข้าพเจ้าจะถูกจับไปเป็นทาส ดังนั้นท่านจึงบอกให้ข้าพเจ้ากลับมาอีกครั้งพร้อมกับคริสเตียนอื่นๆอีกบางทีอาจจะมีดินแดนอื่นๆนอกจากเกาะโซโคตร้าที่ต้องการความช่วยเหลือทางด้านจิตวิญญาณและข้าพเจ้าอาจจะทำงานได้อีกในที่อื่นๆ



หลุมฝังศพคริสเตียนเก่าแก่บนเกาะโซโคตร้า (บน)


วันหนึ่งข้าพเจ้าไปร่วมทำวัตรเย็นที่มีการสวดโดยครูคำสอนใช้เวลากว่า 1 ชั่วโมง พวกเขาไม่มีการจบด้วยบทสวดซ้ำและในวัดอบอวลไปด้วยกลิ่นควันกำยาน แม้ว่าครูคำสอนจะมีภรรยาได้แต่พวกเขาก็เคร่งครัดอย่างยิ่งในวัตรปฏิบัติและการอดอาหาร เมื่อพวกเขาอดอาหารไม่เพียงแต่อดเนื้อและนม แต่ยังอดปลาด้วย พวกเขายอมตายดีกว่าจะยอมลิ้มรสอาหารเหล่านั้นพวกเขาไม่กินอะไรนอกจากผักและลูกอินทผาลัม มีการอดอาหาร 2 ระยะ ครั้งแรกจะใช้เวลา2 เดือน และถ้าใครไม่อดทนพอจะอดได้ พวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในศาสนสถาน

ในหมู่บ้านของเกาะมีชาวมุสลิมผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นมารดาของลูกสองคนข้าพเจ้าไม่รู้ว่าบิดาของเขาก็เป็นชาวมุสลิมด้วย จึงได้ให้ศีลล้างบาปพวกเขา เมื่อพวกเขากลับไปเล่าให้มารดาฟังว่าข้าพเจ้าพยายามล้างบาปเด็กทั้งสองผู้เป็นมารดาก็เข้ามาต่อว่าข้าพเจ้าไม่ให้ทำเยี่ยงนั้นชาวบ้านต่างก็โจษจันกันว่าชาวมุสลิมไม่สมควรจะได้รับการอวยพรยิ่งใหญ่เช่นนี้และพวกเขาก็ไม่อนุญาตให้มุสลิมคนใดได้รับการล้างบาปเป็นคริสเตียนเลยเพราะพวกเขารังเกียจชาวมุสลิมมาก


[1] กางเขนนี้น่าจะปักโดยนักสำรวจชาวโปรตุเกสชื่อดังคือวาสโก ดา กามา ซึ่งฉลองการเดินทางของเขาในปี 14 97 – 1499เมื่อเขายึดแหลมกู้ดโฮปได้แล้ว และเดินทางไปยังอินเดีย เขาได้ปักกางเขน 6อันไว้ในที่ต่างๆ อันหนึ่งซึ่งเรียกว่า Holy Ghost อยู่ในเมลินดา ซึ่งเขาเป็นคนแรกที่ไปถึง See Asia Portvguesa, by Faria y Sousa, Eng.Trans, t. i. p. 50, comp. 42.

[2] นักบุญฟรังซิสประมาณเส้นรอบวงของเกาะเอาไว้ค่อนข้างถูกต้องจริงๆคือ 70 ไมล์ ชาวโปรตุเกสคนแรกที่มาถึงคือ Tris-

tan de Cufia ใน 1508 Faria y Sousa นักบันทึกชาวโปรตุเกสบอกว่าเกาะนี้มีแต่หินและทราย มีภูเขาสูงจรดฟ้าไม่มีทั้งต้นไม้และพืชพันธุ์ มีหุบเขาเล็กๆบางแห่งที่สามารถผลิตแอปเปิ้ลและปาล์มได้ รวมทั้งว่านหางจระเข้อย่างดี ที่เรียกว่า Zocotorinos อาหารส่วนมากเป็นข้าวโพด ข้าวอินเดีย มะขามและนม พวกชาวบ้านเป็นจาคอไบท์คริสเตียนเหมือนชาวเอธิโอเปียผู้ชายใช้ชื่อเหมือนอัครสาวก ส่วนผู้หญิงมักจะชื่อมารีย์พวกเขาบูชาและสวมใส่ไม้กางเขน และมีโบสถ์ของตนเอง และสวดวันละ 3ครั้งในภาษาแคลเดียน พวกเขามีภรรยาคนเดียวและเข้าสุหนัต อดอาหารอีกด้วยพวกผู้หญิงก็เข้าสงครามพร้อมผู้ชายคล้ายชาวอเมซอน เสื้อผ้าเป็นหนังและอาศัยอยู่ตามถ้ำ ใช้อาวุธเป็นหินและหนังสติ๊กพวกเขาอยู่ใต้ปกครองของกษัตริย์อาหรับแห่ง Caxem




Create Date : 26 ตุลาคม 2559
Last Update : 28 ตุลาคม 2559 1:09:32 น.
Counter : 704 Pageviews.

0 comments
การทำแท้งถูกกฎหมายที่สวีเดน - Att göra abort i Sverige สวยสุดซอย
(7 มี.ค. 2567 22:15:31 น.)
เปลี่ยนหลอดไฟรุ่นเก่าเป็น LED เองได้ง่ายๆ ผู้หญิงก็ทำได้! ฟ้าใสทะเลคราม
(1 มี.ค. 2567 00:27:13 น.)
สรุปวิชาโลกดาราศาสตร์และอวกาศชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย (ม.5) เรื่องทรัพยากรธรณี นายแว่นขยันเที่ยว
(28 ก.พ. 2567 00:03:41 น.)
เคล็ดลับการออกเสียงเป๊ะที่เราอาจไม่เคยรู้มาก่อน --- เรียน IPA peaceplay
(24 ก.พ. 2567 02:34:38 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Patisonii.BlogGang.com

ปลาทองสยองเมือง
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 23 คน [?]