คำสัญญา...ของอัมพวา++

เป็นเวลาเกือบหนึ่งปี จากครั้งแรกที่ได้ไปเยือนอัมพวา คงเพราะความประทับใจในครั้งนั้น พวกเราจึงได้สัญญากันไว้ว่าจะต้องกลับไปอีกให้ได้ และในครั้งนี้ก็จะต้องค้างที่อัมพวาด้วย เพื่อจะได้ซึมซึบบรรยากาศได้อย่างเต็มอิ่ม

...มากกว่าสามครั้งที่พวกเราได้วางแผนกันว่าจะไป แต่ด้วยอุปสรรคนานาประการ ทำให้ทริปนี้ไม่เคยลุล่วงสักที

แล้วเมื่อเปิดเรียนวันสุดท้าย ของเทอมท้ายสุดจบลง พวกเราก็รู้ในทันทีว่าจะต้องไปค้างกันที่อัมพวาให้ได้ คิดไปคิดมาก็เกือบจะได้ไปค้างปราณบุรีอีกคืน แต่ด้วยเวลาที่ไม่ลงตัวของชาวแก็งค์ 3'P ทั้งสามคน จึงต้องตัดทริปปราณบุรีออกไปก่อนอย่างไม่มีกำหนด ...และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่พวกเราจะได้มารวมตัวกันเที่ยวเล่นใช้ชีวิตนักศึกษาอย่างนี้อีก...

สถานที่แรกที่พวกเราได้ไปเยือนก็คือ วัดศรัทธาธรรม ซึ่งตั้งอยู่ใน อ.เมือง ระหว่างทางไปดอนหอยหลอด

ความพิเศษของวัดนี้ก็คือพระอุโบสถทำจากไม้สักทอง ผนังด้านในฝังมุกทั้งหลัง ภายในเป็นภาพพุทธประวัติ ภาพรามเกียรติ์ หลวงพ่อบ้านแหลม หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด นอกจากนั้นพวกเรายังได้ไปชมการกวนกาละแมรามัญ ที่ต้องใช้เวลากวนถึงหกชั่วโมงทีเดียวกว่าจะได้ออกเป็นขนมที่เหนียวนุ่ม และหอมหวนน่ารับประทาน




แล้วก็ต่อด้วยการพักเที่ยงที่ดอนหอยหลอด



จากนั้นจึงได้ไปเที่ยวค่ายบางกุ้งซึ่งเป็นค่ายทหารที่มีชื่อปรากฏอยู่ในพงศาวดารชาติไทย และเป็นสถานที่ที่มีความสำคัญทางยุทธศาสตร์ที่เกิดวีรกรรมของชาวแม่กลองในระหว่างตอนปลายสมัยกรุงศรีอยุธยาถึงกรุงธนบุรี ซึ่งทหารไทย-จีน โดยการนำของพระเจ้าตากสินมหาราชร่วมรบขับไล่กองทัพพม่าทำให้ข้าศึกแตกพ่าย และเป็นค่ายทหารไทยที่สร้างความเกรงขามให้กองทัพพม่าเป็นอย่างยิ่ง ค่ายบางกุ้งแห่งนี้ได้ถูกปล่อยให้รกร้างอยู่เกือบ 200 ปี จนมาถึงปี พ.ศ. 2510 กระทรวงศึกษาธิการจึงได้ตั้งเป็นค่ายลูกเสือขึ้น เพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติพระเจ้าตากสินมหาราช และได้สร้างศาลพระเจ้าตากสินไว้เป็นอนุสรณ์

ซึ่งข้างๆกันนั้นก็คือวัดโบสถ์และวัดบางกุ้งอันเก่าแก่ ความอัศจรรย์ของโบสถ์แห่งนี้เกิดขึ้นเมื่อทหารไทยเข้าไปหลบและสามารถรอดพ้นจากข้าศึกพม่ามาได้







แล้วก็ถึงเวลาที่ต้องไปเที่ยวในสถานที่ที่เราไม่เคยคิดเลยว่าจะไปเยือนในช่วงชีวิตนี้ ...นั่นก็คือบ้านแมวไทย คือต้องขอออกตัวไว้เลยว่าไม่ค่อยจะถูกกับแมวเท่าไหร่นัก แต่ไม่รู้ทำไมไปๆ มาๆ ถึงได้ถ่ายภาพแมวมาได้ตั้งหลายภาพ นี่ถ้าได้ไปเยี่ยมบ้านหมาไทย สงสัยคงกดจนหมด memmory แหงๆ









ก่อนจะเข้าวัดบางกุ้ง พวกเราขับรถจนเกือบหลงเข้าเพชรบุรีก็หนนึงแล้ว ดีที่เห็นเทือกเขาอยู่ไกลลิบจึงกลับตัวทัน พอออกจากบ้านแมวไทยจะไปโบสถ์คริสต์ก็ขับอีท่าไหนไม่รู้เกือบหลงไปราชบุรีอีกจนได้...

จนต้องแวะถามทางชาวบ้าน.. และแล้วก็มาถึงอาสนวิหารแม่พระบังเกิด ซึ่งสร้างขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1890 โดยบาทหลวงชาวฝรั่งเศส ใช้เวลาสร้างถึง 6 ปี จึงเสร็จสมบูรณ์ เป็นสถาปัตยกรรมแบบโคธิคของประเทศฝรั่งเศส ภายในประดับด้วยกระจกสีโมเสก มีรูปปั้นธรรมาสน์เทศน์ อ่างล้างบาป ขาเทียนลักษณะต่าง ๆ และรูปแกะสลักบรรยายเกร็ดประวัติในพระคัมภีร์คริสตศาสนา











ในที่สุดก็มาถึงตลาดน้ำอัมพวาสักที... แม้ที่นี่จะดูเปลี่ยนแปลงไปบ้างแต่ก็คงเป็นธรรมดาของกระแสการพัฒนา ที่ใดที่มีนักท่องเที่ยว ที่นั่นย่อมมีความเปลี่ยนแปลงไปตามกระแสนทุนนิยม ซึ่งสังเกตเห็นได้จากสองฟากฝั่งคลองที่บ้านเรือนดั้งเดิมเริ่มกลายเป็นร้านค้าเชิงพานิชย์มากขึ้น วิถีที่เคยสงบเรียบง่าย ...ก็ยังคงสงบ แต่บ่อยครั้งบ่อยคราวขึ้นที่เริ่มสอดแทรกการพานิชย์เข้ามาบ้าง

แต่ถึงอย่างไรเรายังคงรับรู้ได้ถึงวิถีของชาวอัมพวา









ยามค่ำคืนที่นี่มีสีสันชวนให้ถ่ายรูปไม่น้อยเลย และการกลับมาเยือนครั้งนี้ก็ตั้งใจไว้ว่าจะถ่ายภาพบรรยากาศกลางคืนมาให้เยอะๆ เพื่อจะได้แก้มือเมื่อคราวก่อนที่พอตกค่ำปุ๊บก็หมดแรงปั๊บ เลยแทบไม่มีภาพ low light ติดกล้องไว้เลย

























นี่เป็นอีกร้านที่แนะนำนะ คุณพี่จิตรกรคนนี้เก่งมากใจดีด้วย แต่นางแบบที่ไม่ยิ้มนี่เพราะกลัวคุณพี่เค้าจะเสียสมาธิน่ะ

ส่วนร้านนี้ ก็ยอดฮิตสุดๆ คงเพราะการตกแต่งร้านที่แสนจะกิ๊บเก๋ สีสันสวยงาม อีกทั้งเมนูก็ชวนรับประทานซะ

Create Date : 01 มิถุนายน 2550 Last Update : 19 มิถุนายน 2550 23:51:41 น. Counter : 1132 Pageviews.		10 comments
Share Tweet

	ป้อมปราการแห่งเมืองซีอาน สาธารณรัฐประชาชนจีน ทองกาญจนา (25 มิ.ย. 2568 07:23:36 น.)		คิดไม่ค่อยออก peaceplay (17 มิ.ย. 2568 00:17:36 น.)
	นั่งรถไฟสายสวยไปเดินเที่ยว Yufuin poongie (15 มิ.ย. 2568 09:00:16 น.)		กำแพงแสน : นกตบยุงเล็ก ผู้ชายในสายลมหนาว (12 มิ.ย. 2568 08:52:18 น.)