วันอังคารที่ 30 ตุลาคม วันนี้ไม่ได้ทำงาน ทางโรงเรียนของลูกชายคนเล็กเขาประกาศว่าต้องการผู้ปกครองให้ไปช่วยดูแลเด็กนักเรียนช่วงเดินทางไปว่ายน้ำและดูแลการเปลี่ยนเสื้อผ้าอืมม..เราว่างพอดีไปด้วยก็ได้ความจริงอยากอยู่บ้านมากกว่าต้องซักผ้าด้วยแต่วันนี้เขาขาดผู้ช่วยจริงๆๆก็เลยไปช่วยเขาบ้างเพราะตลอดเวลาไม่เคยได้ช่วยทางโรงเรียนเลย(เพราะไม่ค่อยมีเวลา) บนรถบัสโอ้ยย ยังกะรังนก เสียงดังแสบแก้วหูหมด ต้องคอยเตือน เบาๆๆหน่อย..แหมเด็กฝรั่งเรื่องฟังอย่าห่วง เด็กฝรั่งไม่เข้าใจค่ะ ถึงสระว่ายน้ำ เปลี่ยนเสื้อผา รอครูสอน..คิดในใจถ้าเรามาบ่อยๆๆคงเป็นโรคประสาทแน่เลย แล้วคุณครูทั้งหลายทำได้ไงค่ะนี่..

ขากลับทุกคนคงจะเหนื่อย แหมเงียบเชียวค่ะบนรถ เราก็นั่งมองนอกหน้าต่าง โห..ต้นไม้บางต้นใบหล่นหมดแล้ว เหลือแต่ต้นใหญ่ๆๆที่ยังพอมีใบติดอยู่กะกิ่งแต่ก็ใบสีเหลืองสีแดงหมดแล้ว มองดูแล้ว เหงาใจจัง คิดถึงเมืองไทยจังเลยที่โน่นใบไม้ยังคงเขียวขจีเชียวแหละ
