ยามเหงา

ใบไม้หล่นแทบจะหมดต้นแล้วค่ะตอนนี้ อีกประมาณสองอาทิตย์ คงจะเหลือแต่กิ่งแห้งๆๆ... มันช่างทำให้หัวใจของเราพลอยแห้งไปด้วย เริ่มหนาวแล้วค่ะ ดีแต่ว่าที่ที่เราอยู่ไม่มีหิมะตกเยอะเหมือนบางประเทศ จะมีก็แค่วันสองวัน ปีที่แล้วแถวที่เราอยู่หิมะตกแค่วันเดียวเองเด็กๆๆสนุกกันใหญ่เลยค่ะ ทุกคนหวังและอยากให้ปีนี้หิมะตกเยอะๆๆหน่อย จะได้กว้างก้อนหิมะกันให้สนุกไปเลย แต่..ถ้าเราต้องขับรถไปทำงาน มันไม่สนุกเท่าไหร่ค่ะ ถนนก็ลื่นหวาดเสียวมากค่ะ เวลาหนาวๆๆน้ำค้างมักจะแข็งตัวทำให้ถนนลื่นมากๆๆ รถมักจะชนกันบ่อยๆๆ จะออกจากบ้านทีก็ต้อง ใส่เสื้อผ้าหนาๆๆ บางทีหนักอึ้งเลยค่ะ ภาวนาว่าอย่าหกล้มเลยเราไม่งั้นต้องได้พึ่งรถเคน มายกแน่เลย...อยู่ในบ้านก็เปิดเครื่องทำความร้อน ผิวหนัง งี้ แห้งๆๆ ก่อนนอนก็พยายามทาโลชั่นจนเหนียวแล้วน่ะค่ะ พอตื่นเช้าขึ้นมา ผิวแห้งกรอบเลยค่ะ ทั้งวันทั้งคืนอยู่แต่ในบ้าน ตื่นเช้าเอาลูกไปส่งโรงเรียน ไปทำงาน พอกลับบ้านมืดแล้ว เข้าบ้านกินข้าว นอน ทุกวันเหมือนเดิม เพื่อนบ้านบางทีไม่เห็นเป็นเดือนๆๆ ทกอย่างต้องทำเองหมดเลยค่ะ ซักผ้ารีดผ้า คิดถึงแม่มักๆๆ สมัยอยู่เมืองไทยตอนทำงานจ้างเขาซักรีดเดือนสองร้อยบาท (สิบเก้าปีที่แล้วน่ะค่ะ) อยู่ที่นี่เหรอค่ะ ส่งลูกไปโรงเรียน สามีออกบ้านก่อน จะได้กลับรับลูกทัน และจ่ายตลาด เรากลับถึงบ้าน ทำกับข้าว เสาร์อาทิตย์ รีดผ้า (น่าอิจฉาน่ะ ชีวิตเมืองนอก)
ต้นปีนี้เองค่ะ กุมภาพันธุ์

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2550 Last Update : 2 ธันวาคม 2550 19:49:28 น. Counter : 464 Pageviews.		8 comments
Share Tweet

	ร้านขายยา Apotek สวยสุดซอย (9 เม.ย. 2567 20:13:40 น.)		Tobu Zoo (東武動物公園）ในวันที่ค่าเข้าแล้วแต่จะบริจาคตั้งแต่ 1 เยนขึ้นไป SN_monchan (6 เม.ย. 2567 20:15:04 น.)
	สงกรานต์ “กระหึ่ม” นิวยอร์ก ชุมชนไทยร่วมใจแสดงพลัง newyorknurse (4 เม.ย. 2567 05:49:57 น.)		วันอวดผัว... ไม่ชอบก็เลื่อนผ่าน สวยสุดซอย (2 เม.ย. 2567 16:00:41 น.)