สวัสดียามเช้าครับคุณโอเล่

ภาพเก่าเล่าเรื่องได้ดีเลยนะครับ
ทำให้นึกถึงบรรยากาศในสมัยก่อนได้เป็นอย่างดี

  

รุ่นรถจักรไอน้ำนี่ไม่ทันนะครับ เสียดายจัง

อ.เต๊ะ ขึ้นรถไฟครั้งแรกตอนไปเรียนมหาลัย แถวลาดกระบัง สมัยก่อนรถไฟสะดวกสุด รถเมล์ รถตู้ยังไม่มี ตกรถไฟทีนี่ นั่งร้องไห้เลย เพราะหารถกลับไม่ได้555

พอมาทำงาน ต้องไปทำงานที่สนามบินเชียงใหม่ ก็นั่งรถไฟไปอีก ตอนนั้นนั่ง รถสปริ้นเตอร์ มี3ตู้ เป็นรถแอร์ทั้ง3ตู้ จำได้ว่านั่งไปทั้งคืน ปวดหลังมาก กระดูกทับเส้นกันเลยทีเดียว 555

ครั้งสุดท้ายที่ขึ้นรถไฟนี่ รู้สึกจะเป็นรถนอน ชั้น1 ที่เป็นห้องๆมีประตูปิด มีเตียงล่าง เตียงบน
ครังนั้น ไปรถนอนแต่ไม่ได้นอนเลยอะ อิอิ

น้องโอเล่ สงสัย ถามว่า แล้วเอ็งจะซื้อตั๋วนอนไปหาพระแสง ของ้าวทำไม555

อ.เต๊ะ บอก ก็มันตื่นเต้นนี่นา แล้วรถไฟมันก็โยกกระเทือนทั้งคืน กระฉึกกระฉักๆ เลยนอนไม่หลับจ้า 555

  

ภาพเก่าๆน่าสะสมมากครับ
ภาพที่2เก่ามากเลยครับ น่าจะสมัยร.5 บุคคลในภาพเป็นเชื้อพระวงศ์ด้วยใช่ไหมครับ

  

สองอาทิตย์ที่ผ่านมาไม่มีควันแล้วครับ
เพราะฝนตกประมาณ 3 วันในหนึ่งสัปดาห์
ตอนนี้ก็ครึ้มฟ้าครึ้มฝนเลยล่ะครับ

  

รถไฟสายความรักขบวนนี้
เริ่มต้นจากสถานี ~ มีเธอกับฉัน
ความศรัทธา-จริงใจ Next Station
บนทางเดินเส้นขนานคู่นั้น....มีรักนำพา

หัวใจฉันไม่แพ้ให้กับ ร ะ ย ะ ท า ง
เหมือนดีเซลราง..เคลื่อนตัวอย่าง..ช้า~ช้า
ค่อยค่อยผ่านสถานีผูกพัน...ตามจังหวะเวลา
ทุกนาทีของการหมุนเข็มนาฬิกา..ได้เรียนรู้หลังพบเจอ

ร ะ ย ะ ท า ง ยาวไกลใช้ทดสอบ
เข็มวินาทีที่หมุนรอบ..มีคำตอบเสมอ
เส้นทางใจอาจผันแปรสุดแล้วแต่เธอ
สับรางเลือกทางใหม่...ที่เลิศเลอและดีพอ

ทางร้อยลี้ชี้ชัด...วัดใจคนนั้น
หากใจเธอศรัทธาแด่กัน...ที่ฉันไม่อาจร้องขอ
ยังคอยเธอ ณ สถานีปลายทาง"เชื่อมั่นฉันยังรอ"
ข้ามรอยต่อคู่ขนานการทางหัวใจ

แกงฯ ----> การทางหัวใจ

หากความรักเป็นดั่งรถไฟ...ฉันสุขใจที่ได้เคี้ยวไก่ย่างระหว่างทางที่สัญจร^^

  

สวัสดีตอนเช้าจ้าาา ดูภาพเก่าๆ ทีไรแล้วชอบนึกว่า สมัยเมื่อชาติที่แล้วของชั้นจะเป็นยังไงนะ คงได้ใส่กระโปรงบานเสื้อสีสดๆ ถ่ายรูปกับรถจักรไอน้ำ แบบนี้


ปล.การเดินหญ้ามันดีงามจริงๆ

  

เห็นภาพเก่าทีไรตื่นตาตื่นใจค่ะ

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

ภาพเก่าเล่าอดีต เด็กๆชอบนั่งรถไฟค่ะ
พออายุมากเข้า เริ่มเวียนหัว
ขนาดไปนั่งที่ ตปท.ยังเมาบกไม่หายเลย ต้องกรึ๊บนิดหน่อย จะได้หายเมาบก

  

ดูภาพเก่า ๆ แล้วคลาสสิคมากครับ

  

ชอบภาพชุดนี้ค่ะ

  

ขอบคุณมากมายคร้า
ภาพเก่าเล่าเรื่องการรถไฟไทยในอดีต
เรายังไม่เกิดกันเลย...เพิ่งได้อ่านครั้งแรกนี่เอง
ขอบคุณสาระดีๆวันนี้คร้า
และพร้อมขอขอบคุณที่แวะเยี่ยมชมทักทายกันอีกนะคร้า

  

กำลังจะไปตามหาปลาส้มฟักที่ลพบุรีเลยคราบ ขอบคุณสำหรับลายแทงคราบ

  

รถไฟนี่อยู่คู่กับคนไทยมาช้านาน
เมื่อก่อนผมขึ้น กทม นั่งรถจากสุไหงโก-ลก คลาสสิกมากครับ กว่าจะถึงอาจนานแต่ก็จะได้พบเห็นวิถีชีวิตริมทางรถไฟ ที่สถานีจะเจอคนขายของ เจอบรรยากาศที่ไม่พบที่อื่น มีของฝากตามที่ต่าง ๆ อย่างหม้อแกง หมี่แห้ง คิดถึงบรรยากาสเก่า ๆ จัง เดี๋ยวนี้มาทำงาน กทม เวลาน้อยกลับบ้านจึงนั่งเครื่องแทน เพราะประหยัดเวลาครับ
สมัยก่อนเทคโนโลยีไม่ทันสมัยเท่าปัจจุบัน การสร้างทางรถไฟคงนานและลำบากหน้าดูชม ขอบคุณที่นำภาพมาฝากครับ

  

มาชมสถานีรถไฟวันวานด้วยค่ะ
ได้ความรู้ด้วยค่ะ