จิตใจมนุษย์โลเลไม่แท้เที่ยง จิตใจมนุษย์โลเลไม่แท้เที่ยง คำจำกัดความของมนุษย์โดยแท้ เพราะบนโลกใบนี้สิ่งมีชีวิตทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ มีการแข่งขันตลอดเวลาทั้งเรื่องงาน ความรัก ครอบครัว สังคม เพื่อให้ตัวเองอยู่รอดและเป็นที่ยอมรับในสังคม จิตใจมนุษย์ก็เหมือนกันจะโลเลอยู่ตลอดเวลา จะมีน้อยส่วนที่ไม่โลเล ดังกลอนสี่สุภาพ บทนี้ โอ้สามัญผันแปรไม่แท้เที่ยง เหมือนอย่างเยี่ยงชายหญิงทั้งวิสัย นั่นหรือจิตคิดหมายมีหลายใจ ที่จิตใครจะเป็นหนึ่งอย่าพึงคิด  ** ปกติสิ่งมีชีวิตจะมีจิตใจที่ไม่อยู่กับที่เหมือนกับจิตใจของมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง เพราะมีความคิดจะนอกใจคนรัก ทำให้หาคนที่มีใจเป็นหนึ่งเป็นไปได้น้อยมาก จิตใจมนุษย์จะโลเลได้นั้นมีปัจจัยหลายอย่างที่ชวนให้คิดให้ติดตาม เพราะมนุษย์มีนิสัยอยากรู้อยากเห็นอยากสัมผัสสิ่งแปลกใหม่ด้วยกันทั้งสิ้น ซึ่งจะมีวิธีการที่ต่างกันออกไปเพื่อให้ได้มาความสุขของตัวเอง เหตุที่มนุษย์ต้องค้นหาสิ่งใหม่ๆนั้นก็เพื่อให้ตัวเองเป็นที่ยอมรับ นับหน้าถือตาของคนในสังคมโดยไม่มองหันหลังกลับมาหรือไตร่ตรองสักนิดว่าความไม่เที่ยงแท้แน่นอนนั้นจะมีบทสรุปอย่างไร ซึ่งมนุษย์ส่วนใหญ่จะมีจิตใจโลเลเรื่องความรัก เพราะความรักสามารถทำให้ได้หลายอย่างทั้ง การให้ การอภัย และความสุข ทั้งหมดนี้มนุษย์จึงต้องขวนขวายความรักอยู่ตลอดเวลา ชายหญิงที่รักกันให้สัญญากันว่าจะมีกันตลอดไปหารู้ไม่ว่าอนาคตมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอเหมือนกับจิตใจที่เปลี่ยนแปลงอยู่ทุกเวลา วันนี้ให้สัญญากันวันหน้าผิดสัญญา สุดท้ายก็เหลือแต่ความเสียใจ เพราะความเปลี่ยนแปลงของจิตใจมนุษย์เท่านั้นที่ทำให้ความเสียใจเกิดขึ้น สิ่งใหม่ๆที่อยู่รอบตัวทำให้จิตใจมนุษย์เรียกร้องถึงความต้องการ ทั้งเรื่องการมีคนรักเพราะสังคมไทยปัจจุบันจะมีคู่รักเดินด้วยกันทุกตรอก ซอก ซอยบนถนน มองไปมุมไหนก็เจอ ทั้งความรักในชุดนักเรียน ความรักในชุดมหาวิทยาลัย ความรักในชุดทำงาน มองได้ว่าความรักแบบใดที่ยืนยาวที่สุดนอกจากความรักในชุดทำงาน เพราะความรักประเภทนี้ถือว่าเป็นความรักที่มีความคิด มีงาน หาเลี้ยงด้วยตัวเองได้ซึ่งเริ่มมีรากฐานที่แน่นอน เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมาคอยสอนให้ทำอย่างไรเมื่อมีความรัก ถึงแม้จิตใจมนุษย์จะโลเลอยู่ทุกวินาทีก็ตามแต่ความคิดสามารถทำให้ความโลเลหมดไป ส่วนความรักในชุดนักเรียนนักศึกษาจะเป็นความรักที่มนุษย์มีจิตใจโลเลมากที่สุด เพราะสังคมของวัยเรียนนั้นคือการเลียนแบบ เลียนแบบที่จะมีรัก คิดถึงความสุขของตัวเองโดยไม่มองว่าความรักที่มีอยู่นี้มันจะยืนยาวหรือไม่ เพราะไม่ว่าวัยรุ่นชายหรือหญิงเมื่อเจอคนใหม่ๆที่มากหน้าหลายตาจะทำให้จิตใจเริ่มเอนเอียงหาความสุขที่ตัวเองอยากครอบครอง ความโลเลจึงเกิดขึ้นมากในวัยเรียน เพียงมนุษย์คิดถึงแต่ความสุขของตัวเอง จิตใจจะคล้อยตามความคิดนั้นทันที สิ่งนั้นคือ ความโลเล ซึ่งหมายถึงการมีจิตใจไม่อยู่กับที่พร้อมจะเปลี่ยนแปลงเสมอ เปลี่ยนแปลงพร้อมความทุกข์ ถ้าคนใดคนหนึ่งมีจิตใจโลเล อีกคนหนึ่งจะเสียใจ นอกจากความเสียใจแล้วอาจมีความคิดฟุ้งซ่านทำอะไรพลาดพลั้ง เช่นการทำร้ายตัวเอง ผลที่เกิดขึ้นจึงไม่ดีนักถ้าจิตใจยังไม่พร้อมจะมีความรัก ความรักจึงเป็นบทพิสูจน์บทหนึ่งของจิตใจมนุษย์ เพื่อพิสูจน์ความยั่งยืน การดูแลเอาใจใส่กัน ส่วนตัวจึงมีความคิดเรื่อง จิตใจมนุษย์โลเลไม่แท้เที่ยง ว่าเป็นธรรมชาติความรู้สึกนึกคิดของตัวมนุษย์เอง เป็นด้านที่สะท้อนความเป็นตัวของตัวเองออกมา เพราะความโลเลเปรียบเสมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของมนุษย์ เป็นความเห็นแก่ตัวเห็นเห็นแก่ได้ โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนรอบข้างเมื่อเขาสัมผัสความรู้สึกนี้กับคนที่เขารัก เมื่อจิตใจมนุษย์มีความโลเลมีความต้องการที่ไม่สิ้นสุด ความขัดแย้งและความล้มเหลวในชีวิตจะเกิดขึ้นทันที ส่งผลให้หมดความศรัทธาไม่เป็นที่ยอมรับนับถือ อีกทั้งความรู้สึกดีดีก็จะหมดไปกับบุคคลที่มีจิตใจโลเล
ชอบบทความนี้จัง อ่านแล้วเข้าใจอะไรเยอะขึ้น
โดย: ริมยมนา
 วันที่: 7 สิงหาคม 2550 เวลา:22:11:48 น.จิตใจคนนั้ น่ากลัวยิ่งเป็นนักเป็นหนา
โดย: tai (taibangplee
) วันที่: 7 สิงหาคม 2550 เวลา:22:23:45 น.คนเราไม่มีอะไรแน่นอน*โดยเฉพาะจิตใจคน
บางอย่างที่เราตั้งใจไว้...บางครั้งก็ไม่ได้เป็นเหมือนที่เราตั้งใจ ทางเดินของเราทุกคนมีจุดมุ่งหมาย แต่ระหว่างทางเดินมีสิ่งต่างที่มาชักจูงเรามากมาย จิตใจเราอาจสับสน วุ่นวายและอาจเปลี่ยนแปลงในที่สุด หากเราไม่แข็งพอ... คนโลเลมักทำให้คนอื่นเสียใจเน้อ...เศร้า  โดย: junaka
วันที่: 9 สิงหาคม 2550 เวลา:21:19:11 น.โดนธรรมชาติของมนุษย์แล้ว มนุษย์จะรักตัวเองมากที่สุดรองลงมาคือพ่อแม่ ด้วยเหตุนี้เองทำให้มนุษย์เห็นแก่ตัวต้องการแสวงหาความสุขใส่ตัวเองเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง
โดย: aday IP: 58.8.150.109 วันที่: 9 สิงหาคม 2550 เวลา:23:48:03 น.
จิตใจของคนมีบ้างที่ออกอาการโลเล เเต่ไม่ควรเป็นบ่อย ควรข่มใจให้จิตใจสงบ
มนุษย์ทุกคนต้องการที่จะเอาตัวเองให้รอดก่อนคนอื่นเสมอ มันก็เป็นเเบบนี้ทุกคนนั่นเเหละ โดย: สุภาพบุรุษสุรา (communist
) วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:0:54:58 น.เป็นอะไรที่เป็นนามธรรมมากค่ะ เราสามารถเขียนสิ่งที่เป็นนามธรรมให้เป็นรูปธรรมได้ โดยการยกตัวอย่าง จะทำให้ความคิดของเราแจ่มชัดขึ้นในมโนภาพของคนอ่าน ลองเป็นรูปแบบการเขียนให้มันง่ายกว่านี้ในการอ่าน มากกว่าที่จะ "ร่ายยาว" เพราะทำให้เรื่องน่าเบื่อที่จะอ่านค่ะ โดย: คุณครูตัวกลม (คุณครูตัวกลม
) วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:23:13:39 น. |
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [