เมื่อวานเป็นวันคริสต์มาส เป็นวันที่ดิฉันรู้สึกดีที่สุดวันหนึ่งในชีวิต วันที่หมอที่รามา (คลีนิคผู้มีบุตรยาก) ให้ไป u/s หรือตรวจคลื่นความถี่ เพื่อเช็กขนาดไข่ และผนังมดลูกหลังจากที่ทานยากระตุ้นไข่ไปแล้วได้ระยะหนึ่ง

ดิฉันไปพบแพทย์ด้วยใจที่เต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ เพราะว่าก่อนหน้านี้ หมอที่ตรวจร่างกายเราแล้วบอกว่า

"หมอไม่แน่ใจนะครับว่า ยากระตุ้นไข่จะทำอะไรได้มากน้อยแค่ไหนกับร่างกายคุณ เพราะคุณมีถุงน้ำเต็มรังไข่เลย ถ้ามันไม่เวิร์กจริง ๆ คุณเหลือทางเลือกเดียว คือ เด็กหลอดแก้วนะครับ ไม่ใช่ว่าคุณไม่มีความหวัง"

ดิฉันใจเสียไปเลย แต่ก็รู้สึกดีนะ ที่ได้รู้ความจริง จะได้ไม่ต้องหวังอะไรมาก....

หมอสั่งยาให้ สำหรับทาน 5 เม็ด 1 วันหลังจากที่มี ปจด. วันแรก และกำชับว่า ให้มาพบหมออีกครั้ง หลังจากที่มีประจำเดือน 12 วันเพื่อมา u/s ดูไข่ และผนังมดลูก จากนั้น นัดให้พาสามีมาอีกในวันที่ 14 หลังจากมี ปจด. เพื่อจัดการฉีดเชื้อ....

ดิฉันเริ่มทานยากระตุ้นไข่ในวันที่ 14-18 ธันวาคม ครบ 12 วันในวันที่ 24 ธ.ค. แต่ดันเป็นวันหยุดก็เลยต้องไปในวันที่ 25 ธ.ค. แทน....

หมอจัดการ u/s ดิฉันทันที คราวนี้ เป็นหมอผู้ชายด้วย รู้สึกเขินอายไม่น้อย แต่เพื่อลูก ดิฉันไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เห็นก็เห็นสิ....

แต่คุณหมอน่ารักมาก สแกนเสร็จก็บอกว่า

"หมอดีใจด้วย...คุณมีไข่นะ....มีใบเดียว แต่ก็มีขนาดดีใช้ได้"

"เอ่อ...ขนาดเท่าไหร่คะ" ใจดิฉันพองโต ราวกับคุณหมอบอกว่าดิฉันกำลังท้องกระนั้นแหละ ในท้องของดิฉัน มีไข่ฟองเล็ก ๆ ขนาดไม่ถึง 2.5 เซ็นต์ด้วยซ้ำ และไข่ฟองนี้ อาจจะกลายเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของดิฉันก็เป็นได้

ดิฉันคิดถึงแม่ที่สุดเลยค่ะในวินาทีนั้น

"ไข่ของคุณมีขนาด 22 มิล ใช้ได้เลยนะ" เสียงคุณหมอแว่วเข้ามาในโสตประสาท หยุดความคิดทั้งมวลเอาไว้ตรงนั้น ดิฉันหันมองหน้าคุณหมอแน่ว

"ปกติ คนที่ไม่ได้ทานยากระตุ้นไข่กัน ก็มีขนาดประมาณ 18-20 มิลนะครับ ถ้าทานยาก็ปกติ อยู่ที่ 22-24 มิล ขนาดนี้กำลังดี และพร้อมจะตกแล้วล่ะ เดี๋ยวหมอสั่งยาฉีดให้ไข่ตกกับคุณ แล้วนำไปฉีกที่คลีนิคใกล้บ้านเวลา 22.00 น. คืนนี้นะครับ จากนั้น วันพฤหัสที่ 27 เราเจอกัน คราวนี้อย่าลืมพาสามีมาด้วยนะครับ..."

"ปกติ เค้ามีไข่กันกี่ฟองคะคุณหมอ" ยังอยากจะรู้เรื่องของคนอื่น

"ก็ข้างละใบนะครับ บางคนก็ได้ 4 ฟองเลย ข้างละ 2 กรณีของคุณก็ยังโชคดี ถึงมีไข่ใบเดียว แต่ขนาดดีมากครับ"

คุณหมอให้กำลังใจ พร้อมกับอธิบายยืดยาว จากนั้นก็สั่งยาให้ดิฉัน

ระหว่างรอรับยา ดิฉันโทรหาเพื่อนสนิทผู้หนึ่งที่เคยทำ IUI มาแล้ว 2 ครั้ง ติดทั้ง 2 ครั้ง แต่ก็แท้งไปทั้ง 2 ครั้งเช่นกัน

"แกฉันมีไข่ใบหนึ่งละ"

"ดีใจด้วยนะ หวังว่าแกจะโชคดี ได้ของขวัญปีใหม่ที่ดีที่สุดในโลกนะ" เพื่อนให้กำลังใจดิฉันด้วยน้ำเสียงร่าเริง

"เออ...ตอนแกทำ แกได้ไข่กี่ใบวะ?" ดิฉันถามต่อ

"4 ใบอ่ะ แกมีใบเดียว แต่ขนาดดีใช่ไหม?"

"22 มิล"

"ของฉันประมาณ 20 มิล บางฟองก็ 20 กว่า"

วางหูจากเพื่อนเมื่อได้ยินเสียงประกาศเรียกชื่อให้ไปรับยา

มันเป็นยาที่ต้องรักษาความเย็นตลอดเวลา ทางโรงพยาบาลให้ยามาพร้อมกับถุงใส่น้ำแข็งเล็ก ยาอะไรไม่รู้ ไม่ได้ดูชื่อค่ะ ราคาประมาณ 677 บาท ดิฉันรีบนำไปใส่ตู้เย็นที่ห้องทำงาน พอตอนเย็นก็รีบเอากลับไปใส่ตู้เย็นที่บ้าน

ตอนกลางคืน ขับรถไปโรงพยาบาลใกล้บ้านเพื่อขอให้ฉีดยาให้ โดยคุณหมอได้ออกหนังสือแจ้งรายละเอียดการฉีดยาให้ในแบบฟอร์มแล้ว ดิฉันแค่ยื่นให้คุณพยาบาล ก็ได้รับการดูแลอย่างเรียบร้อย

คุณพยาบาลเชิญไปนอนที่เตียง....

"ทำใจสบาย ๆ นะคะ มีลูกคนแรกสิคะเนี่ย...." คุณพยาบาลร่างผอมเอ่ยถามอย่างเข้าใจ เมื่อเห็นดิฉันทำท่าสยอง ๆ เกร็ง ๆ (ที่จริงกลัวเข็มฉีดยาน่ะค่ะ)

"เปล่าค่ะ แค่มีไข่ใบแรกน่ะค่ะ" ดิฉันตอบ......รู้สึกเขิน ๆ

"ไข่ใบแรก?...." คุณพยาบาลจิ้มเข็มไปที่สะโพกดิฉันแล้วหันมาชวนคุยต่อ

"ค่ะ คือ ดิฉันเป็นคนไม่มีไข่ ตอนนี้ กำลังพยายามมีลูกค่ะ"

"ขอให้โชคดีค่ะ อย่างน้อย ก้าวแรกของคุณ คุณก็ยังมีไข่ใบแรกใช่ไหมคะ?"

คุณพยาบาลอวยพร ดวงตาสะท้อนประกายใจดี ทำให้หัวใจของดิฉันพองโตไปทั้งคืน

วันนี้ (26 ธ.ค.) ตื่นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เขาบอกว่า ไข่จะตกหลังจากฉีดยาประมาณ 24-36 ชม. จากนั้น ก็พร้อมที่จะดำเนินการต่อไปแล้ว ระหว่างไข่ตก สังเกตได้จากเมือกไข่ตก ซึ่งจะมีความเหนียว และยืดหยุ่นแตกต่างจากเมือกทั่วไป และอาจมีอาการปวดท้องด้วย

ตอนนี้ ระหว่างที่พิมพ์บล็อก ดิฉันรู้สึกปวดท้องหน่วง ๆ ชอบกล ขอให้ไข่ตกมาทีเถอะ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของเราแล้ว เพราะว่า เราจะต้องดำเนินการฉีดเชื้อ หรือ IUI แล้วล่ะค่ะ

แล้วจะมาเล่าสู่กันฟังนะคะ ว่าฉีดเชื้อครั้งแรก มีอาการเป็นอย่างไรบ้าง