ปาย...ฝัน...เมื่อวันรัก ทุกคนย่อมมีสถานที่ที่ประทับใจ บางคนชอบที่ความยิ่งใหญ่เริดหรูอลังการ บางคนชอบที่สวยงามตามธรรมชาติ ส่วนบางคนขอเพียงสถานที่นั้นสงบเงียบเป็นพอ ต่างคนต่างจิตใจ แม้กระทั่งสถานที่เดียวกัน เหตุผลที่ประทับใจอาจไม่เหมือนกัน ความสงบนิ่งแห่งขุนเขา ความกว้างไกลแห่งท้องทุ่ง หรือความเยือกเย็นแห่งสายน้ำ ทั้งหมดที่กล่าวมาคือเหตุผลที่หนุ่มสาวคู่หนึ่ง รักเมืองเมืองนี้ แต่ไม่ใช่เหตุผลสำคัญ มันอาจไร้ความหมาย หากไม่ใช่ เพราะที่นี่ จึงมีรัก เมืองปาย อำเภอเล็ก ๆ กลางหุบเขาบนเส้นทางอันแสนจะคดเคี้ยวเลี้ยวลดและสูงชัน จากจังหวัดเชียงใหม่ศูนย์กลางแห่งล้านนา ไปจังหวัดแม่ฮ่องสอน เมืองสามหมอก ในอดีต ปายเป็นเมืองปิด น้อยคนที่จะรู้จัก ชาวปายดำรงชีพด้วยเกษตรกรรม แต่เมื่อมีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติคนหนึ่ง แบกเป้ผ่านมาเมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว จากปากต่อปาก กระจายจากวงเล็ก ๆ เป็นวงกว้าง เมืองอันแสนจะงดงามถูกเปิดออกสู่สายตา สวรรค์บนดิน แห่งนี้จึงถูกบันทึกไว้บนแผนที่ของนักเดินทางทั่วโลก ภคมณ หญิงสาวเจ้าของดวงตาโศก ไม่ใช่นักเดินทาง เธอจึงไม่รู้จักที่แห่งนี้ หากโชคชะตาลิขิตให้เธอมาพบกับ จิตรกรผมยาวนักเดินทาง นอกจากปายจะกลายเป็นเมืองในฝันแล้ว ณ ที่แห่งนี้ ยังสถิตกลางใจเธอในฐานะ เมืองแห่งความทรงจำ ซึ่งเธอเชื่อว่าผู้ลิขิตโชคชะตาของเธอนั้นคือเทพเทวา ที่ใครๆเรียกว่า พระพรหม แดนดิน จิตรกรพเนจร ร่อนเร่ไปทุกแห่งหนทั่วเมืองไทย แต่ทุก ๆ ปี เขาจะต้องกลับมายังดินแดนที่เขารัก ปาย คือที่แห่งนั้น ในขณะที่ใคร ๆ มาเยือนเมืองนี้เมื่อสายลมหนาวพัดโบก จิตรกรผมยาวเป็นกระเซิงหนวดเครารกรุงรังคนนี้กลับมาพร้อมเม็ดฝน และจากไปเมื่อฝนซา เขาไม่ได้รักลมฝน ไม่ได้เกลียดลมหนาว หากสิ่งที่เป็นชีวิตจิตใจคือ ความสงบเงียบแห่งท้องทุ่ง และสายน้ำกลางหุบเขา เมืองปาย ในสายฝน ชีวิตของหญิงสาวผู้แบกความชอกช้ำมาจากเมืองกรุง อาจคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง หากเธอไม่ได้มาเชียงใหม่กลางเดือนมิถุนายนต้นฤดูฝน บาดแผลทางกายย่อมได้รับการรักษา หัวใจที่บอบช้ำ ฤามิอาจเยียวยา มนไม่ชอบดูพระอาทิตย์ตก มันให้ความรู้สึกว้าเหว่ มืดมน ผมเคยบอกแล้วไง ในมุมมองที่แตกต่าง ทุกสิ่งล้วนสวยงาม ดวงอาทิตย์ตกลับเหลี่ยมเขา แสงสุดท้ายแห่งวันที่แต่งแต้มฟากฟ้า คือธรรมชาติที่บ่งบอกว่า สิ่งที่เจิดจ้ามาตลอดวัน ล้วนมีการดับสูญ แต่สิ่งที่แน่นอนกว่านั้นคือ พอรุ่งเช้ามันก็กลับมาสว่างใหม่ได้อีกครั้ง ไม่มีใครอยู่ในความมืดมนตลอดกาลหรอกครับ จะมีใครสักกี่คนที่ไม่เคยพบอุปสรรค จะมีสักกี่รายที่ไม่เคยผ่านความยากลำบาก สุดแท้แต่ว่า แต่ละคนจะผ่านอุปสรรคความยากลำบากนั้นได้หรือไม่ อย่างไร แม้โลกแห่งความจริง จะพังภินท์ลงตรงหน้า แต่โลกแห่งความฝันมิอาจสูญสลาย โลกแห่งความจริง เราอาจถูกตีกรอบโดยสังคม โดยอะไรสักอย่าง ให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ หรือห้ามทำในสิ่งที่เราอยากทำได้ แต่ในโลกแห่งความฝัน ไม่มีใครสามารถมาบังคับเราได้เลย โลกแห่งความจริงเป็นโลกของคนหลายคน ส่วนโลกแห่งความฝัน เป็นของเราคนเดียว หญิงสาวผู้พ่ายรัก เจ้าของหัวใจบอบช้ำ และดวงตาโศกเศร้า กับจิตรกรพเนจรเจ้าของผมยาวยุ่งเหยิง และหนวดเครารกรุงรังอาจไม่ใช่คู่แท้ที่เหมาะสม หากมิได้มีสิ่งหนึ่งที่ตรงกัน หัวใจรัก อันนิรันดร์ คือสิ่งนั้น -------------------------------------- ปกเก่า  ปกใหม่ ---------------------------------------------------- 
 อยากรู้ตอนจบอะ โดย: อินทรีทองคำ
 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:13:04:01 น.พี่ตั๋มค้าบ
หนังสือเป็นเล่มๆ มาแล้วยังอะคะ แต่ยังไงกว่าจะซื้อก็คงนะ... ขอทำใจก่อนละกันค่ะ โดย: ชมสิจ๊ะ
วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:18:44:55 น.ปกสวยและโรแมนติกมากเลยค่ะ ยินดีด้วยนะคะคุณตั๋ม
โดย: พิมมาตา IP: 202.57.180.234 วันที่: 13 เมษายน 2549 เวลา:0:44:44 น.
เมื่อวานได้เห็นปกหนังสือมาแล้วค่ะ
แต่ว่า ... จบเศร้ายั่งงี้อยากได้ของฟรีจัง หุหุหุ  โดย: i_tua_yung ม๊ะลายล็อคอินนน IP: 124.120.240.108 วันที่: 13 เมษายน 2549 เวลา:22:14:11 น.
เรื่องนี้อ่านแล้วประทับใจมากคะ ถึงแม้ว่าจะช็อคตอนจบ เพราะไม่คิดว่าจะจบเศร้าอย่างนั้น
 โดย: unna_jung IP: 124.121.33.101 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:14:11 น.
เข้ามาดูรุปที่ไปเที่ยวมาอ่ะค่ะ
แต่ไหนอ่ะ ไม่เห็นเลย โดย: oldword จัง IP: 124.120.65.83 วันที่: 4 สิงหาคม 2550 เวลา:23:34:57 น.
สวัสดีค่าคุณคั่วกลิ้ง
ขอบคุณมากค่าที่แวะไปที่บ้าน และช่วยตรวจดูความเรียบร้อยให้ ขออภัยอย่างยิ่งที่จำนามปากกา ของน้องไอซ์ผิดไปจริง ๆ ค่ะ แก้ไขเรียบร้อยแล้วนะค้า ว่าง ๆ เชิญแวะเยี่ยมบ้านอีกนะค้า โดย: oa (rosebay
) วันที่: 9 สิงหาคม 2550 เวลา:20:01:43 น.สวัสดีค่ะคุณตั๋ม หลังจากอ่านเพียงดาวนฤมิต จบไป ก็เลยตามมาที่นี่ อิอิ
ได้ข่าวว่าจบเศร้า ขอทำใจให้สงบเพื่อสยบสายน้ำตาก่อนนะคะ หุหุหุ โดย: ดอกไม้สีชมพู IP: 203.185.146.58 วันที่: 20 ตุลาคม 2550 เวลา:14:55:30 น.
...
คนเขียนใจร้ายให้พระเอกตาย...แง ... ส่วนเพียงดาวนฤมิต ขอแสดงความคิดเห็นนิ้ดสสสสนึงนะคะ ครือ... อะไรก็ดีหมดยกเว้น ตัวร้าย ร้ายน้อยไปหน่อย อาจเป็นเพราะทุ่มให้ตัวเอกมากรึเปล่า  โดย: สิงห์อมบ๊วย
วันที่: 10 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:21:19 น.เพิ่งอ่านปาย...ฝัน...เมื่อวันรัก เมื่อคืน สนุกดีจัง แต่ยังไม่จบ เรื่องดีดีก็ต้องค่อย ๆ อ่านอย่ารีบ เพราะเดี๋ยวจะจบเร็วจนไม่จับใจ  โดย: ยัยโย IP: 118.175.127.42 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:14:00:56 น.
กรุณาเอาหนังสือใหม่ๆ มาอัพบล็อกหน่อยนะคร้า.....
 โดย: ส.บ.ม.ย.ห. IP: 58.10.87.195 วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:21:33:25 น.
เราก้อ่านเรื่องนี้ค่ะ :D
โดย: ปราง IP: 124.120.26.83 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:32:04 น.
อ่านแล้วคะ3รอบแล้วด้วย ประทับใจมากๆ เป็นอะไรที่โดนใจที่สุด
ความรักหากไม่ใช่อย่างนั้นก้อย่างนี้ สำหรับบางคนหากรักแล้วรักเลยไม่เปลี่ยนแปลง โดย: เด็กโขทัย IP: 202.29.52.236 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:56:34 น.
เป็น เรื่องที่น่ารักมากค่ะ
Merry Christmas & A Happy New Year สุขสันต์วันคริสต์มาส และ ส่งความสุขปีใหม่ให้คุณ และ ครอบครัว ค่ะ  Merry X'mas graphicsโดย: tiki_ทิกิ
วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:11:16:28 น.อ่านเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้ว ชอบมาก...อ่านไปได้ครึ่งเล่ม ...ถึงขั้นอยากกลับไปตามหาแดนดินที่บ้าน(ปาย) ...พออ่านจบรู้สึกเลยว่าตัวเองน้ำตาซึม แต่มีรอยยิ้ม ๆๆ แร้วก็เอาหนังสือเล่มนี้ไปให้พี่ที่รักการอ่านนิยายเหมือนกันอ่าน พร้อมกับบอกว่า "สุดยอดดดดด...เหมือนได้ไปบ้านหนูเลยเจ้ ..."
เจ้แกหายเงียบไปหายวัน จู่ ๆ ก็โทรมาหาบอกว่า "แก ๆๆๆๆๆๆๆ ฉันอยากไปบ้านแกจัง .... จะไปตามหาแดนดิน ..." อิอิ นึกอยู่ในใจ ว่าแกคงอินเหมือนกะเราเลย ๆๆ ที่เล่ามาทั้งหมดก็แค่ผ่านมาบอกว่า "ไม่คิดว่าคุณจะเป็นผู้ชายค่ะ ... อิอิ " จะติดตามผลงานต่อไปน๊ะค๊ะ โดย: ละอ่อนปาย--พลัดถิ่น IP: 61.19.22.91 วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:0:56:54 น.
เพิ่งอ่านจบอะค่ะ อ่านแล้วอยากไปปายบ้างจัง แต่สงสารพระเอกมากๆๆเลยค่ะ คนเขียนใจรายจัง T-T
โดย: ม้วนต้วน IP: 194.69.147.1 วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:8:59:15 น.
เพิ่งอ่านจบอะค่ะ อ่านแล้วอยากไปปายบ้างจัง แต่สงสารพระเอกมากๆๆเลยค่ะ คนเขียนใจรายจัง T-T
โดย: ม้วนต้วน IP: 194.69.147.1 วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:8:59:16 น.
คือเราว่ามันก้สนุกดีนะ แต่ถ้าว่าประทับใจมั้ย สำหรับเราไม่ แต่คนอื่นไม่รู้ เราเข้าใจว่าคนเขียนคงอยากฉีกแนวไม่ให้นิยายจบแบบแฮปปี้เลยให้จบแบบนี้ แต่เราว่ามันเป็นการยัดเหยียดความโหดร้ายให้เรื่องราวมากไปหน่อย อ่านไปอ่านมาคล้ายนิยายเกาหลีเข้าไปทุกที ที่สำคัญเราว่าช่วงเวลาของนางเอกและพระเอกน้อยไปนิด (ก็คงจะให้เข้าคอนเซป เวลาไม่ใช่เครื่องพิสูน์ความรัก) แต่เรื่องราวอื่น ๆ ที่ไม่จำเป็นกลับมีเยอะ แทบจะมากกว่าเรืองขอพระเอกและนางเอกด้วยซ้ำไป บทนางเอกจะจำได้ก็ง่ายจัง ลืมมาตั้ง 2 ปี
แต่โดยรวมก็ดี แล้วก็คอมเมนต์ของเราคงทำให้คนที่ชอบนิยายเรื่องนี้ขัดใจไปบ้าง ก็ขออภัยละกัน เราเพียงแค่รุ้สึกอย่างนี้จริง ๆ โดย: นิ่ม (คนที่รออ่านเรื่องนี้มานาน) IP: 202.29.53.1 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:15:07:15 น.
รัก "แดนดิน" จับหัวใจ
น่ารักมากๆค่ะ ไม่น่าจบแบบนี้เลย ร้องไห้เลยอ่ะ หลอกตัวเองไปว่า แดนดิน ขับรถไปถึงห้วยน้ำดัง แล้วได้พบกับภคมน ทั้งสองพากันไปที่บ้านปาย เพื่อชื่นชมกับบ้านของทั้งสอง รวมถึงห้องนอนสีฟ้านั่นด้วย ภคมนและแดนดิน ย้ายตัวเองไปอยู่ที่ปาย "มนรักดิน" และ "ดินรักมน" ทั้งสองจะครองคู่กันไป ถ้าเป็นเรื่องจริงล่ะก็ คงหลอกตัวเองไม่ได้อย่างนี้แน่ๆ โดย: jibs111 IP: 118.172.216.185 วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:13:26:53 น.
จบเจ็บ..แต่ซึ้งใจ ความรัก..พบเพื่อจาก..แต่มีเพียงความทรงจำเท่านั้นที่จะคงอยุ่ในใจของเราตลอดไป ประทับใจมากค่ะ ขอบชมจากใจ
โดย: กาลครั้งหนึ่ง IP: 118.172.134.201 วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:2:26:49 น.
น่ารักมากเลยค่ะ อ่านแล้วอินไปด้วย
โดย: บิวค่ะ IP: 110.49.205.131 วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:18:52:28 น.
เป็นนวนิยายที่อบอุ่น...นิยายเร่องนี้ทำให้อยากไปเที่ยวเมืองเหนือมากขึ้น.แต่ไม่ชอบตอนจบเลยมันเศร้ามาก...
โดย: อุ่นรัก IP: 202.29.53.1 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:14:04:35 น.
กำลังอ่านอยู่ค่ะ ยังไม่จบ แต่พออ่านคอมเม้นของหลายๆคน ก้อไม่อยากอ่านตอนจบเลย ทำไมมันเศร้าจังล่ะ กำลังอินเลย จะอ่านต่อดีมั้ยเนี่ย ฮือๆ..........
โดย: แอน อินทีเรีย อาร์ท IP: 223.206.122.217 วันที่: 18 ธันวาคม 2553 เวลา:22:00:52 น.
กำลังอ่านอยู่ค่ะ ยังไม่จบ แต่พออ่านคอมเม้นของหลายๆคน ก้อไม่อยากอ่านตอนจบเลย ทำไมมันเศร้าจังล่ะ กำลังอินเลย จะอ่านต่อดีมั้ยเนี่ย ฮือๆ..........
โดย: แอน อินทีเรีย อาร์ท IP: 223.206.122.217 วันที่: 18 ธันวาคม 2553 เวลา:22:02:58 น.
ขอบคุณทุกท่านมากครับ ที่เข้ามาออกความเห็น
และขอโทษด้วยครับ ที่ไม่ได้อัพเดตblogตัวเองเลย ู^__^ --------------- โดย: คั่วกลิ้ง
 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:50:38 น. |
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [