แด่ดวงใจด้วยไม้หน้าสาม
เคยจำอะไรไม่ได้บ้างไหมครับ ผมเชื่อว่าทุกคนเคย และคงจะหงุดหงิดน่าดู พนัส พระเอกในเรื่องนี้ก็เช่นกัน เขาไม่เพียงแต่จำอะไรนิด ๆ หน่อย ๆ ไม่ได้ แต่ความทรงจำทั้งมวลล้วนสูญหาย

เคยทำอะไรผิดพลาดด้วยความเข้าใจผิดบ้างไหมครับ หลายๆ คนน่าจะเคย แต่อาจไม่ร้ายแรงเท่าจิราภรณ์ นางเอกของเรื่อง

เคยคิดบ้างไหมครับว่า ความรักอาจไม่ได้เกิดจากเทวดาองค์น้อยมีบีกโบยบินคอยแผลงศรรัก ที่เรียกว่า ‘กามเทพ’ แต่เกิดจากท่อนไม้สี่เหลี่ยมหน้ากว้างสามนิ้ว ยาวพอเหมาะมือ ที่เรียกว่า ‘ไม้หน้าสาม’

จิราภรณ์ใช้ ‘กามเทพ’ ท่อนนั้นประเคนลงบนศีรษะของพนัสด้วยความเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นคนร้ายจนสลบเหมือด และเมื่อชายหนุ่มฟื้นขึ้นมาปรากฏว่า เขาจำอะไรไม่ได้เลย จำไม่ได้แม้กระทั่งว่าตัวเองเป็นใคร มาจากไหน

จิราภรณ์จึงต้องพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ความทรงจำของพนัสกลับคืนเพื่อไถ่โทษ ความวุ่นวายอันสนุกสนานจึงตามมาพร้อมกับอาการเพี้ยนยียวนกวนประสาทของชายหนุ่ม

ความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันแปรเปลี่ยนเป็นความผูกพันจนยากจะถอนคืน จิราภรณ์จะทำอย่างไร ถ้าหากพนัสหายดีและต้องกลับไปอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงของเขา


ขอเชิญพบเรื่องราวตลกสนุกสนานตามสไตล์นายตั๋ม พร้อมเอาใจช่วยให้พนัสและจิราภรณ์ประสบความสำเร็จได้ใน “แด่ดวงใจด้วยไม้หน้าสาม” ครับ



---------------------------------------------------

ชายหนุ่มร่างใหญ่โผล่พรวดออกมาจากห้องน้ำ บนบ่าพาดด้วยผ้าขนหนูสีชมพูผืนเล็กของเธอ แถมยังอมแปรงสีฟันด้ามที่เธอใช้เป็นประจำทุกวันไว้ในปากอีกต่างหาก

จิราภรณ์อ้าปากค้างไม่ทันพูดอะไร ชายหนุ่มก็ชิงพูดออกมาก่อน

“อ้าว ตื่นแล้วเหรอครับ เป็นไง หลับสบายมั้ย”

แม้แปรงสีฟันที่ยังคาอยู่ในปากจะทำให้เสียงอู้อี้ไปบ้าง แต่หญิงสาวก็จับใจความได้อย่างชัดเจน เขาพูดราวกับว่าเป็นเจ้าของบ้าน ไหนจะผ้าขนหนูกับแปรงสีฟันของเธออีก

จิราภรณ์ขยับจะพูด แต่ก็ถูกชิงตัดหน้าเป็นครั้งที่สอง

“ว่าแต่ว่าคุณเข้ามาอยู่ในบ้านนี้ได้ไงเนี่ย ผมล่ะงงไปหมดแล้ว”

“ฉัน” หญิงสาวเอานิ้วชี้จิ้มที่หน้าอกตัวเอง ขมวดคิ้ว ไม่แน่ใจว่าฟังผิดหรือไม่ “คุณถามว่า ฉันเข้ามาอยู่ในบ้านนี้ได้อย่างไรหรือ”

“อืม... ผมว่าผมไม่รู้จักคุณนะ”

ชายหนุ่มร่างใหญ่พูดแค่นั้นก็ผลุบกลับเข้าไปในห้องน้ำ เสียงโคลกคลากเข้าใจว่าจะเป็นเสียงบ้วนปาก สักพักเขาก็ออกมาใหม่ ใช้ผ้าขนหนูซับน้ำที่ปาก

“อี๋” จิราภรณ์ร้องลั่น กระโจนพรวดพราดแทบจะชนร่างใหญ่ที่ยืนขวางอยู่ไปยังห้องน้ำ คว้าแปรงสีฟันของเธอซึ่งยังเปียกอยู่ออกมาชูหรา

“คุณเอาแปรงของฉันมาใช้ทำไม นี่ก็ผ้าของฉัน”

หญิงสาวกระตุกผ้าขนหนูผืนเล็กลงจากบ่าของเขา แต่ไม่สามารถยึดคืนมาได้ เพราะปลายผ้าอีกด้านหนึ่งอยู่ในมืออันใหญ่โต เลยกลายเป็นประลองกำลังชักคะเย่อ ซึ่งการประลองก็ใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น ผ้าขนหนูก็ตกไปอยู่ในความครอบครองของชายหนุ่มอีกครั้ง

“ยังไงกันนะคุณนี่” เขาทำตาดุ เอามือที่ถือผ้าไขว้หลัง “เข้ามาอยู่ในบ้านผมได้ยังไงก็ไม่บอก แล้วยังจะมาขี้ตู่ของของผมอีก”

“บ้านของคุณ” จิราภรณ์ทำตาโต “มะเหงกมั้ยคะ”

“อ้าว ๆ พูดด้วยดี ๆ ทำไมต้องให้มะเหงกด้วย พิลึกคนจริง ๆ ยังมีหน้ามาเถียงเจ้าของบ้านฉอด ๆ อีก เดี๋ยวปั๊ดไล่ออกจากบ้านเลย”

แค่คำพูดก็น่าหมั่นไส้พอแล้ว แต่นี่ยังมีอาการลอยหน้าลอยตาอีก จิราภรณ์ยิ่งคับแค้นใจ ได้แต่ขยี้เท้าไม่สบอารมณ์

“เอาแปรงสีฟันของผมมา”

แล้วแปรงสีฟันในมือของเธอก็ไปอยู่ในมือของเขาอย่างง่ายดาย

“นั่นมันแปรงของฉัน ผ้านั่นก็ของฉัน แล้วบ้านนี้ก็ไม่ใช่ของคุณซักหน่อย”

ชายหนุ่มหัวเราะ ซึ่งหญิงสาวเห็นว่าเป็นการหัวเราะที่ยียวนที่สุดในโลก

“ไม่ใช่บ้านของผม แล้วจะเป็นบ้านของใคร อย่าบอกนะว่าเป็นบ้านของคุณ”

“เอ่อ... คือ“ จิราภรณ์ติดอ่างขึ้นมากะทันหัน “ไม่ใช่บ้านของฉันหรอก”

“นั่นไง” คนเถียงเก่งกว่าตบมือดังฉาด “ในที่สุดคุณก็ยอมรับ ดังนั้น”

หญิงสาวแทบจะร้องไห้เมื่อเห็นเขาชี้ไปที่ประตูแล้วออกคำสั่ง


“เชิญออกจากบ้านของผมไปได้แล้วครับ คุณผู้หญิง”





Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2552 10:02:58 น.
Counter : 562 Pageviews.

1 comments
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 44 หน้า 5 unitan
(24 มิ.ย. 2568 06:53:53 น.)
พ่อแม่ที่ติดโทรศัพท์ มีผลต่อลูกอย่างไร newyorknurse
(22 มิ.ย. 2568 21:04:21 น.)
มีเสน่ห์! 'เป๊ป' ไม่ปิดโอกาสโยกไปคุมอเมริกาใต้ nokeja
(22 มิ.ย. 2568 12:36:02 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - สาระภาพ : กะว่าก๋า
(21 มิ.ย. 2568 04:46:20 น.)
  
ชื่อเรื่องเก๋มาก อย่างนี้ต้องหามาอ่าน

โดย: f a i ฯ (oHsINa ) วันที่: 18 ธันวาคม 2553 เวลา:10:43:13 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Naitam.BlogGang.com

คั่วกลิ้ง
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]