อย่าให้เกิดกับใครอีกนะ----การอภัยที่ยิ่งใหญ่
วันนี้ ก็มาอับช้าอีกตามเคย
เพราะมัวแต่นั่งกดโทรศัพท์หาหนูน้อย
ซึ่ง หนูน้อยคงยุ่งๆ ก็เลยไม่ได้รับ แหะๆๆๆ
ใจหายเล็กน้อยถึงปานกลาง
(ขอเริ่มด้วยเรื่องส่วนตัวนิดนึงนะครับ แหะๆๆ)

มาถึงเรื่องที่ค้างไว้ (ไม่รู้มีใครรอตามภาคต่อรึเปล่า)

ย้อนหลังไปเมื่อประมาณ สี่ปีที่แล้ว ที่ประเทศญี่ปุ่น
ตอนนั้นไอโกะ ก็เดินทางกลับไปพักร้อน
และเยี่ยมครอบครัวตามประสาคนไกลบ้าน
เมื่อกลับมาเมืองลุงแซมอีกครั้ง ไอโกะ ก็เกิดปวดขาอย่างรุนแรง
ถึงขนาด เดินไม่ได้

ไอโกะก็เลยตัดสินใจ ไปหาหมอ
แต่หมอคนแล้วคนเล่า ก็ไม่สามารถ รักษาอาการให้หายไปได้
จนมาถึงหมอคนนึง ซึ่งสามารถค้นหาสาเหตุได้ ว่า
เกิดจากเส้นประสาทแถวต้นขา (เอ่อ แกะใจความมาได้แบบนี้นะ แหะๆๆ)
ถูกกดทับ และจะต้องรับการรักษาทันที เพื่อไม่ให้อาการแย่ลงไปมากกว่านี้

แต่เพื่อนของไอโกะ เกิดมาแนะนำว่า รู้จักหมอคนนึงซึ่งเก่งเรื่องนี้มาก
ด้วยความที่เป็นเพื่อน ไอโกะ ก็เลยตัดสินใจ เชื่อเพื่อน
และไปพบหมอคนนั้นทันที

หมอคนนั้น ก็บอกไอโกะว่าต้องผ่าตัดทันที เพื่อรักษาอาการนั้น
ไอโกะก็ตอบตกลงโดยไม่ลังเล

แต่เกิดข้อผิดพลาด เมื่อหมอคนนั้นเกิดผ่าตัดที่สะโพก หาใช่ ต้นขาไม่
แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดไม่ใช่แค่ผ่าตัดผิดที่
แต่กลับกลายเป็นว่า สะโพกของไอโกะ ไม่สามารถกลับมาเป็นแบบเดิมได้
ทำให้ ไอโกะต้องเดินแบบปกติไม่ได้อีก ตลอดชีวิต

ตั้งแต่นั้น ไอโกะต้องใช้ ที่พยุงเพื่อให้เดินไปไหนต่อไหนตลอดมา

มาถึงตอนนี้ ชั้นโมโหแทนไอโกะ และโกรธหมอคนนั้นมาก

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อไอโกะบอกว่า
เค้าไม่โกรธใครเลยนะ กับสิ่งเหล่านี้ที่เกิดขึ้น

หมอคนนั้นกลัวที่จะถูกฟ้องมาก
ถึงขนาดจะจ่ายเงินค่าเสียหายและดูแลทุกอย่าง
ขอเพียงอย่าฟ้องเค้าเท่านั้น
ซึ่งถ้าเป็นอเมริกันชน หมอคนนี้คงไม่รอดแน่ๆ
แต่ไอโกะ บอกเพียงสั้นๆว่า “อย่าให้เกิดสิ่งนี้กับใครอีกนะ
ชั้นหนะจะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แค่เดินลำบากอีกหน่อย
ก็คงไม่เป็นปัญหาสำหรับชั้นหรอก”

คำพูดนี้ทำฉันอึ้ง และไม่เชื่อว่า จะให้อภัยกันง่ายๆขนาดนี้

ไอโกะบอกฉันว่า มีประโยชน์อะไรที่จะทำลายชีวิต
และวิชาชีพของหมอคนหนึ่ง ซึ่งเค้าอาจช่วยชีวิตใครอีกหลายๆคนได้
อย่างน้อยๆ สิ่งที่เกิดขึ้นกับเค้า คงเป็นบทเรียนและสิ่งที่เค้าจดจำไปตลอด”

สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ฉันถึงกับน้ำตาซึม
และเรื่องราวนี้ ก็เป็นแรงบันดาลใจให้กับ พวกเราทุกคนที่ทำงานที่นั่น
ทุกครั้งที่ฉันโกรธและโมโห
ฉันจะมองไอโกะ และสิ่งเหล่านั้น จะคอยย้ำเตือนให้ฉันยอมรับและอภัย

ยังมีเรื่องที่น่ารักๆ จากที่ทำงานของฉันอีก ไว้พรุ่งนี้ฉันจะมาเล่าอีกนะ



Create Date : 22 มิถุนายน 2549
Last Update : 22 มิถุนายน 2549 11:40:34 น.
Counter : 857 Pageviews.

14 comments
มาสค์ไรเดอร์ สตรองเกอร์ Zorawyt
(4 ม.ค. 2568 00:43:55 น.)
Fukuoka Dream Destination : Day 14 รถไฟ รถบัส เฟอร์รี่ ดั้นด้นจนพบเธอ "ไอโนะชิมะ" mariabamboo
(14 ม.ค. 2568 14:33:16 น.)
3 M E A L S_ A D A Y ป้ายเหลืองสไตล์ nonnoiGiwGiw
(8 ม.ค. 2568 15:18:41 น.)
ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันแวนด้าหลายสี ทนายอ้วน
(6 ม.ค. 2568 15:58:07 น.)
  
หลงมาจริง ๆ ค่ะ

อ่านแล้วสุดยอด ไอโกะ
แล้วเราจะพยายามเป็นคนดี รู้จักให้อภัยบ้างนะ
โดย: Honey IP: 202.183.141.17 วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:12:26:21 น.
  
เยี่ยมมากเลยน้ำใจ...สุดท้ายไอโกะสิ้นชีวิตและได้มาเกิดเป็นหมอโฮจุน.!!!!
โดย: คนหลงทาง IP: 203.188.51.181 วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:12:39:43 น.
  
อภัยทานเป็นทานที่ยิ่งใหญ่ครับ ถ้าทุกคนมีอภัยทานก็คงไม่จำเป็นต้องมีศาลนะครับ
โดย: คนรักน้ำมัน IP: 124.121.149.93 วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:12:42:07 น.
  
เยี่ยมครับ ไว้จะพยายามให้ได้ครึ่งนึงของไอโกะ นะ อิอิ
โดย: กุนซือ IP: 124.120.60.182 วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:13:12:49 น.
  
เขาช่างเป็นคนดี
โดย: หลง IP: 203.146.6.86 วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:13:18:04 น.
  
นับถือคุณไอโกะจังค่ะ

เราเคยฝันอยากเป็นอย่างคุณไอโกะแหละค่ะ

แต่คงไม่สามารถเป็นได้

เราอ่อนแอเกินกว่าจะอดทนกับการทำร้ายของคนอื่นน่ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:13:49:35 น.
  
หลงมาได้ไงไม่รู้....

เราก็อ่อนแอทั้งกายและใจ...
โดย: hokuyuri วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:14:37:37 น.
  
หลงเข้ามาเพราะชื่อบล็อกค่ะกิกิ แต่อ่านแล้วเก็บอะไรไปได้มากมายเลยค่ะ ขอบคุณไอโกะที่เกิดมาเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับเราค่ะ

และนี่หลงเข้าไปหาเรามั่งนะคะ กิกิ มีอะไรอับเดทใหม่ๆมาบอกกันให้รู้ค่ะ

1. เรื่อง “เรารักในหลวง ด้วยก้นบึ้งจากหัวใจจริงๆครับ”
จากคำพูดของคุณกิตติ Hot news
กดที่นี่เลยค่ะ


2. เรื่องของอ้ายหลานต้นหอม
“กิกิ ถึงคราวที่อาตู๋โดนคุงย่าสั่งให้เอานู๋ต้นหอมลงบล็อกค่า”

กดที่นี่เลยค่ะ


3. เรื่องของฟอร์เวิร์ดเมลค่ะ
Fwd mail: เรื่องที่ดูเหมือนว่า ๏~* น่ า จ ะ จ ริ ง *~๏

กดที่นี่เลยค่ะ


อย่าลืมไปแวะเยี่ยมกันมั่งนะตะเอง
โดย: FaRaWaYGiRL วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:14:44:34 น.
  
ไหนๆ ก้อหลงมาแร้ว ก้อเลยเม้นท์ซะหน่อย

นับถือใจคนที่อภัยได้จิงๆ อ่ะค่ะ มันยากจิงๆ
โดย: 9k96j, IP: 202.90.112.13 วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:15:23:37 น.
  

อืม .... ให้ได้อย่างนี้ซิ!
โดย: มีอมยิ้ม วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:20:29:27 น.
  
ใจกว้างมากๆเลย ยอดเยี่ยมแท้ๆ
โดย: เอริ...จัง IP: 24.63.175.159 วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:23:15:12 น.
  
สุดยอดครับ นี่แหละจิตวิญญาณตะวันออกที่แท้จริง
โดย: นายเบียร์ วันที่: 23 มิถุนายน 2549 เวลา:6:08:29 น.
  
เธอช่างน้ำใจงามจริงๆ
โดย: prncess วันที่: 23 มิถุนายน 2549 เวลา:7:22:24 น.
  
ไอโกะเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆ คนหนึ่ง

ถ้าเป็นตัวเอง...ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะทำยังไง
แต่ที่แน่ๆ ยังทำแบบไอโกะไม่ได้แน่นอนค่ะ
โดย: viee วันที่: 26 มิถุนายน 2549 เวลา:17:16:38 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

My-little-piglet.BlogGang.com

Vince Da Prince
Location :
Las Vegas  United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด