เมื่อวันที่ฉันหน้าแตก-----เกียรติของผู้คน เมื่อวานนี้ ฉันได้ออกไปจ่ายตลาด เพราะของในตู้เย็นหมด  และไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำให้แม่กินได้แล้ว ฉันเลยไปจ่ายตลาดที่ไชน่าทวาน์ เพื่อที่จะหาเครื่องปรุงไทยๆ มาทำ (คิดถึงอาหารไทยสุดๆ) ฉันก็เลยหยิบ น้ำพริกเผา 1 กระปุกใหญ่ แผ่นห่อเกี๊ยว หมี่เหลือง....และอื่นๆเท่าที่ฉันสามารถจะหยิบได้ หุๆๆๆ  พอมาถึงเคาวน์เตอร์จ่ายเงิน ซึ่งปกติ ฉันก็ใช้เงินพลาสติก(บัตรเครดิต)ทุกครั้ง แต่มาคราวนี้เครื่องไม่ยอมรับบัตรของฉัน ซวยสิทีนี้ หน้าแหกอย่างแรง ก็เลยต้องควักเนื้อเท่าที่มีในกระเป๋าตังค์ ดีนะที่แฮปแม่มาบ้าง ก็เลยมีจ่าย กลับมาบ้านก็เลยรายงานแม่โดยด่วน (ไม่ได้ๆ ต้องควักเนื้อ ไม่ดีๆ) แม่ก็เลยโมโหมาก (โมโหธนาคารนะ ไม่ใช่ฉัน) ที่ว่ามาก ก็เพราะเคยเกิดเหตุการณ์นี้มาครั้งนึง เมื่องตอน เดือนมีนาคม ครั้งที่เราสองแม่ลูก ขับรถจาก เทนเนซซี่ ไป ชิคาโก และ จาก ชิคาโก มา เวกัส (ขับ รถ 3 วัน เล่นเอาเบื่อเลย) ฉันก็ใช้บัตรนี้แหละประทังชีวิต แต่พอมาถึง เวกัส บัตรก็ไม่สามารถใช้ได้เหมือนคราวนี้ ครั้งนั้นแม่ก็ไประเบิดลงที่ธนาคารมาหนึ่งรอบ (ครอบครัวนี้ น่ากลัวมาก ฉันก็เป็น หุๆๆ) ธนาคารก็ขอโทษขอโพย มาถึงคราวนี้ แม่ก็เอา ปรมาณู ลงที่ธนาคาร อีกครั้ง เพราะ พนักงานยืนยันว่าต้องรอบัตรใหม่ อีก 10 วัน อ่าว...แล้วสองแม่ลูกจะเอาอะไรกินหละครับ อีก 10วันหนะ แม่ก็เลยพบผู้จัดการธนาคารแล้วก็จัดการร่ายยาวถึงคราวที่แล้ว และอื่นๆ แต่มาประทับใจใน 1 คำพูดของแม่ We may be a small customer But small ones like us make you guy big, ok? (อยากบอกแม่จัง ว่าโดนครับ) จริงนะ หลายๆครั้งเมื่อเราขึ้นมาถึงจุดสูงสุด จุดหนึ่งของชีวิต เรามักมองข้าม สิ่งต่างๆที่ผลักดันเรา ให้มาจนถึงวันนี้ บริษัทมหาชนไม่สามารถเป็นมหาชนได้ หากขาด หุ้นๆส่วนเล็กคนหนึ่ง ภูผาที่ยิ่งใหญ่จะใหญ่ไม่ได้ หากขาดก้อนกรวดเล็กๆที่ประกอบเป็นฐานขึ้นมา บ้านที่ยิ่งใหญ่จะอบอุ่นได้อย่างไร หากขาด ตะปูตัวน้อย อยากให้ทุกคนให้เกียตริทุกๆคนในสังคมที่ ประกอบอาชีพสุจริต เพราะเขาเหล่านั้นก็คือฟันเฟืองตัวเล็กๆที่สำคัญ ของกลไกที่เรียกว่าสังคม แต่ที่สำคัญที่สุด อย่าลืมให้เกียรติ กับตัวเราเอง นะจ๊ะ ปล. ยังต้องการ Quote งามๆ นะครับ รบกวนช่วยแวะไปเขียนหน่อยนะจ๊ะ คลิ๊กที่นี่นะครับ ปล.อับเดตเรื่องน้อยหน่าแล้วนะจ๊ะ  คลิ๊กที่นี่นะครับ 
ระบมจิตจะไปแจ้งอำเภอแล้วน๊าระบมศักดิ์ เป็นสว่างจิต
ฮี่ๆๆ  โดย: โอน่าจอมซ่าส์
 วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:8:44:27 น.ชอบๆๆๆๆๆ
ไว้ถ้าเถียงกะนาย จะเอาไปปรับปรุงใช้บ้าง..อิอิ......... โดย: Batgirl 2001
วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:8:44:31 น. ประโยคเด็ดจริงๆ ด้วยค่ะ ฟันเฟืองเล็กๆ แต่ก็สำคัญเหมือนกัน โดย: jan_tanoshii
วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:12:15:29 น.ว่าไป ข้าเจ้าก็เคยเกือบมีเรื่องกะฝาหรั่งเหมือนกานเลย
ก็แบบว่า ไปซื้อของ แล้วมันมีเศษราคาเกินมาไม่ถึงสิบเซ็นต์ พนักงานเก็บเงินก็ถามว่ามีเศษบ้างหรือเปล่า โอ้ย พระเจ้าช่วยกล้วยดิบ ๆ เซ็นต์เดียวก็ไม่มี สุดท้าย พนักงานก็ทอนเศษเหรียญให้กับข้าเจ้า ขอบอก นั่งนับวันก็ไม่เสร็จ ข้าเจ้าก็มองหน้ามัน แล้วมันก็บอกว่า "Tut mir Leid" จริง ๆ ก็แปลว่าขอโทษนั่นแหล่ะ แต่ใช้คำอื่นมันจะสุภาพมากกว่าที่จะพูดกับลูกค้า อีกอย่างน้ำเสียงมันทะมะแร่ง ๆ คำนี้ก็เลยแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า "ก็ช่วยไม่ได้" โห ดูมัน เห็นคนเอเชียเงียบ ๆ หรืองัยฟระ ข้าเจ้าก็เลยตอกกลับไปว่า "ก็แน่ล่ะสิ จะช่วยอะไรได้ล่ะ" ดีนะมีพนักงานเป็นผู้หญิง ไม่งั้นจะเอาเศษเหรียญนั่นแหล่ะ ปาหน้ามัน (โหดเว้ยเฮ้ยตรู) ปล. เหตุเกิดที่เยอรมันขอรับ  โดย: -:{><}:- (neopattaum
) วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:12:40:30 น.หลง...มาดูหน้าแหกๆ...อ่ะ ครับ.. 555
ประทับใจกับประโยคในช่วงหลังๆอ่ะครับ V V "จริงนะ หลายๆครั้งเมื่อเราขึ้นมาถึงจุดสูงสุด จุดหนึ่งของชีวิต เรามักมองข้าม สิ่งต่างๆที่ผลักดันเรา ให้มาจนถึงวันนี้" เห็นด้วยครับเห็นด้วย.. จขบ เข้าใจยกตัวอย่างเปรียบเทียบได้เห็นภาพดีครับ..  โดย: กุมภีน
วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:13:52:40 น.แม่ทุกคนก็รักลูกแบบนี้อะ คำพูดท่านกินใจดีจัง
โดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:14:39:21 น.อักษร...M... เดินนำหน้า อักษร....I.... ตามมาไม่ห่างหาย ส่วน....SS... ขอตามติดข้างๆกาย รวมได้ความหมายว่า**คิดถึงเธอ** ** มีความสุขและสุขภาพแช็งแรงนะจ้า **  ซึ้งแย้วก็คิดถึงคุณแม่อะจ้า  โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:15:04:28 น.คุณแม่คุณเจ๋งมาก
ยกนิ้วโป้งให้ 2 นิ้วเลยค่ะ มันต้องอย่างนั้น...ชนะเลิศมาก  โดย: run to me
วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:16:48:27 น.คุณแม่จ๊าบบมากค่ะ
แต่ครอบครัวนี้น่ากลัวจริงๆ  ...  โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:19:48:59 น.แวะมาเยี่ยม ทั้งที่อยู่ระหว่างลากิจ ชอบประโยค ที่คุณก็รู้ว่าประโยคไหน มากเลยค่ะ
โดย: buo
วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:20:20:44 น.ไม่มีบัตรอ่ะ ใช้เงินสดตลอด
 โดย: ปลายเทียน IP: 203.113.71.104 วันที่: 8 ธันวาคม 2548 เวลา:21:22:23 น.
มาทักทายนะคะ..
น๊อตไม่เคยใช้บัตรเครดิต, ATM หรืออะไรทั้งสิ้น.. (ใช้ไม่เป็น) แต่เรื่องพวกนี้ถ้ามันมีปัญหา.. มันก็เป็น Cost ต่อเราทั้งนั้นล่ะค่ะ.. โดย: nods
วันที่: 9 ธันวาคม 2548 เวลา:17:17:20 น.แม่นายเจ๋งมาก เรียบๆแต่เจ็บอ่ะ
โดย: babymonkey IP: 69.19.14.15 วันที่: 9 ธันวาคม 2548 เวลา:23:00:12 น.
นั่นซิคะ....ชอบจริงๆกับคำพูดของคุณแม่คุณ
อยากช่วยหรอกนะคะเรื่องเขียน quote ดีๆแต่...เราไม่ค่อยมีอ่ะดิ เอาว่าช่วยแอบเอาไปแฮปใช้แทนได้ป่าว เอิ๊กๆๆๆ โดย: Peachy Punch
วันที่: 10 ธันวาคม 2548 เวลา:20:33:25 น.อืมม คุณแม่น่ารักจัง เราต้องเรียกร้องสิทธิของเรา
 เรื่องหน้าแตกนี่เกลียดที่สุด แต่เจอบ่อยที่สุด  ครั้งนึงกินข้าวแล้วโม้กะเพื่อนลืม เดินออกจากร้านเฉยเลยอ่ะ ดีที่นึกได้ก่อนเข้าซอย วิ่งกลับไปจ่ายตังค์ เห็นแม่ค้ายืนอ้าปากค้างอยู่ เลยแกล้งพูดว่า อ้าวนึกว่าเพื่อนจ่ายให้แล้วรีบส่งตังค์ให้แล้ววิ่งแน่บไปเลย  อายมากครั้งนั้น ออกแนวกินแล้วชิ่ง มากๆ โดย: ปลากัด (LonelySeason
) วันที่: 10 ธันวาคม 2548 เวลา:22:27:10 น.ภูผาที่ยิ่งใหญ่จะใหญ่ไม่ได้ หากขาดก้อนกรวดเล็กๆที่ประกอบเป็นฐานขึ้นมา
บ้านที่ยิ่งใหญ่จะอบอุ่นได้อย่างไร หากขาด ตะปูตัวน้อย เปรียบเทียบได้เจ๋งจริงๆเลยคุณ ปล.เห็นด้วยกับคุณนะ ทุกๆคนในสังคมที่ทำมาหากินสุจริต มีเกียรติเท่าเทียมกันอ่ะ ตอนนี้กำลังเบื่อๆพวกชอบเหยียดหยามคนอื่น มองไม่เห็นหัวคนอื่นอยู่พอดี โดย: tongdigy
วันที่: 12 ธันวาคม 2548 เวลา:23:01:52 น.งานนี้ ซ่อนคำคมเพียบ บาดเจ็บสาหัสเลย ตอนอ่านจบเนี่ย
เห็นด้วยครับ .... "เล็ก ๆ แต่ทำให้ใหญ่ได้" ..... (ไม่ได้ลามกนะ) โดย: POL_US
วันที่: 13 ธันวาคม 2548 เวลา:16:54:28 น.ใครใคร ก้อชมคุณแม่นาย
ช่วยนำBlogเรื่องนี้ให้คุณแม่นาย อ่านซิ งง หน่อย ถามได้เปล่า? ธนาคารมหาชน ก้อต้องอยู่ที่กรุงเทพซิ แล้วคุณแม่นายเฉ่งธนาคารแบบไหนเนี่ย? เอ่อ แล้วบัตรใหม่จะใช้ได้ในสิบวัน เขาจะส่งบัตรใหม่ไปให้เหรอ? ถามเพราะไม่ค่อยรู้ และบัตรผมก้อยังไม่เคยเจอปัญหา ถามไว้เผื่อจะรู้เพิ่มคับ โดย: yyswim
วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:1:22:42 น.คุณแม่เยี่ยมมากๆค่ะ
โดย: W i n t e r b e r r y IP: 203.155.135.100 วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:13:03:37 น.
แว่ะมาเยี่ยมน๊าคร๊า~~* เพิ่งจะว่างวันนี้เองค่ะเน๊..
โดย: โจงกะเบนลายดอกพิกุล
วันที่: 14 ธันวาคม 2548 เวลา:17:54:03 น.คุณแม่ท่านยอดเยี่ยมจริง ๆ มาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค้า...
 โดย: ซออู้ IP: 203.113.71.4 วันที่: 15 ธันวาคม 2548 เวลา:20:36:03 น.
ยังไม่อัพหรอคะ หรือว่ามีอันไหนล่าสุดกว่านี้รึเปล่าคะ
โดย: Peachy Punch IP: 202.28.181.10 วันที่: 16 ธันวาคม 2548 เวลา:0:24:34 น.
ไรเนี่ย
โดย: aobza IP: 203.209.37.26 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:00:55 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจ อิอิ
ตอนนี้หายดีแล้วค๊า