ลมหายใจที่มีอยู่ ใครจะรู้ว่าเหลือยู่แค่ไหน ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา คงมีหลายๆเหตุการณ์ที่ทำให้ เราสลดใจอยู่มากมายทีเดียวเลย ไม่ว่าจะเป็น เฮอร์ริเคนหลายๆลูกที่พัดถล่ม อเมริกากลางและอมริกาใต้ ไต้ฝุ่นที่พัดผ่านเอเชียของเรา โรคไข้เลือดออก และไข้หวัดนก ที่กลับมาระบาดกันอีกครั้ง และล่าสุด ก็แผ่นดินไหวที่ปากีสถาน (อาจตกหล่นไปหลายๆเหตุการณ์ ก็ต้องขออภัย เพราะเป็นเหตุการณ์ที่ฉันไม่อยากจะจำซักเท่าไหร่นัก) ทุกๆเหตุการณ์นำมาซึ่งความสูญเสีย ทั้งทรัพย์สิน และที่สำคัญคือชีวิต ซึ่งเชื่อว่าบุคคลที่ต้อง มีอันสูญเสียชีวิตจากเหตุการณ์เหล่านั้น คงไม่ได้คิดว่าวันที่เขาต้องจบชีวิตจะมาเร็วแบบนี้ คงจะจริงอย่างคำที่ว่า ไม่รู้ว่าจะตายวัน ตายพรุ่ง เราไม่อาจรู้ได้เลยว่าวันของเราจะมาถึงวันไหน คงมีหลายๆสิ่งที่เราคิดว่า เมื่อเรามีเวลา แล้วเราค่อยทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการแสดงความรัก ไม่ว่าจะเป็น แฟน เพื่อน หรือแม้แต่ ผู้มีพระคุณ ของเราทั้งหลาย มีใครรู้บ้างว่า วินาทีต่อไป เราจะมีลมหายใจ เพื่อที่จะบอกว่า ไว้มีเวลาแล้วค่อยทำ หรือเปล่า เริ่มเดี๋ยวนี้และตอนนี้ อย่างรีรอที่จะแสดงออก ซึ่งความรักที่เรามี อย่างน้อย ถ้าสิ่งใดเกิดขึ้น ไม่ว่ากับเราหรือเขาเหล่านั้น เราจะไม่ได้เสียใจในสิ่งที่ไม่ทันได้ทำ สุดท้ายนี้ อยากเชิญชวนเพื่อนทุกคน มาร่วมภาวนาให้เหยื่อผู้เคราะห์ร้าย ในเหตุการณ์อันเลวร้ายที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมากันนะจ๊ะ ปล. ไม่ได้มีเจตนาแช่งหรือมีเจตนาใดอื่นนะจ๊ะ 
แวะมาอ่าน และทักทายค่า
 โดย: Batgirl 2001
 วันที่: 10 ตุลาคม 2548 เวลา:8:51:51 น.อยู่ทุกวันนี้ก็อกสั่นขวัญหาย อยู่เมกาก็โดนหางพายุเฮอริเคนถ้าอยู่เชียงใหม่ปีนี้ก็น้ำท่วมทั้งปี ถนนก็ลำบาก
ทุกวันอ่านข่าวในประเทศไทย ก็กังวลใจยังไงบอกไม่ถูก ไหนจะภัยพิบัติธรรมชาติ จากทุกมุมโลก เฮ้อ! เศร้านะ ถ้ามีมนต์วิเศษจะเสกให้โลกสงบและให้ทุกคนมีความสุข โดย: เสียงซึง
วันที่: 10 ตุลาคม 2548 เวลา:9:08:43 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [