มาอยู่วิชชี่ได้สองสัปดาห์กว่า ๆ มีเวลาได้เดินสำรวจเมืองอยู่เพียงแค่ไม่กี่วัน เพราะหลังจากนั้นก็ฝนตก พายุเข้าและหนาวเหน็บไปหมด ได้แต่อยู่กับบ้านขดตัวอยู่ในผ้าห่ม(และหลับ555)

อันที่จริงวิชชี่เป็นเมืองที่น่ารัก น่าอยู่มากเมืองหนึ่งของฝรั่งเศส นอกจากจะเป็นเมืองเล็ก สงบเงียบแล้ว ยังเป็นเมืองที่มีต้นไม้และสวนสาธารณะอยู่รอบเมืองเลยทีเดียว สีเขียวของใบไม้สดที่เพิ่งผลิใบแข่งกันแสดงตัวว่าตัวเป็นใบเพิ่งแตกยอด ดอกไม้สีสันสดใสก็มีให้เห็นอย่างตื่นตาตื่นใจอยู่รอบ ๆ เมืองเลยทีเดียว สวนสาธารณะจึงเป็นสถานที่ที่โปรดปรานอันดับต้น ๆ ของฉัน(รองจากเตียงนอน)ให้ได้หย่อนใจในวันแดดออกและอากาศอุ่น





บางคนอาจจะสงสัยว่า เอ๊ะ แล้วที่โฆษณาว่าเขียว ๆ สด ๆ เมื่อกี้ไปไหน ไม่มีรูปมาให้ดูหรอกเหรอ

555 ต้องบอกว่าวันนี้มาแนวหม่นกันล่ะค่ะ ไม่ได้เอารูปมาปรับสีให้เป็นขาวดำในคอมพ์นะคะ แต่ ณ วันที่นั่งชมความเขียวสดของยอดใบไม้อ่อนผ่านแสงแดดรำไรอยู่นั่นล่ะค่ะ ก็เกิดแสบตากับสีสันที่มันจัดจ้านจนเกินไป และคิดว่าจะดีกว่าไหมถ้าได้มองอะไรเป็นสีขาวดำ ก็เลยปรับกล้องให้เป็นโหมดขาวดำตรงนั้นและกดภาพบรรยากาศรอบตัวเอาไว้ ในเวอร์ชั่นหม่นหมองค่ะ









สวนสาธารณะขาวดำก็สวยไปอีกแบบนะคะ บางคนอาจจะดูว่าคลาสสิค หรือว่าอะไรก็ตาม แต่สำหรับฉันฉันมองว่าภาพขาวดำของฉันวันนี้มันหม่นหมองอย่างมีเงื่อนงำ หมายความถึงอารมณ์ที่มันสัมพันธ์กับอากาศด้วยน่ะค่ะ ช่วงนี้อากาศย่ำแย่เหลือเกิน อารมณ์ก็หม่นหมองเหลือเกิน ไม่ได้จิตตกหรืออะไรนะคะ แต่มองโลกรอบข้างเป็นสีหม่น ๆ ไปหมด เดี๋ยวเทาเดี๋ยวดำ

หรือว่าอันที่จริงโลกแห่งความจริงมันเป็นสีดำ ๆ อย่างนี้กันคะ?






เมืองนี้คนสูงอายุมาอยู่กันเยอะมากค่ะ อาจจะด้วยเพราะมีน้ำแร่มหัศจรรย์(เค้าว่างั้น) รักษาโรคอะไรหลาย ๆ โรค หรือไม่ก็เป็นเมืองเงียบ ๆ และปลอดภัยก็เป็นได้ มองไปทางไหนก็มีแต่คุณลุงคุณป้าเต็มไปหมด เห็นแล้วก็สงบนิ่งในใจดีไปอีกอย่างเหมือนกันค่ะ ชอบมองคุณลุงคุณป้าทั้งหลายที่เดินด้วยกัน อยู่ด้วยกัน คุยกัน น่ารักจังค่ะ

ทะเลาะกันบ้าง

เดินไปด้วยกันบ้าง

ถ้ามีใครสักคนเดินข้างกันไปอย่างนี้จนวันที่แก่เฒ่า ก็คงจะดีนะคะ...