โลโม่: ฉัน เขาและโลโม่


ความรักของฉันกับเขายังดำเนินไปได้ด้วยดีอยู่ค่ะ...

ฉันหมายถึงฉันกับคุณ lomo
สีสันจัด ๆ ของเขายังตรึงใจฉันได้เสมอ
ขอบดำ ๆ และอารมณ์หม่น ๆ ที่ฉันยกให้ใจไปครอง



หลายคนถามฉันว่า ทำไมฉันถึงหันมาสนใจโลโม่ ทั้งที่ภาพก็ไม่ชัด ซ้อนกันไปกันมา ให้อารมณ์ทึม ๆ เครียด ๆ แล้วก็ยังเสียค่าฟิล์มค่าล้างแพงอีกต่างหาก

ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่ามันเป็นอารมณ์วูบวาบแบบมา ๆ ไป ๆ หรือเปล่า ฉันเองก็อยากให้กาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์เหมือนกัน ว่าความรักครั้งนี้ของฉันเป็นรักแท้หรือไม่ ในวันนี้ฉันเองก็ไม่อาจจะบอกได้เหมือนกันว่า ฉันรักเขามากแค่ไหน จริงจังเพียงไร บอกได้เพียงว่าฉันจะรักของฉันให้ดีที่สุดเท่านั้นก็พอ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เป็นเครื่องรับประกันและทำให้ฉันเองก็มั่นใจกับเขา ก็คือ ความรู้สึกใช่ ค่ะ...ไม่มีคำไหนแทนได้ดีไปกว่าคำนี้

มันเป็นความรู้สึกเหมือนถูกกระแทกด้วยอะไรสักอย่างหนัก ๆ
เหมือนช่วงหนึ่งจะรู้สึกวูบวาบ แต่ขณะเดียวกันก็หายใจแทบไม่ทั่วท้อง
เหมือนได้ฟังเพลงเก่าที่ไม่ได้ยินนานแล้วเข้ามากระทบโสตหู
เหมือนถูกโจมตีด้วยคำคมดี ๆ โดยที่ไม่ต้องมีตัวอักษร
เหมือนว่าด้านสุขด้านหนึ่งเบื้องลึกในใจได้รับการเปิดเผยและดึงออกมา

แล้วแว่บนั้นน่ะค่ะ...มันรู้สึกได้เลยว่า เหมือนมีไฟจุดพรึ่บขึ้นในใจ เป็นไฟแห่งแรงบันดาลใจ ทำให้อยากจะทำอะไรสักอย่าง ลงมือทำอะไรสักสิ่ง ทั้งสิ่งที่ไม่เคยคิดจะทำและคิดจะทำแต่ไม่ได้ทำสักที และฉันก็รู้ได้ทันทีนะคะว่านี่แหละ...คือความรัก






พร่ำเพ้อถึงเขามากพอสมควร ก็คนกำลังอินเลิฟนี่คะ แหะ ๆ


...............................................




อ่อ...แต่ว่ารู้หรือเปล่าคะ ว่าคุณโลโม่ของฉันเนี่ย ไม่ใช่แค่หน้าตาดีและทำให้ฉันหลงรักได้อย่างเดียวนะ การคบกันมันก็มีปัญหาบ้างแหละค่ะ หุหุ คือว่างี้ค่ะ...เขาตั้งกฎขึ้นมาให้ปฏิบัติตามตั้ง 10 ข้อแน่ะ ใครว่าโลโม่ไร้กฎเกณฑ์กัน มีกฎทองด้วยกันตั้งหลายข้อ



กฎทองของโลโม่

หนึ่งTake your camera everywhere :
พาเขาติดตัวไปตลอด

สอง Use it anytime, day or night :
ใช้ทุกเวลาไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน

สาม Lomography is not an interference in your life, but a part of it :
โลโม่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

สี่ Try the shot from the hip :
ถ่ายจากสะโพก(!)

ห้า Approach the objects of your Lomographic desire as close as possible :
เข้าไปใกล้วัตถุให้มากที่สุด

หก Don’t think :
ไม่ต้องคิด

เจ็ด Be fast :
ไวไว

แปด You don’t have to know beforehand what you captured on film

เก้า Afterward either
:
ไม่ต้องรู้หรอกว่าถ่ายอะไรไม่ว่าจะก่อนถ่ายหรือหลังถ่าย

สิบ Don’t worry about any rules :
อย่าไปสนใจกฎที่ว่ามาเลย





เห็นไหมคะ ว่าเอาใจยากแค่ไหน พ่อยอดชายของฉันเนี่ย ทั้งอารมณ์แปรปรวน เอาแต่ใจตัวเองแล้วยังชอบเรียกร้องอีกต่างหากนะคะ แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ทำตามที่เขาว่าแต่โดยดี โดยเฉพาะกฎข้อสุดท้าย อิอิ ก็คนมันรักนี่คะ...ว่าไงว่าตาม







...............................................



ตั้งแต่ฉันรู้จักกับเขา ถึงจะเป็นเวลาเพียงไม่นาน แต่ฉันก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างนะคะ ชีวิตฉันเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย อิอิ เขินค่ะ อย่างน้อยก็แง่มุมในการใช้ชีวิตเลยเชียวล่ะ

กล้องฟิล์มไม่เหมือนกล้องดิจิตอลอันนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ กล้องดิจิตอลนั้นถ่ายปุ๊บเห็นปั๊บ รู้เลยว่าจัดองค์ประกอบเบี้ยวไป โฟกัสไม่ดี ภาพสั่น มืดเกิน สว่างเกิน ก็รีบถ่ายเข้าไปในรูปต่อไปให้มันลงตัว หรือจะถ่ายสักกี่รูปให้สะใจแล้วมาเลือกทีหลังก็ยังได้ ที่สำคัญ ปรับแต่งรูปภาพใน photo shop ได้อย่างเมามันโดยไม่ต้องกลัวเลยด้วยซ้ำว่าภาพจะเสียไป แต่กล้องฟิล์มละคะ ไม่ใช่แค่เรื่องราคาฟิล์มแสนแพงซึ่งไม่สามารถจะกดสุรุ่ยสุร่ายอีรุ่ยฉุยแฉกได้ดังใจเท่านั้นที่เป็นปัญหา ยังเพิ่มเรื่องการรอคอยลุ้นภาพที่จะออกมาทำให้ฉันเรียนรู้การอดทนด้วย ที่สำคัญที่สุดภาพที่ไม่ออกมาเป็นอย่างที่คิดเป็นอีกอย่างที่ฉันกำลังเรียนรู้ศึกษา และทำใจรับ



บางรูปคาดหวังว่าจะเป็นอย่างหนึ่งแต่ออกมาเป็นอีกอย่างหนึ่ง








บางภาพที่อยากได้เหลือเกิน ก็อาจจะล้างออกมาไม่ติดและรูปเสียไปเลยด้วยซ้ำ







และแน่นอน บางรูปก็อาจจะออกมาสวยกว่าที่คิดที่คาดหวัง







หรือแม้บางรูปจะไม่ได้สวยเท่าไหร่ แต่ก็เลือกที่จะมองให้มันสวยอย่างที่มันเป็น









ฉันว่าชีวิตก็เหมือนกันนะคะ...เราไม่สามารถเลือกได้เสมอไปว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง
บางสิ่งเราอยากได้ก็ไม่ได้ แต่สิ่งที่เราได้กลับเป็นสิ่งที่เราไม่ได้อยาก
....
แต่สิ่งที่ได้มาโดยไม่ได้ตั้งใจ อาจจะคุ้มค่ากว่าสิ่งที่อยากได้แต่แรกเสียด้วยซ้ำ
อยู่ที่จะมองมันว่าสวยงามหรือไม่เท่านั้นเอง




คุณโลโม่เขาสอนฉันว่าอย่างนี้ค่ะ แล้วเชื่อไหมละคะว่าเขาสามารถทำให้ฉันคิดได้อย่างนั้นจริง ๆ และเอามาใช้กับบางเรื่องของชีวิตได้จริงนะ นั่นคงเป็นสาเหตุด้วยละว่า...ทำไมความรักถึงสามารถเปลี่ยนแปลงใครคนนึงได้ขนาดนี้ อิอิ


ว่าแต่ว่ารู้จักเขามาเป็นการสมควร...ลองมาตกหลุมรักเขากับฉันไหมคะ? รักนี้ไม่มีหึงหวงด้วยค่ะ



...............................................








Create Date : 17 มิถุนายน 2551
Last Update : 18 มิถุนายน 2551 6:44:18 น.
Counter : 1318 Pageviews.

42 comments
  


เฮ้ยยยยยย เม้นท์แรกเหรอเนี่ย
ขอจองเจ้าโลโม่นี่ก่อนเลย
หวานหมู ...
โดย: ด า ว ท ะ เ ล IP: 125.24.0.167 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:7:19:21 น.
  


มีกฏซะเยอแยะ
ดันมาล้มกระดานที่ข้อสิบนี่เอง 55+
(ข้อแปดน่ะ ลืมแปลไปป่าวน้องหนอนฯ)

ภาพชายหาดสีเขียวนั่น
แตกต่างจากสีเดิมๆ
ดูแล้วลึกลับน่าค้นหา
เหมือนอยู่ในช่องหนังลึกลับสยองขวัญเลยอ่ะปอย
สวยสยองเลยแฮะ โลโม่ทำให้เห็นอีกมิติจริงๆ


รั ก นี้ มี ไ ว้ แ บ่ ง ปั น ... ด้วยจ้า
โดย: ด า ว ท ะ เ ล IP: 125.24.0.167 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:7:24:14 น.
  
หวัดดีครับน้องปอย


หุหุหุ

คนเดียวนี่ส่งมันให้ถึงฝั่ง
พี่ก๋าก็พอแล้วครับ 5555

emoemoemo


ปอยว่าหน้าเหมือนพี่ก๋าน้า...โดยเฉพาะตาและความหล่อ

^
^
^

emoemoemo

พี่ก๋าไม่เขินนะครับ
เพราะพี่ก๋าเป็นคนที่ยอมรับความจริงได้ 55555

emoemoemo
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:7:50:16 น.
  
พี่ชายพี่ก๋าสนใจโลโม่อยู่พักนึง

ตอนนี้เค้าไม่สนใจแ้ล้วครับ 555


พี่ก๋าชอบความแปลกของโทนสีที่เกิดขึ้นนะครับ
มันเหมือนงานศิลปะแบบอิมเพรสชั่นนิสต์
"ฉับพลัน ทันใด" .....


งานออกมาตื่นตาตื่นใจดีครับ
เหมือนหนังทดลองที่บางทีก็ดูไม่รู้เรื่อง
รู้แต่ว่ามันแปลกและสวยดีครับ


พี่ก๋าว่ามีกล้องรัซเซียที่ใช้ถ่ายโลโม่ได้หลายตัวเลยนะครับ
ที่ทั้งเก๋ ถูกมาก (ราคากล้อง)
แต่มันติดตรงที่ร้านที่ล้างฟิล์มดีดีก็เหลือน้อยเต็มทีครับ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:7:53:20 น.
  
ออกกำลังกาย ลดพุง ลดพุง

emoemoemo
โดย: มอร์นิ่ง ... (คนไม่เจียม.. ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:8:05:09 น.
  
สวัสดีค่า พี่ปุ๊ก ด า ว ท ะ เ ล

เย่ ๆ มาเจิมบลอคหนูด้วย วิ้ววิ้ววว

คือข้อแปดมันไปแปลรวมเอากับข้อเก้าอ่ะค่ะพี่ แหะ ๆ
เนื้อหามันครือ ๆ กันก็เลยแปลรวดเดียว รวมกันเลย
จริง ๆ แล้วแปลกแยกไม่ได้ นั่งคิดอยู่ตั้งนาน ฮาฮา

จริงค่ะพี่ หาดทรายเลยเขียวไปเลย ดูไปดูมาก็จริง
เหมือนหนังผีจริงด้วย แต่หนูกลัวผีน้า...อิอิ
จริง ๆ แล้ววันนั้นแดดดีมากเลยนะคะ สีกลับเขียว
แปลกดีค่ะ อยากศึกษาต่อไปเหมือนกันว่า
ใช้กลไกอะไรหนอ ทำไมภาพออกมาสีแบบนี้
กล้องก็ตัวเบา ๆ ก๋องแก๋งเหมือนของเด็กเล่นเลย
ยังจะมาทำให้เรารักอีก แน่ะ!!

แบ่งรักให้พี่ปุ๊กด้วยค่ะ
โดย: ห น อ น อ า ก า ศ (นางสาวดุ่บดั่บ ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:8:41:46 น.
  
เจ๋ง
โดย: jone500 (max_pressure ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:9:05:02 น.
  
ก็ที่มันต้องมานั่งล้างฟิล์มนี่ล่ะ ที่ชั้นเองตอนแรกเห็นแล้วก็สนใจ แต่ว่าเสียดายตังค่าล้างรูปน่ะ

อีกอย่างก็คือถ่ายแล้วก็ไม่รู้ด้วยว่ามันสวยมั้ย

คงเป็นคนไม่ชอบมานั่งลุ้นกระมัง อิอิ

แต่ก็ไม่แปลกใจนะที่เธอชอบ เออ ชั้นเองก็ลืมนึกไปเลยทีเดียว

รูปถ่ายที่หาดทรายนั่นมันทีแมซซิล่านี่ โหย ไปหน้าร้อนเนี่ยนะ

ตอนนั้นไปกับพวกที่สถานทูตเล่นวอลเล่ย์กันโคดจะเหนื่อยเลย ไม่รู้ตอนเธอไปทำไรบ้างน่ะ

โดย: BrettAnderson วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:9:25:00 น.
  
เคยเล่นโลโม่ของเพื่อน ไม่สนุกเท่าไหร่แฮะ สงสัยคิดมากไป
แต่ส่วนตัวแล้ว อีกไม่นาน ไม่แน่ว่า เราจะปันใจไปรักหนุ่มดิจิตอลบ้าง
หลังจากตกหลุมรักกับหนุ่มฟิล์มมานาน
^^
โดย: am^^ IP: 58.8.118.191 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:10:44:36 น.
  
เริ่ดดดดดมากๆๆ ชอบและหลงรักภาพโลโม่เหมือนกันเลย
ไม่นานต้องถอยมาเล่นแน่ๆ หุหุ

ว่าแต่ถ่ายยากมั้ยคะ กว่าจะออกมาสวยแบบนี้ ลูกเลนฟังก์ชั่นมันมากมายแค่ไหน นึกภาพไม่ออกน่ะค่ะ แต่ชอบดูรูปโลโม่เพราะสวย คลาสิค และที่สำคัญ มีเสน่ห์มากๆๆๆๆเลย
โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:49:45 น.
  
โลโม่

ดร้าย เยย น้องงงง

เพ่ นะ ก้อ เซงเซง ใน ฟามหล่อ ของ พรี่

อืมมมมม

มัน หล่อ โดย ทำมาชาด น่ะ น้อง

หล่อ แบบ มั้ย บันยะบันยัง ก้าบบบบบบ

โอวววววววววววววววว

กีสสสสสสสสสสสสสส

มา เยย หล่อน

มา อยู่ แก้ง ตั๊ด สู้ ฟุ้ด กัน นะยะ
โดย: dogamania วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:53:10 น.
  
โอวววววววว

มี กาปิ ปน กะ ทองคำ ก้อน

ทอง อาด จา สี หม่น หม่น นีส 1 ก้าบบบบบบ

อิอิอิ

มี เคยจับ เอม รัดจุก ก้าบ

คัย เหน ก้อ บอกว่า น่าสวย จัง

พอ เหน ตอปิโดบก

ทุก คน ร้อง

อ้าววววววววววววว

เด๋ว เอม จา ต้อง สะสม อุน จิ ครี่

หั้ย ด้าย 100 กิโล ก้าบ

แว้ว จา อาว ใส่ พาน

ปาย สู่ ขอ พรี่ ดุ่บ ก้าบ
โดย: dogamania วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:57:46 น.
  
อ้อ ลืมบอกไปว่า น้องปอยเดาตัวตนของพี่ได้แจ๋มแจ๋วเจ๋งมากๆ อิอิ แต่โควต้ารูปน้อยไปนิด เพราะตัวตนของพี่จริงๆต้องมีอย่างน้อย สิบ รูป ถึงจะพอ อิอิ
โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:11:57:59 น.
  
ตอนนี้สนิทกับคุณดิจิตอลอยู่น่ะค่ะ แต่โลโมเนี่ยยังไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่
โดย: sailamon วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:15:38:22 น.
  
น้องปอยจ๋า
ผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ บางทีก็มี "เด็ก" ซ่อนอยู่ในตัวนะคะ
คงไม่ต้องถึงขนาดกลับไปเป็นเด็กน้อยหรอกค่ะ
ลองดูนะ..ลองหาให้เจอ..
โดย: เอื้องสามปอย วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:16:31:07 น.
  
มาแอบดู สาวน้อยกำลังอินเลิฟ
กับของเล่นชิ้นใหม่ ที่ไม่ใช่เล่นๆ นะนี่

น้องปอยมาทักแต่เช้า
น้องอ้อมตื่นไปโรงเรียนแต่ 6 โมงเช้าแล้วค่ะ
7 โมงเศษๆ พี่ก็จะพาน้องภูไปโรงเรียนค่ะ

รถติดมากมายพอดู แต่เมื่อวานเย็นในกรุงเทพ
เป็นอัมพาตเลยค่ะ กลายเป็นที่จอดรถหมดเลย
นี่ล่ะหนอ..กรุงเทพฯ ฟ้าอมร ฝนตกรถติด...
แต่พี่มีความสุขดีค่ะ ได้ฟังเพลงไปเรื่อยๆ
เสียดายแต่ค่าน้ำมันที่นับวัน แพงทวีคูณ...





ไปดีกว่า...มาบ่นเรื่อยยยยเปื่อยเลย ดูจิ
โดย: Jiji&Kaka วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:16:37:26 น.
  
^__________^
อ่านไปก็ยิ้มไป
สัมผัสถึงอารมณ์และความรู้สึกของคนมีความรัก
บีมักอินไปกับตัวอักษร ตอนนี้จึงนั่งอมยิ้มพิมพ์อยู่
เหมือนเป็นคนตกหลุ่มรักซะเอง
^__________^
ครั้งแรกที่ได้ยินเกี่ยวกับเจ้าโลโม่
สนใจเค้าก็ตรงที่ถ่ายระดับสะโพก
แฮ่ๆ อย่าคิดไปไกล
สาเหตุที่สนใจก็เพราะว่าบางครั้งถือกล้องที่มี่อยู่ในปัจจุบัน
หลายครั้งที่เห็นภาพที่อยากถ่าย
แต่กลัวเจ้าตัวเค้ารู้ตัวก็เลยไม่กล้า
เรียกง่ายๆ ว่าอยากเเอบถ่าย

แต่อย่างว่าค่ะ ถ่ายออกมาภาพอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิด
จากที่คุณปอยเล่า และถ่ายทอดภาพออกมา
ชอบนะค่ะ ภาพมันออกมาเหมือน เรื่องของฉัน ฉันเป็นเเบบนี้
เหมือนชีวิตที่ไม่มีสิ่งใดบังคับ
^_______^








=

ตอบแทนหัวใจคุณบีจะว่าอะไรไม๊คะ...
"บอบบางไปไหม?" ไม่บอบบางไปหรอกค่ะ
แต่เป็นการอ่อนไหวและบอบบางกำลังดีนะ
ความละเอียดอ่อนที่สามารถทำให้มองโลกสวยงาม
เห็นใบไม้และท้องฟ้าไม่ใช่แค่อย่างที่มันเป็นเท่านั้น
แต่มองลึกและเข้าใจชีวิตได้มากกว่าที่ควรจะเป็น
ก็ด้วยความอ่อนไหวและบอบบางตัวนี้นี่แหละค่ะ

แม้บางครั้งจะก่อความเจ็บแปลบและปวดร้าวบ้างก็ตาม
แต่ถึงกระนั้น การได้มองฟ้าเป็นสีฟ้าสวย ๆ
ได้คุยกับหญ้าและดอกไม้บ้างเป็นบางครา
ก็ทำให้รู้ว่า ความอ่อนไหว มีประโยชน์เพียงไหน
^_______________ ^
=
=
จริงค่ะ
และก็คงถูกอย่างคุณปอยตอบ
มันทำให้หัวใจมนุษย์อ่อนโยนขึ้น
แล้วก็เห็นชีวิตในมุมที่สวยงามมากขึ้น
แม้จะมีร้ายปะปน
มันทำให้หัวใจยิ้มได้ค่ะ

ขอบคุณคำตอบที่ทำให้ยิ้ม...ลึกจากใจ
^_______^
โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:17:21:05 น.
  
"เราไม่สามารถเลือกได้เสมอไปว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง"

ผมเห็นด้วยกับความคิดนี้นะครับ ^ ^



ขอบคุณที่ทำให้ผมได้รู้จักคนรักของคุณคนนี้มากยิ่งขึ้น
ผมเข้าใจนะครับ ว่าความหลงใหลในสิ่งใดสิ่งหนึ่งมันเป็นอย่างไร


ชอบรูปที่ 2 นะครับ ที่เป็นสนามเด็กเล่นอ่ะสวยดี

อีกอย่างบางทีภาพที่ชัดแจ๋วจนเกินไป ก็ไม่ให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติซักเท่าไหร่นัก...ชิมิ


ปล. ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดนะครับ ^ ^
โดย: ยางมะตอยสีชมพู IP: 124.122.210.246 วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:18:46:11 น.
  
สวัสดีครับคุณปอย ผมชอบกฏของโลโมเหมือนคุณปอยเลยครับ โดยเฉพาะข้อที่ 10 นะ มันทำให้รู้สึกอิสระดีจัง ชักอยากจะหลงรักโลโมไปด้วยคนแล้วสิครับ

ขอบคุณครับที่เข้าไปอวยพรวันเกิดและไปเฝ้าบล็อกให้ ขอบคุณอีกครั้งครับ ช่วงนี้ผมยุ่งจริงๆทั้งอาทิตย์เพิ่งจะเปิดคอมก็วันนี้ละครับ ไว้อาทิตย์หน้าผมถึงค่อยมีเวลา แล้วจะกลับมาเฝ้าบ้านให้คุณปอยบ้างแล้วกันครับ

จริงของคุณปอยครับการมองโลกในแง่ดี คิดให้ชีวิตเป็นสุขเสมอ



โดย: nongmalakor วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:20:02:53 น.
  
ขอบคุณสวรรคืค่ะ..ปอย
ที่ทำให้เราเข้าใจกันหลายเรื่อง รู้ใจกันหลายอย่าง
แต่สิ่งนึง..ที่ได้เรียนรู้วันนี้ แต่เราคงไม่มีวันตกหลุมรักชายหนุ่มคนเดียวกัน(มังคะ)..อิอิ
เพราะเราไม่ตกหลุมรัก..ภาพโลโม่ของปอยค่ะ...แต่ตกหลุมรักรีวิวฉบับนี้มากกว่า
ยังยืนยันเหมือนเดิมจ้า..ว่าโลโม่ช่างเป็นชายหนุ่มที่โชคดี
ที่มีคนอย่างปอยมาตกหลึ่มรัก...ส่วนปอยก็โชคดีจ้า
ที่ได้โลโม่...มาช่วยในการเรียนรู้ชีวิตมนแง่มุมใหม่..ที่คนที่ไม่ตกหลุมรัก อาจไม่มีวันเข้าใจ


รูปที่ห้า..สวยจริงๆแฮะ....สวยมากมากด้วย
ความจริง..รูปมันคงมีความสวยทุกรูปนั่นแหล่ะ แต่คงอยู่ที่สายตาคนมอง
คนที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก...มักมองทุกสิ่งทุกอย่าง..สวยงามไปหมด
ส่วนคนนอกอย่างแจง..ที่ไม่ได้กำลังตกหลุมรัก จึงมองเห็นความงดงามไปตามความเป็นจริง..อิอิ

ฮา ฮา...รักนี้ไม่มีหึงหวง..แค่รักนี้ใช่ไหมจ๊ะ
ถ้าเป็นรักอื่นๆ...จะพูดอย่างนี้ไหมเนี่ย..อิอิ...ฮา ฮา
โดย: nikanda วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:20:59:45 น.
  

เข้ามาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ผมไม่รู้จักว่า โมโม่ คืออะไรครับ?

เกี่ยวกับกล้องถ่ายรูปอ่ะป่าวครับ?

ผมไม่มีความรู้เรื่องกล้องถ่ายรูปเลยครับ

อิอิ
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:23:06:01 น.
  




น้องปอยขา


แล้วกล้องที่น้องปอยมาถ่ายภาพโลโม่นี้


เป็นกล้องฟิล์มของยี่ห้อไหนค่ะ


เป็นย้งไงบ้างค่ะ สวยไหม เหมาะมือดีไหม


สงสัยลืมหนอนแล้วแหงๆเลยนะค่ะ


ตอนแรกก็ว่าจะถอย 40d แต่พอรู้ว่าปุยนุ่นได้เรียน


ถ่ายภาพในระดับมหาวิทยาลัย ก็เลยต้องใจเย็น


อดใจรอไปก่อนค่ะ ให้เขาเลือกด้วยตัวของเขาเอง


จะดีกว่านะค่ะน้องปอย...........



น้องมะนาวน่ารักค่ะ แต่วันนี้พี่ๆ เขาไม่น่ารักเลยค่ะ


ร้ายกันสุดๆ ม๊าเหนื่อยใจมากๆเลย แต่ก็ต้องอดทนนะค่ะ
โดย: นางมารร้ายจีจี้ วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:23:08:47 น.
  
เจ้าโลโม่ที่คุณปอยหลงรักเนี่ย ชวนให้หลงจริง ๆ ด้วย
ภาพอาจดูไม่ชัด แต่สวยและให้ความรู้สึกแตกต่างนิ

๐๐

เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ

มาเจออากาศดี ๆ ทางนี้ เลยปันใจขอออกนอกบ้าน อาบแดดแทนนั่งหน้าคอมฯ
โดย: ostojska วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:1:03:56 น.
  
คนหลายคนถ่ายรูปเป็นไดอารี่ ...น่าสนุกดีนะคะ
เพียงแต่ว่า เสี้ยวยังไม่อยากอินเลิฟตอนนี้
ตอนนี้ต้องรัดเข็มขัดแน่นๆเลยล่ะค่ะ

ส่วนสายการบินอันนั้น
...อียิปต์แอร์ค่ะ

แต่อาจจะไม่เป็นอย่างนั้นทุกเที่ยวบินก็ได้นะคะ
^_^
โดย: gluhp วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:14:19:56 น.
  
ก่อนตกหลุมรักโลโม่นี่ท่าทางจะตกหลุมรักคำของคุณปอยก่อนซะแล้วล่ะ
เข้าใจคิด เข้าใจเปรียบดีจริง

รูปสวยค่ะ ชอบหลายรูปเลย ^^
ส่วนกฎข้อ 10 นี่เก๋มาก 555 บางทีกฎมากก็ข้อแม้มากจนไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าหรือปลดปล่อยตัวเองจากความยึดติดเหมือนกันเนอะ

จริงๆ ถ้าเทียบกันแล้วชอบกล้องฟิล์มมากเลยค่ะ
เป็นกล้องที่ถ่ายแล้วรู้สึกว่าเชื่อใจมันได้ยังไงไม่รู้ ลองทั้ง SLR และ DSLR แล้วรู้สึกว่ากล้องฟิล์มถ่ายแล้วรูปออกมาถูกใจมาก แม้ความรู้จะเท่าหางอึ่ง ส่วน DSLR นี่น้อยครั้งมากที่ถ่ายออกมาแล้วจะไม่ต้องปรับอะไรเลย (คงจะเป็นเพราะความอ่อนส่วนตัวด้วยค่ะ
)

พูดถึงฟิล์มแล้วนึกถึงตอนเรียนล้างฟิล์มจัง
จารย์จับให้แต่ละคนนั่งในห้องมืด เอาฟิล์มใส่รีล อารมณ์นั้นละเหี่ยใจมากเพราะกว่าจะเอามันเข้าไปได้นี่นานมาก T^T เหมือนโดนขังคุกมืดเยย

แต่พอล้างออกมาได้สำเร็จก็น่าภูมิใจดีนะคะ
บางทีรูปก็ไม่ได้สวยหรอก แต่มันมีอารมณ์ มีความรู้สึกจากประสบการณ์ทั้งตอนถ่าย ตอนล้าง และตอนอัด ดูแล้วไม่น่าเบื่อดีค่ะ
โดย: Hobbit วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:16:39:10 น.
  
โอ..พ่อยอดชายของน้องปอยนี่เอาใจยากจัง ท่าทางจะขี้งอนด้วยนะนั่น
ดูเหมือนจะเข้าใจยาก ทำงัยได้ผู้สูงอายุค่า 5555
มีใครคนนึงบ่นคิดถึงน้องปอยจะแย่แล้ว เน็ตก็ใช้ไม่ได้
เพราะไม่ยอมเสียตังค์ อยากอ่านเม้นท์น้อง
ก็บีค๊อฟฟี่งัยคะ ให้พี่โมกมาช่วยส่งข่าวว่าไม่ได้เข้าบล๊อกจ้า

ดูแลตัวเองนะจ๊ะ คิดถึงค่ะ
โดย: โมกสีเงิน วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:16:42:15 น.
  
แวะมาเชิญมาช่วยกันสร้างสิ่งนี้ครับ
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...หวังว่าคุณคงช่วยนะครับ
โดย: katoy วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:17:58:21 น.
  
เริ่มมีหลายสีสันเข้ามามากขึ้น
ป.ล. รูปบรรรยากาศดูเหงาจัง

^ ^
โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:18:27:50 น.
  
โลโม้นี้สวยๆปอีกแบบนึงน่ะครับ
โดย: อนันต์ครับ วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:22:25:04 น.
  
แหมๆๆๆๆ

ใจร้อนจริงน้องปอย

แบบว่าพี่ก๋าแต่งรูปไม่ทันครับ 55555
รูปเยอะจัด หุหุหุ

ตอนนี้เพิ่งแต่งรูปท้องฟ้าในวันที่หมิงหมิงเกิดครับ

วันนั้นเป็นวันที่ท้องฟ้าสวยที่สุดวันนึงในชีวิตพี่ก๋าเลยครับ

คิดว่าจะเอาไปลงที่มัลติพลายก่อน
อาจจะเป็นวันพรุ่งนี้นะครับ

แล้วค่อยเอามาลงในบล็อกอีกที
พร้อมเนื้อหาครับ


โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:4:02:59 น.
  
เดี๋ยวนี้พี่ก๋านอนหัวค่ำครับน้องปอย
พอตื่นอีกทีตี 2
พี่นอนไม่ค่อยหลับครับ หุหุหุ

กล้องรัซเวียไม่มีครับ
แต่เคยเห็นวางขายตัวละ 2-3 พันบาท

พี่ชายพี่เค้าสนใจอยู่พักนึง
ตอนนี้มันเลิกสนแล้วเพราะเพิ่งถอย Nikon D 300 มาเล่นครับ




............................




ร้านที่รับล้างฟิล์มเหลือน้อยลงไปทุกทีแล้วครับ
บางทีเราก็ต้องยอมรับสิ่งใหม่ๆที่เข้ามาแทนที่
ด้วยใจอุเบกขานะครับ อิอิอิ

ลากเข้าธรรมะซะงั้น 5555


โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:8:04:04 น.
  
มาทักทายคนกำลังอินเลิฟ
โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:8:18:37 น.
  
น้องปอยไปที่มัลติพลายเลยนะ
ไม่มีรูปก๋าน้อย
แต่มีรูปท้องฟ้าในวันที่หมิงหมิงเกิดครับ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:8:21:24 น.
  
เสียดายจริง ป้ามดถอนตัวออกจากห้องกล้องมานานมาก
ไม่งั้นคงได้สนุกกับหวยที่ใบ้ไว้ข้างบน

ปล. เขียนโค้ดที่ขอให้ไว้ที่ห้องแจกโค้ดของป้ามดแล้วค่ะ
โดย: ป้ามด วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:9:31:58 น.
  
สวยครับ

โลโมก็ยังคงความมีเสน่ห์อยู่มิคลาย

ผมคงไม่ได้ซื้อกล้องโลโมมาถ่ายโดยเฉพาะ

คงทำได้เพียงนำภาพจากดีแปดสิบแล้วเอามาโปรเซสในโฟโต้เฉาะไปก่อนครับ

ช่วงนี้เริ่มเกิดอาการใส้แห้ง แหะๆ

.........

ตอนนี้พี่ก๋าเก็บกระเป๋าขากล้องเอาไว้ให้แล้วครับ

เกรงใจพี่ก๋าจัง เจอกันครั้งแรกก็มี"งานเข้า"เลยอ่ะครับ
โดย: Dr.Manta วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:9:41:02 น.
  
น้องปอยจ๋า...
ในรูปอ่ะ..ถ่ายระยะไกลมั่ก มั่ก
ถ้ามองใกล้ ๆ จะเห็นหัวยุ่ง ยุ่ง
ผมมัน มัน เปียก เปียก..
ทั้งฝน ทั้งเหงื่อ เลยล่ะค่ะ..
โดย: เอื้องสามปอย วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:10:59:36 น.
  
ดีค่าคุณปอย

ขอบคุณนะคะวันนี้ค่อยยังชั่วขึ้น 85 ปูเซ็งแล้ะ ^^
คุณปอยก็พักผ่อนมากๆ เน่อ ปุ๊กมาพลาดอีตอนตากฝนติดๆกันแล้วดันอดนอนติดๆกันนี่อ่ะค่ะ
การนอนให้เพียงพอนี่สำคัญมากจริงๆ ถ้านอนพออาการจะดีวันดีคืนเลย

เรื่องล้างรูป ตอนปุ๊กเรียนจารย์เค้าสอนปฏิบัติแค่ฟิล์มขาวดำง่ะค่ะ
เลยช่วยไรคุณปอยมิได้เลย T^T แต่ถ้าคุณปอยสนใจการล้างภาพขาวดำก็ลองดูลิงค์นี้ก็ได้ค่ะ

//www.bwfoto.net/article2.asp

สำหรับขาวดำจะว่ายากก็ไม่ยาก มันออกแนวเยอะมากกว่า
ถ้าสะดวกสุดก็เช่าห้องมืดเอาค่ะ แต่ถ้าถ่ายขาวดำไม่เยอะมากจ้างร้านอัดให้น่าจะถูกกว่าเนอะ
เพราะค่าอุปกรณ์มันก็แพงอยู่ แต่ดีตรงที่ใช้ได้หลายปี

ส่วนฟิล์มสี ใช้บริการร้านภายนอกมหาลัยเอาค่ะไม่แถวท่าพระจันทร์ก็ราชเทวี


https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=hobbit&month=29-05-2007&group=2&gblog=28
^
^
อันนี้อัดแถวลาดพร้าวก็โอเคนะคะ (ในที่นี้หมายถึงฝีมือการล้าง การทำตามโจทย์ของเค้านะคะ ฝีมือการถ่ายขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ อายอ่ะ) อย่างที่รู้กันว่าถูกดี แต่ต้องเลือกร้านกันนิดนึง



ปุ๊กก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าไอ่ cross process นี่เค้าทำกันยังไง โดยเฉพาะฟิล์มสไลด์ที่ล้างด้วยน้ำยาเนกาทีฟเนี่ยถ้าทำได้เองก็คงจะสนุกดีแฮะ



^
^
ไปขุดไดอารี่เก่าๆ สมัยพระเจ้าเหาแล้วเจอมารูปนึง แอบมีเยิน
ตอนนั้นยืมกันไปยืมกันมาค่ะเพราะไม่มีโลโม่เป็นของตัวเอง
โดย: Hobbit วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:12:48:39 น.
  
ดีจ้าน้องปอย ...

ไม่ได้เข้าบล็อกสองวัน .. เข้ามาก็ยังเจอกับคุณโลโม
ยอดชายของน้องปอยอยู่ ... น่ารักจริง ๆค่ะ
แบบนี้ล่ะคะ เรียกว่ารักจริงหวังแต่ง เพราะนอกจาก
รักแล้ว ยังต้องเพิ่มเติมความหวาน และความ
เอาใจใส่กันเระเบิดระเบ้อเลย ...


อ่านกฏแล้ว คริๆ บอกได้ว่าถ้าต้องทำตามกฏ
ทุกข้อ อาจจะปวดหัวได้ เพราะว่าไอ้การ
ถ่ายแบบไม่ต้องคิดมาก ทำได้ง่าย แต่ว่าออกมา
ดีหรือเปล่าน่ะสิค่ะ กร้ากกก อันนี้ต้องลอง
พิสูจน์ซ๊าแล้วล่ะ 555+
โดย: JewNid วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:17:40:56 น.
  
ใจก็คิดอยากทำบ้านใหม่เหมือนกัน แต่ก็คิดไม่ออกว่าจะทำยังงัยดี ก็เอาไว้ก่อน เธอก็ดูสีชมพูนั่นไปก่อนแระกัน เกย์ก็เกย์ (วะ) ทีหลังใครมาทักต้องจับปล้ำให้เข็ด แล้วก็ว่าเกย์อีกมั้ยก็ตามจัย(รอเร่นนะเว้ย ใครจะไปทำจริงๆ)

เขียนเรื่องไปนครปฐมมา แต่ไม่มีรูปหรอกนะ แถมไม่มีข้อมูลไรเลยด้วย เพราะไม่รู้จะเขียนไร (อ้าวแล้วมาเขียนลงบล๊อกทำไมเนี่ย) เพราะเป็นการไปแบบไม่ได้ตั้งใจเที่ยวเท่าไหร่

แต่ก็คิดไว้อย่างนึงว่า หนหน้าถ้ามีตัง มีรถ อยากไหว้พระ และคิดอยากกลับมาถ่ายรูปอีก จังหวัดนี้ก็น่าสนใจแถมไม่ไกลจาก กทม.มากด้วย

จังหวัดเงียบๆดี
โดย: BrettAnderson วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:18:04:36 น.
  
บล็อกนี้เม้นไม่ทันค่ะ

คุณปอยน็อกรอบอ้อนไปสองรอบแล้ว

ส่วนอ้อนยังคงดองบล็อกแท๊กไว้เหมือนเดิม

อิอิ

อีกไม่นานค่ะ
รอน้องกล้องเดินทางมาถึงก่อนนะคะ
สัญญาค่ะ

ปล. ชักอยากรู้จักหนุ่มโลโมมากขึ้นซะแล้วสิ
ว่าทำยังไงให้คุณปอยตกหลุมรักได้ถึงขนาดนี้น้า
โดย: BeCoffee วันที่: 21 มิถุนายน 2551 เวลา:16:36:28 น.
  
เด๋วจะไปหาพ่อยอดชายมาเป็นของตัวเองบ้าง 55+
โดย: กะต่ายน้อย IP: 58.9.210.202 วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:0:40:18 น.
  

แปลกดีครับ ไม่มีความรู้มาก่อน ขอศึกษาหน่อยนะครับ
โดย: Flying Dragon of WDC วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:17:18:39 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Missdoobdub.BlogGang.com

นางสาวดุ่บดั่บ
Location :
Vichy  France

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]