Closer......อยากใกล้เธออีกนิด  ว่าอะไรเป็นปัจจัยให้สองคนตกลงปลงใจมาเดินทางเดียวกัน ซึ่งในการร่วมทางกันนี้ ไม่ได้หมายถึงการร่วมทางกันในฐานะคนรักเพียงอย่างเดียว แต่หมายรวมไปถึงความสัมพันธ์แบบอื่นด้วย ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนกับเพื่อน พี่กับน้อง ครูกับศิษย์ ฯลฯ  ผมเชื่อในเรื่องของพรหมลิขิต จะหาว่าผมงมงายก็ได้ คิดดูสิ คนในโลกนี้มีนับพันล้านคน แต่ทำไมเราต้องมาเจอกับคนคนนี้ ทำไมเราผูกพันกับคนคนนี้  และคนเราก็ไม่สามารถที่จะอยู่ท่ามกลางคนมากมายอย่างโดดเดี่ยวเช่นกัน เราจำเป็นต้องมีใครสักคนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเรา แม้คุณจะยืนยันว่าตัวคุณแข็งแกร่งสักแค่ไหนก็ตาม  ถึงแม้ว่าเราจะสูญเสียความเป็นส่วนตัวเวลาที่มีเขามาร่วมชีวิต ถึงแม้ว่าเราจะมีการแก่งแย่งแข่งขันกันเองในบางเวลา  โลกทั้งโลกมันคงโล่งจนทำให้คุณรู้สึกหนาวและตัวสั่นงันงก และโลกใบนี้มันคงเงียบไปถนัดตาเมื่อไม่มีใครมาพูดๆกรอกหูคุณทุกวัน  ทำให้เรามองเห็นภาพสะท้อนของตัวเราเอง และในขณะเดียวกัน.... เราก็จะเป็นภาพสะท้อนให้เขาได้เห็นภาพของตัวเขาเช่นกัน มันดีไม่ใช่หรือ?  เราก็จะยังรู้สึกอุ่นใจที่มีอีกคนยังคอยอยู่เคียงข้าง และยิ้มให้กำลังใจกับเรา ถึงแม้เค้าจะไม่พูดอะไรออกมาสักคำ แต่เราก็รู้ว่ามันมีคำปลอบประโลมเรานับล้านคำ ออกมาจากสายตาเขาที่มองดูเราอยู่ และเราก็จะยิ้มตามเขาได้ในไม่ช้า...  ต้องประสานจิตวิญญาณให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ยามทุกข์ก็พร้อมที่จะฝ่าฟันนำพาให้คนสองคนหลุดพ้นจากความทุกข์พร้อมกัน และในยามที่สุขก็จะช่วยกันประคองรักษาความสุขนั้นให้อยู่ยาวนาน  และผู้ร่วมทางที่ดีนั้น จะต้องพร้อมที่จะเป็นฝ่ายดูแลอีกคนหนึ่ง ในยามที่เขาอ่อนแอ และคอยจูงมือให้เขาเดินไปในทางที่ดี พาให้เขาก้าวเดินอย่างเป็นจังหวะอย่างสวยงาม... แม้จะรู้ว่าตัวเองไม่สามารถอยู่กับเขาได้นานตลอดชีวิตของเขา  ไม่ควรจะหวังให้อีกฝ่ายเป็นฝ่ายที่ให้หรือเสียสละอยู่ตลอดเวลา เมื่อเขาให้มา เราก็พร้อมที่จะให้เขาตอบกลับไป และทุกครั้งที่เราได้ทำอะไรให้เขากลับไปบ้างด้วยความจริงใจ มันจะทำให้ความสัมพันธ์นั้นดูแนบแน่นและอบอุ่นไปอีกนานเท่านาน  การเดินทางร่วมกันนั้นไม่ได้หมายความว่าจะต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ไม่จำเป็นต้องพึ่งพากันและกันตลอดเวลา หากแต่เราต้องพร้อมที่จะยืนหยัดด้วยตัวเองให้ได้ แม้ในวันที่ไม่มีคนนั้นมาอยู่เคียงข้างกาย  เราต้องสามารถที่จะให้ความอบอุ่นกับหัวใจของเราเองได้ แม้ว่ามันจะอบอุ่นน้อยกว่าการที่มีคนนั้นอยู่ แต่อย่างน้อยเขาคงดีใจที่รู้ว่าเราสามารถยืนหยัดด้วยตัวเราเองได้  เราก็พร้อมที่จะลอยข้ามอุปสรรคทุกอย่างที่จะมาขัดขวาง นั่นเพราะเรารู้ว่าเราถูกมองอยู่โดยคนที่เรารัก และเรารู้ว่าชีวิตของเราจะเปี่ยมไปด้วยความหวังดี ขอแค่มีความมั่นใจในกันและกัน..แค่นั้น  หากเราขาดซึ่งความรักแล้ว ต่อให้ไปยืนกลางแดดที่ร้อนจ้า เราก็จะรู้สึกหนาวสั่น เพราะความเหงาและโดดเดี่ยว  ต่อให้วิถีชีวิตของเขาจะเปลี่ยนแปลงไปจากความเคยชินเดิมๆ เขาก็พร้อมที่จะยอมเปลี่ยน หากมันทำให้คนที่เขารักมีความสุข แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะราบรื่น เพียงเพราะฝ่ายหนึ่งทุ่มเทให้แต่เพียงฝ่ายเดียว อีกฝ่ายนึงก็ควรจะเสียสละในความรักตอบแทนมาอย่างเท่าเทียมกันด้วย ดอกไม้ถึงจะเบิกบานได้อย่างสวยงาม แม้ว่าจะถูกรายรอบโดยความมืดมิดของราตรีกาล  คุณอาจจะบ่นตอนที่อีกคนคอยเบียดให้คุณตกเตียง คุณอาจจะหงุดหงิดตอนที่อีกคนทำบ้านเลอะเทอะ คุณอาจจะหนวกหูตอนที่อีกคนหนึ่งนอนกรนอยู่ข้างๆ แต่ลองนึกดู หากวันหนึ่งสิ่งที่คุ้นเคยกับคุณเหล่านี้หายไป คุณคงจะคิดถึงมันมากแน่ๆ  แม้คุณจะยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนอีกมากมาย แต่พวกเขาไม่ได้มีความผูกพันใดๆให้กับคุณเลย  แม้บางคนจะยืนยันว่าฉันไม่มีใครเคียงข้างเลยก็ตาม คุณแน่ใจแล้วหรือ....ว่าไม่มีใครอยู่เคียงข้างคุณ . . . ผมให้โอกาสคุณกลับไปคิดอีกครั้งนึงครับ ซึ่งผมรักและหวังดีมาตลอด ถึงแม้ว่าตอนนี้จะไม่ได้อยู่ใกล้กัน ต้องห่างกันไปสี่เดือน แต่ผมก็ยังรู้สึกว่าเขาอยู่ใกล้ๆ แค่อยากให้รู้ว่ายังคิดถึงน่ะครับ ............. ปล.แบคกราวด์วันนี้มันมึดตึ๊ดตื๋อไปหน่อยน่ะครับ ตัวหนังสือคอมเมนต์อาจจะอ่านไม่ค่อยได้ หากอยากอ่านคอมเมนต์ของคนอื่นอาจต้องกด Ctrl + A เอาน่ะครับ คำบรรยายอ่านแล้วอบอุ่นจัง
ชอบภาพจังเลยคุณหมอ... น้องหมาตาละห้อย (ยกเว้นจิ้งจก แง) อยากเขียนบล็อกแนวนี้ได้บ้าง มีคนๆ หนึ่งที่ยังคิดถึงอยู่ในใจ แต่ไม่รู้ว่าคิดถึงแบบนี้หรือคิดแบบทั้งรักทั้งเกลียด เลยไม่กล้าเขียน เอิ๊ก โดย: แพนด้ามหาภัย
 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:1:10:53 น.รูปใบบัว....สวยมากๆเลยค่ะ
บางครั้งเราชอบอยู่อย่างโดดเดี่ยว ท่ามกลางคนหมู่มากนะคะ ยิ่งช่วงนี้ยิงเป็นบ่อย....ไม่รู้เราใกล้บ้ารึเปล่า  โดย: ปลาทอง9
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:1:28:32 น.คุณค่ะ การที่คุณมีใครสักคนให้ได้รัก และให้ได้คิดถึง นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุด ที่คน คนหนึ่งจะพึ่งมีได้แล้วไม่ใช่เหรอค่ะ สี่เดือน หรือปีหนึ่ง ถ้าคนคนนั้นยังอยู่ตรงนั้น รู้สึก แบบเดียวกับที่คุณรู้สึก จะเป็นเดือน จะเป็นปี หรือหลายๆ ปี มันก็ยัง น่าเป็นความสุขที่ใครหลายๆ คนโหยหา การรอคอยบางทีก็มีความสุขอย่างเหลือเชื่อ ตอนนี้ฉั้นกำลังดีใจค่ะ เพราะการที่ตะลอนๆ อยู่คนเดียวมันก็ไม่ใช่สิ่งง่าย ปีหน้านี้จะได้กลับบ้านแล้วค่ะ บ้านทีี่เราเป็นเด็กตัวน้อยๆ ได้ บ้านที่มีแต่ความรัก เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ได้เจอคนรักของคุณเร็วนี้ เราอยู่ในโลกที่้hitech น้า คิดถึงก็ติดต่อได้นี่ค่ะ โดย: Sweety-around-the-world
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:1:32:33 น.วันใดที่รู้สึกอยากใกล้
กลับรู้สึกยิ่งห่างไกล ออกไปทุกที เพราะเธอไม่มีตัวตน หรือเพราะฉันเพ้อไปเอง โดย: ผ่านมาฝากข้อความ IP: 125.25.140.82 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:1:57:04 น.
น้องคนนั้นเหรอคะ
 ที่พี่เคยทำบล็อกสอนเค้าอ่ะ ใช่ป่ะโดย: butbbj
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:7:56:18 น.โลกเต็มไปด้วยสีชมพู
ช่างเหมาะกับคนวัยใสอย่างผมจริงๆครับพี่ ^ ^ เอิ่มมมม...  ควรเชื่อดีมั้ยเนี่ย 555  เดี๋ยวต้องถามป๋าต๊อก เอ๊ย พี่ต๊อกก่อน ว่าประโยคนี้ของคุณหมอเชือ่ได้รึเปล่า หุหุหุ .................... รูปสวย คำเพราะครับคุณหมอ โดยเฉพาะรูปแรกนี่ ชอบมากเป็นพิเศษ ถ้าผมได้จัดคอนเสิร์ตจริง คงต้องเรียนเชิญคุณหมอไปเป็นตากล้องให้ซะแล้วล่ะครับ ยังไงก็อย่าถ่ายผมออกมาอ้วนมากนะครับ 555555 ................. ความรักสวยงามเสมอครับ แล้วผมก็เชื่อมาตลอดชีวิตว่า ถ้าเราทำตัวเราให้ดีที่สุด วันนึงคนที่ดีที่สุดจะเดินเข้ามาในชีวิตเรา ที่สำคัญเราต้องแน่ใจ มั่นใจนะครับ ว่าเค้าคือคนที่ใช่จริงๆ ถ้าใช่...ก็อย่าปล่อยให้เค้าหลุดมือไป ล็อกแขน ล็อกขาเอาไว้เลยครับ 55555 ผมเชื่อในการรอคอมสิ่งที่ดีที่สุด และไม่เชื่อว่าการมีจำนวนคนรักเยอะๆ จะเป็นเรื่องที่เท่ รักน้อยๆ แต่รักนานๆ นั่นแหละครับ นิยามรักแบบกะก๋าครับ อิอิอิ โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า
 ) วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:8:10:31 น.มันเป็นอะไรที่สวยงามมากครับ...
โดย: ลูกบ่าวพ่อ IP: 118.173.37.242 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:27:49 น.
ทำมัยดูภาพไม่ได้อะคับ
โดย: o IP: 61.7.188.200 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:9:30:54 น.
คุณ o ไม่แน่ใจว่าทางที่ทำงานคุณบล๊อกคำว่า
Gallery เอาไว้ด้วยหรือเปล่า? เพราะว่าผมลิงค์ภาพมาจากห้องแกเลอรี่พันทิปครับ ที่ทำงานที่ผมเคยทำเค้าบล๊อกคำนี้เอาไว้หน่ะครับ ถ้าดูไม่ได้ลองเข้าไปดูในมัลติพลายผมก็ได้ครับ (ถ้าเค้าไม่บล๊อกน่ะ)  โดย: Dr.Manta
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:10:29:24 น.ซึ้งค่ะ..ภาพสวย..บทความลึกซึ้ง..อ่านแล้ว..คงต้องดูแลคนข้างๆให้มากขึ้น..เพราะไม่อยากให้สุดท้าย..ต้องอยู่แบบไม่มีใคร..ยอมรับนะคะ..ว่าบางทีเคยโหยหาอิสรภาพ..และอยากอยู่ลำพัง..เพราะคิดว่าคงมีความสุขมากกว่า..แต่แท้จริงแล้ว..เราคงอยู่ไม่ได้..ถ้าไม่มีใคร..สักคน..เคียงข้าง
โดย: AB_PAE
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:14:18:55 น.ดูเหงาๆจังเลยนะจ๊ะพี่หมอ ว่าแต่แค่สี่เดือนเองนี่นา..แปบเดียวๆ เนอะ คนที่เข้าใจและรู้สึกดีดีต่อกัน มันไม่แปลกเลยที่จะรู้สึกว่ายังคงเคียงข้างเสมอ แม้วันที่ต้องห่างกันไกล.. ดีซะอีกนะ ที่ระยะห่างในบางครั้ง ทำให้เรารู้ว่า..เรารักและคิดถึงกันมากแค่ไหน..  โดย: สะพานไม้
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:14:21:17 น.ผมว่างั้นเราหาใว้สัก 3 คนดีกว่าเปล่า
จะได้มีเรื่องให้ทะเลาะกัน แข่งกันกัน หรือไม่ก็คุยกะอีกคนเวลาผิดใจกัน แต่ถ้าถ้าเวลาดีด้วยกันทั้งสามคน..เอาใจไม่ถูกเลยเนอะ คนที่ห่างไกลกัน..แปลกนะยิ่งคิดถึงมากกลับยิ่งแย่ ผมก็เคยเป็นเหมือนกัน...ก็ต้องทำใจ เพราะเราแค่ไม่มีเค้าแค่ชั่วเวลานึง ดีกว่าเราไม่มีเค้าอีกเลย...เนอะ น้ำเก๊กฮวย แก้วต้มเองนะ...ไม่รู้ว่าหวานไปหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ ล้างกระติกมาคืนด้วย ถ้าอยากได้มากกว่านี้ก็เอากะละมังที่บ้านมาดิ จะต้มให้...คริคริ ปล.แวะมาเอาดอกมันไปต้มเองก็ได้นะ..ไม่ยากจริงๆ โดย: Little Knight
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:14:26:21 น. - ติสสสสสสสสสสสสแตกอีกแล้วหรือน้อง ไหงไม่เอารูปตัวเองมาลงบ้างล่ะ (เข้าบรรยากาศตอนนี้ซะล้วยยยยยยยยย
)- ว่าแต่บล๊อกนี้ทรมานสัตว์ให้เป็นแบบเหมือนคราวก่อนๆ อีกอ่ะเปล่าเนี้ย  โดย: พี่รี่+ต๊อก
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:15:13:05 น.ทุกสิ่งมี 2 ด้านเสมอ
เชื่อในพรหมลิขิตเหมือนกันอ้ะนะ โดย: หวาน (Phumpanit
) วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:16:21:18 น.ชอบเรื่องนี้มากครับ
เพราะเราไม่สามารถอยู่โดยปราศจากความรักได้ โดย: jonykeano
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:16:33:11 น.+ แหม ... บล็อกวันนี้หวานเชี้ยบเชียวนะครับหมอเบส
 (โทษที ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมนานไปหน่อย แหะๆ) แต่ bg ทมึนสุดๆ เจงๆ ด้วยอ่ะคร้าบ  + แหม! ป่านนี้ 'น้องคนนั้น' คงนั่งจามฮัดเช้ยๆๆ แล้วน้อ โทษฐานที่ถูกคิดถึง อุๆ  โดย: บลูยอชท์
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:17:34:35 น.ถ้าเห็นภาพเฉยๆ ก็เป็นสัจธรรม ..
เพราะมันเห็นได้ทั่วไป ไม่แปลกอะไรค่ะ แต่ว่าพอได้อ่านตัวหนังสือแล้วก็ดูภาพไปด้วย ก็ได้ความหวานมาแทนอีกนิด ... ชอบใจจังเลยค่ะ เพราะว่ามันได้อารมณ์และบรรยากาศมากๆ เลย  โดย: JewNid
 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:19:46:53 น.เรามองว่า สิ่งเรานี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับพรหมลิขิตหรอกนะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจเราเองที่จะเลือกรักใครหรือผูกพันธ์กับใคร ส่วนการที่ทำให้คนเรามาเจอกันได้ทั้งที่มีคนมากมาย มันก็ไม่แปลกที่คุณจะเจอคนอื่นๆเหมือนกัน แต่คุณไม่ได้เลือกที่จะรักเค้าน่ะ โดย: แค่ผ่านมาพบกัน
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:21:45:08 น.ภาพ บทความและบทเพลงสอดคล้องกลมกลืนกันมากค่ะ ทำให้บล็อคของคุณสวยงามมากค่ะ
คิดถึงใคนคนหนึ่งมากเช่นกันค่ะ อนึ่งคิดถึงพอสังเขป...ถ้ามากเกินไปจะเกิดทุกข์ค่ะ โดย: andamonn
วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:22:30:36 น.เขียนดีจังค่ะ
และถ้าตอนท้ายไม่มีบอกไว้ ก็คงจะต้องถามว่า "วันนี้คุณหมออารมณ์เป็นยังไงเหรอคะ" ที่แท้คุณหมอก็กำลังคิดถึงใครคนนึงอยู่นี่เอง ตอนนี้เราก็อยู่ในอารมณ์นั้นเหมือนกันค่ะ เวลาคิดถึงคนที่เรามีความรู้สึกดีด้วย เหมือนว่าความรู้สึกดีเหล่านั้นจะกลับมาหาเราอีกครั้ง ดังนั้น ถ้าคิดถึงคน ๆ นั้น ก็ต้องยิ้มให้กับความรู้สึกดี ๆ นะคะ ปอลอ ภาพสวยจน...ถ้าไม่ชม คุณหมอก็น่าจะรู้ว่ามันสวย  โดย: มันจะดีเหรอคะ
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:2:57:20 น.ภาพแต่ละภาพเนี่ยสื่อความหมายได้ดีเลย
แต่ถ้ามาอ่านเนื้อหาจะยิ่งเพิ่มความคิดถึงขึ้นอีกเป็นเท่าตัว อิอิ..ว่าแล้ววันนี้ไปเที่ยวไหนเนี่ย.. กะว่าจะชวนไปหาอะไรกินที่เชียงราย.. แต่ว่า...ข้ออ้างเดิมอ่ะ...งานเข้าปลีกตัวไม่ได้เลย เศร้า..อาหารถุงอีกแล้วเย็นนี้  โดย: Little Knight
วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:10:07:16 น.อย่าคิดอะไรบ้าง รักออกแบบไม่ได้คราบ
เกิดก็เกิดคนเดียวจะอยู่คนเดียวจะเป็นไรคราบ โดย: N์ำืเ IP: 123.243.216.31 วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:19:54:11 น.
เขียนได้ดีมากค่ะ เป็นข้อคิดที่ดีสำหรับคนที่พร้อมจะรักและถูกรัก
ความคิดถึงกันและกันนำมาซึ่งความสุขอิ่มเอมใจ ถ้าไม่มีความสงสัยหวาดระแวง ในโลกย์ใครคนนึงต้องการใครอีกคนนึงเสมอ พร้อมที่จะรักและเจ็บ และฯลฯ แต่ในอีกโลกนึงกลับสอนให้เราโดดเดี่ยวตัวเองโดยพยายามอยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติรอบตัวให้มากขึ้น ไตรลักษณ์ ต้องถูกนำมาพิจารณา แล้วคนที่อยู่ก้ำกึ่งกันระหว่างสองโลก... รูปน้องหมากับรูปใบบัวบก สวยจังค่ะ โดย: จันทร์ไพลิน
วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:7:20:32 น.ขออนุญาตยืมข้อความไปบอกคนที่รักหน่อยนะคะ แบบว่าตรงใจอย่างแรง
โดย: iamaommy IP: 202.176.69.106 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:11:47:08 น.
อิ อิ รูปพี่หมอสวยเหมือนเคยนะครับ
มาชวนไปเที่ยวญี่ปุ่นเฉยๆครับ ไม่มีอะไร โดย: CDCR265
วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:14:07:13 น.น่าสงสารจัง ไม่ได้เจอตั้งสี่เดือน
เค้าไม่ได้เจอวัน สองวันก็จะแย่แล้ว ดีนะ ที่เค้าเป็นคนมีความอดทนสูง โอ๋ โอ๋ พี่หมอ อดทนนะ เค้าเป็นห่วง โดย: อุ๊เอง IP: 202.28.25.69 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:17:21:30 น.
แวะมาให้กำลังใจอีก และมาแจ้งว่าอัพบล็อกแล้วนะจ๊ะพี่หมอ โดย: สะพานไม้
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:11:09:26 น.ภาพกับเพลงไปกันได้ดีมากๆเลยพี่เบส
แต่ชอบภาพแรกมากที่สุดละ สวยจริงๆ ชอบตรงที่มีท้องฟ้ากับแนวตึกสีส้มๆด้านหลัง เพลงก็เหงาๆปนอบอุ่น ชอบจิงๆ โดย: Unravel
วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:14:54:18 น.ดูแล้วสัมผัสได้ถึงความโรแมนติคน่ะค่ะ^^
โดย: N_Nirvana IP: 193.11.132.97 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:16:36:32 น.
เขียนได้โดนใจอย่างแรงงงงงงง...
เราก้อเป็นอีกคนที่เชื่อในเรื่องพรหมลิขิต เคยคิดเหมือนกันว่าทำไมมีคนเป็นล้านคนช่างไร้เหตุผลจิงๆที่เราเจอกัล ***ยืมมาจากเพลงพรหมลิขิต...สะกะติ๊ดดด*** แล้วรูปภาพสวยมั๊กมากเลยนะเคอะ.. โดยเฉพาะน้องหมาอ่ะค่ะ โดย: tam_far**kamikaze IP: 125.26.64.105 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:22:10:24 น.
|
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
คิดถึงใครน๊อ
ชอบน้องหมารูปที่สองและเพลงของ Joshua Radin