Country road....ถนนแห่งชีวิต







กระทู้นี้ ทำขึ้นมาเป็นพิเศษให้คุณกะว่าก๋า

เพราะเมื่อวานคุณกะว่าก๋า ได้ส่งอัลบั้มภาพวาดพู่กันเดียวมาให้เป็นของขวัญกับผม
ภาพ"พู่กันเดียว"เป็นศิลปะแขนงหนึ่ง ซึ่งสรรสร้างขึ้นมาจากการใช้พู่กัน
แต้มหมึกเพียงหนึ่งครั้ง แล้วจรดวาดลงไปบนกระดาษเปล่า

ความหมายของภาพนั้น ขึ้นอยู่กับเราที่จะตีความหมายเอาเอง
ความงามของภาพนั้นมันอยู่ที่ความอ่อนช้อยของเส้นหมึก

ความหนักความเบาของการกดพู่กันไปบนกระดาษ

เห็นเป็นเส้นเดียว แต่ไม่ใช่ว่าจะทำกันง่ายๆ
ใครอยากรู้ว่าภาพพู่กันเดียวเป็นอย่างไร ก็คลิกไปดูได้ที่ลิงค์ข้างล่างนี้น่ะครับ

//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kawaka&month=05-2008&date=23&group=59&gblog=48


//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kawaka&month=05-2008&date=23&group=59&gblog=49


..........................


สำหรับผม ภาพที่พี่ก๋าวาดให้มันงดงามในตัวของมันอยู่แล้ว

ยิ่งพี่เค้าตั้งใจทำเพื่อเราโดยเฉพาะ ภาพเหล่านั้นมันจึงงามยิ่งขึ้นไปด้วยน้ำใจของผู้ทำ

ขอขอบคุณพี่ก๋ามา ณ โอกาสนี้ด้วยน่ะครับ

ผมคงหาสิ่งใดมาตอบแทนพี่ได้ไม่หมด...

แต่เคยเห็นพี่เปรยๆเอาไว้ทีนึงว่า พี่ชอบถ่ายภาพถนน

วันนี้ผมเลยตั้งใจเก็บภาพถนนหนทาง ของ อ.เชียงของ , อ.เวียงแก่น แถมดอยวาวีทริปเก่า
ทำมาให้พี่ก๋าเป็นพิเศษครับ

สวยหรือเปล่าไม่รู้....แต่ผมตั้งใจทำให้ครับ








ด้วยภูมิประเทศของอำเภอที่ผมอยู่นั้น

ตั้งอยู่ในบริเวณภาคเหนือของประเทศ
อุดมไปด้วยภูเขาและหุบเขา....

สรุปก็คือบ้านนอกนั่นเอง 555

เพราะฉะนั้น ถนนหนทางที่นี่ บางช่วงจึงเป็นทางที่ลัดเลาะ ไปตามภูเขา
คดเคี้ยวไปมา น่าเวียนหัว









ถนนบางช่วงก็ลัดเลาะไปตามชายขอบของแม่น้ำโขง

ยาวตั้งแต่อำเภอเวียงแก่น ผ่านอำเภอเชียงของ ไปจนถึงอำเภอเชียงแสน

ใครที่ชอบขับรถกินลมชมวิว หรือปั่นจักรยาน ว่างๆลองหาเวลามาขับรถเล่น
บนเส้นทางสายนี้ดูครับ

รับรองความสวยงามร้อยเปอร์เซนต์









บางช่วงก็เป็นทางสูงชัน แถมยังคดเคี้ยวแบบหักศอก

ถ้ามาขับรถเล่น ก็ใช้ความระมัดระวังหน่อยน่ะครับ

อย่าเผลอไป Drift เข้าหล่ะ

บางคนนึกว่าเหมือนเล่นเกมส์ Initial D อัดคันเร่งกันซะยกใหญ่
รับรองได้ไปนอนเล่นแถวหุบเขาแน่ๆครับ









บางช่วง ทางน่าจะทำเป็นเส้นที่มันตรงๆได้

เค้าก็ไม่ทำให้มันตรงซะทีเดียว
ยังแอบมีเลี้ยวยึกยัก ไปๆมาๆ

บางคนที่ขี้เมารถ อาจไม่ค่อยชอบการนั่งรถเล่นทางภาคเหนือเอาซะเลย
(ต้องยกความผิดให้ถนนน่ะครับ เพราะชอบมีบางคนบ่นว่านั่งรถที่ผมขับแล้วมักจะเมารถ คริๆ)








ถ้าแค่นี้ คุณคิดว่าถนนที่คดเคี้ยวทำให้คุณเมาแล้วหล่ะก้อ

พักที่จุดชมวิว..ทอดสายตาออกไปให้ไกลๆก่อนสักครู่น่ะครับ

เพราะเดี๋ยวผมจะพาไปถนนเส้นที่ทำให้คุณกระอักกระอ่วนมากขึ้นกว่าเดิม

ตอนนี้มองสีเขียวของทุ่งข้าวโพด และต้นไม้เขียวๆที่จุดชมวิวห้วยทรายมานก่อนน่ะครับ










สูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึกๆก่อนน่ะครับ

เมื่อพร้อมก็เปิดประตูรถเข้ามานั่งข้างๆผม

เดี๋ยวผมจะพาไปตะลุยต่ออีกรอบครับ










มาต่อกันด้วยทางเส้นนี้ครับ

หมู่บ้านผาตั้ง อำเภอเวียงแก่น
หลายๆคนคงเคยมาเที่ยวแล้ว

แต่หลายๆคนคงยังไม่เคยมา อาจจะรู้จักภูชี้ฟ้ากันมากกว่าผาตั้ง
เพราะก่อนหน้านี้ ถนนสายนี้ยังไม่ค่อยดีนัก

แต่ตอนนี้ ถนนเค้าลาดยาง ดีตลอดเส้นทางแล้วครับ
ขับรถจากอำเภอเชียงของมา ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงก็ถึงครับ










ดอยผาตั้ง เป็นจุดที่สามารถชมทิวเขาซึ่งซ้อนกันเป็นชั้นๆได้อย่างสวยงาม
(แม้ว่าปัจจุบันมันจะเป็นดอยหัวโล้นซะส่วนใหญ่ก็ตาม)

แต่บางครั้งบางคราว ถ้าผมเบื่อๆ ผมก็ขับรถมาเล่นปลดปล่อยความเครียดที่นี่ครับ

เห็นความเวิ้งว้างของหุบเขาแล้วอยากจะร้องตะโกน "เหินฟ้า" เหมือนหนังที่ศรรามแสดงเมื่อก่อนนู๊น....










จากหมู่บ้านผาตั้ง

ถ้าจะขึ้นไปชมวิวแม่น้ำโขงแบบ Bird eyes view แล้วหล่ะก้อ
คุณต้องขับรถขึ้นไปอีกห้านาทีครับ

เส้นทางก็เป็นอย่างที่เห็น

จะคดเคี้ยวไปถึงไหนเนี่ย......










หักศอกก็แบบสุดๆ

ถ้าปรียบถนนเป็นเสื้อผ้า ก็คงเป็นเสื้อผ้าที่ถูกจับจีบด้วยน้ำยารีดผ้าเรียบ

ทนเอาอีกนิดเดียวครับ

อีกแป๊บเดียวก็จะได้ลงไปเที่ยวจุดชมวิวให้หายเมารถแล้ว










ดูไปดูมา ผมว่าถนนสายนี้ ก็คล้ายๆกับภาพวาดพู่กันเดียวของพี่ก๋าเหมือนกันน่ะ

ว่างๆพี่ก๋าลองมาขับรถเล่นที่นี่ดูน่ะครับ
เผื่อจะได้แรงบันดาลใจอันใหม่ในการวาดพู่กันเดียวอีกซีรีส์นึงครับ 555










เลี้ยวยึกยักอีกสองสามที

ตอนนี้คนที่นั่งข้างๆผมคงหายใจไม่ทั่วท้อง

ลำใส้ใหญ่ไหลไปกินลำใส้เล็ก ม้ามเคลื่อนย้ายไปแทนที่ตับเรียบร้อย
ด้วยฝีมือขับรถอันเก่งกาจของผม หุหุหุ










เอาหล่ะ มาถึงจุดชมวิวของดอยผาตั้งแล้ว

พักสายตากันสักครู่น่ะครับ
ก่อนที่จะไปตะลุยเมารถกันต่ออีกรอบ

................


จุดชมวิวจุดนี้ของดอยผาตั้ง เรียกว่า "ช่องผาขาด"
เป็นช่องของกำแพงหินที่อยู่บนหน้าผา ที่ขาดแยกออกจากกัน

เผยให้เห็นถึงวิวของประเทศลาวเบื้องล่าง
มีแม่น้ำโขงลัดเลาะไปตามหุบเขา ดูสวยงามมากครับ

ฝั่งลาวต้นไม้ดูเยอะกว่าฝั่งไทยมากครับ


แต่.......











แต่ในอนาคตอันไกล้นี้

ฝั่งลาวอาจมีปริมาณของป่าไม้ลดลงอย่างรวดเร็ว
เหมือนกับประเทศไทยก็เป็นได้

เพราะว่ายังมีการทำสัมปทานตัดไม้อยู่ทั่วไป

ภาพนี้ส่องลงมาจากยอดของดอยผาตั้งครับ










เดินเล่นให้เลือดลมไหลเวียนดีๆกันสักหน่อย

ก่อนที่จะไปนั่งคุดคู้ในรถกับผมอีกรอบครับ

เห็นทุ่งหญ้าแบบนี้แล้วอยากวิ่งไปรอบๆเขา
เหมือนมิวสิควิดีโอเพลงอินเดียเลยเนอะ.....










เมื่อหายเมาบ้างแล้ว

ก็มานั่งรถต่อกันเลยครับ

จุดนี้ถ่ายจากร้านขาหมูหมั่นโถวบริเวณสามแยกหมู่บ้านผาตั้ง

เจ้าของร้านมีลูกน่ารักๆสองคนชื่ออังอัง กับ เกิงเกิง ครับ

ว่างๆลองแวะมาชิมกันได้ครับ อร่อยจริงๆ










อย่างที่บอก....ตอนนี้ภูเขาแถบนี้เป็นเขาหัวโล้นกันซะเกือบหมด

แต่มันก็ยังมีเสน่ห์ของความยิ่งใหญ่แห่งขุนเขาอยู่ดี

ยังนึกทึ่งอยู่ว่าชาวสวน เค้าแข็งแรงกันจริงๆ
เห็นอย่างนี้ ถ้าให้ไปเดินเล่น แล้วไม่ฟิตจริงเนี่ย
ลิ้นห้อยได้เลยน่ะครับ

ไม่เชื่อลองมาเดินเล่นได้เลยครับ 555










อย่างภาพนี้
เห็นไร่ข้าวโพดเป็นแนวสวยงาม

ไม่อึดจริงปีนขึ้นไปปลูกไม่ได้น่ะครับ

คนไข้ผมบางคนที่เป็นชาวเขา
อายุร่วมหกสิบปี ท้าได้เลยว่าให้มาเดินบนเขาแข่งกับบางคนในพันทิป

รับรองถูกคุณยายเดินแซงแน่ๆ
แข็งแรงกันทุกคนเลย










ก่อนลงจากอำเภอเชียงของ ไปมึนกันต่อที่ดอยวาวี

ขอส่งท้ายอำเภอเชียงของด้วยถนนแถวๆก่อนถึงหมู่บ้านกิ่วกาญจน์ซะหน่อย
ผมชอบถนนเส้นนี้เหมือนกันน่ะครับ

ไม่รู้สิ มันดูมีเสน่ห์ยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูก










ถ่ายภาพนี้ลงมาจากไร่ข้าวโพดของชาวเขาเผ่าม้ง
ก่อนถึงหมู่บ้านกิ่วกาญจน์นิดนึงครับ

ถ้ามองเลยไปอีกก็จะเห็นแม่น้ำโขงอยู่ครับ
แต่ภาพนี้แม่น้ำโขงตกขอบไปเลยครับ เก็บไม่หมด











ข้ามชอตมาต่อกันที่ถนนแถวดอยวาวีกันเลยดีกว่าครับ

ถนนเส้นนี้ผมก็ชอบมากเช่นกัน
ขับรถเล่นชิลล์ๆ ไปได้เรื่อยๆครับ











สภาพหมู่บ้านของดอยวาวีครับ

อยู่กันแบบพอเพียง

ดูอบอุ่นดีครับ...เมื่อก่อนหมู่บ้านผมในอดีตก็เป็นลักษณะคล้ายๆแบบนี้แหละครับ
เห็นแล้วคิดถึงอดีตเหมือนกันน่ะเนี่ย










ขับรถต่อไปจากหมู่บ้านวาวีอีกสักนิด

ก็จะมาถึงถนนที่จะไปยังเลาลีรีสอร์ต

เส้นนี้ผมก็มึนตึ๊บกับความคดเคี้ยวของเส้นทางเหมือนกันครับ
ทำให้มันตรงแหน่วไปเลยไม่ได้รึไงเนี่ย 555











พักสายตากับความเขียวชะอุ่มของไร่ชาที่วาวีกันหน่อยครับ

ว่างๆลองมาจิบชาแถวนี้ดูน่ะครับ
อร่อยจริงๆ

อร่อยด้วยรสชา
อร่อยด้วยบรรยากาศ และความมีมนต์เสน่ห์ของสถานที่ครับ











เห็นทางที่คดเคี้ยวแล้ว

ก็นำมาเป็นข้อคิดให้กับชีวิตได้น่ะครับ
ชีวิตเราบางทีมันก็ไม่ได้ตรงแหน่วไปสู่จุดหมายอย่างง่ายๆหรอก

แต่การที่เราไปถึงจุดหมายได้ โดยการที่เราผ่านพ้นทางที่คดเคี้ยว
เส้นทางซึ่งพิสูจน์ความสามารถของเรา

เมื่อเราผ่านมันมาแล้วเรากลับไปมองย้อนเส้นทางที่เราได้ผ่านมา
เราจะภูมิใจกับมัน มากกว่าคนที่มาทางลัดแน่นอนครับ










ที่สำคัญคือ

อย่ามองไปแต่ทางข้างหน้าแต่เพียงอย่างเดียว

หันหลังกลับมามองทางที่เราเดินผ่านมาบ้าง

เพราะชีวิตเราไม่จำเป็นต้องรีบเร่งมุ่งไปให้ถึงจุดหมายปลายทางเพียงอย่างเดียว
.
.
.
.
สวัสดีครับ


......................

หวังว่าพี่กะว่าก๋า และผู้เข้ามาชมคงชอบกันน่ะครับ
ขอบคุณครับ

















Create Date : 27 พฤษภาคม 2551
Last Update : 23 สิงหาคม 2552 17:05:40 น.
Counter : 4374 Pageviews.

34 comments
  
อร๊ากก เจิมๆๆๆๆๆ
โดย: Unravel วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:02:32 น.
  
ถนนงามขนาด.....
ชอบฮูปตี้สองได้บรรยากาศมาก
@@@@@@@@@@
แง้ๆๆๆๆ อยากได้ฮูปวาดของอ้ายก๋า พ่องเจ้า
โดย: Prettymaew วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:35:43 น.
  
งดงามแต่ไม่น่าขับรถผ่าน
คงเมารถน่าดู

...บนเส้นทางถนน
วกวนคดเคี้ยว
บ้างเลี้ยวบางชัน
บางมุ่งตรงไป
ฝีมือของเรา
ในการขับรถ
สติของเรา
ในการตั้งมั่น
มือของเรา
ในการจับพวงมาลัยชีวิต
สักวันก็
สามารถพิชิตถนนได้ไม่ยาก...

...สวยงามทั้งมิตรภาพและภาพถ่าย
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:38:50 น.
  
ถ่ายทอดถนนได้งามมากค่ะ



โดย: skyrocket IP: 58.9.207.17 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:24:14 น.
  
ถนนเห็นแล้วก็น่าขับแหะ แต่ก็น่ากัวไปด้วยเหมือนกัน
ตอนแรกนึกว่าเมืองเหนือนะนั่นน่ะ
โดย: chocomania วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:41:57 น.
  
สวัสดีครับคุณหมอ

ขอบคุณมากครับสำหรับบล้อกที่ทำเพื่อผม (และเพื่อนๆชาวบล็อก)





คุณหมอถ่ายรูปถนนไว้เยอะๆนะครับ
เหมือนน้องต้นถ่ายนก
พี่แป๋วถ่ายดอกไม้
วันนึงผมจะจดจำว่าคุณหมอเป็นนักถ่ายภาพถนนที่ถ่ายได้สวยที่สุดคนนึง อิอิอิ


ผมชอบดูถนนคดเคี้ยวครับ
แต่ไม่เคยได้จอดถ่ายรูปหรอกครับ
มาดามไม่ยอม 555555
แล้วก็ต้องทำเวลาครับ ระยะทางไกลๆมาดามไม่ค่อยอยากให้จอดถ่ายรูปครับ
ด้วยเหตุผลหลายประการ

ถนนที่สวยที่สุดในชีวิตของผมอยู่ที่เส้นทางจิ่วจ้ายโกว - หวงหลงครับ
เป็นโค้งนับหมื่นนับพันโค้ง
ที่ทอดตัวไต่ความสูงขึ้นเขา-ลงเขานับไม่ถ้วน

เสียดายที่รถก็ไม่ได้จอดให้ถ่ายรุปอีกเหมือนกัน
คงไม่มีใครคิดว่าถนนจะสวยไปได้ยังไง 5555
จะถ่ายรูปไปทำไม......


................................


ผมถือว่าผมโชคดีนะครับ
ที่ไม่ได้ถ่ายรูปถนน
แต่ก็มีคนถ่ายรูปถนนสวยๆมาให้ดู


ขอบคุณคุณหมอมากครับลสำหรับรุปสวยๆเหล่านี้





ปล. ผมตอบเม้นท์ช้ามาก
เพราะเพิ่งกลับมาจากการแบกกล้องไปถ่ายรูปกับพี่ชายมาครับ
วันนี้ไปเดินถ่ายสะพานกับกาดหลวงครับ
เหนื่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก





พี่ชายผมมันถ่ายรูประห่ำมาก
เหนื่อยจริงๆครับ

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:53:30 น.
  
พี่หมอ ขอยืมรูปถนนสองรูปค่ะ
แล้วก็ขอคอมเมนต์กลับไปอัพที่บล็อกด้วยค่ะ


...ใช่ค่ะพี่ฝนมันไม่ตกทุกวัน
แต่ถ้าคนเราทำให้ฝนตกในใจเสมอ
ชีวิตก็หม่นๆค่ะ

วันนี้อารมณ์ดีเพราะของฝากหรือไรกันน๊า
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:12:05 น.
  
โห...คุณหมอครับ
จากเหนือลงไปเรียนใต้เลยเหรอครับ หุหุหุ
สงสัยอยากเที่ยวทะเล
เพราะเบื่อดอยมั้งครับ

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:13:17 น.
  
+ ตายล่ะ ผมตามเก็บภาพสวยๆ ในบล็อกหมอเบสไม่ทันแล้ว ไม่ได้เข้ามาไม่กี่วัน มีตั้ง 3 หน้าให้ชมเชียวเหรอเนี่ย ... ไว้มีเวลากว่านี้ก่อนเถอะจอร์จ วันนี้ขอกลับบ้านก่อนนะคร้าบ รถจะหมดแล้วอ่า
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:13:45 น.
  
แหม....ไม่มีภาพไหนเลยนะที่พี่ทั้งสองบ่ฮู้เจ้า.... แต่สวยสุดยอดตลอดกาลเลยนะครับน้องหมอ....
โดย: พี่รี่+ต๊อก โนล๊อกอิน IP: 124.122.211.106 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:37:18 น.
  
ด้วยอานิสงค์ของน้องกะว่าก๋า
เราเลยได้ชมภาพถนนสวยๆ หลายๆ สายเน๊าะ
แหล่มค่ะ
วันนี้ดีใจ
ที่ได้เห็นคนคุ้นเคยหลายๆ คนมาอัพบ๊อกกัน
โดย: อุ้มสี วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:16:51 น.
  

อ่านวันละนิด..จิตแจ่มใส....
ชอบภาพที่เป็นไร่ข้าวโพดมากๆเลยค่ะ
แต่มีข้อสงสัยค่ะว่า..เวลาฝนตกคนที่อยู่ที่นั่นเค้าจะลำบากกันบ้างไหม๊คะ...อย่างที่กรุงเทพนี่ถ้าฝนตั้งเค้ามาเมื่อไหร่..อาการน่าเป็นห่วงทุกทีเลย...น่าเบื่อสุดๆ
โดย: จิดา IP: 58.9.20.185 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:26:21 น.
  
สวยดีครับ อยากไปมั่ง ผม อ่าน Blog ของ คุณหมอ แล้วได้แรงบันดาลใจ อยากไป ถ่ายรูปมั่งเลย ผมมือใหม่ครับ ยังไม่ได้ ซื้อกล้องเลย กำลังหา ข้อมูลอยู่
โดย: Katua IP: 58.8.123.78 วันที่: 27 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:44:42 น.
  
แต่ละภาพก็ให้ความหมายออกมาได้หลายอย่าง
แต่สิ่งที่เหมือนกันคือ .. เรามองเห็นว่าคนถ่าย
มีความตั้งใจมากๆ ค่ะ เพราะแต่ละภาพ สวยๆ ทั้งนั้นเลย
โดย: JewNid วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:50:37 น.
  
ผาตั้ง คิดถึงจัง

รูปคนนั้นน่ะ คุ้นๆนะ 5 5 5 5

โดย: vecchio วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:25:11 น.
  
เฮ้ย...ช่วงนี้เป็นอะไร

อัพบ่อยจังวุ้ย..
ยาที่ฉีดให้คนไข้มันเหลือแล้วเอาฉีดกระตุ้นตัวเองเปล่าเนี่ย...


อิจฉาคนถ่ายรูปสวยอ่ะ..
คราวนี้ก็มีรูปที่ชอบมากๆอยู่รูปนึงเช่นกัน...
ให้ทาย...ติ๊กต๊อกๆๆๆๆๆ

รูปแมนต้ายืนกลางถนน กับเพื่อนๆไง อิอิ..(รูปแรก)


น่าจะถ่ายให้ติดผมตอนวิ่งไล่ แมนต้าเข้าป่าเนอะ...
อิอิ...มีความสุขมากนะคุนหมอ..
ยามคุนหมออารมณ์ดี ผมกินฟรีตลอดใช่เป่า....อิอิ
โดย: Little Knight วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:59:01 น.
  
โค้งแฮร์พิน...หลายๆโค้งได้ใจมากๆเลย
น่าเอารถเลื่อนของชาวเขามาดริฟท์ลงเนอะ


โดย: Little Knight วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:02:34 น.
  
นึกถึงตอนไปเที่ยวคราวก่อน กับถนนสายนี้ ยังเมารถไม่หายเลย อิอิ...แต่ไม่รู้เป็นเพราะถนน หรือโชเฟอร์กันแน่ที่ทำให้เมา ต้องถามพี่ต๊อกดูอีกที :)

รูปสวยเหมือนเคยนะคะ แอบตามชมอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ
โดย: น้องนุชสุดท้อง IP: 58.137.129.220 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:14:04 น.
  
+ เฮ้อ! อ่านจบแล้วก็คิดถึงบ้านครับ ... มนต์เมืองเหนือ ถึงจะเป็นแค่ถนน แต่ถ้ามองผ่านเลนส์กล้องเจ๋งๆ แบบกล้องหมอเบส ถนนธรรมดาๆ ก็ดูดี และมีเรื่องราวขึ้นมาได้เลยอ่า

+ แต่ขำมุก 'เหิรฟ้า อ๊า อ๊า อ๊า' อ่ะครับ ... มุกนี้บ่งบอกอายุคนรู้เรื่องได้เลยนะเนี่ย เอิ๊กๆ

+ ตอนผมไปภูชี้ฟ้า ... ถนนไปผาตั้ง เป็นอย่างที่หมอเบสว่าไว้จริงๆ ด้วยอ่ะครับ เลยเสียดายเลยที่ไม่ได้ไป ... ไว้มีโอกาสได้ไปเยือนแถวนั้นอีก ต้องขับรถเลยต่อไปให้ได้เลยครับ

+ เด๋วขอย้อนกลับไปอ่านอีก 2 หน้าที่ผมยังไม่ได้อ่านก่อนนะคร้าบผม
โดย: บลูยอชท์ วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:34:14 น.
  
^
^
พี่วินจะขับรถเลยต่อไป ไม่จอดเหร๋อคับ
555 ตอนแรกว่าจะขอติดรถไปด้วยซะหน่อย

"+ แต่ขำมุก 'เหิรฟ้า อ๊า อ๊า อ๊า' อ่ะครับ ... มุกนี้บ่งบอกอายุคนรู้เรื่องได้เลยนะเนี่ย เอิ๊กๆ "

ว่าแต่คนเล่นมุขเน้ออออ คนรับมุขแล้วเข้าใจเนี่ยยย อายุยังน้อยอยู่ใช่มั้ยฮะ

ปอลิง.ถ้าเคืองผมให้ไปหอมแก้มพี่บิ๊กนะคับน้องบลู


ปอลิง.สวยแบบมีชีวิตคับเมืองเจียงฮายเนี่ย ผมพูดจิง ๆนะ
โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:58:22 น.
  

เมื่อกี๊ ตอนดูรูปทั้งหมดเสร็จ พูดในใจว่า "สวยว่ะ" แหละค่ะ
โดย: มันจะดีเหรอคะ วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:26:12 น.
  
สุดยอดของถนนเลยฮับ
โดย: butbbj วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:52:50 น.
  
อย่ามัวมองข้างหน้า มิลืมตา ฤ ใคร่รู้

ลองมองลองหันดู อดีตทางวินิจฉัย

ชีวิตใช่รีบเร่ง สิมองเพ่งประจักษ์ใจ

แท้จริงคือสิ่งใด จะสัมผัส ณ บัดดล



น่าดีใจแทนกับคนที่มีคนทำบล็อคให้

^^
โดย: iPONDG IP: 125.24.118.247 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:22:41 น.
  
^
^^
^^^

น้องปอนด์แต่งสาลินีคำฉันท์เพราะอีกแล้ว

อันนี้ส่งให้อาจารย์ด้วยหรือเปล่าครับ?
โดย: Dr.Manta วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:28:11 น.
  
โอ้โห...คุณหมอ
เที่ยวอีกแล้วเหรอครับ

อิจฉาจริงๆครับ หุหุหุ

ช่วงนี้ผมหมดสิทธิ์คิดเลยครับ

เมื่อวานแค่แบกขาตั้งกล้องไปเดินถ่ายรูปแถวๆสะพานนวรัฐกับกาดหลวง
ยังลิ้นห้อยเลยครับ 55555

กลับมาปวดขามกาครับ
ตอนนี้ก็ยังปวด
ถึงต้องยอมรับว่า กรูแก่แล้วจริงๆ 5555555


เดี๋ยวตอบเม้นท์เพื่อนๆเสร็จว่าจะนั่งแต่งรูปซะหน่อยครับ
เมื่อเช้าเช็คคร่าวถ่ายมา 350 กว่าภาพ
เสียไปแล้วประมาณ 20 ภาพ
เพราะดันไปตั้งแมนนวลแล้วลืมไป ไม่ได้โฟกัสเลย
เบลอกระจายครับ 555555

ดีที่รู้ตัวเร็วรีบปรับเลนส์ให้เป็น Auto focus แล้วก็ลุยต่อครับ

แต่งเสร็จ คุณหมอกลับมาดูละกันนะครับ
พอจะมีภาพที่ใช้ได้อยู่บ้างครับ
เพราะเสียเพียบเลยครับ 55555

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:22:40 น.
  
สวัสดีค๊า.....

คือว่ามีเรื่องอยากจะรบกวนคุณหมอเรื่องนึงค่ะ..คุณหมอ..มีภาพถ่ายพวกแมลงบ้างไหม๊คะ..คือว่าถ้ามี..จะรบกวนนำเสนอนิดนึงค่ะ..แบบว่าอยากขออนุญาติเอาไปสกรีนลงบนถุงผ้าที่กำลังนิยมจะได้ไหม๊คะ..ถ้าได้จะขอบคุณเป็นอย่างมากเลยค่ะ
โดย: จิดา IP: 58.9.23.227 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:19:04 น.
  
เรื่องภาพแมลงเนี่ย

ผมถ่ายมาไม่ค่อยเยอะครับ

เพราะยังไม่มีกล้องมาโครเป็นกิจลักษณะ
(กำลังหยอดกระปุกอยู่ครับ)

ตอนนี้ใช้แต่เทเลถ่าย แล้วได้ประมาณบล๊อกก่อนหน้านี้
(บล๊อก"มองให้ต่ำ..แล้วจะเห็นโลกอีกใบ")

แต่ผมว่ามันเล็กไปน่ะครับ

มันจะสวยเหรอครับเวลาไปอยู่บนถุงผ้า
โดย: Dr.Manta วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:53:36 น.
  
แอบไปแต่งภาพขัวแขกมาครับคุณหมอ
แต่งไปได้สัก 20 ภาพแล้ว
มาดามยืนดูบอกว่า "มันหลอกมากเลย"



555555


ผมไม่มีปัญหาในเรื่องการแต่งหรือไม่แต่งภาพครับ
ขอให้มันสื่อ "สิ่งที่เราต้องการนำเสนอ" ก็พอ

ภาพเซ็ตนี้จะให้ความรู้สึกหม่นสลดและความรุนแรงที่ถาโถมครับ 55555555


เสียงมาดามแว่วๆมาว่า

"สามีชั้นบ้าไปแล้ว" 555555


โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:14:03 น.
  
ได้ข่าวว่าจะหายไปไหนอีกแล้ว
เป็นหมอแล้วได้เที่ยวแบบพี่
รู้งี้เรียนบ้างก็ดี ไม่มีตกงาน แถมได้เที่ยว
เสียอย่างเดียวสมองนาห์สู้ไม่ไหว
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:22:28 น.
  
ให้ผมรับยาเพื่อเอามาให้มาดามกินใช่มั้ยครับ 5555555

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:26:19 น.
  
สวัสดียามเที่ยงครับคุณหมอ

ทานข้าวหมูแดงด้วยกันมั้ยครับ อิอิอิ


โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:11:46:16 น.
  
ภาพสวยมากเลยค่ะคุณหมอ
โดย: PPpIRCU วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:56:31 น.
  
ชอบภาพเซ็ทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ
โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 13 มิถุนายน 2551 เวลา:1:49:59 น.
  
แจ๋ว แจ่ม กู๊ดดดดดดดดดดด
โดย: ipo IP: 125.26.175.81 วันที่: 17 ตุลาคม 2551 เวลา:23:47:51 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mantadoctor.BlogGang.com

Dr.Manta
Location :
เชียงราย  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [?]

บทความทั้งหมด