หวัดดีค่ะ ติดตามผลงานของคุณหมอ มานานแล้วคะ แต่ไม่มีโอกาศได้เข้ามาทักทายอย่างเป็นทางการเลย..ขอบอกนะคะว่า ชอบภาพชุดนี้มาเลยคะ.

  

นกเอี้ยง....คือว่าพี่ไม่กล้าไล่ตัวเองหรอก ว่าแต่ที่พี่เกาะหลังเบสหนะ เจ็บปล่าว ต้องขอโทษจริงๆ หากทำให้รำคัญเวลาพี่ไปเกาะหนะ

  

บอกตามตรงนะคะ ฝีมือขั้นเทพเลยนะเนียะ แล้วจะหมั่นมานะคะ (น้องเป็นสาวเชียงใหม่เจ้า)

ปล.อยากรู้จักตัวตนจิงๆ ของคุณหมอจังเลย (ปลี้มในผลงาน)

  

^
^
^
พี่เค้าเก็บตัวมากค่ะ
เราเป็นน้องคณะ หลังไมค์ไปทัก
พี่เบสยังเก็บตัวเงียบไม่ยอมตอบเลย



อิอิ ไม่ยอมตอบหลังไมค์เรา
เราก็จะลดเรตติ้งเป็นการตอบแทน

  

หวัดดีจ้ะน้องหมอ...ภาพสวยทุกภาพเลย ยิ่งพอมาทำเป็นรูปแบบหนังสือแล้วยิ่งเก๋ ดูดีไปอีกแบบนึง

  

ยังสวยงามไม่ขาดสายเลยคุณหมอ
เดี๋ยวขอตัวไปโหลดลูกเล่นมั่งดีก่า

  

ดีครับ
รูปสวยตามเคยนะครับ
ว่าแต่ทริปต่อไปชวนด้วยนะ
555

  

สวัสดีค่ะคุณหมอ

ภาพชุดนี้สวยมากค่ะ สวยทุกภาพเลย

อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยรักษาสุขภาพนะค่ะ

  

ขออนุญาต add ชื่อไว้นะคะชอบแอบเข้ามาอ่านบล๊อคคุณหมอบ่อยๆ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนเข้ามาอ่านเหมือนได้ไปเองเลยล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ

  

โอ้วววส์ !!! สวยงามขึ้นเรื่อยๆนะคะหมอ..ไม่ค่อยได้เข้ามาแต่แวะเข้ามาเยี่ยมชมบล๊อกสวยๆอยู่สเมอค่ะ

เอ่อคือว่า..คิดถึงน๊าคะ และจาบอกว่า ช่วยสอนหน่อยจิ น๊าๆๆ ทำยังงายอ่าคะสมุดภาพอ่า หมอ พลีสสส...

ทิ้งลายแทง..ไว้ให้ด้วยก้อจาดีน๊าก๊ะคุงหมอ เดี๋ยวหาทางเขาไปฝึกฝนเองคร่า กราบขอบพระคุณล่วงหน้าเจ้าค่ะ

  

คุณ copbureau ครับ ในบล๊อกก่อนหน้านี้มีลายแทงครับผม

วันนี้ได้รับเมล์จากพระสุนิมมิโต (พระ ณ มิตร)
เห็นว่าน่าสนใจ เลยเอามาแบ่งปันให้เพื่อนร่วมบล๊อกได้อ่านด้วย
ยาวหน่อยน่ะครับ แต่ถ้าอ่านเสร็จแล้วอาจทำให้เราคิดอะไรได้

น หิ สาธุ โกโธ
ความโกรธไม่ดีเลย

อ่านแล้วก็ไม่ต้องแปลขยายความกันเลย รู้ๆกันอยู่แล้วว่าความโกรธคืออะไร ไม่ดีอย่างไร เลยเขียนกระทู้ได้ง่ายมาก เขียนเสร็จตั้งแต่สองวันก่อน แต่รู้สึกว่ามันง่ายไปหน่อย เลยมาหาอะไรเพิ่มก็ได้เจออย่างที่ตั้งใจไว้ กระทู้ของเราคราวนี้เลยอ่านแล้วค่อยมีสาระหน่อย

เอาแบบย่อๆละกันนะเด๋วจะเบื่อกันซะก่อน ใครมีอะไรอยากจะเสริมก็เชิญนะ


เค้า(ใครเอ่ย)บอกว่า ความโกรธ เป็นกิเลส ๑ ใน ๓ ของอกุศลมูล ที่ประกอบไปด้วย โลภะ โทสะ โมหะ นะ ได้ยินคุ้นหูกันอยู่น้อะ

ทีนี้ ตอนที่เราโกรธหน่ะ เรารู้ตัวกันรึเปล่า? หรือไม่รู้เลย? บางคนรู้แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ต้องระบายออกมาเป็นคำพูดเสียดแทงอีกฝ่ายให้เจ็บใจหรือร้ายกว่านั้นก็ลงมือลงไม้ให้ได้เลือกตกยางออก พอได้พูดได้ทำออกไปแล้วก็รู้สึกสมใจ นั่นแหละที่พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า ความโกรธมียอดหวาน แต่มีรากเป็นพิษ เมื่อได้ทำร้ายเขาด้วยความโกรธแล้วก็สมใจอยากแต่หารู้ไม่ว่าภายในใจตัวเองนั้นก่อเชื้อของความโกรธเอาไว้ให้เป็นพิษต่อตัวเองโดยไม่รู้ตัว นานวันเข้าพิษนั้นก็จะกำเริบจนไม่มีทางเยียวยารักษาได้

เห็นมะว่ามันตรงกับหัวข้อกระทู้เป๊ะ หาประโยชน์อะไรจากความโกรธไม่ได้เลยจริงๆ

มาดูกันว่าระดับของความโกรธในพระพุทธศาสนามีอย่างไรบ้าง

1. ปฏิฆะ (ระดับต่ำ) หงุดหงิด
2. โกธะ (ระดับกลาง) มีบันดาลโทสะ งุ่นง่าน
3. อุปนาหะ (ระดับมาก) มีผูกโกรธ อาฆาต พยาบาท จองเวร

ทั้ง ๓ ระดับนั้นหน่ะมันเกิดจากอะไรใครรู้บ้าง มันเกิดจากอายตนะภายนอก(รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส)มากระทบกับอายตนะภายใน(ตา หู จมูก ลิ้น กาย) แล้วมันไม่ถูกใจเราก็เท่านั้นแหละ เห็นนู่นก็ขัดตา ได้ยินนี่ก็ขัดหู แต่เอาให้ง่ายกว่านั้นนะ เจ้าความโกรธทั้ง ๓ ระดับนั่นก็เกิดจากตัวเราเองนี่แหละที่ปล่อยให้ความโกรธมันเกิดขึ้นในใจ

เค้า(หลวงวิจิตรวาทการ)บอกว่า การกล่าวร้ายหรือหมิ่นประมาท เป็นเสมือนยาพิษซึ่งศัตรูวางแก่เรา เพื่อให้เราโกรธแค้น เพื่อทำลายสมรรถภาพในการทำงาน ทำลายสุขภาพอนามัยและความสงบกายสงบใจของเรา แล้วเหตุไฉนเราจึงต้องกลืนกินยาพิษที่เขาวางไว้เพื่อประทุษร้ายเรา

เรา(พระมิตร)ตอบว่า นั่นก็เพราะเรา(คนทั่วไป)ไม่มีสติควบคุมตัวเองนะ แล้วทำงัยหละให้มีสติ... นู่น.. กลับไปอ่านเมล์เก่าของเราสองสัปดาห์ก่อนนู่น... สอนไปแล้ว... เมื่อมีสติก็จะเกิดปัญญา ตรองได้ถึงความเสียหายที่จะเกิดขึ้นจากความโกรธของเรา แล้วให้เอามาชั่งดูนะ ถ้าคิดได้ก็คงจะไม่โกรธ แต่ถ้าคิดไม่ได้ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกรรมและวิบากที่จะตามมาจัดการกับสิ่งที่เราได้ทำออกไปนั่นแหละ หมั่นเจริญเมตตาเอาไว้ คิดถึงใจเขาใจเรา อู้ไปก็วิธีพื้นๆเนอะ แต่ใครจะนำไปปฏิบัติได้เท่านั้นเอง...

เรื่องความโกรธยังมีอีกมาก แต่เกรงว่าจะยาวไป ใครสนใจก็ลองหาอ่านเอานะ อนุโมทนากับข้อมูลของเค้าทั้งหลายที่ได้แบ่งปันธรรมกันบนอินเตอร์เน็ตด้วย มีประโยชน์จริงๆ


เมื่อวานซืน วันที่ ๒๓ กันยายน เป็นวันครบรอบการจากไปของ "ไอ้เฉื่อย" กิตติคุณ ลุยจันทร์ รุ่นน้องดุริยางค์สวนกุหลาบของเราเอง ถึงวันนี้ก็ ๘ ปีเข้าไปแล้ว เร็วจริงๆ ก็มีรุ่นน้องรุ่นเดียวกับเฉื่อยนัดกันมาทำบุญให้แบบนี้ทุกปี พอกรวดน้ำให้พรเสร็จก็สนทนากันต่อ หนึ่งในนั้นมีรุ่นน้องที่ชื่อ ปิติ ได้ไปปฏิบัติ ที่เชียงใหม่มา ก็ได้เริ่มเห็นความสำคัญและความแตกต่างของการเจริญสติวิปัสนากับการเจริญสมถะ ขอให้เราอธิบายเรื่องนี้ให้รุ่นน้องที่มาด้วยกันฟังด้วย เราก็พูดไปพอให้เข้าใจแล้วให้ไปลองปฏิบัติต่อกันเอง


ก่อนไปก็ขออนุโมทนากับหนังสือและซีดีที่โยมเจนส่งมาให้นะ เราส่งอ่าน/ฟังและต่อให้พระใหม่รูปอื่นไปสำเนาแล้ว จะได้เอาไปฟังและปฏิบัติกันต่อเกิดบุญสืบเนื่องกันไปไม่รู้จบ


ส่วนหัวข้อ "พระพุทธศาสนาที่วิทยาศาสตร์ยังไปไม่ถึง" ที่อาจารย์ต่ายจะเข้าไปฟังนั้นน่าสนใจมากครับ ก่อนมาบวชนั้นเรารู้แค่เพียงว่าในสมัยพุทธกาลนั้นพระพุทธเจ้าได้ตรัสถึงการเกิดของมนุษย์ตั้งแต่มีจิตปฏิสนธิเป็น กลละ นั้นก็ตรงกับที่นักวิทยาศาสตร์ค้นพบตามมาในภายหลังเรื่องการปฏิสนธิในครรภ์ที่เป็นตัวอ่อนเป็น Embryo ก็อัศจรรย์ใจมากแล้ว ยังมาพบว่าท่านยังตรัสเรื่องโครงสร้างภายในหูคนเรา เรื่องจักรวาล เรื่องนู่นเรื่องนี่อีกที่วิทยาศาสตร์ทั้งตามทันและตามไม่ทัน ถ้าอาจารย์ต่ายเข้าสัมนาแล้วได้ข้อมูลอะไรน่าสนใจลองเอามาแบ่งปันกันมั่งก็จะดีไม่น้อยนะ


ธรรมสวัสดีครับ
พระ namit

  

แถมให้อีกหน่อยครับ

ความโกรธ ==> //www.budmgt.com/budman/bm01/anger.html

ทำแท้ง..ในทัศนะของพุทธศาสนา ==> //cumic.md.chula.ac.th/wwwboard2/messages/2955.html

คัมภีร์อรรถกถา อธิบายเพิ่มเติมว่า
ระยะแรกที่ยังเป็นกลละนั้น หมายความว่า สัตว์ที่เกิดใน ครรภ์มารดา อวัยวะทุกส่วนมิใช่เกิดพร้อมกันทีเดียว แท้ที่ จริงแล้วค่อยๆวิวัฒนาการขึ้นทีละน้อยตามลำดับ โดยระยะ แรกอยู่ในสภาพเป็น “ กลละ ” ก่อน
กลละ คือ น้ำใสๆ มีสีคล้ายเนยใสขนาดเท่าหยาดน้ำ มันงาซึ่งติดอยู่ที่ปลายด้ายที่ทำจากขนแกะแรกเกิด ในกลละนั้น มีเค้าโครงของกายภาพอยู่ด้วยแล้ว ๓ อย่าง
๑. กายทสกะ (โครงสร้างทางร่างกาย) ๒. วัตถุทสกะ (โครงสร้างทางสมอง)
๓. ภาวทสกะ (โครงสร้างเพศ)
โครงสร้างทั้ง ๓ นี้ปรากฏรวมอยู่แล้วในกลละ
กลละ มีลักษณะเป็นก้อนกลมใสมีขนาดเท่าหยดน้ำมัน งาซึ่งติดอยู่ที่ปลายขนแกะแรกเกิด ๑ เส้น
จากกลละมาเป็นชิ้นเนื้อ(จากน้ำใสๆมาเป็นน้ำขุ่นๆ) ครั้งเป็นกลละได้ ๗ วัน กลละนั้นก็วิวัฒนาการเป็นน้ำขุ่นข้น มีสีคล้ายน้ำล้างเนื้อ เรียกว่า “อัพพุทะ”
จากอัพพุทะมาเป็นชิ้นเนื้อ(จากน้ำขุ่นๆเป็นชิ้นเนื้อ) ครั้งเป็นอัพพุทะได้ ๗ วัน อัพพุทะเกิดการแข็งตัวกลาย เป็นชิ้นเนื้อสีแดง มีลักษณะคล้ายเนื้อแตงโมบด
จากชิ้นเนื้อมาเป็นก้อนเนื้อ ครั้นเป็นชิ้นเนื้อได้ ๗ วัน ชิ้นเนื้อนั้นก็เกิดการแข็งตัวขึ้นกลายเป็นก้อนเนื้อทรงกลม คล้ายไข่ไก่
จากก้อนเนื้อก็เป็น ๕ สาขา สัปดาห์ที่ ๕ (วันที่๒๙) ก้อนเนื้อมีปุ่มเกิดขึ้น ๕ ปุ่ม ปุ่มเหล่านั้นจะเป็นศีรษะ ๑ แขน ๒ และ ขา๒
สัปดาห์ที่ ๖ เกิดเค้าโครงตา (จักขุทสกะ) สัปดาห์ที่ ๗ เกิดเค้าโครงหู (โสตทสกะ)
สัปดาห์ที่ ๘ เกิดเค้าโครงจมูก(ฆานทสกะ) สัปดาห์ที่ ๙ เกิดเค้าโครงลิ้น (ชิวหาทสกะ)
ตั้งแต่แรกถือปฏิสนธิ จนกระทั่งถึงเวลาเกิดอวัยวะ คือ ตา หู จมูก รวมเวลาทั้งสิ้น ๙ สัปดาห์
จากสัปดาห์ที่ ๙ ไปจนถึงสัปดาห์ที่ ๔๒ องค์อวัยวะ ต่างๆ เกิดขึ้นครบ คือ ผม ขน เล็บ หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม ตับ พังผืด ไต ปอด ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า
ในขณะที่องคาพยพต่างๆเกิดขึ้นนั้น อวัยวะปลีกย่อย ต่างๆ ของร่างกายก็เกิดขึ้นพร้อมกันด้วย
ทันทีที่จุติจิต(ตาย)เกิดขึ้น ปฏิสนธิจิตเกิดติดต่อกัน ทันทีไม่ขาดสาย เหมือนน้ำที่ไหลติดต่อกันในลำธารไม่มี อะไรมาคั่นกลาง แม้ว่าจะตายที่กรุงเทพฯแล้วไปเกิดใหม่ ที่New Yock จิตขณะจุติและปฏิสนธิก็จะเกิดดับติดต่อกัน ไม่ขาดสาย เพราะจิตเกิดดับรวดเร็ว เพียงชั่ววินาทีเดียวจิต เกิด-ดับถึงแสนโกฏิขณะ


ขอขอบพระคุณพระสุนิมมิโตมา ณ ที่นี้ด้วย
ที่ส่งกระทู้ธรรมมาให้ตลอดครับ

  

ภาพสวยจังครับ...ฤดูหนาวมาอีกแล้ว..ยังวางแผนไม่ลงตัวเลยครับ ว่าจะไปที่ไหนดี...คิด คิด คิด....

  

เข้ามากราบพระ

  

หมอ... ถามไรหน่อย
หมอ...ทำการบ้านของพ่ออัศวิน(เหลือน้อย) แล้วหรือยัง หมอไม่ต้องดองแข่งกะเราหรอกนะ เพราะหมอไม่มีวันชนะแน่นอน

  

เพลงโดนใจจริงๆเลยค่ะ ชอบที่แถวเวียงแก่นเหรอค่ะ ลองดูที่ใกล้ๆกับตำมิละ 2ซิคะ เห็นเค้าบอกขายอยู่นะคะ ลองถามพี่กุ้งดูนะคะ

  

คุณหมอถ่ายรูปสวยโคตรๆ ดูแล้วรู้สึกมีความสุขจังค่ะ

ปล.ชอบเพลงนี้เหมือนกันเลยจ้า ยิ่งตอนประกอบในหนังด้วย น่ารักมากๆเลยเนอะ

  

หมอมันตามือถือ.....ปากถือ.....

  

หึหึ

  

เข้ามา blog นี้โดยบังเอิญ....แต่พอเห็นฝีมือการถ่ายภาพแล้ว ต้องหยุดชม อยู่เป็นนาน..หมอถ่ายภาพได้สวยมากคะ.ดูมีชีวิต มีอารมณ์ของทั้งบรรยากาศในภาพ และอารมณ์คนถ่าย พอเอามาใส่กรอบเป็นหนังสือ ยิ่งดูน่าสนใจ บอกได้ คำเดียว ว่าเยี่ยม มั๊กๆๆคะ...

ช่วยนำ เทคนิดการถ่ายภาพ การทำกรอบ แบบนี้มาแบ่งปันให้ได้เรียนรู้ กันบ้างได้ป่าวคะ...

...คำขอร้อง สุดท้าย..แต่คงไม่ท้ายสุด....
...ช่วยเอาหางกระเบนออกไปจากหัวใจ...หน่อยซิคะ...

  

คิดถึงจังครับพี่หมอแมนต้า
เราไม่ได้คุยกันนานเลย
ผมไปทำในสิ่งที่ชีวิตอยากทำมานานมาก
กลับมาเจอเพลงที่อยากฟังมาก
แต่ยังหาไม่ได้ว่าชื่อเพลงอะไร
ขอบคุณมากๆครับ
ไว้เจอกันเมื่อชาติต้องการ

  

แวะมาเยี่ยมครับ สงสัยเราต้องเลิกดองบล็อคซะละ ห้าๆๆๆ

  

  

ภาพสวยมากๆครับพี่

  

  

Sorry everybody ,now I am not home.
I'm travel around Singapore for a vacation.
My latest blog will be update as soon as I back to Thailand .

Have a nice day to everyone

  

ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม ตั้งใจมาเยี่ยม

  

รูปที่ multiply สวย ๆ ทั้งนั้นเลยครับคุณหมอ
ต้องเก็บเงินซื้อกล้องดี ๆ มั่งล่ะ

  

  

สวัสดีตอนเช้า
สวยทั้งนั้น ทำเป็นสมุดบันทึกก็ยิ่งแปลกไปใหญ่
อยากทำได้บ้าง เยี่ยมยอด

  

เที่ยวจัง.......มาก็สาย....ทำงานก็หลับ....กลับสามทุ่ม

  

ลุงกระเบนจ๋า
กลับมาอัพบล็อกซะที
แฟน(คลับ)คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว



เที่ยวบ่อยจัง อิจฉานะเนี่ย

...อิจฉาน้อง D 80 ที่ตัวติดกับลุงกระเบนตลอด

  

รปสวยมากเหมือนเคยค่ะคุณหมอ
รูปแรกที่เป็นหนังสือ สวยมากค่ะ วิวธรรมดา แต่ดูแล้วสงบดี
น่าอิจฉาคุณหมอ ได้ทำงานในบรรยากาศธรรมชาติ
ว่าแต่ทำไมคุณหมอว่างไปเที่ยวบ่อยๆ งานไม่ยุ่งเหรอคะ

  

รูปสวยมากมายเลยท่านพี่

ไว้วันหลังไปเที่ยวด้วยกันอีกสิครับ

คิดถึงมากมายครับ

  

พี่หมอแมนต้าเรย์ กลับจากสิงคโปร์แล้วชวนมาเที่ยวมิวนิคที่บล๊อกผมได้นะครับ




ป.ล. สังเกตรูปดีๆ นะครับ

  

เที่ยวอย่างมีความสุขนะค่ะคุณหมอ

แล้วจะรอดูรูปสวยๆค่ะ

  

รอดูรูปไปฮันนีมูนอ่ะ

เอามาลงไวๆนะ

  

พี่หมอ โห ทำไมรูปสวยยังงี้อ่ะ
อือม อยากดูรูปฮันนีมูนเช่นกัน โฮะๆๆ

  

ว้า....คุณหมอแต่งงานแย้วเยออ...อกหักซิเรา

  

มาค้นพบ Blog.ของหมอโดยบังเอิญ พอได้อ่านแล้วขอสมัครเป็นแฟนคลับของหมอเลยนะคะ โดนใจมากๆเลย แรกๆก็อ่านข้ามๆพอดูภาพแล้วอ่านคำบรรยายประกอบ ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่ อ่านทีละตัวเลย อ่านแล้วอิ่มในอารมณ์ ยกให้เป็นBlog.ในดวงใจ จะติดตามอ่านผลงานของหมอนะคะ

  

มีแต่ภาพสวยขาดใจอีกแล้ว
ทำภาพเป็นหนังสือแบบนี้ได้อารมณ์ไปอีกแบบครับ
ได้ไอเดียเอาไปลองปรับใช้ดูบ้าง

  

กำลังจะสอบธรมมศึกษาชั้นตรีพอดี
ขอบคุณนะคะที่นำกระทู้ธรรมมาลงอ่ะค่ะ
ขอนำไปปรับแต่งเพื่อใช้เขียนนะคะ
แล้วก็รูปสวยมากๆเลยค่ะ เอารูปใส่หนังสือดูเก๋ดีนะคะ ^^ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

  

สมุดภาพ เท่ห์ เจงๆ



ชอบกรอบประตูที่มีฝรั่ง ยืน และ นั่ง จังเลย

  

ฝันว่าสักวันจะได้ถ่ายรูปสวยๆอย่างพี่หมอบ้าง..บางรูปเนี่ย..ไปสะกิดแผลใจอ้ะ..เจ็บตึ้บๆเลย

  

หวัดดีคับพี่....ผมพึ่งจะมีโอกาสเข้ามา ชอบมากเลยคับ.....

  

สวยประทับใจมากเลยค่ะ..เห็นแล้วชักอยากจะตามรอย ไปเก็บภาพสวยๆบ้างแล้วสิค่ะ..แต่ความสามารถคงสู้คุณพี่หมอไม่ได้แน่ๆเลย..เพราะมือใหม่และยังไม่มีเวลาซ้อมมือเลยค่ะ..ช่วงนี้กำลังวางแผนจะไป built feeling แถวๆประเทศเพื่อนบ้าน ขอบคุณมากนะค่ะพี่หมอที่ให้ข้อมูล สถานที่ในการไป built the feeling of being lonely.