Memoirs of 100 Rock - Part 1 DAY 1  วันแรกไปถึงสาย ได้ดูตั้งแต่ คุณมนุษย์โครมันยอง อ่ะครับ สารภาพว่าไม่อินกับ The Stone Roses เพราะตอนนั้นยังฟังแกรมมี่อยู่ แถมเพลงของ เอียน บราวน์ ตอนออกเดี่ยวก็รู้จักแต่ F.E.A.R เลยไม่สนุกกับโชว์พี่ท่านเท่าไหร่ ได้แต่นึกประทับใจกับสมญา "ราชาวานร" เพราะ แหม่ มันจะเหมือนอะไรปานนั้น อ้อ ท่าเต้นเอียน บราวน์ ประหนึ่งจ๊อกกิ้งอยู่ตลอดเวลา เข้ากับคอสตูมมากๆ ต่อมาก็ แทน...แท่น...แท๊น Franz Ferdinand วันก่อนไปเพิ่งดูดีวีดีแสดงสดของวงนี้ รู้สึกว่ามือกีตาร์เขาคึกกว่าที่มาเมืองไทยยังไงบอกไม่ถูก แต่เอาน่า ที่เล่นเมืองไทยก็มันมากๆ แล้ว อเล็กซ์แต่งเสื้อเชิ้ตสีแดงเข้าทีกว่าที่เห็นในดีวีดีเสียอีก อารมณ์เสียตรงไม่ยอมเล่น Jacqueline หรือ Darts of Pleasure แต่ใครจะไปรู้ว่า This Fire จะเป็นเพลงปิดโชว์ได้มันระเบิดเถิดเทิงขนาดนั้น เล่นเอาพลังขนมปังก้อนที่โด๊ปเข้าไปพร้อม 100 ไปเปอร์ผสมโซดาเริ่มร่อยหรอ เพราะเต้นนอนสต็อปตั้งแต่ต้นจนจบ ต่อด้วย Oasis ที่เพื่อนซึ่งไปด้วยกันก็เห็นด้วยกับข้างบนว่าเล่นดีกว่าครั้งก่อนหน้า เห็นใน Setlist แล้วก็คงรู้ว่าขยันเล่นเพลงอัลบั้มใหม่เหลือเกิน เผอิญว่าไม่ชอบเลยไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ โมเมนต์ประทับใจคือตอนเล่น Champagne Supernova มองขึ้นไปบนฟ้าตามที่เนื้อเพลงมันร้องแล้วยิ่งเหงาโคตร "How many special people change? How many lives are living strange?..." เลียมทำตัวเป็นคนของประชาชนอย่างไม่น่าเชื่อ ช่วงอองกอร์เล่นเยอะสะใจ แล้วยังกระโดดลงมาจากเวทีเดินแกว่งอวัยวะช่วงล่างนำหน้าตัวเองไปให้คนดูโซนอื่นๆ ร่วมกันปลาบปลื้มอีกต่างหาก ว่าแล้วเชียวว่าต้องเล่น Don't Look Back in Anger ทุกคนร้องตามกันได้ราวกับเป็นเพลงชาติ เดี๋ยววันพรุ่งนี้ก่อนเถอะ ตรูจะแหวกเข้าไปดู Placebo ข้างหน้าบ้าง!
ชอบงาน The Stone Roses แต่งานเดี่ยว King Monkey เฉยๆ ชอบหน้าตาพี่เอียนมากเลย Supergrass อีกวง ลิงๆดีอ่ะ น่ารัก
 โดย: Thebrightestsunisthepurestgun
 วันที่: 19 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:53:09 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [