ถ้าหนึ่งวัน(หรือวันหนึ่ง)มีสามสิบแปดชั่วโมง ขอใช้เวลาไปกับเธอ (งานตะพาบครั้งที่ 270)
เหมือนจะแปลงโจทย์เขายังไงไม่รู้ หนึ่งวัน วันหนึ่งอะไรเนี่ย เอาเป็นว่าถ้าเกิดมีสามสิบแปดชั่วโมงจริง ๆ ก็อยากใช้เวลาไปกับพี่เสือ ไม่ค่อยได้เขียนถึงพี่เสือเลยช่วงนี้ มัวแต่เขียนคำคม เขียนกลอนที่ขุดเอาความรู้สึก ความช้ำรักจากรักครั้งเก่ามาเขียน ไอ้คนที่เป็นคนรักคนเก่า คงจะคิดอยู่ว่าจะอะไรกับตรูนัก
ส่วนพี่เสือ ถ้าเข้ามาอ่านก็คงไม่คิดอะไรมากอยู่แล้ว เพราะพี่เสือก็เคยเขียนถึงรักครั้งเก่า ๆ ในทวิตเตอร์เหมือนกัน แต่ปัจจุบันเราเข้าดูไม่ได้ละ เพราะเขาตั้งค่าเป็นส่วนตัว และไม่ให้เราติดตาม โลกของพี่เสือจะเป็นอย่างนี้เสมอ บางทีก็งง ๆ ว่าเราเป็นคนรักกันหรือเปล่า ทำไมเราเข้าดูอะไรของพี่เขาไม่ได้เลย พี่เสือมีหลายไอจี แต่เราเข้าดูได้แค่ไอจีเดียว แต่เราเข้าใจเขานะ เพราะโลกส่วนตัวของเขาสูง สูงมาก
ถ้าเราเป็นคู่รักกัน เราคงเป็นคู่รักที่แปลกที่สุดในโลก ที่ไม่คิดเล็กคิดน้อยกัน แต่แรก ๆ ก็คิดอยู่นะว่าทำไมต้องเป็นเราที่โดนกีดกันวะ แต่หลัง ๆ เข้าใจ ถ้าเขาอยากเปิดให้เราดู เดี๋ยวเขาก็เปิดเองแหละ ไม่ได้คิดว่าเขาจะมีคนอื่น เพราะเขาอยู่แต่กับเพื่อน กับธรรมะ ธรรมชาติอะไรของเขานั่นแหละ
ถ้าหนึ่งวันมีสามสิบแปดชั่วโมงจริง ๆ เราอยากใช้ไปกับพี่เสือ อยากไปอยู่ในที่ที่พี่เสืออยู่ อยากไปอยู่เพชรบูรณ์ อยากให้พี่เสือสอนทำอาหาร อยากไปนั่งสมาธิด้วยกัน อยากไปสัมผัสธรรมชาติ ขอแค่วันเดียวเท่านั้นแหละ และสามสิบแปดชั่วโมงก็น่าจะมากพอ
ถ้ามีวันนั้นจริง เราคงไม่ลืม
Cr. Youtube :: แค่มีเธอ (เพลงประกอบละคร ชีวิตเพื่อฆ่า หัวใจเพื่อเธอ) - พิจิกา
ขอบคุณรูปภาพจาก Pinterest 
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [