"ชีวิตในบล็อกแก๊ง"
เราไม่แน่ใจว่าเราเริ่มสร้างบล็อกปีไหน แต่น่าจะเป็นตอนปี 2554 ดูจากเพลงพวงมาลัยที่เรานำมาลงบล็อก
ตอนนั้นเรายังคงอยู่พันทิป เราเข้าบล็อกแก๊งเพื่อเอางานเขียนของเรามาเก็บไว้ เราก็ไม่ได้ไปทักทายหรืออ่านบล็อกของใครหรอก เพราะความตั้งใจของเราคือหาที่เก็บงาน
ชีวิตเราอยู่พันทิปเป็นหลัก อาจจะมีหายจากพันทิปไปบ้าง แต่เมื่อคิดถึงจะกลับมาเสมอ เราผูกพันกับห้องกลอน พันทิป และเราก็ได้หลงรักใครบางคนที่นั่น เวลาผ่านไปสักพัก เมื่อเรารู้ว่าเขาไม่ได้รักเรา เราก็อกหัก เราอยู่ตรงนั้นไม่ไหว เราพยายามฝืนอยู่ แต่เมื่อไม่ไหวจริงๆ และคิดว่าตัวเองควรออกมาจากที่ตรงนั้นจริงๆ ก็เลยมาอยู่บล็อกแก๊ง นี่ถือว่าเป็นเรื่องเก่าเล่าใหม่ก็ได้ เพราะเขียนมาไม่รู้กี่ครั้ง ถ้าเจ้าตัวคนที่ทำให้อกหักมาอ่าน คงแบบ... รู้สึกผิดจนไม่รู้จะรู้สึกยังไง ต้องบอกเลยว่าถ้าไม่ใช่เพราะเขา เราคงไม่ได้มาปักหลักยาวๆ ตรงนี้
หลังจากอกหัก เราก็มาอยู่ที่บล็อกแก๊ง น่าจะช่วงปี 2559 ดูจากการเริ่มต้นเขียนไดอารี่ เขียนงานตะพาบ
เราก็ไม่รู้หรอกว่าธรรมเนียมของที่นี่เป็นยังไง เวลาเพื่อนมาคอมเมนต์ เราต้องตามกลับไปอ่านบล็อกเพื่อนนะ คือ เราไม่รู้ เพราะตอนเราอยู่พันทิป เราไม่อาจตามกลับไปคอมเมนต์ทุกคนได้ เพราะบางคนเขียนกลอนหัวข้อยากๆ เราก็ไปเขียนกลอนตอบเขาไม่ได้ บางคนเขียนฉันท์ เราก็ไม่ถนัด พูดตรงๆ เลยเราเขียนฉันท์ไม่เป็น เราก็ไปคอมเมนต์เฉพาะคนที่เราสนใจ คนที่ตั้งกระทู้แล้วเราเขียนกลอนตอบคอมเมนต์ได้ เราไม่ได้ไปหาทุกคน แล้วก็ไม่มีใครงอน เมื่อมาที่นี่ เราจึงใช้ชีวิตตามสไตล์ที่เราอยู่ในพันทิปในช่วงแรกๆ
เมื่อเราอยู่มาเรื่อยๆ เราถึงได้รู้ธรรมเนียมว่าที่นี่เขามีธรรมเนียมแบบนี้นะ ก็เลยเริ่มตามธรรมเนียม เราก็ไปเยี่ยมบล็อกคนที่มาคอมเมนต์ให้เรา ตอนนั้นเรามีเวลาก็ไปอ่านไปคอมเมนต์ได้ แต่ต่อมาเราเริ่มไม่มีเวลา เราก็ปิดคอมเมนต์
การปิดคอมเมนต์ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตในบล็อกแก๊งคนเดียว เรากลับมาเป็นคนที่อยากเข้าไปอ่านบล็อกไหนก็อ่าน อยากไปคอมเมนต์บล็อกไหนก็คอมเมนต์โดยไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะต้องมาบล็อกเรา ซึ่งการใช้ชีวิตแบบนี้เรารู้สึกว่ามันสบายมาก
เราคิดว่าเราจะใช้ชีวิตแบบสบายๆ นี้ไปเรื่อยๆ เพราะมันไม่เหนื่อยดี
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เราต้องขอขอบพระคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็อกของเรา ขอบพระคุณทุกคนที่เคยเข้ามาคอมเมนต์ ขอบพระคุณทุกคนที่เข้ามาโหวตให้ ขอบพระคุณมากค่ะ ก็ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตอยู่ในบล็อกแก๊งอย่างมีความสุขและเป็นตัวของตัวเองนะคะ รักทุกคนค่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [