บันทึกคำพูดของพี่เสือจากไลฟ์สด (3 พ.ย. 64)
ถอดจากคลิปที่อัดมาไว้บางช่วงบางตอน
บางครั้งสิ่งที่เป็นจริงที่เรียกว่า Real Story มันเจ็บปวด มันเจ็บปวดสำหรับคนที่รับไม่ได้ แต่มันจะเป็นพลังงานด้านบวกสำหรับคนที่ต้องการจะก้าวผ่านจุดเจ็บปวดในเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่มันยังติดล็อกอยู่ สามารถที่จะก้าวผ่านไปได้ ก้าวเดินต่อไปได้ ก้าวไปข้างหน้าได้
แต่เรื่องราวที่เป็น Real Story มันจะเข้าไปทำร้าย ทำลายใจ ไปทิ่มแทงคนที่ไม่พร้อมจะพบเจอเรื่องราวแห่งความเป็นจริง อยู่บนฐานความฝันมาก อยู่กับตัวเองมากเกินไป อยู่กับสิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้นมาเพื่อหลอกล่อ หลอกลวงตัวเอง
ถ้าเมื่อไหร่ที่คุณเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล คุณพลาดแล้ว
สิ่ง ๆ ต่าง ถ้าเราก้าวมาแล้วเนี่ย มาเจอจุดสะดุด ถ้าคุณสะดุดแล้วคุณล้ม ร้องไห้โวยวายเสียน้ำตา คุณไม่กล้าแม้แต่จะเค้นยิ้มแรกขึ้นมา คุณไม่มีวันจะก้าว แล้วลุกขึ้นมาสร้างพลังใจให้ตัวเองอย่างเป็นนิรันดร์
คุณต้องเดินขึ้นไปได้อย่างผู้หญิงที่มีสมอง
เคยพูดกับคนคนหนึ่งไว้ว่ากินข้าวให้ถึงสมอง ไม่ใช่กินเพื่อรอการขับถ่าย ในข้าวมีสารอาหาร ไม่ใช่เคี้ยวเหมือนเคี้ยวหญ้า
เราต้องกินข้าวให้ถึงสมอง และใช้ชีวิตอย่างมีสมองในวันข้างหน้า
สมองต้องมา จากสมองต้องมา แล้วมันจะสตรองก็มี เมื่อสตรองก็มี นั่นแหละคือ Happiness ในใจของเรา ในรูปแบบที่เป็นนิรันดร์
ไม่ต้องรอคนอื่นมาสร้าง สร้างให้ตัวเอง
ถ้าเมื่อไหร่ที่เรายอมให้คนอื่นมาสร้างความทุกข์ให้กับเรา เราจะไม่สามารถที่จะสอนตัวเองได้แม้เพียงสักเสี้ยววินาที เราจะไม่ใช่เพียงแค่เป็นคนที่ไม่ฉลาด เราจะเป็นคนที่ให้คนนึงมายืนบงการเหนือชีวิตของเรา และโยนแต่ความอ่อนแอลงมา เพื่อที่เขาอยากจะเหยียบเราแล้วกลายเป็นคนที่เข้มแข็งและแข็งแรง
คุณเป็นได้แค่ฐานบันไดให้เขาได้เดินและได้ยืน
เมื่อวันนึงเขาเข้มแข็ง เขามีชีวิตที่ดีขึ้น เขาประสบความสุข เขามีความสำเร็จ คุณไม่ต่างอะไรจากแท่นที่เขายืน
ยิ้มเจ็บปวดมันไม่ใช่ยิ้มปัญญาอ่อน แต่มันเป็นยิ้มของผู้ที่เข้มแข็งและแข็งแรง ยิ้มแบบที่พร้อมจะก้าวไปข้างหน้า ยิ้มแบบท้าทายกับทุกปัญหาและอุปสรรค ยิ้มแบบไม่แคร์ว่าทางข้างหน้า ฉันจะล้มอีกไหม ล้มเพราะใคร ล้มกี่ครั้ง ล้มด้วยเหตุใด
ล้มก็ลุก ง่าย ๆ นี่แหละยิ้มในเจ็บปวด มันไม่สวย แต่มันแข็งแรง มันเข้มแข็ง
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [