|
|
ความทรงจำ...ยามเหมันต์ ลอยละล่อง ท่องไป ในใต้หล้า
จนกลับมา จุมปุ๊ก ลุกไม่ไหว
ตำนานว่า พระเจ้ารัก อย่างสุดใจ
กำหนดให้ ไม่อยู่นิ่ง เป็นลิงลม
ตระเวนไป ทั้วแคว้น ทุกแดนด้าว
ฝ่าความหนาว หิมะปราย คล้ายขนม
ไล้สะท้าน ผ่านกาย พระพายพรม
คว้าลูกอม กินแก้หนาว คงเข้าที >>>> แต่ก่อนมีช็อกโกแลตก้อนเล็กๆติดระเป๋าไว้เสมอ
ใส่ถุงมือ ผ้าพันคอ ก็ไม่ไหว
มีหมวกไหม พรมถัก จากรุ่นพี่
ลุกมาปั้น snowman ชุดแฟนซี
เพื่อนว่ามี กระใจ อย่างไรกัน
ก็มันหนาว ให้นอนหง่าว ก็เซ็งเป็ด
นั่งนับเม็ด หิมะไป ให้น่าขัน
โอ้นั้นไง โผล่มาแล้ว ดวงตะวัน
นะเหมันต์ เวลานี้ ที่ห่างไกล
ห่างทั้งเพื่อน พี่น้อง และผองญาติ
คงบังอาจ สานฝันจริง อันยิ่งใหญ่
จึงต้องยอม ละทิ้ง ทุกสิ่งไป
ความห่วงใย ส่งผ่าน ม่านดวงดาว
มองดารา ดวงเดียวกัน พลันริบหรี่
ถือสกี มาตากลม ห่มความหนาว >>>>> อ่านว่า ตา-กลม
ดาวยังคง สดใส สุกสกาว
ราตรียาว อีกไม่นาน คงผ่านไป
ยังคงหนาว ต่อไป ในวันนี้
ผิดกันที่ ไม่ค่อยหนาว สักเท่าไหร่
เริ่มอุ่นมา นิดนิด เพราะเหตุใด
อ๋อ !!!!เตาไฟ ปอมลืมจุด วันหยุดยาว ..... แฮ่ๆๆ แบบว่าลืมง่ะ
ตอนนี้...พี่ๆ..เริ่มเขียนกลอน...รับหน้าหนาวกัน...
เลยขอขุดความทรงจำ...ที่ฝังไว้นาน...แงะมาใหม่....มาหนาวด้วยคนดิ
ภาพ : SNOWMAN ชมดาว
เพลง : MY MEMORY > เพลงประกอบภาพยนต์เรื่อง WINTER LOVE SONG
|
Ka-pom.BlogGang.com
กาปอมซ่า
 ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [ ?]
|
|
แต่ไม่หนาวเพราะมีผ้าห่ม
ยังไม่หายหวัดเหรอครับ