เขียนเมื่อกลัวตาย(กาพย์ตุรังคธาวี)
งานก็ยุ่งโรคร้ายมาตุงหาที่ลี้ปลอดภัย
ที่ไร้โรคมาโบกให้สิ้นขัยตั้งมั่นคิตสอนจิตให้รู้ไว
เสี่ยงอย่าทำต้องหมั่นจดจำที่มีโรคหนีไกล
โรคมาแรงต้องแบ่ง สติต้องใส่นับวันเราต้องเฝ้าดูโรคมา
14วันบอกโรคเริ่มออกดอกอย่าลืมเรื่องนั้นนา
หนาวก็หนาวเรื่องราวรุมมาฆ่าให้รู้เศร้ามาเร้าเยาะเย้ยเอา
กลัวนั้นกลัวอย่ามัวหวั่นมั่วสะกดเกรงอย่าให้เผา
ตายเป็นตายไม่ง่ายอย่าให้เมาจิตตกแพ้ไม่แน่โชคมาเอง..
ความสุขไม่ได้มีครั้งเดียวแต่ก็มีมาเรื่อยๆแล้วแต่เราเก็บทันไหม?
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณอุ้มสี, คุณJinnyTent, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณkatoy, คุณสองแผ่นดิน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเกศสุริยง, คุณhaiku, คุณ**mp5**, คุณSai Eeuu, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณSertPhoto |
วันที่: 31 มกราคม 2563 เวลา:12:45:10 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 260 คน [