|
|
สูญสิ้น...
 (ยืมจากเป็ดสวรรค์)
สูญสิ้น..สิ้นแล้วโยกย้ายโลกหล้า อนิจา..เรืองเรืองความฝันกลายควันหาย หวังมั่น..สูญไปพบดังลบลาย สุดทางหมาย..ว่างเปล่าดุจสายลม
แผ่วเบาบางอารมณ์สุดข่มไหว สุดลึกในรู้สึกเจ็บนึกข่ม ลอยไกลแล้ว...ใฝ่ฝันเหลือควันพรม เศร้าตรึงตรม...จากไปกลายไกลมอง
ยามเยือกเจ็บรอยย้ำจองจำห้วง ซ่านซึมทรวงหมายสลัดยากปัดข้อง ดิ้นสุดฤทธิ์กายคาปํญญาดอง จิตคอยฟ้องเราแย่พ่ายแพ้แรง
ยามมองคนภัยปากเพียบพรากรู้ เรายากกู้กายขยับพบกลับแสร้ง มองแขนขาชาเฉื่อยเริ่มเปื่อยแปลง ใจเหนื่อยแห้งอยากหนีชีวีราง
สุดทางมองอยากหลับใจนับเรื่อย ลมฉิวเฉื่อยเพิ่มฝันพักวันข้าง ใจหลับลงยอมละ..เตรียมผละคราง ทิ้งแล้วร่าง...จากช้ำจองจำนาน
สู่สายน้ำลอยไปให้ไกลถิ่น เลิกเหนื่อยดิ้นวางเจ็บหยุดเก็บผ่าน อิสระเสรีวางหมดพับพจน์พาน กลายกลืนม่านมัวมัวรอบตัวแทน...
ปล.เนื่องจากญาติสนิทเจ็บและจากไปอีกคน...ยุ่งและเหนื่อยมากทั้งงานประจำวัน,ทั้งการต้องไปเยี่ยมคนเจ็บ ทำให้หมดแรงรับรู้เรื่องอื่นอีกชั่วคราว,จำต้องพักทุกอย่างเพียงเท่านั้นก่อนค่ะ อิอิ
 เขียนและอัพโดย......ญามี่///... 
|
Jiujik.BlogGang.com
ญามี่
 ผู้ติดตามบล็อก : 260 คน [ ?]
|
|
|
|
|