ยกให้เป็นหนอนดีเด่น เอ๊ย หนอนหนังสือดีเด่นประจำปีบล็อกแก๊งไปเลย 555
ดูแล้วอยากเป็นปลวกเพราะอาหารที่บ้านนี้อุดมสมบูรณ์ดีเหลือเกิน อิอิ

  

ห้องสมุดส่วนตัวจัดหนังสือได้ดีครับ ของผมใส่ไว้ในห้องนอน ตอนแรกมันก็เป็นระเบียบอยู่ แต่พอมันเริ่มล้นออกมาจากชั้นหนังสือ ไปวางบนโตะ ความเป็นระเบียบก็เริ่มหายไปทีละนิด แต่ก็พยายามวางแบบไม่ให้มันมีความเสียง (ที่จะโดนน้ำ โดนความชื้น และมีวางลูกเหม็นป้องกันพวกแมลง

กองดองมันทลายยากจริงๆ ครับ ส่วนหนึ่งอาจเพราะเราไม่จริงจังเองก็ได้ ปีนี้บล็อกล่าสุดกองดองของผมลดลงมากเลยนะ ปีหน้าที่จะถึงนี้งานหนังสือไม่ได้จัดที่ศูนย์ประชุมสิริกิตแล้ว ผมอาจจะควบคุมพฤติกรรมการซื้อดองได้มากขึ้นก็ได้ โดยการไปซื้อเฉพาะเล่มที่เข้าตาจริงๆ ซื้อที่ร้าน มันต่างกับเวลาไปซื้อที่งานหนังสือตรงที่ งานหนังสือมันมีโปรล่อใจนี่แหละ

เรื่องค่าหนังสือ ผมมักจะกันงบไว้ในแต่ละเดือน แถมสมทบไปที่เดือนต่อไปด้วยหากใช้ไม่หมด เลยไม่ค่อยกังวลเท่าไหร่ แต่เศรษฐกิจแบบนี้ ดูท่าทางต้องกังวลหน่อยละ

  

เมาหนังสือ กลับไปตั้งตัวก่องน้าาา

  

ไม่ต้องห่วงค่ะ คุณจิน
พี่ก็เขียนเรื่องต้นไม้ไปเรื่อยๆสบายๆ
ใกล้ปีใหม่ เรื่องต้องทำเยอะมาก
คอยตามโหวตให้เพื่อนๆยังมีตกๆหล่นๆ
ปีหน้ายังไม่รู้จะทำอะไรเลย
ไม่รู้เขียนถึงดอกไม้วันละดอกได้หรือเปล่า

  

ร้านขายติ่มซำ นั้นไม่ง่าย จะขายต้องมีฝีมือเป็นการเฉพาะ การจะทำให้คนมาเข้าร้านก็ต้องดูดีมีมาตรฐานพอสมควร
ร้านเต้ย ติ่มซำ อยู่มาได้ตั้ง 20 ปีแล้ว แสดงว่ามีฝีมือย่างแท้จริงครับ

งานหนังสือ คือ สวรรค์
การเป็นนักอ่าน ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าไม่ชอบอ่านจริงๆ
บางคนอ่านหนังสือไม่เกิน10 บรรทัด ...555

เอาภาพร้านี้ที่สะเมิงมาฝาก ร้านนี้อยู่ใกล้ๆไปรษณีย์สะเมิงครับ
เขาเป็นร้านธรรมดา แต่แต่งร้านน่ารักครับ ชอบเลย...

  

กลับมาบอกว่าทองกวาวไม่ตายค่ะ
ช่วยทันแต่ปีนั้นไม่ออกดอก ปีนี้น่าจะ
บานสวย ดอกตูมๆช่อใหญ่ๆเยอะเลยค่ะ
ไว้พามาให้ชมกลางๆเดือนหน้า

  

  

เอ้าา​ พิมหายสองรอบแล้ว​ งือออ​ แดวพรุ่งนี้กลับมาใหม่นะคะ

  

เห็นหนังสือใหม่ๆของคุณจินแล้วน่าอ่านมาก เย็นชอบอ่านหนังสือใหม่ๆ เป็นคนอ่านเรียบร้อยมาก อ่านจบยังเหมือนใหม่ บางคนไม่รักหนังสือชอบมาพับที่มุมหนังสือหรือวางแบะหนังสือคว่ำหน้าไว้ เย็นจะไม่ชอบเลย แต่นิสัยของบางคนก็ไม่เหมือนกัน

หนังสือเหมือนโลกส่วนตัวของแต่ละคน เชื่อว่าแต่ละคนต้องมีหนังสือที่ชอบอ่านอยู่ไม่น้อย ของเย็น น่าจะมีสักเต็มแน่นห้องสักหนึ่งห้องเห็นจะได้ แม้จะทิ้งไปบ้างก็มาก

หนังสือที่หวงแหนและรักที่สุดมีอยู่ สองเล่ม หนึ่ง คือตำราเรียน anatomy เพราะเป็นหนังสือต่างประเทศเล่มแรก ที่ราคาแพงมากๆ เราไม่ร่ำรวยพอจะซื้อตำราต่างประเทศเล่มจริงได้ทั้งหมดหรอกค่ะ แต่ละเล่มราคาเริ่มต้นที่หลักพันจนถึงหลายพันบาทเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน เลือกซื้อเฉพาะวิชาที่สำคัญและจำเป็นจริงๆที่ต้องเห็นภาพสีหรือตัวหนังสือสีเท่านั้น ที่เหลือก็อาศัยใช้หนังสือถ่ายเอกสารขาวดำ หรือบางเล่มบางวิชาที่ไม่สำคัญมากนัก ใช้เล่มถ่ายขาวดำแล้วไปอาศัยเปิดเล่มสีในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยประกอบ แล้วจดบันทึกให้จำได้ บางวิชาอาจารย์ก็ให้พวกเราเอาสีไม้มาวาดภาพไว้จดจำ

เล่มที่สอง คือ ตำราวิชาเฉพาะทาง เล่มละหลายพันบาท ทั้งใหญ่หนาทั้งหนักแต่ก็ต้องแบกติดตัวไว้ตลอดเวลาสามปี เปิดไปเปิดมาอ่านทุกตัวหลายรอบจนหนังสือแบะเสียรูปร่าง ต้องแบ่งฉีกเล่มออกเป็นเล่มเล็กลงให้พกพาง่าย เมื่อเลิกใช้นำมารวมเก็บไว้ในปกหนาแข็งไว้อย่างเดิม ภายในหนังสือนั้นเต็มไปชีวิตและจิตวิญญาณเจ้าของ สีเหลือง เขียว ชมพู ฟ้า ขีดเน้นส่วนสำคัญ พร้อมภาษาไทยสรุปใจความสำคัญแต่ละย่อหน้าไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

ปีก่อนปลวกขึ้นตู้ขึ้นบ้าน ลูกพี่บอกให้ทิ้งหนังสือ Anaomy ไปเพราะคงไม่ได้กลับมาใช้อีกแล้ว แต่ก็ยังไม่อาจทิ้งไปได้ หนังสือเล่มนี้ยามใดที่หยิบจับจะส่งกลิ่นเฉพาะตัวที่ไม่ค่อยน่าสูดดมนัก กระดาษหนามันแต่ละหน้ายังมีกลิ่นของอาจารย์ใหญ่หรือคราบน้ำมันติดอยู่ มันเคยถูกวางบนโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเทียบกับร่างอาจารย์ใหญ่ของจริงที่อยู่บนเตียง ภาพของอาจารย์ใหญ่ยังลอยอยู่ในความทรงจำทุกครั้งที่เห็นหนังสือเล่มนี้

หนังสือแต่ละเล่ม มีช่วงเวลามีความจดจำของเจ้าของบันทึกซ้อนทับ เรื่องราวของหนังสือ พูดถึงเรื่องหนังสือที่ชอบแล้ว ยาวเลยค่ะคุณจิน

  

ปี้จินเก็บหนังสือได้ดีมากๆครับ
ใส่กล่องไว้เลย

ผมก่มีหนังสือรออ่านนั๊กเหมือนกั๋นครับ
เพียงแต่บ่าเด่วสั่งออนไลน์เป๋นหลักเลย
แทบจะบ่าได้ซื้อหนังสือจากร้านหนังสือแล้วครับ

แม่ผมก่ค่อยๆดีขึ้นครับ
ช่วงนี้ก่ต้องไปหาหมอเช็คอยู่เรื่อยๆครับ
ประมาณ 1-2 อาทิตย์ครั้ง

  

สวัสดีครับพี่จิน
ผมหายไปนานมากมาย
วันนี้แวะมาทักทายแสดงตัวกันหน่อย
พอดีว่าเพิ่งบรรจุเป็นข้าราชการครับ
มีหลายสิ่งหลายอย่างให้ต้องเรียนรู้และปรับตัวใหม่
จึงไม่ได้เข้ามาเล่น bloggang เลย
หนังสือที่จะรีวิวก็อ่านไม่จบสักเล่ม
คงต้องรอเวลาให้ทุกอย่างเข้าที่กว่านี้
ถึงจะได้มาเล่นมากขึ้น
หวังว่าพี่จินและเพื่อนๆชาว bloggang คงสบายดีกัน
แล้วผมจะแวะมาใหม่ครับ

  

เห็นหนังสือ สองฝั่งคลอง แล้วคิดถึง ทั้งละครและหนังสือ อยากอ่านอีก ละเมียดละไมดีจังนะคะ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

เก็บหนังสือเป็นระเบียบเรียบร้อยมากๆค่ะ
ไม่ได้ซื้อหนังสือมาหลายปีแล้วค่ะ
ถ้าอยากอ่านใช้หยิบยืมเพื่อนๆเอา
หรือไม่ก็ไปยืมห้องสมุด
ที่มีติดบ้านอยู่คือ หนังสือเกี่ยวกับต้นไม้
การฝีมือ อาหาร และศิลป
มีหนังสือนิตยสาร "สารคดี" เป็นเล่มเมื่อหลายปีก่อน
เลือกซื้อเฉพาะเล่มที่สนใจค่ะ

ไม่ค่อยชอบกลิ่นกระดาษเก่าๆ แพ้ฝุ่นแพ้ไรค่ะ
น้ำมูกไหลไม่หยุด แต่ถ้าเป็นหนังสือที่เราซื้อสะสมเอง
และเก็บเข้าตู้ ฝุ่นก็ไม่ค่อยจับนะคะ

  

JinnyTent Book Blog ดู Blog
แหมๆๆๆ เพิ่งจะรู้ว่ามีเพื่อนเป็นหนอนตัวนึงนะคะ

  

สวัสดีค่ะพี่จิน ห่างหายไปนาน สุขสบายดีค่ะ เหนื่อยงานเยอะหน่อย และยังแอบเที่ยวอยู่ตลอดๆ แต่ไม่ค่อยมีเวลาอัพบล็อกเลย เที่ยวหนนี้ ประทับใจก็เลยมีบ้างที่จะแว้บๆ มาลงหน่อย

กองหนังสือของเรา อยู่พร้อมกองฝุ่นเลยอ่า ยุคสมัยเปลี่ยนไปจากที่ตาอ่านหนังสือ ก็มาดูมือถือซะมากกว่า แต่ยังชอบหาอะไรอ่านไปเรื่อยๆ เหมือนเดิม

ใกล้ปีใหม่แล้ว ปีหน้าฟ้าใหม่ มีสิ่งดีๆ เข้ามา และมีความสุขกันนะคะ ^^

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

ขอบคุณกำลังใจที่ให้ตะพาบ..คำอวยพร..ด้วยค่ะ
ใครมาก็ได้รับทุกคนค่ะ มาก่อนก็รับไปก่อนเลยนะคะ..แฮ่ะ
ล้วนเป็นคำอวยพรที่มาจากจิตใจบริสุทธิ์
อยากให้เพื่อนบล็อกแก๊งได้รับ รวมทั้งตัวเองด้วย..กิกิ

  

น้องพิมพ์จากมือถือแล้วนิ้วอ้วน
พอจิ้มส่งมันน่าจะไปโดนรีเซตค่ะ
หายเกลี้ยงสองรอบหงิดเลย

จะบอกว่า.. เห็นนิยายเป้นตั้งๆ แล้ว
คิดถึงเรื่องไฮโซติดเกาะเลย คือ
ไอ้พวกหลายเล่มจบเนี่ยะ อ่านที
กินเวลาเราไปเยอะมากจริงๆ ค่ะ
แต่มันก็ฟินแหละ..

แต่ก่อนมีงานหนังสือนี่ต้องไปตลอด
ไปนั่งรอเปิดงานโน่นแล แล้วก็เดิน
ลากกระเป๋าซ๊อปยันบ่ายสาม 555+

  

หมวดไหนดีคะนี่? 555 จะรีวิวหนังสือก็ไม่เต็มปาก ไดอาริสต์ไหมคะพี่จิน

การมีกองดองก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งของหนอนนะคะ

เรานี่น้ำท่วมล่าสุด น้องชายไม่ยอมยกลังขึ้นที่สูง หนังสือเสียไปสองลังเลยค่ะ ฮืออออออ เสียใจ

นี่อยากซื้อคอนโดอีกห้องไว้เก็บหนังสือโดยเฉพาะเลยค่ะ กร๊ากกกกก

ที่จริงด้วยความโสดนี่ ไม่ควรมีบ้าน เพราะมันใหญ่เกินจะอยู่และดูแล แต่อยากมีเพราะอยากมีห้องเก็บหนังสือนี่แหละค่ะ อิอิ

รบกวนบอกหมวดนะค้าา จะได้กลับมาโหวตถูก


ส่วนที่ถามที่เอนทรี่ที่แล้ว ใช่ค่ะ วอล์คอินเข้าไปกินไม่ได้ค่ะ ต้องจองเท่านั้น เพราะที่นั่งเค้าจำกัด และมีแค่สองรอบ เจ้าของร้านย่างเองทั้งหมด เพราะฉะนั้นเลยจำกัดจำนวนในการกินแต่ละวันค่ะพี่จิน

  

มีความสุขไปกับคุณจินด้วยค่ะกับสิ่งที่สร้างสุข
ไม่ว่าจะเป็นการเดินเล่นในร้านหนังสือหรือในงานหนังสือ
การได้สะสมลายเซนต์นักเขียนคนโปรด
และที่สุขมากที่สุดคือการได้อ่านหนังสือที่เลือกซื้อมา

ขุมทรัพย์ความสุขของคุณจินอยู่ใต้เคาท์เตอร์ด้วยนะคะ
อยู่ใกล้มือ หยิบอ่านได้ตลอดเลย
วันหลังไปที่ร้านจะขอแอบส่องค่ะ อิอิ

สำหรับมุมหนังสือที่บ้านก็น่าสบายมาก
มีน้องหมอนโดราเอมอนยิ้มน่ารักอยู่เป็นเพื่อนขณะคุณจินอ่านนะคะ

ที่กรุงเทพฯร้านหนังสือหลายร้านปิดตัวไป
ได้แต่หวังว่าร้านหนังสือใหญ่ๆยังคงอยู่ไปนานๆค่ะ

คุณจินคงได้หยุดพักผ่อนช่วงปีใหม่อีกไม่กี่วันนี้
มีความสุขมากๆช่วงเทศกาลนะคะ

ขอบคุณคุณจินมากค่ะสำหรับกำลังใจ

  

สองฝั่งคลอง ตอนเป็นละคร จินตหรากับแซม-ยันสันต์แสดงค่ะ เป็นชีวิตพอเพียงสงบสุขที่แท้จริงค่ะ ชีวิตสวยงามมากจริงๆ ประทับใจจนถึงตอนนี้ค่ะ

  

ห้องหนังสือของคุณจินเป็นระเบียบ เรียบร้อยมากครับ ของผมอย่าให้พูดถึง 555

  

พี่จิ๊นนนน สวัสดีอีกรอบค่าา

สกาลินี่หนูไม่ได้ไปเมื่อวานค่า เมื่อวานมันชาบู 555555

ร้านนี้ดีค่ะ อาหารอร่อยจริง แต่เชฟท่าทางจะเป๊ะจริงๆ แหละค่ะ

ว่าแต่ไม่บอกหนูอ้ะ หมวดไหนค้าา โหวตบ่ถูกเด้อ

  

เย็นเกือบสั่งเรื่องพรหมลิขิตมาอ่านเหมือนกันค่ะ
แค่คิด แต่พอจะคลิกจองเข้าจริงๆก็ไม่ได้ทำ เดี๋ยวนี้อ่านนวนิยายมันไม่โรมานซ์ หรือ เกิดอะไรเหมือนตอนเด็ก ดูหนังอ่านนิยาย ยังจั๊กกะจี้ หัวเราะคิกคักๆ บทเศร้าน้ำหูน้ำตาไหลพรากๆ เดี๋ยวนี้บางทีเปิดข้ามตอนสำคัญ พระนางไป แล้วมุ่งอ่านเรื่องราว ว่าใครไปทำอะไรยังไงที่ไหน เหมือนอ่านสารคดีไปซะมากกว่าค่ะ ถ้าเรื่องไหนไม่มีความรู้อะไรแฝงมาในเนื้อเรื่อง มีตัวละครสองสามตัวพูดกันไปมา อ่านฝืดเลยค่ะ
พวกหมอกลัวผีกันรึเปล่า อืม ไม่เคยถามกันเลยค่ะ แต่ในยุคนั้นเพื่อนๆเย็นก็แนว โหด มัน ฮา กันหมด ไม่กล้าไม่กลัวอะไรจริงจังหรอกค่ะ รู้แต่ว่าผีมีจริง ไม่ได้กลัวจนไม่กล้าไป มีเพื่อนไปด้วยก็ดีแต่ถ้าไม่มีจำเป็นก็ไปคนเดียวได้ อย่างมากก็ถกเขมรสู้กันแค่นั้นค่ะ แต่ถ้าจะให้ไปนั่งนอนป่าช้าคนเดียวก็ไม่เก่งขนาดนั้น

ผีไม่น่ากลัวเท่าคนร้ายหรอกค่ะ ผีเขาแค่คนละภพภูมิ ยังพอพูดคุยตกลงกันด้วยเหตุผลและคุณธรรมได้รู้เรื่อง แต่คนร้ายหรือคนที่หมดจิตวิญญาณความเป็นคนแล้วนี่ เกี่ยวข้องด้วยลำบากกว่าเยอะค่ะ

  

ต้องให้กำลังใจบล็อกนี้ก่อน
จะได้มีกำลังใจเขียนบล็อกทองกวาวจิ
แซวเล่นน้าาา เหลือเขียนอีกไม่เกิน
สองเอนทรี่ก็สิ้นปีแล้ว ได้พักไปจนกว่า
เขาจะให้เริ่มเขียนอีกเนอะ

พี่ไม่ได้เขียนหมวดที่เล่นโหวตมา
จะสองเดือนแล้วค่ะ มาเขียนแต่ต้นไม้
หมวดนี้ไม่ได้เล่นเพื่อโหวต

  

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณจิน อย่ากังวล
พี่มีคิวอัพใหม่พรุ่งนี้เช้าแล้วค่ะ
ถึงงัยหมวดนี้ก็ไม่ได้สายฯอะไรกับเค้าหรอก
เขียนหนุกๆไปงั้นๆ

  

นึกภาพลูกจ้างหนีกลับบ้านหมด 55

คุณจินเป็นนายจ้างที่น่ารักและเข้าใจลูกน้องมากค่ะ
ช่วงเทศกาลทั้งสงกรานต์และปีใหม่นักท่องเที่ยวเยอะ
น่าจะเป็นช่วงทองของธุรกิจนะคะ
แต่ก็เป็นช่วงที่แต่ละคนอยากใช้เวลากับครอบครัวด้วย

ต๋าเพิ่งลงใต้มาอาทิตย์นึงยังไม่ได้ขึ้นเหนือค่ะ
รู้ว่าขึ้นไปช่วงปีใหม่คงอดกินกุ้งทอดสุดอร่อยร้านคุณจินเลยชะลอก่อน อิอิ
วันนี้น้องสาวเดินทางไปเชียงใหม่พอดี ก็สลับกันไปค่ะ

"ทริปยาวๆกับลูก" แค่พิมพ์สั้นๆยังรู้สึกถึงความสุข
ขอให้เป็นอีกทริปที่สนุกและมีความสุขมากๆนะคะคุณจิน

  

ไปสะเมิงมาแล้วครับ เมื่อปี60 สองปีมาแล้วครับ
ไปแล้วชอบเลย... และยังคิดอยู่ว่า สะเมิงนี่แหละ จะมาแทน แม่กำปองใน อนาคต เพราะธรรมชาติแสนสงบ
ผู้คนไม่มาก นักท่องเที่ยวก็มีเฉพาะคนคอเดียวกัน คือ ชอบธรรมชาติ
ที่สำคัญ ถนนไม่แคบ...555

  

คล้าย ๆ กันเกือบหมด ยกเว้น สองแถวล่างเน่อ มี
หนังสือตี่ยังบ่าได้อ่าน บ่านักจะใด แฮ่...หนังสือเกี่ยว
กับตุ๊เจ้า อุ๊บ..ส์

ตี่บล๊อกผมยกตัวอย่างชื่อเพื่อน (บางส่วน) ตี่ผมแขวน
ไว้เน่อ..

ส่วนของคุณจินยังคงอยู่ ตางขวามือบ่าใจ่ สองแถว
ตี่วางไว้ก๋างบล๊อก

ต๋อนนี้ผมอยู่ อุบล ไปแอ่วเมืองเก่าตี่เคยไปทำงาน
เมินแล้วครับ

  

เพจนั้นเป็นหนอนนิยายสปีชี่ยส์เดียวกับพี่จิน
ส่วนผมคงเป็นหนอนการ์ตูน อิอิ

งานหนังสือครั้งล่าสุดไม่ได้ไปเลยครับ จัดไกลอะ
แต่ที่ผ่านๆมาไปเกือบทุกรอบ เห็นนักเขียนมาแจกลายเซ็นกันหลายคน แต่แทบไม่ร้จักใครเลย นอกจากคนที่ดังแล้วค่อยมาเขียนหนังสือ
ส่วนใหญ่แม่ผมจะรู้จักมากกว่า อ่านหนังสือแนวเดียวกับพี่จินเลยแหละ
หนังสือตามร้านไม่ค่อยได้ซื้อแล้ว รองานหนังสืออย่างเดียว ยกเว้นการ์ตูน
แบบนี้ก็เป็นการฆ่าตัดตอนสายส่งหนังสือเหมือนกันนะเนี่ย ร้านปิดบานตะไท
พรหมลิขิตนิยายออกมาแล้วเหรอครับ แต่งหลังหนังบุพเพดังหรือเปล่านะ?
รัชกาลต่อๆมาประเด็นให้เอามาเล่นคงไม่สนุกเท่าสมัยพระนารายณ์

เวลาเที่ยวที่เปลี่ยวๆ กลัวที่สุดก็หมาโผล่มาเห่านี่ละครับ มันตกใจ!

  

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับปี้จิน

ของผมก่ใส่ถุงพลาสติกกองอยู่ในห้องครับ
เรียงซ้อนไปซ้อนมา
เวลาจะหาหนังสือ
ตึงหาบะเจอครับ 555

  

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

  

อ่านแล้วแอบยิ้ม 55555555555555 น่ารัก มันใช่อ่ะเนอะ

  

  

ถ้าเอาเนื้อหา ตามเกณฑ์เรา เราว่าไม่ใช่หมวดหนังสือค่ะพี่ 5555

แต่น่าจะเหมาะกับไดอาริสต์มากกว่า เพราะเหมือนบันทึกเฉยๆ ว่ามีกองดองอะไร อ่านอะไรไป

แต่ว่าไงก็ว่าตามกันค่ะ

ไม่รู้ว่าเมษาปีนี้จะได้ไปงานไหมค่ะ เพราะตุลาที่ผ่านมา งานยุ่งมาก ไม่ได้ไป

หนูชอบงานเขียนของคุณว.วินิจฉัยกุลค่ะ ดูมีความเป็นคนทั่วไปดี อีกคนที่ชอบก็งานเขียนของคุณโบตั๋นค่ะ

ร่มไม้ใบบางยังไม่ได้ซื้อเลยค่ะพี่ ว่าจะรอไปดูงานหนังสือรอบหน้า ห้ามตัวเองไม่ให้เข้าเว็บซื้อ เพราะไม่เคยได้ซื้อเล่มเดียวเลยค่ะ 555

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
สายหมอกและก้อนเมฆ Photo Blog ดู Blog
JinnyTent Book Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

  

ไปสะเมิง เพราะอยากไป ไม่มีแผนมาก่อนว่าจะไป พอดีออกจากที่พักที่ม่อนแจ่ม ที่นอนเมื่อคืนที่ผ่านมา
พอวิ่งมาถึงทางแยก มีป้ายชี้ไป สะเมิง ไม่ต้องคิดเลย เลี้ยวทันที...
ชอบคำว่าสะเมิง ครับ ไม่รู้เป็นอะไร....ไปครั้งแรกก็รักสะเมิงเลย เหมือนชื่อร้านนี้ครับ

  

ได้รับการแนะนำหนังสือดีๆแบบนี้ ทำให้ทุ่นเวลาในการเลือกหนังสือที่ไม่เคยอ่านได้อย่างดีเลยครับ

เห็นคอหนังสือแบบนี้ ผมคิดถึงบรรยากาศเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน พวกนักเขียนเขาไปนั่งคุยกันที่ร้านข้าวต้มแถวราชดำเนินฯ ผมเป็นนักเขียนสมัครเล่นตัวเล็กๆ สมัยนั้นไม่ห้ามสูบบุหรี่ ควันโขมงเชียวครับ มีนักเขียนท่านหนึ่งบอกว่าเขาจะไม่ซื้อหนังสือมือสองเด็ดขาด คงเป็นเรื่องสุนทรีในการอ่าน

สำหรับผม หนังสือที่เหลืออยู่ล้วนผ่านมาไม่รู้กี่มือ ส่วนที่เคยใหม่ก็เก่าหมดแล้วครับ

  

ตามมาอ่าน เพราะคำว่า "หนอนหนังสือ" ค่ะ

ไม่บอกก็รู้ว่าเราเป็นหนอนเหมือนกันเนอะ

ส่วนใหญ่พวกหนอนหนังสือจะมีลักษณะคล้ายๆ กัน แต่คุณงายไม่มีหนังสือดองไว้อ่านค่ะ ซื้อมาแล้วต้องอ่านให้จบ จบแล้วอยู่มุมไหนค่อยว่ากันอีกที

โชคดีที่คนข้างตัวรักการอ่านเช่นกัน เลยไม่มีปัญหาในการอ่านหนังสืออย่างตั้งอกตั้งใจ (เหมือนจะเกินไปในความคิดของคนอีกประเภท)

การได้ไปเดินร้านหนังสือเป็นความสุขสำคัญของชีวิต และเมื่อไหร่ที่หลุดเข้าไปในร้านหนังสือ คนอื่นๆ ทำใจได้ทันทีว่า นานแน่ๆ

ตอนนี้กำลังอ่าน แก้วหน้าม้า ฉบับ บทละครนอก ของ กรมหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์อยู่(สำนักพิมพ์ศรีปัญญา) อ่านไปอย่างทะนุถนอมถึงหน้า ๑๗๖ จาก ๒๒๓ หน้า เริ่มกระวนกระวายอยากไปร้านหนังสืออีกแล้วค่ะ

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

ชอบสะปะเห็ดเช่นกันค่ะ
หาเห็ดบ่ะจ้าง แต่ทำติ่มซำนี่งานถนัดแม่นก่อเจ้าน้องจิน
ขอบคุณนักๆนะเจ้า

  

ส่งกำลังใจหื้อป้อปี้จินตวยครับ
ขอหื้อท่านหายดีในเร็ววันนะครับ

ช่วงนี้แม่ผมก่พักฟื้นอยู่ตี้บ้าน
เดินเหินสะดวกมากขึ้นแล้วครับ

  

ขอบคุณที่รีบไปส่งกำลังใจนะคะ
ไม่น่าลำบากเลย ยุ่งยากอยู่หลายเรื่องด้วย

ขอให้คุณพ่อหายดีไวๆนะคะ
ผู้ใหญ่ป่วยแล้วต้องค่อยๆดูแลกันไป
อายุน่าจะมากกว่าพี่นะคะ
ปีนี้พี่ก็งอมลงไปอีกเยอะ

รักษาสุขภาพต้วเองด้วยนะคะ

  

น่าอ่านทั้งนั้นเลยค่ะน้องจิน
พี่วลีนะถ้าอ่านนิยายนี่ จะไม่วางจนกว่าจะจบ
อดหลับอดนอนก็จะอ่าน

สัขสันต์วันคริสมาสเช่นกันค่ะ

  

Merry Christmas
ดองหนังสือไว้เหมือนกันครับ ยังไม่ได้ซื้อชั้นหนังสือ
เก็บใส่กล่องพลาสติกไว้ครับ

  

จากบล็อกผมยังไม่ตัดสินใจแบบแน่ชัดเลยครับ กะไปทำบุญไหว้พระ แต่จะที่วัดไหนให้โชคชะตากำหนดอีกที

  

เราทำงานหนัก
ถือว่าหนังสือเป็นสิ่งที่รีแล็กซ์
ให้รางวัลแก่ตัวเองเนาะ

  

ซื้อหนังสือ..
นอกจากได้อ่านบทปรพันธ์ที่ชื่นชอบ
ได้มุมมองจากหนังสือ ได้ความรื่นรมย์
แล้วยังได้หนังสือในห้องสมุดเพิ่งขึ้น
มีแต่ได้
ไม่มีเสียค่ะ

  

สวัสดียามเช้าครับพี่จิน

  

หนังสือเยอะจริงๆ บ้านนี้

  

เมื่อก่อนข่าวการฆ่าตัวตายมักจะเป็นเรื่องราวของแถบเมืองหนาว
จึงว่ากันว่าที่เป็นเช่นนั้นเพราะสภาพอากาศที่ยามหนาวเหน็บมักแยกผู้คนให้อยู่โดดเดี่ยว
ก่อให้เกิดโรคซึมเศร้า หดหู่ได้ง่าย
แต่เดี๋ยวนี้แม้แต่เมืองร้อนอย่างบ้านเรา จำนวนคนฆ่าตัวตายก็เพิ่มขึ้นทุกที
กลายเป็นว่าสาเหตุน่าจะมาจากคนรุ่นต่อๆ มา ขาดภูมิคุ้มกันชีวิต
ทำอย่างไรเราถึงจะหาวิธีช่วยให้จิตใจคนเราเข้มแข็งมากขึ้น
จนมีกำลังพอจะสู้ชีวิต

เห็นด้วยค่ะ สมัยนี้ปัจจัยที่ ๕ น่าจะเป็นโทรศัพท์เคลื่อนที่ไปแล้ว
แม้แต่เจ้าตัวเล็กตัวน้อยทั้งหลายก็ยังต้องมีไว้ให้ผู้ปกครองตามหาตัวได้

แก้วหน้าม้า ที่คุณงายอ่านเป็นบทละครนอก คือเป็นร้อยกรองทั้งหมดค่ะ
เมื่อก่อนเคยอ่านที่เขาแปลเป็นร้อยแก้วให้คนอ่านเข้าใจได้ง่ายมาแล้ว
ถึงวัยที่อยากรู้ว่า แล้วต้นฉบับจริงๆ เขาเขียนไว้ว่าอย่างไรบ้าง
พอดีเห็นรูปเล่มปกแข็งสวยงามน่าสนใจก็เลยคว้ามาทันที
และเพิ่งอ่านจบเช้านี้เองค่ะ ซวยละ
วันนี้คนที่บ้านติดงานเลี้ยงไม่ว่างพาไปหาซื้อหนังสือแน่ๆ
สงสัยต้องบังคับให้ไปขนหนังสือที่เขาซื้อเก็บๆ ไว้ มาให้อ่านซะแล้ว

พระอภัยมณี อิเหนา รามเกียรติ์ ขุนช้างขุนแผน อ่านจบแล้วค่ะ
แต่สังข์ทองฉบับร้อยกรองยังไม่ได้อ่าน
รอจังหวะดีๆ ก่อน
นี่ก็ยังทำเรื่องเล่า สิงหไกรภพ ค้างไว้นานมาก
ย้ายบ้านเสร็จจะได้ทำคลิปต่อซะที

ผู้ชนะสิบทิศ นี่ อ่านแล้วแต่ไม่จบ
ตอนนี้เจ้าของหนังสือที่เคยให้ยืมอ่าน
เขายกให้คนอื่นไปทั้งชุดแล้ว
ทำให้อดอ่านต่อ ต้องรอโอกาสต่อไป
ส่วนเพชรพระอุมา เคยอ่านแต่ที่คุณพนมเทียนเล่าเกร็ดเรื่อง
เนื้อเรื่องไม่ได้อ่านซะที เข้าแถวรอต่อไปอีก


หนังสือเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้อ่านค่ะ
นานๆ จะมีเล่มไหนสนใจ หรือมีอารมณ์สนใจอ่านซะที
ถ้าอยากรู้เฉพาะแห่งเฉพาะที่ค้นในอากู๋จะได้ข้อมูลไวกว่า
แต่ก็ต้องเลือกกรองแล้วกรองอีกอยู่ดี


เพิ่งมาจัดการบ้านที่จะมาอยู่เมื่อกลางเดือนนี้ค่ะ
มาดูว่าจะขนอะไรมาไว้หลังไหน ต้องหาอะไรเพิ่มบ้าง
บ้านหลังที่มาอยู่ตอนนี้มีบริเวณด้านหน้าหน่อยเดียว
คุณแมวไม่เท่าไหร่ แต่จะขนคุณหมามาด้วยตัวนึง
สงสารคุณหมามาก คงอึดอัดแย่
เพราะมันเป็นหมาร่าเริง ชอบวิ่งเล่นรอบบ้าน
คงต้องใช้วิธีพาจูงเดินเล่นบ่อยๆ แทนไปก่อน
จนกว่าจะได้ย้ายไปอยู่บ้านสวนจริงๆ

ตอนนี้อยู่ระหว่างการเตรียมสถานที่ค่ะ
คุณหมา คุณแมว คงได้อพยพกันช่วงหน้าร้อน

ยังมีเรื่องให้ตื่นเต้นและปวดหัวอีกเยอะค่ะ