ความรักเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป เราได้อ่านหนังสือชื่อ วิตามินบำรุงหัวใจ แล้วรู้สึกชอบเพราะทุกเรื่องในหนังสือเล่มนี้ แฝงไว้ด้วยความละเอียดอ่อน มีข้อคิดดีๆ ที่บางอย่างเราอาจมองไม่เห็น หรือคิดไม่ถึง ก็เลยอยากเอามาให้เพื่อนๆได้อ่านบ้าง ลองอ่านดูนะคะ หากมีเวลา จะคัดเรื่องดีๆมาให้อ่านเรื่อยๆค่ะ นักเดินทางคนหนึ่งได้ท่องเที่ยวไปตามที่ต่างๆ เมื่อเดินทางผ่านเข้าไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เขาก็ได้เห็นสิ่งแปลก ชายคนหนึ่งแบกชายอีกคนไว้บนหลัง แล้วเดินกลับไปกลับมาตามแปลงผัก นักเดินทางหยุดดูด้วยความสงสัย จึงเห็นชัดขึ้นว่าชายสองคนกำลังหยอดเมล็ดพันธุ์พืชอยู่ เขายังไม่หายข้องใจ จึงเข้าไปใกล้ๆ และถามว่า "ทำไมถึงต้องแบกอีกคนเอาไว้ตอนทำงานละครับ?" ชายสองคนนั้นหันมามอง พลางตอบว่า "เราเป็นเพื่อนกัน แต่เราเป็นโรคเรื้อน" เมื่อตอบแล้ว ก็พากันเดินแบกกลับไปกลับมาตามแปลงผักต่อ นักเดินทางฉุกสงสัยขึ้นมาอีกจึงเข้าไปจนใกล้ นั่นเองที่เขาสังเกตเห็นสิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อน มือของคนที่แบกเพื่อนเอาไว้เน่าเฟะจนใช้งานไม่ได้อีกแล้ว ส่วนฝ่ายเพื่อนที่ถูกแบกก็ขาพิการจนใช้การไม่ได้เช่นกัน คนหนึ่งซึ่งมือพิการเพราะโรคร้าย กำลังแบกเพื่อนที่ขาใช้การไม่ได้เอาไว้บนหลัง เมื่อเพื่อนมือดีหยอดเมล็ดพันธุ์ลงไปแล้ว เพื่อนที่มือพิการแต่ว่ายังเดินได้อยู่นั้นก็ใช้เท้าเหยียบดินตรงที่หยอดเมล็ดพันธุ์ให้แน่น ทั้งคู่กำลังช่วยกันทำในสิ่งที่อีกฝ่ายทำคนเดียวไม่ได้ คนสองคนมีน้ำใจเป็นมิตรกันอย่างแน่นแฟ้น ต่างช่วยเหลือเกื้อกูลในส่วนที่อีกฝ่ายขาด นักเดินทางเห็นแล้วก็รู้ซึ้งถึงความหมายของคำว่า ความรัก เขาเดินทางต่อไป แต่ภาพนั้น ยังตรึงใจจนต้องเหลียวกลับไปดูอีกครั้ง ภาพที่ปรากฏต่อสายตามเขาก็คือ เมื่อชายที่อยู่บนหลังเห็นว่าเพื่อนเหนื่อยเพราะแบกตน ก็ค่อยๆ เอามือเช็ดเหงื่อที่หน้าผากให้เพื่อนอย่างบรรจง สิ่งที่เกิดขึ้นนี้คือ ความรัก สิ่งใดที่เราขาดหายไป เขาจะเป็นฝ่ายเติมให้เต็ม สิ่งใดที่เขาขาด เราก็เป็นฝ่ายเติมให้ คนเราไม่ว่าจะดูเหมือนเพียบพร้อมเพียงใด ก็ยังมีสิ่งที่ขาดอยู่ดี ไม่มีใครในโลกที่จะสมบูรณ์ไปเสียทุกอย่าง ดังนั้น เราต้องไม่รีรอที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลในสิ่งที่อีกฝ่ายขาด การแบ่งปันความรัก ก็คือการแบ่งปันความสุขของเราให้แก่ผู้อื่น ช่างน่าแปลก ความรักไม่เหมือนสิ่งอื่นใด ไม่ว่าเราจะแบ่งความรักออกไปมากเพียงไหน ก็ไม่เคยลดน้อยลงเลย แต่กลับกลายเป็นว่า ยิ่งเราให้ความรักไปมากเท่าไร ความสุขของเราก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น มีความสุขกับวันหยุดนะคะ อ่านแล้ว ชื่นใจ อยากเติมความรักให้คนอื่นบ้าง
ขอบคุณที่ไปเมาในบล๊อกเรานะคะ โดย: antz_anita วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:16:59:27 น.
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยครับ
เป็นตัวอย่างของการทดแทนซึ่งกันและกันได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า วันที่: 19 สิงหาคม 2550 เวลา:14:41:35 น.
|
บทความทั้งหมด
|
เติมเต็ม--รักคำนี้มากค่ะ