พ่อเนื้ออุ่นเอยยยยย.............
ฉันพยายามอย่างมากที่จะตะโกนเรียกไอ้คนขี้เซา จนคอแทบแตก แม่ที่อยู่ข้างล่างก็เลยตะโกนบอกว่าห้ามตะโกนปลุก ให้ไปเรียก ไม่ใช่ตะโกน มันรบกวนคนข้างบ้าน ทำเอาฉันเซ็งไปเลยทีเดียว แหม ฉันตะโกนเรียกแค่ 'อุ่น' แต่แม่ตะโกน 'เย็น จะตะโกนปลุกพี่เค้าทำไม แม่ให้ไปปลุกนะ ตะโกนโวยวายมันรบกวนคนข้างบ้านนะลูก' ฮึ ถ้าจะรบกวนคนข้างบ้านก็เพราะแม่น่ะแหละ ชิชิ
เสียงพ่อเอ่ยขึ้น แสดงว่าพ่อกลับมาจากสวน ซึ่งหมายความได้อีกอย่างคือ ตอนนี้ไม่เช้าซะแล้ว ฉันต้องรีบปลูกเจ้าตัวขี้เกียจขี้เซา เอาแต่อ้อนแม่เดี๋ยวนี้ก่อนที่จะไปเรียนสาย แต่แค่คิด ไอ้นายอุ่นที่คงนอนฟังถ้อยสนทนาจะรู้ว่าสาย ถึงได้โผล่หน้าหล่อเนี๊ยบออกมาจากห้อง โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรม................... ฉันมีพี่ชายอยู่คน ที่เกิดก่อนฉันเพียงไม่กี่นาที แต่ช่างเป็นไม่กี่นาทีที่สร้างความแตกต่างกันมากมายเหลือเกิน นายอุ่นเป็นผู้ชาย แต่ได้รูปลักษณ์ที่ดีดีจากแม่และพ่อมาหมดไม่เหลือให้ฉันบ้างเลย ตั้งแต่ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้ม ผิวขาวใสยังกะกินไฟนีออนเข้าไป ตาคมๆ ขนตายาวเป็นแพ จมูกโด่งเป็นสันเขื่อน ริมฝีปากหยักหนาสีชมพูระเรื่ออย่างคนมีสุขภาพดี ไหล่กว้างหนา แถมหุ่นก็ดี สมาร์ท ทอลแอนด์แฮนซั่ม ไม่แปลกใจเลยที่สาวๆ รุมกรี๊ด อย่างตอนนี้ก็เหมือนกัน ทั้งๆ ที่เพิ่งตื่นนอนแท้ๆ หน้าตายังดูดีสุดๆ มันน่าหมั่นไส้จริงๆ ให้ตาย งือออออ
เสียงทุ้มๆ นุ่มๆ นั่นอีก ทั้งเสียงและหน้าตามันคุณชายชัดๆ ฉันซึ่งต้องตื่นแต่เช้า ลุกขึ้นมาช่วยแม่ทำงานบ้าน สารพัด กว่าจะได้ไปแต่งตัวหน้าตาก็กลายเป็นยายแจ๋วแล้ว ส่วนนายอุ่น ก็รอเวลาตื่นสายๆ แต่งตัวเนี๊ยบๆ แล้วก็ทำหน้าหล่อไปรอที่รถ เพื่อไปเรียน ปกติอุ่นจะไม่กินข้าวเช้า แต่พอไปถึงโรงเรียนเหรอ ชิส์... ฉันไม่อยากจะเซดดดด 5 นาที ไม่ขาดไม่เกิน ทำฉันหมั่นไส้อีกละ ฉันกินข้าวยังไม่อิ่มเลยต้องวิ่งตามพ่อคุณขึ้นรถ คือความจริงก็ซ้อนมอเตอร์ไซต์กันไปโรงเรียน ซึ่งเป็นอีกเรื่องที่ฉันไม่ชอบเอาซะเลย คิดดูสิไอ้ผู้ชายหล่อลากที่ขับอยู่น่ะ พี่ชายฉันนะ ฉันอายมากเวลาที่คนมองเพื่อเปรียบเทียบระหว่างฉันกับนายอุ่น ถึงฉันจะไม่ได้ขี้เหร่มาก แต่ถ้าเทียบกับเทพอุ่น ฉันมันก็ธุลีดินดีดีนี่เอง ฉันเรียนอยู่ ม.6 โรงเรียนเดียวกันกะนายอุ่น แต่คนละห้อง ฉันเรียนสาขาวิชาศิลป์-ภาษา (ฝรั่งเศส) ส่วนนายอุ่นเรียนคณิต-วิทย์ ความจริงแล้วเรื่องการเรียนเนี่ยเป็นความภาคภูมิใจเล็กๆ ของฉันเอง ที่ฉันชนะนายอุ่น เกรดทุดตัว....เอ่อ เกือบทุกตัว เอ่อคือมีแค่ตัวเดียวแหละที่ฉันได้เกรดไม่ดีนัก (ซึ่งเป็นวิชาที่อุ่นเป๊ะมาก) คือคณิตศาสตร์ ฉันเลยเลือกเรียนทางด้านภาษาซึ่งพ่อที่คาดหวังกับการเรียนของฉันมากผิดหวัง ส่วนนายอุ่นที่เลือกเรียนวิทย์-คณิต ก็คงไม่คิดอะไรมาก สองวิชานี้นายอุ่นเค้าเก่งอยู่แล้ว (แต่วิชาอื่นก็เกรดถูลู่ถูกังมาก) ฉันจึงอยู่ ห้อง 8 ห้องที่นายอุ่นค่อนว่าห้องพวกเด็กอาร์ต ส่วนนายอุ่นอยู่ห้อง 7 ห้องที่ฉันเรียกว่าห้องบ๊วยวิทย์ หึหึหึหึหึหึ พอถึงโรงเรียน ขบวนการโปรยเสน่ห์ของพ่อเนื้ออุ่นก็เริ่มต้นขึ้น เริ่มตั้งแต่ยาม... หวัดดีครับ พี่ชัย แนวอีกแล้วนะครับพี่ พี่ ม.6 เวรโรงจอดรถ...... อ้าววันนี้เวรพี่นิดเหรอครับ มาแต่เช้าเลยนะครับ แม่บ้าน... สวัสดีตอนเช้าครับป้าจี๊ด คนสวย สวยตลอดเวลาเลยนะคร๊าบบบบ ภารโรง ..... ลุงแช่ม หวัดดีครับ ทานข้าวเช้ารึยังครับ อาจารย์ที่เดินผ่าน........ อาจารย์วิทย์คร๊าบ หวัดดีครับ หรือ อาจารย์หนุ่ย สวัสดีครับ ท่าทางจะหนักนะครับ ผมช่วยถือนะครับ แล้วก็โยนกระเป๋านักเรียนให้ฉันถือ แล้วตัวเองก็อาสาไปถือของให้อาจารย์ และที่สำคัญ ฉันจะแยกตัวเดินเข้าห้องเรียนไปเลยไม่ได้เด็ดขาด นายอุ่นจะต้องหนีบให้ฉันเดินตามกันไปถึงห้องพักครู ส่งอาจารย์เสร็จ แวะไปทักป้าๆ น้าๆ อาๆ แม่ๆ ลุงๆ แถวๆ โรงอาหาร ป้าแมว วันนี้ทำไรอร่อยๆ บ้างอ่ะครับ มีของโปรดผมรึเปล่า ป้าแมวก็ดีใจหายมักจะตอบกลับมาเป็น มาแต่เช้าอีกแล้วนะอุ่น กินข้าวรึยังลูก มาๆ มาชิมแกงส้มชะอมไข่ ฯลฯ ของป้าก่อน แล้วนายอุ่นก็นั่งโจ๊ะ คุยกะบรรดาแม่ค้าโรงอาหาร ส่วนฉันที่ได้อานิสงค์จากพ่อคุณอุ่น ได้กินแกงส้มของโปรด ก็นั่งกินไปเงียบๆ ฟังนายอุ่นโอภาปราศรัยจนอิ่ม แล้วก็มีน้ำใบเตยหอมๆ มาเสิร์ฟจากบรรดาพ่อค้าแม่ค้า (นี่แหละอีกสาเหตุที่นายอุ่นไม่กินข้าวเช้า) กินเสร็จเสียงออดดังให้ไปเข้าแถว นายอุ่นก็ลากฉันไปเข้าแถว ทั้งๆ ที่ยังไม่เอากระเป๋าไปไว้ที่ห้อง (เพราะเวลาช่วงเช้าหมดไปกับการทักทายคนทั่วโรงเรียน) ถึงแถวนายอุ่นก็จะมายืนเข้าแถวข้างๆ ฉัน แล้วถ้าวันไหนแดดแรงๆ ก็จะยกกระเป๋าแบนๆ ของตัวเอามากันแดดให้ฉัน โดยนายอุ่นบอกว่า เดี๋ยวฉันหน้าดำกว่าเดิมจะขายไม่ออกเอา เชอะๆๆๆๆๆ หมั่นไส้ว๊อยยยยยยยยยยย หลังจากเลิกแถวนายอุ่นก็จะเดินแถมาเล่นกับสาวๆห้องฉัน (ห้องที่นายอุ่นชอบเรียกลับหลังว่าห้องเด็กอาร์ตนั่นแหละ) โดยฐานที่มั่นก็คือโต๊ะเรียนฉันนั่นเอง นายอุ่นจะยืนพิงโต๊ะ ด้วยท่าทางเท่ๆ แล้วรอบๆ โต๊ะก็จะมีทั้งหนุ่มและสาวรุมล้อมคุยเสียงดัง ซึ่งก็อีกเช่นกันที่ ฉันต้องนั่งที่โต๊ะเพราะไม่ว่าฉันจะเดินไปทางไหนนายอุ่นก็จะตามไปยืนใกล้ๆ แล้วมันก็จะเหมือนกับแม่เหล็กดึงดูดเหล่าสาวกให้ตามไป เคยเล่นกันมั๊ยเอาแม่เหล็กไว้ใต้กระดาษแล้วเคลื่อนที่ไปไหน เหล่าเหล็กทั้งหลายก็จะตามไป เด๊ะๆ เลย จนฉันเบื่อ ก็เลยไม่ไปไหนละ อยู่ที่โต๊ะนี่แหละ พออาจารย์สอนวิชาแรกเดินเข้าห้อง นายอุ่นก็จะเดินเข้าไปสวัสดี แล้วก็ขอตัวไปเรียน โดยไม่วายทิ้งท้ายด้วยคำว่า
แรกๆ อาจารย์อาจจะงงๆ แต่หลังๆ มาอาจารย์จะยิ้มรับแล้วก็สรรเสริญพ่อเนื้ออุ่นไปทีว่า
ฉันได้แต่ถอนหายใจ เฮ้อไปซะที พ่อคุณ พ่อทูนหัว พ่อเทพบุตร พ่อเนื้ออุ่นของบ่าว!!!! --------------------------------- จาก.....แม่เนื้อเย็นของนายอุ่น
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [