26 ตุลาคม 2561

ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา จนกว่าเราจะพบกันใหม่เดือนกุมภาพันธ์ 

🤣🤣🤣

วันนี้เวทีที่ 4 สำหรับฉันกับงาน

Kim Hyun Joong Japan Tour 2018 一緒に Take my hand in Kagawa

และเป็นเวทีสุดท้ายแล้วด้วย ต้องกลับแล้ว

คอนที่ต่อไปไม่มีอิ่มเอมแล้ว จุงอย่าดีใจไปล่ะ 

🤣🤣

ขอบคุณที่พามาเที่ยวญี่ปุ่นนะ
การต้องนั่งชินคันเซนไปทั่วทั้งชูบุ คันไซ ชิโกกุ ในทริปเดียว ถือว่าหนักหนา
แต่สนุกและมีความสุขที่ได้เจอเธอตลอด 9 วันที่ผ่านมาเลยล่ะ
นอนน้อย กินน้อย วิ่งเยอะ ยืนนาน แต่มันคุ้มใจจริง

ถามว่ามาญี่ปุ่นไปเที่ยวไหนมา คงตอบได้แค่ว่า HMV, Tower Record และ Concert Halls ฮ่าาาาาาาา

แต่มันคือความสุขของฉัน คิมฮยอนจุง เธอคือความสุขของฉันนะ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

วันนี้เรียกว่าเหนื่อยสุดแล้ว ร่างแหลกไปกับทุกวันที่ผ่านมาแล้ว
นั่งรถไฟมานี่หลับตลอดทาง สะดุ้งตื่นตอนพอดีถึงปลายทางเป๊ะเลย
และโชคดีมากที่ลงสุดทาง ไม่งั้นได้ทะลุไปภูมิภาคอื่นอ่ะ
55555555555555555

วันนี้นั่งชินคันเซนจากโอซาก้ามาโอคายามะ
เพื่อที่จะต่อรถไปทาคามัตสึต่อ
เรียกว่าทริปนี้เนี่ย ทั้ง JR Pass ทั้ง Kansai Wide ใช้ได้คุ้มมากกกกกกก

เพราะนั่งชินคันเซนกระหน่ำแบบเกินคุ้มค่าพาสไปแล้วอ่ะ
ไล่ตั้งแต่ โคดามะ ฮิคาริ ซากุระ
วันนี้ไปโอคายามะได้นั่ง โนโซมิ ไปอี๊กกกกกก 



ฟิน!!!

ฮอลล์วันนี้อยู่ใกล้ปราสาท สวย ได้เที่ยวด้วย ชอบมากเลย



ส่องปราสาทเสร็จแล้ว ก็ไปงานกันเหอะ






คอนเสิร์ตวันนี้จุงก็คือจุง ยังเป็นคนตลก และชอบกัดแฟน ๆ ให้หัวเราะตลอดเวลา
แล้วก็ทำฉันเสียน้ำตาจนได้
นั่งมองไปนาน ๆ แล้วก็รู้สึกว่า คนที่อยู่ตรงหน้ามันเหมือนภาพฝันเสมอเลย
เป็นคนที่ฉันชื่นชมสุดหัวใจ
เป็นคนที่ฉันหลงใหลยามเขาอยู่ใต้สปอตไลท์แบบนั้น
นั่งมองจุงร้องเพลงมันภูมิใจ มันชื่นใจ และมันอิ่มใจ

จุงก็คือจุง วันนี้นางชวนคุยเรื่องของกินอีกแล้ว
เริ่มคอนมา พักคุย เรื่องแรกที่คุยคือของกิน อะไรเนี่ยยยยย

“ที่ทาคามัตสึนี่อุด้งดังใช่ไหมครับ ผมเคยกิน อร่อยมากเลย
แต่เมื่อวานมาถึงช้า กว่าจะเสร็จงาน เอ้า ร้านปิดหมดแล้ว อดเลย”
 
“ว่าแต่แฟน ๆ ในฮอลล์มีใครที่บ้านทำร้านอุด้งบ้างไหมครับ ไม่มี ไม่มีเหรอ?
ก็นั่นซินะ คนเปิดร้านขาย คงไม่ว่างมาดูคอนผม”

แล้วนางก็หัวเราะคิก ๆ คัก ๆ - - วันนี้หัวเราะเยอะ รั่ว ๆ ล้น ๆ


 
“เนื้อที่นี่ก็ดังเหรอ? นี่มันประเทศเเห่งเนื้อเหรอครับ?
ทำไมเนื้อดังทุกเมืองเลยอ่ะ ผมว่าผมช่างโชคดีที่ได้กินของอร่อย ๆ
ผมสงสารวัวนะ แต่นั่นแหละ ชาติหน้าขอเกิดเป็นคนอีกดีกว่า
ผมเคยคิดจะเลิกกินนะ แต่ผมชอบกิวด้งมากเลย ก็เลยหยุดกินไม่ได้”
 
“ผมชอบข้าวหน้าเนื้อของร้านสุคิยะนะ
เคยไปนั่งกินคนเดียวด้วย ผมแนะนำนะ ลองชวนแฟนไปเดทแล้วชิมดูซิครับ!”

แฟนตะโกนบอก งั้นจะไปกับจุง

“อ่ะ ไม่เอา ๆ ไม่ต้องไปกับผมหรอก
ถ้างั้นคุณไปกินร้านโยชิโนยะคนเดียวแทนละกันครับ”

แล้วนางก็หัวเราะ ... บ้าบอที่สุด

“สุคิยะอร่อยจริง ๆ นะ มีแฟนไชส์เยอะมาก ๆ ในโซลด้วยล่ะ ...
คือผมคิดว่างั้นนะ คิดเอาเองอ่ะว่าเยอะ ...
เออ ผมไม่ได้ค่าโฆษณานะครับ แค่เล่าให้ฟังเฉย ๆ“

- - แล้วเป็นคนยังไงเนี่ย คิดเรื่องเดทที่ร้านข้าวหน้าเนื้อ ความ 4D นี้
 
“แล้วทำไมผมคุยเรื่องกินก่อนเข้าเพลงเศร้าอีกแล้วเนี่ย!!! ขอทำอารมณ์ก่อนนะ”

แล้วนางก็หลับตานิ่ง แล้วก็หัวเราะพรืดดดด หลุด!
แฟนก็ขำ นางก็ “อย่าขำดิ ต้องมีสติ!”
แล้วทำสมาธิใหม่ แล้วพรืดดอีก แฟนก็ยิ่งหัวเราะเข้าไปใหญ่

โอ๊ยยยยยย น่ารัก ไม่ไหวแล้วเว้ยยย
 
สุดท้าย “ผมจะจริงจังแล้วนะครับ ทุกคนห้ามขำนะ เงียบ ๆ ชู่ ...”

นี่นั่งกัดปากตัวสั่นเลย กลัวเผลอหัวเราะออกมาจนนางเข้าเพลงไม่ได้
และเข้าเพลง 4 seasons ได้ในที่สุดค่ะ

หลังจบเพลง จุงบอกว่าต้นเพลงตัวเองร้องเสียงสั่น ๆ เพราะกลั้นหัวเราะอยู่
คือแฟน ๆ อ่ะเงียบหมดแล้วนะ
เหลือผมนี่แหละยังคิดเรื่องวัวอยู่ ในหัวผมมันแบบ ... แล้วนางก็ร้องเพลง 4 seasons

“อาคิ นัตสึ ฮารุ โซชิเตะ ฟุยุ .... มออออออ”

เสียงวัวมันดังในหัวผมอ่ะ บ้า!
 
คนข้างหน้าเขียนป้ายว่า ‘อยากหยุดเวลาไว้กับจุง’
พออ่านแล้วจุงก็ดีดนิ้ว เป๊าะ ...
“เวลาไม่เห็นหยุดเลยครับ”
แล้วนางก็หัวเราะขำ
“เดี๋ยวจะมี ost ออกมาด้วยนะครับ ผมร้องให้ฟังดีไหม”
แฟนบอก เอา ๆๆๆๆ
“ไม่ร้องหรอกครับ ไม่ได้เตรียมมา 555”
แต่สุดท้ายก็ร้องมานิดนึงนะ
 
“อืมมม ดูเหมือนทุกคนจะชอบเวลาผมคุยเล่นกันนะครับ งั้นคราวหน้าจัดทอล์คโชว์ดีไหม”

ดี!!

“ไม่จัดหรอกครับ นี่มันคอนเสิร์ตนะ ต้องร้องเพลงซิ!”

แล้วพูดเพื่ออออออ
 
“ที่นี่ค่อนข้างเงียบเรียบร้อยกันนะครับ ทำไมอ่ะ แบบต้องเป็นกุลสตรีงี้เหรอ (แซะอีก)
งั้นผมจะอังกอร์ไหม ขึ้นอยู่กับพวกคุณนะครับ
ถ้าช่วยร้องเพลงนี้ ผมจะคิดดูอีกที”

คอนคราวก่อน จุงถึงขั้นยกมือไหว้ท่วมหัว ขอให้ช่วยกันร้องหน่อย
เอาแค่ท่อนภาษาอังกฤษก็ได้นะครับ
 
จุงมักจะเข้าเพลงด้วยคำว่า “聞いてください คิอิเตะคุดาไซ” คือไปฟังกันครับ
แต่วันนี้พูดผิดเป็น “来てください คิเตะคุดะไซ” กลายเป็นว่า มานี่หน่อย
ผิดความหมาย แฟนทำท่าชี้ ๆ ว่าให้ไปหาเหรอ
นางก็ตกใจ หัวเราะอีกที่พูดผิด แล้วรีบพูดใหม่ วันนี้หัวเราะเยอะจริง ๆ
 
ยัวร์แมนวันนี้ จุงถาม เราจะจบด้วยคำว่าอะไรกันดีครับ?
แฟน ๆ บอก ไอชิเตรุโย

“อืมมมม ในหัวนี่คิดกันได้แค่นี้เหรอครับ
มันก็ดีอ่ะนะ แต่ว่าเอาแต่ไอชิเตรุ ๆ มันไม่ครีเอทน่ะ คิดคำใหม่กันบ้างซิครับ”

นางด่าแฟน ๆ อีกแล้วค่ะท่านผู้ชมมมมมมมม
 
แฟนก็เลยบอก งั้นเอา “ฮานาซา...ไนโย” คือ เราจะไม่ทิ้งกันนะ งี้!
จุงบอก จะเอางั้นจริงเหรอ มันเข้าเหรอ เอาไงดี
ขณะที่กำลังต่อรองกันอยู่ ก็มีเสียงห้าวๆ ตะโกนมาว่า เอาอันนี้แหละ
จุงก็บอก ห่ะ ครับ ๆ งั้นเอาคำนี้ก็ได้
พอผู้ชายพูด ผมว่ามันโอเคนะ (ไม่หวานไป) แล้วจุงก็มองหาต้นเสียง

“อ่ะ นั่นใช่คุณพ่อ คนที่มางานวันก่อนนี่ ใช่ไหม ผมจำได้นะ ที่โอซาก้าอ่ะ (ที่ชิงะย่ะ!!!)
มาอีกแล้วเหรอครับ โอ๊ะ วันนี้ใส่เสื้อทีมฟุตบอลด้วย ผมก็แฟนบอลนะ พ่อเชียร์ทีมไหนอ่ะ”

กลายเป็นงานบอลไปแล้ว ... คุณลุงบอกเชียร์ทีมอังกฤษ แถมดึงเสื้อให้ดูชัด ๆ ด้วย
จุงก็ดูกร่อยไปนิดนึง แล้วบอก

“ได้ครับ ดังนั้น ยัวร์แมนวันนี้ผมจะร้องให้ทีมชาติอังกฤษ”

แล้วนางก็ทำคอตก
 
หมดช่วงแดนซ์กันวันนี้

“ที่คางาวะนี่ก็เต้นกันมันส์เหมือนกันนี่ครับ แล้วทำไมช่วงแรก ๆ นั่งไร้อารมณ์กันเชียว
เก็บกดงี้เหรอ”

แฟนบอกให้เอาเพลงแดนซ์อีก จุงปฏิเสธทันใด

“ไม่เอาครับ พอ ผมจะตายแล้วเนี่ย”

แล้วก็หอบเอา ๆ 55555555555555555 ลุงเอ๊ยยยยย
 
“เมื่อวานมีไซน์ใช่ไหมครับ
มีแฟนคนนึงบอกผมว่าคุณพ่อเธอเพิ่งเสียไป
เธอฟังเพลงนี้แล้วเศร้ามากเลย
ในขณะเดียวกันมันก็ช่วยเยียวยาจิตใจเธอด้วย
ผมตั้งใจทำเพลงขึ้นมาและหวังว่าพวกคุณจะรู้สึกดีกับมันแบบนี้แหละครับ
wait for me”


 
วันนี้นางบ๊อง นางทำเทปติดหูฟังหล่น
สักพักนั่งลงกระแทกเก้าอี้ไวร์เลสหล่นอีก
ยืนสักพักหมุนไมค์ที่ตั้งขาเล่นไปซ้ายที ขวาที วนอีกหลายที ... เป็นเด็กเรอะ!
(แต่น่ารักมากกก เวลางก ๆ เงิ่น ๆ นี่น่ารักตลอด)
แล้วพอเหงื่อออกมาก ๆ มือกีต้าร์ก็เดินมาเช็ดให้ด้วยมือเปล่า
โบรเเมนซ์สุดๆ 55555555555555555
 
เมื่อก่อนเวลาแฟน ๆ เขียนจดหมายหาผม จะมีแต่
“รักจุงนะ รออยู่นะ ให้ไปหาที่ประเทศนั้นประเทศนี้”
แต่หลัง ๆ จดหมายที่ผมได้รับมักจะมีข้อความว่า
“ขอให้เข้มแข็งมาก ๆ ขอให้มีความสุขเสมอ”
แบบนั้น ...
ผมขอบคุณทุกคนมากนะครับ และก็อยากให้ทุกคนแข็งแรงและมีความสุขเช่นกัน
 
“มีแต่แฟนๆ บอกว่าขอบคุณมากเลยที่มาคางาวะ ผมแปลกใจอ่ะ ทำไมอ่ะ
ที่นี่ศิลปินอื่นไม่ค่อยมากันเหรอครับ
(นางยื่นหน้าถามแฟน ๆ)
ไม่ใช่เนอะ มีมาเนอะ
นั่นไง ผมก็เลยสงสัยแล้วถามตัวเองว่า “แล้วพวกแฟน ๆ จะมาขอบคุณผมทำไมนะ”
นี่ก็ไม่ได้เข้าใจจิตใจผู้หญิงอีกแล้วซินะ

เพลงต่อไป paradise อยากให้ทุกคนช่วยกันร้องได้ไหม
แฟนบอกว่าได้ นางก็ถามว่า “เชื่อได้ไหมเนี่ย”
แล้วหัวเราะเหยียดยามดัง หึหึหึหึหึ
คนคางาวะนี่ เงียบจริง ๆ
“ผมอยากให้ทุกคนหลับตาฟังกันนะครับ อ๊ะ ไม่เอา ๆๆๆ แล้วแต่ดีกว่า จะลืมตาหลับตาฟังก็ได้ เรื่องของคุณ”

เพลงพิเศษวันนี้ “gentleman” ฮู่เร่!!!!
และเเฟน ๆ ขอคาปูชิโน่อีกแล้ว
จุงบอกคนที่นี่ก็ชอบเพลงนี้เหรอครับ คนขอบ่อยมาก
ได้ คอนคราวหน้าผมจะเตรียมเพลงนี้มา แล้วนางก็ร้อง
Oops, My! หนักแน่นมาก
55555555555555555
ร้องให้ฟังตั้งสองคำแน่ะ พ่อเอ๊ยยยย

อังกอร์วันนี้ Love like this / Lucky Guy / Moonlight ซึ่งร้องผิดท่อนด้วย
แถมมีทำหน้างอนใส่เจมินี เดี๋ยว ... ตัวเองผิดไหม
เขาดึงจังหวะดนตรีตามให้ได้ก็ดีแล้วป่ะ
 

และสุดท้ายในเพลง Heat ทั้งที่ยังกระโดด ๆ อยู่อย่างนั้น น้ำตาก็ไหล

อยู่ด้วยมาเก้าวันเชียวนะ มีความสุขยิ่งกว่าอะไร ติดเธอจะตายแล้วเนี่ย
จากวันนี้จะไม่ได้เจออีกจนกว่าจะครั้งหน้าแน่ะ ต้องคิดถึงอีกแล้วเนอะ
ได้แต่จำความรู้สึกนี้ไว้ ให้ตั้งใจทำงานเก็บเงินแล้วไปเปย์ผู้ชายต่ออีก 

😂😂

 ปาดน้ำตา แต่ยังหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังอยู่
มันไม่ได้เศร้า เพราะรู้ว่ายังไงก็ได้เจออีก มันแค่เหงานิดหน่อย
และคิดล่วงหน้าถึงช่วงที่ต้องทนคิดถึงเธอแล้ว
น้ำตามันก็เลยไหลออกมาเท่านั้นเอง

ฉันจะจำเธอไปในแบบนี้
จำความรู้สึกนี้
เก็บอยู่ในหัวใจเมื่อยามที่ไกลกัน
ฉันจะมองเธอเป็นครั้งสุดท้าย
จะจำทุกอย่างไว้
และจะมีหัวใจเก็บไว้ให้เธอคนเดียว ฉันสัญญา

รักจุงที่สุดในโลกกกกก my only one 

💕😊

คำอำลาวันนี้ จุงถามว่าที่คางาวะนี่มีภาษาถิ่นเป็นของตัวเองไหมครับ
หลังจากสอนกันไปมา จุงก็บอก ไม่เข้าใจอ่ะ
แล้วก็คิดว่าที่แฟนสอนคือให้ตัวเองพูด
แฟนก็บอกไม่ใช่ จุงขอบคุณไปดิ เราจะตอบกันเอง
โว๊ะ ผู้ชายเมาน้ำเปล่า
แต่สุดท้ายก็จบที่แฟนๆ บอกว่า “มาตะโรคออิเดะ”
เขียนไงไม่รู้ ไม่เคยได้ยิน ไม่เคยรู้ ความรู้ใหม่
แต่ถามคนญี่ปุ่นใกล้ ๆ เขาบอกว่า แปลประมาณ
“แล้วเจอกันใหม่ เราจะรอคุณที่นี่” งั้นแหละ
(รออย่างเดียว ไม่ตามไปจังหวัดอื่นเหรอคะ?)

จบคอน จุงมีแจกบัตรที่ระลึกให้ตัวต่อตัว
วันนี้เราเดินยิ้มแป้นเข้าหาพร้อมส่งเสียงชัดเจนว่า
“ขอบคุณครับ!”
จุงยิ้มหวานนนนให้ แล้วตอบกลับมาว่า
“ขอบคุณคับ” 

น่ามาเป็นเขยไทยจริง ๆ พับผ่า ....
เจอกันที่เกาหลีนะจุง อิ่มเอมจะอดทน!!!



- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

ขากลับ ฝนตกหนักมากเลย
จังหวะที่นั่งรถจากทาคามัตสึมาโอคายามะนั้น ฝนลงแรงมาก 
พอมาถึงโอคายามะ เห็นคนวิ่งกันตึงตังเต็มสถานี
ไอ้นี่ก็ตกใจ อะไร มีอะไร วิ่งทำไม บอกด้วยอยากรู้
เกิดอะไรไหม คนไทยกลัวนะ ยิ่งเหนื่อย ๆ และงง ๆ อยู่

เงี่ยหูฟังประกาศซิ .....

แล้วก็วิ่งตาเหลือกเลยจ้าาาาาาาา

เขาบอกว่าพายุเข้า ฝนหนักมาก จะหยุดวิ่งรถไฟแล้วนะ
ใครที่จะไปโอซาก้า ให้ไปขึ้นขบวนนี้ได้เลย เป็นขบวนสุดท้ายแล้ว
อีก 3 นาที รถจะออก

เฮ้ยยยยยยยยย

สุดท้ายก็ยืนกันแน่นชินคันเซนเลย ยืนไป 45 นาที กว่าจะถึงโอซาก้า ขำมาก
เหนื่อยก็เหนื่อย (จากคอน)
ยังต้องมายืนบนรถไฟกลับบ้านอีก
ดีนะว่าชินคันเซน 
ถ้ารถไฟธรรมดา มีขาแข็งอ่ะ 
แต่ก็ถือว่าเราโชคดี ที่มาทันขบวนสุดท้าย ไม่งั้นได้นอนค้างที่โอคายามะแน่ ๆ

และ โชคดีสุดคือ เลยได้ขึ้นโนโซมิเฉยเลย วุ้ย เริ่ด 

55555555555555555

เจอกันงานหน้านะจุงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง