มารายงานตัวครับ

  

  

หวาดดีจ้า

แวะมาฟังเพลงเพราะ ๆ
เผื่อว่าอากาศมันจะเย็นขึ้น

  

..นู๋ญ่า มาเยี่ยมค่ะ..

..แวะมาอ่านหลักธรรม..

และถามไถ่ทุกข์สุขค่ะ

  

..ฝันดีนะคะ..

  

การให้ธรรมะชนะการให้ทั้งปวง - ชอบค่ะ

  

... ไม่ได้เข้ามานานเลยคะ ขอแวะมารายงานตัวนะคะ อิอิ

... สวัสดีวันเสาร์ค่า

  

ตอนนี้ไม่อยากคุยอะไร
แต่แค่อยากแวะมาหา

  

ขอบคุณนะค่ะ สำหรับกำลังใจ ขอบคุณมากค่ะ

แล้วแวะไปเยี่ยมเราใหม่นะ แล้วจะเข้ามาเยี่ยมบ่อย ๆ ((ถ้าเครื่องไม่มีปัญหานะ))

เข้ามาบ้านนี้แล้ว สบายใจ มีสติมากขึ้นด้วย ได้อ่านอะไรดี ดี ก็รู้สึกดีแล้วล่ะค่ะ

  

*** สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมหน่อยอิงที่ blog นะคะ ทุก comment คือกำลังใจให้แก่กัน แวะมาทักทายอีกนะคะ คืนนี้ หลับฝันดี ***

  

..ช่วงนี้มะเห็น คุณไอซี่
ไปให้ธรรมะ นู๋ญ๋าเลย

มาบอกฝันดีค่ะ..

  

แวะมาทักทายค่ะ

เพลงเพราะจังค่ะ

  

ทุกข์หรือสุขมันก็อยู่ที่ใจเน๊อะ ตามใจไม่ทันก็ทุกข์ทันทีล่ะ เพราะฉะนั้นต้องหัดไว้ให้ทันมันให้ได้ เห็นปุ๊บรีบดักมันไว้ปั๊บเลย

  

เยี่ยมครับเก่งเหมือนเคยนะ

  

แวะมาทักทายยามเช้าจ้า ไปอ่านเรื่องขำๆ ที่บ้านโน้นสิ

  

หวา..จัดระเบียบ เป็นหมวดหมู่ สวยงามๆๆ...
เหมือนเข้ามาดูบอร์ด นิทรรศกาลเลย..อิอิ

  

สวัสดีครับแวะมาอ่านสาระดีก็เลยเข้ามาคอมเมนต์ให้ด้วย

  

วันหยุดไปเที่ยวไหนจ๊ะน้อง lcelcy

  

ผมชอบเพลงของBe My Guest ทุกเพลงเลย

เพลงอื่นก้อเพราะนะ

  

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับกำลังใจ คือชินเป็นคนรู้สึกผิดง่าย แต่หายเร็วค่ะ แต่ตอนนี้ก็พยายามระวังค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ

  

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะค่ะ

สู้ๆๆ ค่ะ

  

สวัสดีค่ะ ชอบบทความเรื่องผ้าขี้ริ้วมากเลยค่ะ ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่นะคะ

  

มารับธรรมสอนใจค่ะ
ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปเยี่ยมที่ยล็อก

  

  

มาลงชื่อเยี่ยม และมาขอกำลังใจ ขอเชิญที่นี่ค่ะ

  

แวะมาเยี่ยมค่ะ แอบกดอ่านธรรมะด้วยนะคะ

  

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะค่ะ

มีธรรมะเป็นที่พึ่งทางใจเป็นยาที่ดีที่สุดค่ะ

  

พูดถึงหลักธรรมแห่งพุทธศาสนาแล้ว ตามคำสอนที่ว่า "ความอยาก"

ผมเคยนึกอยากได้โน่นได้นี่อยู่บ่อยๆ เมื่อไม่ได้สมดั่งใจก็ทุกข์ใจขึ้นมาเชียวแหละ ก็ลองปฏิบัติตามหลักธรรมดูบ้าง คือทำใจให้ไม่นึกอยากได้ (ละกิเลส) หุหุ...ก็เอาเท่าที่ทำได้แหละครับ ดีกว่าไม่ทำเอาเสียเลย ตอนนั้นคิดว่า ถ้าจะมีใช้ ก็ใช้ ไม่มีก็ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฝึกอดทนอดกลั้นต่อสู้กับความอยากได้นั้นอยู่นานเป็นเดือน ใจจึงสงบนิ่งในความต้องการสิ่งนั้นๆ ความรู้สึกทุกข์ใจก็จางจากไปในที่สุด

ต่อมามีคนมอบให้ในสิ่งที่เคยอยากได้นั้น แวบหนึ่งก็เกิดอาการดีใจขึ้นมา ใจมันชักจะลุ่มหลงต่อสิ่งนั้นจนอยากถอนตัวเข้าแล้ว ดีที่บางขณะจิตมีสตินึกขึ้นได้ว่า อย่าไปยึดอารมณ์อยู่ที่สิ่งนั้นให้มากนัก เกิดมันเสื่อมเสีย สูญหาย จากไป จะทุกข์ใจเปล่าๆ อาการดีใจที่ว่าก็จางลงได้ในโอกาสต่อมา

แต่ก็นะ เจ้ากิเลสเนี่ยเผลอไผลไม่ได้หรอกครับ พลังมันเยอะมาก จึงต้องฝึกต้องต่อต้านกันอยู่เสมอๆ ไม่งั้นหมดทางชนะครับ ผมเองผลัดแพ้ผลัดชนะอยู่บ่อยๆ ปัจจุบันอย่างเก่งแค่ “มัชฌิมา” (ถ้าเขียนผิดก็ขออภัยด้วยครับ) แต่ถ้าไม่ฝึกไม่ปฎิบัติกันบ้างก็แพ้ราบคาบแหละครับคุณครับ ความทุกข์ใจ ทุกกายก็เยี่ยมเยือนแน่นอน เราได้สิ่งของที่ต้องการก็ดีใจ แต่ต้องทุกข์กายหรือทุกข์ใจกับอีกบางเรื่องเพราะต้องกระทำเพื่อสนองตอบให้กิเลสนั้นๆ

อิอิ...พูดมาซะยาวเลย ขอโทษนะครับ

  

แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอบคุณที่เอาธรรมะไปฝากเสมอนะคะ

  

บล๊อกสีสวยดีเน้อครับ
นึกถึงวิชาวาดเขียนตอนเด็กๆ
ผมก็ชอบสีสว่างๆสีสันจัดๆแบบนี้...

  

แวะมาอ่านบทความดีๆ และฟังเพลงเพราะๆครับ


ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียน ขอให้พี่มีความสุขมากๆนะครับ

  

IceIcy
- นั่งสมาธิได้ไม่นานแต่จะนิ่งนานเวลาสวดมนต์ ตอนสวดมนต์เห็นตัวหนังสือบทสวดวิ่งผ่านไปเป็นช่วงๆ ไปพร้อมกับที่สวดเลยนั้น ผมคิดว่า (ตามความรู้สึกนะครับ ไม่ยืนยันว่าผิดหรือถูก)

1. การทำสมาธิที่ไม่ได้ท่องบทสวดมนต์นั้น คุณขาดอะไรที่เป็นสรณะไป (ที่พึ่งทางจิต) ส่วนใหญ่พระท่านจึงแนะนำให้ยึดมั่นในคำบางคำ เช่น "พุทธโธ" (ขออภัย ถ้าเขียนผิด) ท่องพร้อมกำหนดลมหายใจเข้าออก เพื่ออาศัยพุทธโธนี้เป็นที่พึ่ง มีจังหวะการเข้าออกของลมหายใจเป็นจังหวะควบคุม

ถ้าจิตยึดจับที่หลักการที่ว่านี้ได้แล้ว จิตก็ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่คิดโน่นนึกนี่ อันเป็นเหตให้เสียสมาธิจิต ต้องพยายามครับ จิตเราเหมือนลิงจับหลัก มักอยู่ไม่นิ่งอะครับ คิดได้เรื่อยเปื่อยแหละครับคุณ ก็ทำไปเรื่อยๆครับ ตามโอกาสหรือสร้างโอกาสได้

ข้อสำคัญทำได้อย่าลุ่มหลง การลุ่มหลงเป็นบ่อเกิดแห่งกิเลส ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องบังคับจิตมากนัก หากแต่ค่อยๆกล่อมเกลามันไป บ่อยๆ ดีกว่าไม่ได้ปรุงจิตเอาเสียเลยครับ

2. เหตที่ท่องบทสวดมนต์แล้วนั่งสมาธิได้นาน ผมคิดว่า น่าจะเป็นเพราะ "บทสวดมนต์" นั่นแหละ เป็นที่ยึดเหนื่ยว(สรณะ) ของจิต เมื่อจิตใจไม่วอกแวก นิ่งนานเข้าก็เริ่มไร้ความรู้สึกนึกคิดเรื่องมัวหมอง เมื่อจิตบริสุทธิ์ก็เป็นสุขได้ครับ

และก็เช่นกันอย่าลุ่มหลงในอารมณ์นั่น ไม่ต้องเร่งเร้าไปสู่มัน แค่ทำไปเรื่อยๆครับ ถือซะว่าการปรับปรุงจิตให้รู้จักปล่อยวางซะบ้างเป็นหน้าที่อย่างหนึ่งในการดำเนินชีวิตของเรา ถ้าจิตไม่ฟุ้งซ่านก็ช่วยให้ร่างกายของเรามีพลานามัยที่สมบูรณ์ได้เช่นกันครับ

หุหุ ผมเองก็ไม่ถนัดอะไรนัก ก็คงพูดคุยได้ประมาณนี้แหละครับ ขอบคุณนะ IceIcy ที่นำธรรมมะมาพูดคุยกัน


*** มีน้ำตกมาฝาก ลองแวะไปเที่ยวชมนะครับ

  

ขอบคุณนะค่ะที่ไปเยี่ยม

  

สาธุ ฯ อเกนด์ แอนด์ ฟอร์เรเวอร์

  

แวะมาเยี่ยมครับ จิตแจ่มใส่ กายสบายนะครับ

  

สวัสดีค่ะยาแวะมาเยี่ยมค่ะ อยากไปนั่งสมาธิด้วยจังค่ะ ไปนั่งที่วัดที่ไหนเหรอค่ะ