ดาวส่องทาง อ่านข้อความของคุณที่ฝากไว้ "เอาสายลมหนาวมาฝากทะเล" มันทำให้ความรู้สึกวูบไหว ต้องลุกขึ้นมานั่งเขียนบล็อคอีกครั้ง อืม..รู้สึกดี ไม่ได้เข้ามาบ้านเสียนาน เอาเป้นว่าเขียนทิ้งไว้ที่บ้านเราดีกว่า เผือบางทีเขาแวะผ่านเข้ามา อ่านก็ยังดี.. ...คุณเป็นคนที่ทำให้เรารักการอ่าน รักบทกวี และเดินตามหาผู้ชายอารมย์ละเมียด คือทุกอย่างมันล่องลอย เป้นฝันฟุ้งๆ ...กระทั่งได้ทำตามฝันหลายอย่าง เขียนหนังสือ ถ่ายรูป ทำงานศิลปะ ออกแบบ ทุกอย่างล้วนเป้นความฝัน ที่จับต้องได้ ... ดีใจลิงโลด กระโดดโลดเต้นเป้นสาว 14 อีกครั้ง เมื่อคุณแวะมาทักทาย ในวันที่เราแปะเพลงโปรด "ริมระเบียง"บนบล็อค แล้วคุณก้บอกเล่าเรื่องราวว่า เพลงนั้นน่ะคุณเป้นคนแต่ง โห...ปลื้มสุดๆ ไม่นึกคิดฝัน ว่าจะได้เจอกันในนี้ แล้วกระทั่งวันนี้ วันที่น้ำได้พัดพาอะไรหลายอย่างไป เกือบสองเดือนที่เริ่มนับหนึ่งใหม่ ทุกอย่างดีขึ้น ธุรกิจดีขึ้นแบบก้าวกระโดด ทำให้มัวสาละวนวุ่นวายกับตัวเลขในบัญชี งานที่รัก กระทั่งลืมความรู้สึกละเมียดละไมที่เคยมี ขอบคุณนะที่ทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นกลับมาอีกครั้ง
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
คุณเหลือ อีก 3 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ
มาแปะหัวใจแห่งความคิดถึงให้ค๊า
หายไปนานคงจะยุ่งๆอยู่ใช่ไหมคะ
ที่เคยบอกไปว่าบล๊อกคุณแปลกๆ ก่อนนั้นจำได้ไหมคะ
ว่าข้างบนเขามีหัวใจกัน ทำไมของคุณไม่มี
วันนี้รู้แล้วค่ะ บล๊อกคุณยืดออกไปด้านข้างมากมาย
หัวใจเลยไปอยู่สุดเลยค่ะ