กลับบ้าน ฉันกลับมายืนตรงที่เดิม... เฟรมรูปของฉันยังคงอยู่ที่เดิม หากแต่เรื่องราวในนั้นเปลี่ยนไป อย่างไรก็ตาม ฉันก็รักที่นี่..ที่แห่งนี้ทำให้ฉันรักการอ่านและเขียน.. แม้ว่าสิ่งสวยงามที่ฉันเห็นคนอื่นอาจมองไม่เห็นเหมือนฉัน.. ฉันมีโลกของฉัน..ความงามที่อยู่ตรงหน้า.. ภูเขาหลังบ้าน...ท้องทุ่ง ...ต้นมะพร้าว...และผืนฟ้า ไม่มีจิตรกรคนใดจะวาดได้งดงามเท่านี้... เมื่อตอนสมัยผูกคอซอง แม่เคยถามว่า ติดยาหรือ.. ฉันงงที่แม่ถามคำถามนี้ แม่แอบเห็นฉันนั่งมองออกนอกหน้าต่างแล้วยิ้ม ฉันไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าฉันแอบยิ้มให้ท้องฟ้า มานานเท่าไร.. แม่คงแอบลอบมองฉันมานานแล้ว... แม่คงไม่เข้าใจว่าท้องฟ้านั้น..สวยอย่างไร.. มาวันนี้ฉันกลับมายืนตรงที่เดิมและยิ้มให้กับท้องฟ้าอีกครั้ง คิดถึงคนที่เคยตั้งคำถาม วันนี้ไม่มีคำถาม.... Sawadee ka.
โดย: CrackyDong วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:5:27:53 น.
มีแม่ที่น่ารักมาก ใส่ใจดูแลทั้งต่อหน้าและลับหลัง
โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 24 มกราคม 2552 เวลา:19:14:36 น.
เวลาแม่มิ้วกลับบ้านที่ภูเก็ต หรือ พังงา นะค่ะ
แม่มิ้วก็ชอบมองท้องฟ้าเหมือนกัน แม่มิ้วรู้สึกว่าท้องฟ้าที่บ้านเกิดสวยอย่างยิ่ง กรุงเทพก็สวยเหมือนกันค่ะ แต่แม่มิ้วคิดว่า สวยกันคนละแบบ อยู่บ้านท้องฟ้าเรามองได้สบายตามากกว่าแค่นั้นเอง อีกอย่างบ้านอยู่ใกล้ทะเลด้วย เวลาไปทะเล ไปมองดูท้องฟ้ายามบ่าย พร้อมกับตะวันที่ใกล้จะตกน้ำอีกฟากฟ้านู้น มันยิ่งดูสวยมาก ๆ เลยค่ะ ว่าแล้วก็อยากกลับบ้าน พาเจเดย์ไปดูตะวันตกน้ำ อิอิ ส่วนเรื่องฟันคุด กะ รักคุด นั้นอ่านะ แม่มิ้วเข้าใจดีทั้ง 2 อย่างเลยค่ะ ฟันคุด ผ่าแล้วเจ็บมาก ๆ ส่วนรักคุดนั้น โค ตะ ระ เจ็บเลยค่ะ ว่าแล้วต้องรีบหาใบบัวบกมากินแก้ช้ำใน โดย: jdaynoaoon วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:0:34:45 น.
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับผม..
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บ้านนะครับ... โดย: Little Knight วันที่: 31 มกราคม 2552 เวลา:7:26:47 น.
โดย: jdaynoaoon วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:21:43 น.
|