Nightfoxx การกลับมาของคนที่คุ้นเคย

ผมเห็นชื่อและโลโก้ Nightfoxx ครั้งแรก
สมองประมวลผลว่าต้องเป็นวงเมทั่ลแฮร์แบนด์หลงยุคมาแน่เลย
ยิ่งพอได้เห็นรูปของพ่ออินเดียนผมยาวคนนี้แล้วใจก็ฟันธงชัวร์
แต่พอเพ่งนานๆแล้วรู้สึกว่าหมอจะหน้าคุ้นๆตาเหมือนเคยเห็นที่ไหน
พอได้ฟังเพลงจนขึ้นท่อนแรกเท่านั้นแหละ
โอ้โห เพลงที่ชอบอย่าง Shattered Dreams นี่นา
หมอนี่เป็นใครฟะ !!?
ถึงเอาเพลงนี้มาคัฟเวอร์ได้น้ำเสียงใกล้เคียงของเดิมขนาดนี้
พอเพ่งรูปดีๆ อ้าว !!
นี่มัน Clark Datchler แห่ง Johnny Hates Jazz นี่หว่า



Nightfoxx ออกผลงานชุด Tomorrow ปีที่แล้ว (2006)
แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จอะไรนัก
แม้จะมี Shattered Dreams แบบฉบับใหม่
ในฐานะแฟนเก่าคนหนึ่ง
ผมก็ยังรู้สึกปรับตัวให้เข้ากับงานใหม่เฮียคลาร์กได้ไม่ดีนัก
เพลงแรก Tomorrow ถือว่าเพราะมากเลย สมกับเป็นแทร็คเชียร์แขก
Shattered Dreams ก็เรียบเรียงให้ต่างจากฉบับอะคูสติกก่อนหน้านี้
Power ขึ้นต้นเป็นกีต้าร์โปร่งตีมันส์ๆ เอาเข้าจริงเฮียแกก็อดนิวเวฟไม่ได้
เพียงแต่เสียงมันเบาบางผสมๆกัน เสียงซินธ์นุ้งนิ้งอุ้มเพลงไปเรื่อยๆ
ช่วงโซโลความเป็นโฟล์คกลับมา แล้วท้ายเพลงก็จบแบบโฟล์คร็อคซะงั้น
ซึ่งวิธีการแบบนี้ก็ใช้กับ Wake The Dragon ที่เสริมด้วยเสียงไวโอลิน
ถ้ามีมิกซ์แบบสุ้มเสียงนิวเวฟ 80 ออกมาไปเลยคงดีไม่น้อย

ดังนั้นภาพรวมของอัลบั้มนี้
จึงเป็นเพลงที่มีโครงสร้างแบบนิวเวฟที่คลาร์กถนัด
แต่ถูกใส่สีสันของโฟล์คร็อคให้เข้ากับภาพลักษณ์ใหม่ของเฮียเค้า
ซึ่งอาการหัวมังกุท้ายมังกรอย่างนี้ มันอิหลักอิเหลื่อ
และอาจเป็นสาเหตุให้อัลบั้มนี้ออกอาการแป้ก
ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งก็คงมาจากชื่อ Nightfoxx นี่แหละ
ถ้าไม่ใช่แฟนเก่าตามผลงานกันเหนียวแน่น หรือฟลุ้คมาเจอแบบผม
ก็คงไม่รู้หรอกว่าเฮียคลาร์กแกออกผลงานเดี่ยวชุดใหม่แล้ว
ซึ่งชะรอยว่าเฮียแกจะรู้แกวปัญหานี้อยู่เลาๆ
ปีนี้ก็เลยตัดสินใจปรับโฉมอีกครั้ง
เริ่มจากการปรับเปลี่ยนชื่อเว็บไซต์ nightfoxx.com
ให้กลายเป็น clarkdatchler.com
เปลี่ยนโลโก้ใหม่(แต่ไม่เปลี่ยนลุคอินเดียนแดง)
และทำเพลงใหม่ Nothing Left To Lose
ที่สุ้มเสียงค่อยกลับมาเป็นเฮียคลาร์กคนเดิมหน่อย
สีสันโฟล์คอินเดียนแดงควบม้าไม่ถูกใส่เข้ามาอีกแล้ว
และเพลงนี้จะถูกบรรจุอยู่ในอัลบั้ม Tomorrow (extended version)
ซึ่งคาดว่าเฮียแกจะเปลี่ยนกลับเป็นชื่อ Clark Datchler แน่ๆ
ใครซื้ออัลบั้มของ Nightfoxx เก็บไว้แล้วก็อย่าเสียใจ
ผมว่าอีกหน่อยอาจหายากแล้วนำมาประมูลแพงๆในอีเบย์ได้



เมื่อเทียบกับศิลปินยุค80
ที่ออกอัลบั้มใหม่ในช่วงหลังปี 2000
อาทิ A-Ha, New Order, Duran Duran, Erasure ฯลฯ
ก็ค่อนข้างเสียดายที่เฮียคลาร์กออกอาการแกว่งไปกับชื่อใหม่ลุคใหม่
ทั้งๆที่เฮียก็ยังแต่งเพลงได้ดีอยู่ ถ้าเฮียทำแบบวงที่ยกตัวอย่างมา
คือออกงานใหม่ในแบบตัวของตัวเองให้ได้ใจแฟนรุ่นเก่า
และถ้าได้แฟนรุ่นใหม่ก็ถือว่าเป็นรางวัลตอบแทนที่ดี
ผมว่าน่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่านะ

หรือจะตามกระแสรียูเนียน
กลับไปรวมกับเพื่อนๆ Johnny Hates Jazz
ออกงานใหม่มาให้แฟนๆชื่นใจ ก็คงไม่มีใครว่าอะไรหรอก


เขียนครั้งแรกที่เวิร์ดเพรส ครั้งที่สองที่โอเคเนชั่น