1 อาทิตย์หลังคีโม

กลับมาแล้วค่ะ หลังจากนอนโรงพยาบาลมา 1 อาทิตย์เต็ม ไม่ได้เป็นอะไรมากเลยค่ะ แค่เป็นไข้ และภูมิคุ้มกันต่ำเท่านั้น ทั้งหมดนี้ก็เป็นผลข้างเคียงของน้องคีโมเหมือนกันค่ะ

หลังจากการทำคีโมแต่ละครั้งเนี่ย ทุกอาทิตย์จะต้องไปทำการตรวจเลือด เพราะว่าคีโมจะส่งผลให้ปริมาณเม็ดเลือดแดง เม็ดเลือดขาว เม็ดเลือดแดง แล้วก็เกล็ดเลือดต่ำลง ซึ่งก็ทำให้ภูมิคุ้มกันของมี๊เกดต่ำลงด้วยค่ะ เพราะฉะนั้นจะติดเชื้ออะไรค่อนข้างง่าย

วันจันทร์แรกหลังการทำคีโมครั้งแรก คือวันจันทร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ ผลเลือดทั้งสามตัวออกมา ค่อนข้างต่ำ คุณหมอบอกว่า จริงๆ แล้่วต้องนอนโรงพยาบาลนะ แต่มี๊เกดขอกลับบ้าน เพราะห่วงน้องทะเล กับ น้องท้องฟ้า คุณหมอโอเค แต่บอกให้ระวัง แล้วพรุ่งนี้ให้กลับมาเช็คเลือดใหม่ ผมเริ่มร่วงติดหวีออกมาแล้ว น่ากลัวมาก

วันอังคารที่ 16 กุมภาพันธ์ ผลเลือดทั้งสามตัวออกมาไม่ดีเหมือนเดิม แถมริมฝีปากบนก็บวมเป่งเป็นนางแบบถ่ายรูปชุดว่ายน้ำเชียว มุมปากขวาก็เป็นปากนกกระจอก แล้วก็เป็นริดสีดวง เจ็บมากจนลุกนั่ง ลุกเดินที เจ็บมากๆ นอนเฉยๆ ก็เจ็บ แล้วไข้ก็ขึ้นเกือบ 39 องศาแน่ะ เลยได้แอดมิทนอนโรงพยาบาลเลย

วันนั้นไข้ขึ้นๆ ลงๆ ตลอดทั้งวันเลย ขึ้นไปจนถึง 40 องศาเลยทีเดียว แถมเป็นห้องปลอดเชื้ออีกต่างหาก หมอ พยาบาลแต่ละคนเข้ามาเนี่ยเต็มยศเลยค่ะ ปิดหน้าปิดตา ใส่ถุงมือ ใส่เสื้อคลุม วิ่งเข้าวิ่งออกกันอยู่ทั้งวัน มี๊เกดก็สลึมสลือตลอด แถมพยาบาลไม่อนุญาตให้ลุกเดินเองด้วย จะเข้าห้องน้ำให้กดเรียก เดี๋ยวเค้ามาพาเข้า ช่วงนี้หมอให้ฉีดยาเพิ่มเลือดวันละเข็มค่ะ

วันพุธที่ 17 - วันพฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ ยังคงเหมือนเดิมค่ะ ไข้ขึ้นๆ ลงๆ ตลอดทั้งวัน ปากก็ยังบวมอยู่ มุมปากก็เจ็บ หมอให้ประมาณครีมมาทาปากเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเท่าไหร่ นอกนั้นก็มียาบ้วนปากให้มา ช่วงนี้ทานอะไรไม่ค่อยได้เลย เพราะอาหารที่โรงพยาบาลที่นี่ ในความคิดของเรา เราว่าไม่เหมาะกับคนป่วยเอาซะเลย

วันศุกร์ที่ 19 - วันเสาร์ที่ 20 อาการเริ่มดีขึ้นหน่อย แต่ก็ยังมีไข้อยู่ แต่ไม่มากแล้ว และยังเป็นเขตปลอดเชื้ออยู่จนบ่ายวันเสาร์ พยาบาลก็ปลดป้ายออก แต่ก็ย้ำว่า คนที่จะมาเยี่ยมต้องเป็นคนที่แข็งแรงเท่านั้น ไม่สบายนิดหน่อยก็ไม่ควรมาเยี่ยม เพราะมี๊เกดก็ยังคงติดเชื้อง่ายกว่าคนธรรมดาอยู่ดี เย็นวันนั้น โทรให้้น้องคนไทยแถวนั้นมาโกนผมให้ เพราะร่วงจนจะหมดแล้ว โกนดีทิ้งเลยดีกว่า ตอนนี้มี๊เกดเลยเป็นแม่ชีไปแล้น

วันอาทิตย์ที่ 21 วันนี้เป็นวันแรกหลังจากเข้าโรงพยาบาล จะได้เจอสองหนุ่มของมี๊เกดแล้ว คิดถึงมากมาย น้องทะเลน่ะ ท่าทางจะไม่ชอบโรงพยาบาลไปเลย ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าห้อง ขนาดมี๊เกดเดินไปรับเค้ายังทำท่าไม่อยากเข้ามาในห้อง คงเพราะช่วงนี้มามี๊หายไปบ่อย เจอกัันทีไรก็ที่โรงพยาบาลน่ะ เลยเหมือนว่าเค้าไม่ชอบไปเลย แต่ซักพักก็โอเค แต่ไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยเล่นกับมี๊เกดเท่าไหร่ แถมมี๊เกดยังไม่มีผมซะงั้น พอมี๊เกดใส่วิกผมเท่านั้นแหล่ะ เค้าบอก ไม่ใช่มามี๊ แต่เป็นป้า มี๊เกดกลั้นไม่อยู่ ร้องไห้โฮไปเลยแหล่ะ ส่วนน้องท้องฟ้า โตขึ้นเยอะมาก ตอนนี้ไม่ตัวแดงๆ แล้ว กลายเป็นหนุ่มผิวขาวแล้ว และก็เป็นเด็กดีมากๆ เลยล่ะ ไม่ร้องกวนเลย วันนั้นเป็นวันแรกที่มี๊เกดไม่มีไข้ทั้งวัน ดีจัง เพราะคุณหมอบอกว่า ถ้าปลอดไข้สองวันก็กลับบ้านได้แล้ว

วันจันทร์ที่ 22 ลุ้นๆ วันนี้ไม่มีไข้ทั้งวันดีจัง

วันอังคารที่ 23 และแล้ว มี๊เกดก็ได้กลับบ้านค่ะ

-----------

1 อาทิตย์นี้ผ่านพ้นไปด้วยดี ด้วยความช่วยเหลือของพี่อ้อยและพี่นุชสองหัวแรงใหญ่ที่ช่วยมี๊เกดดูแลสองหนุ่ม ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ถ้าไม่ได้พี่สองคนคงจะลำบากแน่ๆ

ส่วนกลางคืน แดดดี๊รับไปเต็มๆ คนเดียวเลยค่ะ

Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2553 Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2553 22:41:39 น. Counter : 2934 Pageviews.		70 comments
Share Tweet

	อ่างเก็บน้ำสมเด็จพระนเรศวรฯ ทุ่งภูเขาทอง อยุธยา แมวเซาผู้น่าสงสาร (5 ส.ค. 2563 14:12:28 น.)		ออกกำลังกายด้วยการเดินขึ้นบันได สมาชิกหมายเลข 5902518 (3 ส.ค. 2563 21:12:50 น.)
	ตอนที่2รู้ตัวเองว่า กำลังจะเป็นโรค"ซึ่มเศร้า" ธนูคือลุงแอ็ด (30 ก.ค. 2563 02:38:36 น.)		**1 คนให้ 3 คนรับ **การบริจาคเลือดสามารถช่วยชีวิตเพื่อนมนุษย์ได้..จริงๆ คนผ่านทางมาเจอ (17 ก.ค. 2563 14:22:27 น.)