ณ ห้วงรัตติกาลแห่งความหวัง
ราตรีที่มิไร้สุรเสียง
เสียงดนตรีที่บรรเลงจากเสียงกระทบของหยาดน้ำฝนลงสู่พื้นดิน
ไอละอองปลิวแผ่ซ่านผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง
เมื่สัมผัสใบหน้า...ก็พลันรู้สึกเย็นซ่านเข้าหัวใจ

สายฝนพลันหยุดแล้ว
คงเหลือแสยงที่ว่างเปล่า
เป็นเสียงราตรีมอบให้ในคืนที่ม่านรัตติกาลปิดสนิท
หยาดพิรุณที่กระทบสู่เบื้องธรณี
พลันได้กลิ่นไอดินหอมกรุ่นน่าสูดดม
รัตติกาลมีเสียง
มันถูกกำหดมาหรืออย่างไร
หรือเพียงแต่โนกั่นแกล้งด้วยโชคชะตา

ลมหายใจที่แผ่วเบา กำกับด้วยจังหวะที่สม่ำเสมอ
เสียงร้องไห้ของทารกน้อย ที่เพิ่งลืมตาสัมผัสกับชีวิต
เสียงร่ำไห้เศร้าโศกของผู้ที่ผูกพันธ์
ทวยเทพผู้สังคีต ช่างแปลกนัก
เสียงที่เหมือนกัน...แต่ความหมายช่างแตกต่างกันนัก

ห้วงแห่งราตรีเจ้าเอ๋ย
ม่านแห่งรัตติกาลค่อยๆแหวกม่านออกช้าๆ
แสงสุริยาประกายทอแสงแหวกนภาอย่างเงียบงัน
ส่งเป็นสัญญาณการเคลื่อนมาของอรุณรุ่งวันใหม่
รัตติกาลที่เคลื่อนจากไป...ความหวังมิได้รูดม่านจากจรลี



เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
14-05-51 / 04.27 น.
โรงพยาบาลชัยภูมิ



Create Date : 14 พฤษภาคม 2551
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 12:57:51 น.
Counter : 526 Pageviews.

0 comments
๏ ... ม้อบเติมเงิน ... ๏ นกโก๊ก
(26 มิ.ย. 2568 05:08:59 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ความฝันที่มั่นสุดท้าย : กะว่าก๋า
(26 มิ.ย. 2568 05:04:56 น.)
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 379 :: กะว่าก๋า
(25 มิ.ย. 2568 05:15:58 น.)
๏ ... ไฟนอก ไฟใน ไฟอารมณ์ ... ๏ นกโก๊ก
(24 มิ.ย. 2568 10:12:22 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Freeclubb.BlogGang.com

เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
Location :
ชัยภูมิ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด