ณ ห้วงรัตติกาลแห่งความหวัง

ราตรีที่มิไร้สุรเสียง
เสียงดนตรีที่บรรเลงจากเสียงกระทบของหยาดน้ำฝนลงสู่พื้นดิน
ไอละอองปลิวแผ่ซ่านผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง
เมื่สัมผัสใบหน้า...ก็พลันรู้สึกเย็นซ่านเข้าหัวใจ

สายฝนพลันหยุดแล้ว
คงเหลือแสยงที่ว่างเปล่า
เป็นเสียงราตรีมอบให้ในคืนที่ม่านรัตติกาลปิดสนิท
หยาดพิรุณที่กระทบสู่เบื้องธรณี
พลันได้กลิ่นไอดินหอมกรุ่นน่าสูดดม
รัตติกาลมีเสียง
มันถูกกำหดมาหรืออย่างไร
หรือเพียงแต่โนกั่นแกล้งด้วยโชคชะตา

ลมหายใจที่แผ่วเบา กำกับด้วยจังหวะที่สม่ำเสมอ
เสียงร้องไห้ของทารกน้อย ที่เพิ่งลืมตาสัมผัสกับชีวิต
เสียงร่ำไห้เศร้าโศกของผู้ที่ผูกพันธ์
ทวยเทพผู้สังคีต ช่างแปลกนัก
เสียงที่เหมือนกัน...แต่ความหมายช่างแตกต่างกันนัก

ห้วงแห่งราตรีเจ้าเอ๋ย
ม่านแห่งรัตติกาลค่อยๆแหวกม่านออกช้าๆ
แสงสุริยาประกายทอแสงแหวกนภาอย่างเงียบงัน
ส่งเป็นสัญญาณการเคลื่อนมาของอรุณรุ่งวันใหม่
รัตติกาลที่เคลื่อนจากไป...ความหวังมิได้รูดม่านจากจรลี



เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
14-05-51 / 04.27 น.
โรงพยาบาลชัยภูมิ

Create Date : 14 พฤษภาคม 2551 Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 12:57:51 น. Counter : 527 Pageviews.		0 comments
Share Tweet

	บ้านครูช่วงสโลว์บาร์ คาเฟ่แนววินเทจสวย ๆ ที่พัทลุง sawkitty (1 ก.ค. 2568 15:37:59 น.)		Medea! O Medea!... Solo un pianto from Medea by Luigi Cherubini ปรศุราม (29 มิ.ย. 2568 11:12:32 น.)
	: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - โตเกียวไม่มีขา : กะว่าก๋า (27 มิ.ย. 2568 05:35:40 น.)		ไหว้ท้าวเวสสุวรรณปลดหนี้ ขอพรที่วัดเถรพลาย สุพรรณบุรี นายแว่นขยันเที่ยว (23 มิ.ย. 2568 00:14:55 น.)