ณ ห้วงรัตติกาลแห่งความหวัง
ราตรีที่มิไร้สุรเสียง
เสียงดนตรีที่บรรเลงจากเสียงกระทบของหยาดน้ำฝนลงสู่พื้นดิน
ไอละอองปลิวแผ่ซ่านผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง
เมื่สัมผัสใบหน้า...ก็พลันรู้สึกเย็นซ่านเข้าหัวใจ

สายฝนพลันหยุดแล้ว
คงเหลือแสยงที่ว่างเปล่า
เป็นเสียงราตรีมอบให้ในคืนที่ม่านรัตติกาลปิดสนิท
หยาดพิรุณที่กระทบสู่เบื้องธรณี
พลันได้กลิ่นไอดินหอมกรุ่นน่าสูดดม
รัตติกาลมีเสียง
มันถูกกำหดมาหรืออย่างไร
หรือเพียงแต่โนกั่นแกล้งด้วยโชคชะตา

ลมหายใจที่แผ่วเบา กำกับด้วยจังหวะที่สม่ำเสมอ
เสียงร้องไห้ของทารกน้อย ที่เพิ่งลืมตาสัมผัสกับชีวิต
เสียงร่ำไห้เศร้าโศกของผู้ที่ผูกพันธ์
ทวยเทพผู้สังคีต ช่างแปลกนัก
เสียงที่เหมือนกัน...แต่ความหมายช่างแตกต่างกันนัก

ห้วงแห่งราตรีเจ้าเอ๋ย
ม่านแห่งรัตติกาลค่อยๆแหวกม่านออกช้าๆ
แสงสุริยาประกายทอแสงแหวกนภาอย่างเงียบงัน
ส่งเป็นสัญญาณการเคลื่อนมาของอรุณรุ่งวันใหม่
รัตติกาลที่เคลื่อนจากไป...ความหวังมิได้รูดม่านจากจรลี



เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
14-05-51 / 04.27 น.
โรงพยาบาลชัยภูมิ



Create Date : 14 พฤษภาคม 2551
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 12:57:51 น.
Counter : 483 Pageviews.

0 comments
๏ ... รังสุดท้าย ปลายสะพานฝัน ... ๏ นกโก๊ก
(25 ต.ค. 2567 18:20:11 น.)
๏ ... ปริศนา - ผีมะ 4 ตัว ... ๏ นกโก๊ก
(24 ต.ค. 2567 20:18:58 น.)
Vecchia zimarra, senti from La bohème by Giacomo Puccini ปรศุราม
(24 ต.ค. 2567 11:00:45 น.)
๏ ... วิถีคำผวน ... ๏ นกโก๊ก
(23 ต.ค. 2567 08:27:54 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Freeclubb.BlogGang.com

เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
Location :
ชัยภูมิ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด