1 เทอม...กับชีวิตในมหาวิทยาลัย
1 เทอมแล้วครับ ที่เรียนมา
1 เทอมแล้วครับที่มาเจอชีวิตอีกแบบที่เราไม่เคยได้เจอ
1 เทอมแล้วครับกับการจากบ้านมาครับ

เรียนมายากไหม ผมว่าไม่ยากน่ะครับ เรื่อยๆ มันอยู่ที่ตัวของเราเองมากกว่าที่จะทำให้สิ่งที่เราทำ ยาก หรือง่ายกว่าเดิม....

เรื่องเรียนก็โอเคครับ ไม่มีปัญหามากเท่าไหร่

แต่เรื่องกิจกรรม รุ่นพี่ ทำไมผมเข้าไม่ค่อยได้

ใจผมไม่เปิดรับ หรือไม่ชอบบังคับ

เค้าอ้างเสมอครับว่า สังคมการทำงานโหดร้ายยิ่งกว่านี้ คนเราต้องเจออะไรที่โหดร้าย
แต่ผมไม่ชอบให้ใครมาบังคับหนิ่ครับ

กิจกรรมใช่ว่าผมจะโดดทุกครั้ง แต่ผมเข้าตามที่ผมอยากเข้า
กิจกรรมนี้น่าจะเป็นประโยชน์ต่อผม ผมก็เข้า
แต่กิจกรรมไหนที่มันฟังดูไร้สาระ จัดเพื่อเป็นที่ระบายอารมณ์ของรุ่นพี่ หรือแม้กระทั่งการได้หน้าได้ตาของผู้ใหญ่ในคณะ ผมไม่ขอเข้าครับ

ไม่รู้น่ะครับว่าความคิดผมที่เป็น ปี1 คงรู้ไม่ถึงการณ์ แต่ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ

สรุปแล้วผมคิดถูก หรือ ผิดครับ???



เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
22.27 น.

ปล.ใครที่อยู่คลับเรารักโปสการ์ดมาคุยกันได้น่ะครับผม..



Create Date : 04 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2550 22:22:16 น.
Counter : 563 Pageviews.

4 comments
ขบวนพยุหยาตราทางชลมารค 2567 (ซ้อมใหญ่#2) และ Rain Bomb กาบริเอล
(5 พ.ย. 2567 16:19:11 น.)
วันนี้ซ้อมแบบก้ำกึ่ง Zone 2-3 ขึ้นๆลงๆ แต่ยังเน้นรอบขาอยู่นะครับ #Fartlek กะริโตะคุง
(5 พ.ย. 2567 16:02:45 น.)
รวบยอดสุดสัปดาห์ เสาร์-อาทิตย์เราก็ปั่นนะ #Endurance/Threshold กะริโตะคุง
(4 พ.ย. 2567 13:39:21 น.)
Countdown 12 วัน peaceplay
(1 พ.ย. 2567 00:29:04 น.)
  
ปล.ใครที่อยู่คลับเรารักโปสการ์ดมาคุยกันได้น่ะครับผม..

มาทันทีเรย เห็นในหน้าบล็อคแกงค์ม่ะกี้อ่ะ อิอิ

--

สำหรับปี 1 กับการรับน้อง มันน่าเบื่อจริงๆค่ะเห็นด้วย ตอนที่จัดทริปรุ่นพี่ปี 4 คนหนึ่งก็พูดทำนองเดียวกันเด๊ะๆว่า

"ในสัคมการทำงานมันโหดร้ายกว่านี้อีกนะน้อง แค่นี้พี่แค่ทำให้น้องพร้อมสำหรับวันข้างหน้า"

ตอนนั้นเราคนนึงที่เสนอความเห็นว่า "หรอคะพี่ แต่หนูแปลกใจว่า ที่พวกหนูทำนี่มันไม่ดีพอสำหรับพี่เลยหรอ พี่ถึงไม่พอใจอะไรสักอย่าง"

คือ เบื่อความซ้ำซากจากการแกล้งน้องเช่นกัน เฮ้อ...เมื่อไรรุ่นพี่พวกนี้จะกล้ายืดอกรับตรงๆซะทีว่าอยากแกล้งน้อง เลิกอ้างว่า "สังคมมันโหดร้ายกว่านี้อีกนะน้อง" ซะที


เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดค่ะ เราโตพอที่จะจัดการบริหารชีวิตของตัวเองได้แล้ว เชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจจะทำ

---

ปล. เป็นการบ่นของคนวัยป้าที่แอบต่อต้านการรับน้องอย่างเงียบๆมาตลอด 4 ปี 555 อย่าถือสาค่ะ
โดย: ตอบเบาๆเดี๋ยวตัวคิดถึงตกใจ วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:05:48 น.
  
เรียนขอนแก่นหรอคะ เราอยากเรียนที่นี้พอดีเลย
เขียนเล่าให้ฟังบ่อยๆนะคะ
โดย: Nobody know me วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:12:58:29 น.
  
หวัดดีครับ
1 เทอมกับการอยู่ในมหาวิทยาลัย

ผมเองก็เคยรู้สึกไม่เปิดกิจกรรมในปี 1 เช่นเดียวกัน

ผมก็เคยตั้งคำถามเช่นเดียวกับน้องเช่นกัน

และเคยถูกบังคับต่างๆ นานา ด้วยเหตุผลที่ว่าสังคมการทำงานโหดร้ายยิ่งกว่านี้อีกหลายเท่า

วันนี้ผมเพิ่งเข้าใจกับเหตุผลเหล่านี้จริงๆ หลังจากผมได้พบกับเหตุผลที่เคยได้ยินมาเมื่อสี่ปี่ที่แล้ว

ช่วงเวลาของชีวิต มันความคิดที่แตกต่างกัน ผมรบกวนลองย้อนมองกลับไปในช่วงชีวิตวันที่ผ่านๆ มาของน้องดูนะว่า เอะ...เราทำไมมีความรู้สึกเช่นนี้นะ

ลองสำรวจความคิดที่ไม่เข้าข้างตัวเองดู แล้วจะได้คำตอบที่ไม่น่าเชื่อเลยแหละ

ยังผมเป็นกำลังใจให้อีกต่อไปในเทอมที่เหลือของชีวิตในมหาวิทยาลัย ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุด แล้วน้องจะไม่ต้องเสียดายเวลาที่ผ่านมา มีเพื่อนผมหลายคน ที่จบไปแล้วบ่นกับผมเสมอว่า เอะ....เราน่าจะทำอย่างนั้น เราน่าจะไปเที่ยวกับพวงมึงนะตอนนั้นนะ....เราน่าจะเลือกอันนี้นะ.....
แล้วจะได้ไม่ต้องน่าเสียใจกับสิ่งที่ผ่านมา ว่าเราไม่ได้ทำอะไรอีกเยอะแยะ

แล้วพี่แนะนำนะครับ
ให้เก็บภาพทุกภาพที่น้องได้ทำกิจกรรมหรือ ทำมาในชีวิตช่วงมหาวิทยาลัย ที่ได้ทำกับเพือนๆ แล้ววันหนึ่งที่น้องจบมาแล้วนั่งดูภาพเหล่านั้น แล้วพี่ขอบอกนะครับว่ามันเป็นอะไรที่......สุดๆ เลยแหละครัล




โดย: jp_food@hotmail.com IP: 222.123.176.132 วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:19:45:39 น.
  
หวัดดีครับ
1 เทอมกับการอยู่ในมหาวิทยาลัย

ผมเองก็เคยรู้สึกไม่เปิดกิจกรรมในปี 1 เช่นเดียวกัน

ผมก็เคยตั้งคำถามเช่นเดียวกับน้องเช่นกัน

และเคยถูกบังคับต่างๆ นานา ด้วยเหตุผลที่ว่าสังคมการทำงานโหดร้ายยิ่งกว่านี้อีกหลายเท่า

วันนี้ผมเพิ่งเข้าใจกับเหตุผลเหล่านี้จริงๆ หลังจากผมได้พบกับเหตุผลที่เคยได้ยินมาเมื่อสี่ปี่ที่แล้ว

ช่วงเวลาของชีวิต มันความคิดที่แตกต่างกัน ผมรบกวนลองย้อนมองกลับไปในช่วงชีวิตวันที่ผ่านๆ มาของน้องดูนะว่า เอะ...เราทำไมมีความรู้สึกเช่นนี้นะ

ลองสำรวจความคิดที่ไม่เข้าข้างตัวเองดู แล้วจะได้คำตอบที่ไม่น่าเชื่อเลยแหละ

ยังผมเป็นกำลังใจให้อีกต่อไปในเทอมที่เหลือของชีวิตในมหาวิทยาลัย ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุด แล้วน้องจะไม่ต้องเสียดายเวลาที่ผ่านมา มีเพื่อนผมหลายคน ที่จบไปแล้วบ่นกับผมเสมอว่า เอะ....เราน่าจะทำอย่างนั้น เราน่าจะไปเที่ยวกับพวงมึงนะตอนนั้นนะ....เราน่าจะเลือกอันนี้นะ.....
แล้วจะได้ไม่ต้องน่าเสียใจกับสิ่งที่ผ่านมา ว่าเราไม่ได้ทำอะไรอีกเยอะแยะ

แล้วพี่แนะนำนะครับ
ให้เก็บภาพทุกภาพที่น้องได้ทำกิจกรรมหรือ ทำมาในชีวิตช่วงมหาวิทยาลัย ที่ได้ทำกับเพือนๆ แล้ววันหนึ่งที่น้องจบมาแล้วนั่งดูภาพเหล่านั้น แล้วพี่ขอบอกนะครับว่ามันเป็นอะไรที่......สุดๆ เลยแหละครัล

โดย: jp_food@hotmail.com IP: 222.123.176.132 วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:19:47:10 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Freeclubb.BlogGang.com

เมื่อตื่นขึ้นมาหัวใจก็ยังมีรัก
Location :
ชัยภูมิ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด